Chaniel's POV
Enjoy na enjoy namin yung day kanina, with Athena and Grandma.
So ngayon naman, nasa mahabang dining table na kami, taking up our dinner. Kaming lahat. As in lahat-lahat. Ang gulo.
Katabi ni Vince si Laila, ni Diane si Edmund...ewan ko sa kanila. Basta tabi kami ng asawa ko. Then, katabi ni Grandma si Athena.
At hiyang-hiya ang naglalambingang zombies kina Paul at Claret samahan mo pa nina Mia at Fred. Napatikom ng bibig si Edmund...siya kasi, wala. PANO BA 'TO? Um---think, Chaniel.
The dinner was grabeh...ang sarap. Spanish foods...then ngayon, kwentuhan time na.
"Grandma, it's good na malusog na malusog na kayo. Congrats po," Ed. Kasi siya yung mas malapit kay Grandma.
"Thanks, iho. Kailangan ko lang talagang maging malusog, at lumalaban. I have my family, they can't lose me." Napangiti si Eros, then, napa-sigh na lang ako. Thanks to God, hindi natuloy ang sinabi nung doktor na two weeks na lang raw? Hayst...
"Eros is lucky to have you." Ed. Emote.
"Of course, bro." Eros.
Habang nagku-kwentuhan sina Grandma at Ed...relate sila sa isa't-isa. I felt legs touching my owns legs, I felt hands touching my tighs. Napalunok akong nakatingin sa asawa ko. Kaya...I held his free hand that was in the table. Our legs playing seductively at each other.
His hands...ranning...to the private part. Nanginginit na ako talaga. Our hands and feet have different worlds. Jusme! Ang landi ng mga kamay namin.
"Later, babe...private place," he whispered to me with husky voice.
"Of course, I remember." I answered, firmly touching his knee.
"Pwede, nasa hapag kainan pa tayo," Diane. Kasi, daming naglalambingan sa harapan niya. Sa gilid niya sina Fred at Mia, ganun din, halos...maghalikan na. Sa tabi naman ni Eros sina Paul at Claret. "Tigil-tigil, please. Respeto sa grasya."
"Lambingin mo rin, Fred, ang KJ ng katabi mo," Melissa.
"Ha? Bat ako nasali?" kasi busy siya sa pakikipag-usap kay Grandma. Then, Dev eyed him yung-acting-remember.
Umubo si Edmund, di na mapigilan ang inis.
"Okay, ganito...exchange seats tayo. Diane, pwede...tabi kayo ng darling mo. Dun ka, exchange seats kayo ni Laila." EDMUND. Huwaa...Diane, namumula, gulat na gulat.
"Anong darling?" kabang-kaba mode.
"Darling, according to Ms. Encarta Dictionary, a loving term of address or used for an affectionate form of address. Pwede ring, if noun, a much-loved person or sweetheart." SILENCE. Wala siyang masagot.
"Alangan, bestfriend ko siya." Napa-arggh ako sa inis kay Diane. Napasapo ng noo si Eros, pati yung mga kasamahan niya sa grupo. "Oh, Laila, pagbigyan mo muna si Edmund, tabi raw kayo. Idol na idol ka raw niya, sobra pa sa buhay niya. Di siya makapag-move on, parang bata kung umiyak, kung maka..."
Tinakpan ni Ed yung di mapigilang bibig ni Diane.
"Okay na. Okay na. Sinabi mo na, wala ka ng sasabihin." Ed.
"Eh, kasi," binatukan niya si Edmund.
"Aray, para saan yun?"
"Kasi, ang duwag mo. Humabol ka lang di mo ginawa. Mag-explain ka lang di mo pa nilubusan. Magsabi ka lang na script practice lang yun, di mo pa pinagsigawan. Mamili ka lang between her and your career, may pa emo-emo ka pa. Why they would care if the girl you love is not a showbiz personality. Nalagpasan nga yun ng iba, ikaw pa kaya...."
"But.."
"What if kung di siya naniniwala? Then, don't give up explaining, hangga't matanggap na niya. Ang mga babae, hindi sinusukuan kasi...madali lang silang masaktan. Hindi kami katulad ninyo na ang manhid-manhid." STRAIGHTFORWARD SI DIANE.
