Chapter 4
Aina's POV
Sino kaya siya? Bakit sobrang misteryo naman niya?
Naglalakad pa rin siya palayo hanggang sa 'di ko na nakita ang likuran niya.
Hindi ko man lang nakuha ang pangalan niya. Medyo namimisteryohan kasi ako sa kanya. Kung siguro 'di lang nakatakip ang mukha niya, natandaan ko man lang 'yung mukha niya. Tanging mata niya lang kasi 'yung nakita ko nun. Sayang.
Pero hayaan mo na nga, ang mahalaga 'di naman ako nasaktan. Siguro may pinagtataguan lang siya.
At eto nga lumalabas na nga ako sa parteng madilim na eto.
Sana 'di ako mahuli