"Pero..."
"Umalis siya sa malayo? Grabeh, may passport ka naman, ang yaman-yaman mo para bumili ng ticket. Ang dali lang nun, magpa-book ka, then...tada, nakabili ka na ng ticket. Edi nasundan mo? Kaso, nagmukmok ka lang sa bahay mong malaki, pati mga appliances dun, nakikisabay na sa kalungkutan mo." Napasabunot ng buhok si Edmund...kaming lahat, ang tahimik.
"Ang daldal ng bibig mo, grabeh...pinaglihi ka sa lider ng tatlong bibe, quack ka ng quack."
"Bibig nga diba? Kaya madaldal. Alangan naman yung teynga ko ang magsalita." Napatawa ako, si Eros naman...napangiti na natatawa.
SILENCE.
"Eh, ikaw, bakit ikaw? Inakit muna di mo pa nilubusan. Nanligaw sa'yo, di mo pa sinagot. He has been your shoulders to lean on pero di mo nakita yun. Iniba mo ang interpretation ng pagtibok ng puso mo, na sa totoo para sa kanya talaga yang dugdug ng heart mo. Binalewala mo lang lahat. You treat hiim as your bestfriend na sa totoo, di yun ang tanaw mo sa kanya. Di mo masabi-sabi kasi takot kang ma-reject. What would you care if ma-reject ka, oo masakit...at least, sinubukan mong ipagsigawan ang totoo mong nararamdaman."
"May kasalanan ako sa kanya..." O___O gosh. Don't Diane. Ako ang kinabahan sa sinabi niya. "Inakit ko siya para maghiwalay siya ng girlfriend niya, hindi dahil gusto ko siya, kundi dahil gusto ko si Eros. His girlfriend is Eros' half-sister. So, matalino ako sa evil plans, pero bobo ako sa pag-ibig. Success. Eros confronted Alice dahil sa break up nila ng boyfriend niya. And Chaniel never knew that Alice was Eros' sister, so she interpreted that...Eros cheated on her. I regret what I have done...when..." huwag mong sabihin. Please...
DON'T. I held Eros' hand tightly. Ganun din siya.
"...when, Chaniel and Eros fall apart. Nakokonsensiya ako. I just...need love. Gustong-gusto ko si Eros noon, at noon yun. So...yun ang kasalanan ko, yung walang hanggang pag-iibigan nila ni Alice nawala lang na parang...bula. Kinakain ako ng konsensiya ko. I don't know what to do. Malaking-malaki talaga ang kasalanan ko. Sana sila paring dalawa ngayon, they love each other beyond love, but they just broke apart."
Nakakaiyak. Si Melissa, Julia at Dev na walang alam...si Paul, Fred at Ed with Laila, Claret, Janie, Mia, Athena, Grandma with...Eros...O__O ganito sila.
Ako na sobrang relate, umiiyak. HAY....ano ba 'to?
"So...alam mo na hindi alam ni Chaniel na magkapatid kami ni Alice?"
"Oo. Dahil dun sa kasalanan na yun, I know him very well...I changed a lot because I have him as my bestfriend. He changed me a lot. Late ko na lang na-realize na, I never felt love towards Eros ever since the world begun. Alam niyo ba yung, infatuation, yun. Yun na yun."
THAT...GRABEH, mag-a-agree ako niyan.
"Halika ka na," Vince offered his hand to her. "We need a very serious talk, bespren." O___O
Tinadyakan ko si Diane, dahil magkaharap lang naman kami.
"Go..." I whispered. Tumingin siya sa akin...at alam kung hindi yun ang 'kasalanan' na tinutukoy niya. Yung 'kasalanan' na hindi niya sinabing may anak si Vince ang gusto niyang sabihin. TAKOT SIYANG MASAKTAN NIYA ANG BESTFRIEND NIYA KONO.
Tinaggap niya ang kamay ni Vince.
"Mauna muna kami, guys..." inakbayan siya ni Vince. CHAR...overload ang keleg.
Diane's POV
Binitawan ko si Vince nang umabot na kami sa baybayin, why? Because I was really really...di ko na alam. Nakokonsensiya na ako talaga.
"Bespren, pasensiya na talaga. Di ko lang talaga mapigilang sabihin. Hanggang ngayon, sorry na sorry pa ako sa ginawa ko sa inyo ni Alice. Please, mahal na mahal kita, bespren. At...makakapag-move on lang ako sa nangyari kapag, lalayo muna tayo sa isa't-isa. Alice died because of me. Di ba? Depress na depress siya dahil sa paghihiwalay ninyo. Please, layuan mo muna ako." DIRECT TO THE POINT na ako, noh.
Lumapit siya sa akin pero humakbang ako papalayo.
"Why? Pinatawad na kita."
"It's not enough to ease my conscience."
"Hindi mo kasalanan yun."
"KASALANAN KO YUN! KAHIT SAANG ANGGULO MO TIGNAN, KASALANAN KO LAHAT. I've been so pathetic because of love. Yes, so stupid and uneducated. You understand every bits of what I've done. You understand kahit hindi na dapat intindihin. Di ko maintindihan kung bakit ginagawa mo 'to? Sa sobrang bait mo, sa sobrang understanding mo, sa sobrang nandiyan-ka-palagi actions mo, so sobrang supportive mo, sa sobrang caring mo...sa sobrang binibigay mo na lahat sa akin...you always say that bestfriend mo ako. HECK OF HELL! NAHUHULOG AKO! BWISIT! Ang totoo, palagi akong umaaligid kay Eros dahil...mahal na kita, at bestfriend ganyan, bestfriend dito...yun lang turing mo sa akin. See? Wala akong laban."
"Di ba, ikaw yung nagturing sa akin ng ganyan? Bespren mo lang ako. So bespren lang din ang turing ko sa'yo. Ang totoo...gusto na kitang ligawan." O___O "...ulit."
"What do you mean?" DI MAAARI.
"Simula nang maging close tayo, after ng lahat ng nangyari way back college, nahulog na ako sa'yo. Gusto kita, mahal kita, kaya I always understand you. Ikaw yung nagturing sa akin na bestfriend mo ako. Nagseselos ako kay Eros dahil siya lang palagi ang bukam-bibig mo. Gusto ko ng patayin yan superstar na yan dahil siya lang nakikita mo, parang siya lang yung lalaking nabubuhay, eh, kung maka-ibig ka sa kanya....Diane," bigla niya akong niyakap. "Totoo ang sinabi ko sa penthouse ko, I love you...hindi bilang bespren mo, kundi...I love you."
"Di mo ako pwedeng mahalin." Tinulak ko siya.
"WHY?"
"Because, selfish ako."
"Mahal kita, mahal mo ako, yes, that is. Hindi ba pwedeng maging masaya na lang tayo? I have been waiting for this. Waiting for you to be mine," umiiyak na siya ng tuluyan.
"You will get hurt if you love me. Marami talaga akong kasalanan sa'yo. At ayaw kong masaktan ka...dahil sa akin." I'm sorry, Chaniel, Eros. Pero, pakiramdam ko, ito na talaga ang right time.
"Anong kasalanan?"
"Na may anak ka!" O___O napaatras siya.
"Wait, what? May anak ako? Sabi mo, patay na siya. You said it."
"Of course, I said it. Alice talked to me six months after you broke up, sabi niya, buntis siya, at alam mo yun. Dahil sa galit, sabi niya huwag ko raw sabihin sa'yo na buhay ang anak mo, or whatsoever. I planned na huwag sundin ang sinabi ni Alice because masasaktan ka, at ginawa niyo ang bagay na yun so may plano kang maging ama. You dream to have a daughter, right. Yes, you have a daughter. Pero...nang magkita tayo sa soccerfield, gusto ko ng sabihin sa'yo yung totoo...pero, bigla mo akong niyakap at sinabing mag-o-OJT ka na sa Spain for your degree. Pangarap mong pinag-uusapan noon, pangarap mo...so I said, patay ang anak mo. Sama ko, di ba? Dahil kapag sasabihin ko ang totoo, mapuputol ang pangarap mo, masasaktan ko na naman si Alice at mapuputol ko ang kasiyahan mo. Dream mo na yun. Noon lang kita nakita na ganoon kasaya dahil sa pangarap mo. So, sinabi ko yun. I'm sorry.....I've been so selfish. Kung sinabi ko sa'yo ang totoo, yung dream mo na happy family, makakamit mo talaga, but of what I have done...it....arggh...di ko na kaya. Please, umalis ka na lang, Vince. Pabayaan mo na ako."
"Niloko mo ako?" he cried.
"Obvious naman, niloko kita. So, just slap me now, hurt me now...leave me now! Di mo ako totoong bespren dahil palagi kitang sinasaktan! DI mo ako kailangan sa buhay mo. Ang kailangan mo, yung totoong magbibigay happiness sa'yo, yung hindi selfish...yung tipong perfect."
"Ang sakit," cause I said patay na ang anak niya. Kaya ganyan kasakit. DI KO NA ALAM...I want to kill myself. "Alam mo ba kung bakit ako masaya sa araw na yun? Dahil nalaman kong nanganak na si Alice, di ko masabi sa'yo dahil, di ko masabi. Yun ang tunay na dahilan kung bakit ako masaya. My God!..."
Napamura siya.
O___O ARRGHHH........
"I'm sorry. DI ko alam, di ko alam," napaupo ako sa buhangin at sinabunutan ako buhok ko. "Di ko alam, Vince. Sorry."
"Yeah, very well said. Okay na, narinig ko na lahat."
I cried hard....when he...left me really. Naglakad siya palayo, and I punched the ground hard.
Nagpapasalamat din naman ako, dahil hindi sa lahat ng pagkakataon...iintindihan niya lang ang babaeng katulad ko na walang ibang ginawa kundi ang manakit sa kanya.
It really hurts to be left. Parang iniwan ka na walang support....ang sakit. Oo, ganito talaga ang feelings na ma-reject at maiwanan. AY, sakit! I don't know where I left my pieces of pain, parang nalatag na sa buhangin. Parang nasa harapan ko lang. Bestfriend ko, sinaktan ko ng ganun! Napakalaking gaga ko talaga!
"BWISIT! HALIKA KA NGA!," biglang may humila sa akin papatayo saka hinalikan ako. O__O And hugged me tight. "I love you...di ko na hahayaang may problema pang hahadlang sa plano kong maging akin ka."
Umiyak na talaga ako, yung tipong...ang lakas na ng iyak mo, kasi, di ako makapaniwala na niyayakap ako ni Vince at sinasabihan ng I love you na noon ay pangarap ko lang na sabihin niya. It feltlike he was treasuring me with his tight hug.
Tinulak ko siya ng bahagya.
"Did you hear yourself right? Dapat kakamuhian mo na ako, Vince. Dapat galit ka sa akin, dapat iniwan mo na ako, dapat...hindi ganito. Sinaktan na kita ng ilang libong beses, at masasaktan ka lang sa akin. Please, iwan mo na ako."
"What are you saying? Di mo ba ako mahal? You said earlier..."
"Inintindi mo na ako palagi. Please, parang lahat ng mali ko, parang okay lang sa'yo. Mali nga, Vince, hindi pwedeng intindihin."
"Kasi mahal nga kita! Kaya ganun! Mahal kita. Mahal kita. Mahirap ba yung intindihin? Love is without pride. Masasayang lang ang pagseselos ko noon dahil kay Eros at Edmund, Diane. Nagseselos ako dahil mahal kita. I dream to have you. To be mine...long time ago. Then, sasayangin ko lang ang pagkakataon. This problem...I can solve it if I'm with you. You're my strength. I want you desperately. I love you more than love."
Napahilamos ako sa mukha ko. Ano ba tong lalaking 'to? Dramang-drama na nga yung scene, pinapakilig pa ako. That was why, niyakap ko na lang siya.
"I want a mother of my child, bespren." Pwede kasal mo na, bago mother? SH!TNESS di ako handa maging mother noh. "Hahanapin ko anak ko, anak natin, Diane. Wait, nasaan ba anak ko?"
Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya. SORRY EROS.
"Vince, di pa siya handang pakawalan anak mo. Please, if sasabihin ko sa'yo, pwede...maghintay ka muna, kahit kunti. He raised your child almost five years. Tinuring niyang totoong anak. Inalagaan. Minahal na parang kanya galing. Please...do me a favor, love. Intindihin mo muna ang sitwasyon niya."
"Okay, pero, sasabihin mo sa akin kung saan at kung sino ang anak ko? I can wait for how many months only, love. In bad terms pa kami ng Daddy ko dahil hindi ko raw inalagaan ang ina ng anak ko kaya namatay silang dalawa." Talaga naman, oh!
"Si...ano...kasi...Si Eros yung ama ng anak mo, and yes, si Athena yun." O__O
"Si Eros?"
"Yes. Nag-away sila ni Chaniel last week dahil sa topic na right. Galit si Eros sa'yo dahil sa ginawa mo na paghiwalay kay Alice, ay, kasalanan ko pala yun. Then, ayun...Chaniel understood his feelings, siya rin naman, nahihirapang pakawalan si Athena."
"Si Athena ang anak ko?"
"Obvious ba? Magkamukha kayo, girl version mo. Di mo napansin?" umiling-iling siya. Then, hugged me again.
"I'm satisfied to know that Athena is my child. I understand Eros' feelings, baka...kapag nabuntis na si Chaniel, matatanggap na niya ng dahan-dahan."
"Understanding person ka talaga. Hays, kaya nga...ay, naman...I love you, too na nga, love."
"I like the endearment. It suits us well." And he kissed my forehead.
"Naipit ka na ba sa traffic sa EDSA?"
"Ha? Why?"
"Wala lang."
"Of course, kapag uuwi ako ng Pilipinas. Everday akong naiipit kapag may lakad tayo." NAPANGITI AKO NG MALAKI.
"Ikaw talaga future husband ko, love. Yun kasi dream ko, eh. Hays naman, magpapaalam ka pala sa sarili mo."
Tumingin siya sa akin...fire and desire were visible in his eyes. Argggh...and he kissed me passionately. KIYAAA! Hinalikan na ako ni Vince ng ganito.
Chaniel's POV
Pumasok ako sa girl's restroom dito sa restuarant. Sana magkaayos na sina Diane at Vince? I really prayed they would. Matagal na nilang mahal ang isa't-isa, at tinatago lang, sana ngayon, mabigyan na sila ng chance na magkasama.
I was facing my face in the mirror. Namumula pa rin ito buhat dun sa ginagawa ni Eros sa akin sa ilalim ng mesa. Hayst naku. Lamarge! Ang Lande!
Sa hindi sinasadyang pagkakataon, I heard a sob in one of the cubicle. Parang iyak talaga ng dalamhati. I don't know. Na-curious ako. Binuksan ko yung cubicle na one only close. At nakakita ako ng babae na sapong-sapo ang mukha niya, kahit anong gawin niyang takip sa mukha niya, bumabagsak pa rin ang luha niya.
I bet, she's between twenty-two to twenty-four. Hindi siya mukhang staff ng resort, parang mukha siyang Filipino...suot niya, pang-mayaman, eh.
"Um-Miss," lumingon siya sa akin. Pulang-pula ang mukha niya, to the highest level. Para siyang naka-drugs sa pag-iyak niya. "Are you okay? May I help you?"
Tumingin siya sa akin mula ulo hanggang paa na para siyang pulis na nag-i-inspect.
"Are you a Filipino?" napatango ako. "Pwede ba?"
"Sure."
Nag-abot ako sa kanya ng kamay, at kinuha niya yun kaagad.
***
"Yung mga lalaki na yan. Matapos kunin yung kailangan nila, ito, papaasahin lang tayo. Iiwan tayo sa ere, parang wala pake, parang walang nangyari. Kung sa bagyo pa, nasawi na nga lahat, may-pa-smile-smile pa. I am the rebellious daughter of Daniel Wang, the third richest man in the Philippines. Of course, sinusuyaw ko lahat ng rules niya, sabi niya, bawal mag-boyfriend, okay. Cause I'm still educating myself with the degree of Nursing. Yun ang pangarap ko. Pangarap ko yun dahil yun ang hindi natapos ng Mama ko, she was pregnant with me when she just third year college taking up with the same course. One night stand ang nangyari sa kanila ni Daddy. Next, she searched for that guy nang na-discover niyang buntis siya for almost three months, at nakita niya for one month of searching si Daddy. My Dad...of course, happy siya. Hindi nila mahal ang isa't-isa nung una, pero nagsasama sila dahil nga buntis si Mama. Then, sa process na yun, nagka-ibigan na silang dalawa. Until such time, nag-propose si Daddy kay Mama, okay tinanggap. Meaning nun, ipapakilala sa buong pamilyang Wang. Wang, one of the richest and famous businessman in the Philippines. Owned the second biggest shipping company and telecommunication company in the Philippines. My Mom was just an ordinary girl, anak ng doctor and a lawyer, no business blood ranning in their blood. Kaya nang pinakilala siya, hindi siya natanggap sa family. Of course, kasama na dun na full-blooded Filipina siya. Walang Chinese churva-ekek na ka-churvahan. Pilit silang pinaghihiwalay, at yes, nagkahiwalay sila. My mother went home to Zamboanga while my father married another lady, the daughter of my grandfather's very-very-bestfriend."
"Nang ano...nang mamatay yung asawa ni Dad after three years daw, kasi naaksidente. Hinanap niya kami ni Mama, at nahanap niya nga Mama ko dahil she went to Manila to find him also. Walang nakakapantay sa pagmamahal nila. Hayst, I love their lovestory. Pinakilala niya ako sa Papa ko, at happy na happy daw ako. After few months, kinasal sila despite of that Chinese thingy. Despite of the fact na lumayas na si Daddy sa kanila at pinanindigan niya ang pag-ibig niya kay Mama, despite of the fact na masaya na kami, despite of the fact na nagmamahalan na kami bilang isang buong pamilya, my father was a teacher, my mother was a government employee, after...seven years, kinuha rin siya ni Lord sa amin dahil sa sakit niya sa puso."
"My father just broke...he was broke like...gusto na niyang isunod ang sarili niya sa puntod ng Mama ko. He entered vices, iniwan niya ako sa mga Lola at Lolo ko, bumalik siya sa pamilya niya. Then, nabalitaan namin after three years, siya na ang bagong namamahala ng company nila. Kinasal siya ulit. JUST WOW...ganun na lang. Seven years na pinagsamahan nila ni mama, nauwi sa...arggh...nagpakasal siya after three years. Then, one day, kinuha niya ako sa amin...pinilit. He treathened my grandparents...kaya binigay nila ako kay daddy. Hindi ko siya mahal dahil nagpakasal siya sa iba, kaya ito ako, naging rebellious na. Napunta ako sa Spain dahil I want to enjoy everything, I have money then I used it. I have everything in just one click. So ang resulta, nakilala ko ang nagmamay-ari ng bwisit na resort na 'to! Ang malandi, maniac, playboy, maniac again, malandi...sobrang-adik-sa-made-love guy...basta, maniac na maniac siya. Sa gusto kong hindi makita ang Papa ko dahil puro na lang siya sermon sa akin, di pa ako tanggap ng mga Chinese grandparents ko dahil may dugong Filipino ako...bwisit! Kaya naglayas ako, heto...nakipag-adikan sa isang maniac for almost four months. Yes, four months na may kami...he used to call me love, babe, love again, darling...kahit ano-ano pang sweet calling...DUH! Kalokohan pala!"
"I am carrying his baby right now. Natatakot akong malaman ng mga Chinese kong family na sobrang-sobrang OA na talaga sa ka-OA-han tungkol diyan sa rule nila sa marriage. Kapag Chinese, Chinese lang talaga raw. Then....nag-usap kami ng owner ng resort na 'to na ipa-abort yung baby. WHY? Because, ikakasal na siya. Ikakasal sa Chinese girl. Di kasi ako Chinese, may halong Filipina kasi sa dugo ko, kaya ito. Sabi niya hindi pa siya handang mag-ka-anak, magka-responsibilidad, batang-bata pa siya at the age of twenty-five...BWISIT!...anong gagawin ko?"
"My lover won't take responsibilty of the baby and I surely definitely guess, if ever I will go home to the Philippines, kakamuhian lang ako ng husto dun. Ipapahiya lang ako ng Chinese kung grandparents. At yung mga Chinese kung pinsans at aunties, titos...even my father. Yung stepmother ko lang ang tanggap ako. Oo, mabait siya pero I take her for granted dahil...siya ang asawa ng Daddy ko instead of my Mom."
"I made this baby, I enjoyed every process of making this baby, and no hell no na ipapa-abort ko itong batang ito. Magkakasala ako kay Lord God nito. Hindi ako specie sa place na tinatawag na hell. Pure Catholic ako, kaya naniniwala ako sa karma at punishments. Nag-aaral ako sa Catholic school at my lessons kami how to value life, kaya....di ko ipapa-abort si baby, but how?...wala akong mauuwian sa amin."
Umiiyak na siya nang umiiyak. Nakatitig lang ako sa bawat pag-iyak niya. Bawat patak ng luha niya...bawat pighati na inilalabas niya. This stanger girl has a very strong heart. Ginawa niya ako guidance counselor, kahit hindi niya ako kilala.
Sanay akong maglabas ng problema, pero ngayon....I was the one listening to unknown-lady who has a very-very big problem.
And one thing why I was shock and dumbfounded, because of the thing that she has no plan of aborting the child. Na-shock ako dahil....I experienced this kind of problem na tanging mga madre lang ang napaglabasan ko ng loob.
Nagkulong ako sa kumbento ng dalawang buwan nang malaman kong buntis ako ng dalawang buwan also. The sisters were so comforting and kind at sinabi nila na tanggapin ko yung bata.
Pero hindi ganun kadali ang sitwasyon ko....
Grade 12 pa lang ako, at proud na proud sa akin mga kapatid ko kasi...I was running first placer of the semester.
Hindi ito matatanggap ng mga magulang ko. Sasabihin lamang nila na...Jenelle and Jessica have their boyfriends but they did not enter into an intercourse. Nagpigil ika nga, matalino, marunong dumisiplina sa sarili...ako? They will just slap me of the truth na disgrasyada ako, kahihiyan sa pamilya...my father was the richest tycoon in the Philippines.
Di pwedeng malaman ng buong Asia na may anak siyang disgrasyada.
Noon, di ko pa alam na may anak na pala si Jenelle kay Kuya Xander kaya pinadala siya sa Australia. Nalaman ko lang after one year nang nag-pa-abort ako. Bwisit! Kahit anong persuade ng mga sisters na huwag kong ipa-abort si baby, ginawa ko pa rin. ANG SAMA-SAMA KONG INA! How I love to kill myself noon at hanggang ngayon??? Siguro dahil, hindi ako kumapit kay God, at hinayaan kong maging poor ang rate ng faithfulness ko sa Kanya, that was my biggest mistake.
Ito...conscience was haunting me now.
Ginawa ko dahil artista si Eros, hiwalay na kami at siguradong hindi niya ako tatanggapin dahil sikat na sikat siya noon, and his career was important. And I don't like it, that I will be the one who would destroy it.
.
.
.
Other way to say it, I did not face the problem that I, myself did. I ran for my problem, I ran for the consequences dahil sa ginawa ko, sana hinarap ko na lang. Three years na akong nagsisisi...I promised to myself that if I met Eros the second time around, kakalimutan ko na may anak siya sa akin. Cause...
I killed his baby.
.
.
.
I killed my baby. I killed my own. Wala akong silbing tao. Walang akong hiyang babae. Maybe, mas kahihiyan sa pamilya ang pag-abort sa baby kaysa mabuntis.
I promised to myself na kakalimutan ko yun, kakalimutan ko yung nangyari, yung ginawa ko...that was why, I am with my husband right now. I sacrifice the thing that I have done just to be with him, to be with the man I love....
Siguro....selfish talaga ako. Selfish na selfish.
Ito na ang sign na hindi talaga kami pwedeng maging masaya ni Eros, dahil...
My baby was killing me, haunting me for what I have done to her or him, and for not letting him or her see his or her father.
Siguro, ito na ang pagkakataon na, maging handa na naman akong masaktan ulit.
.
.
.
Ito na siguro ang expiration date ng pagsasama namin ni Eros.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Please, if you like the chapters, don't forget to click VOTE.
If you want to comment, I will never tolerate NEGA comments.
Muwaa...thanks for reading.
I appreciate your time and efforts of reading this story.
***GRACIAS***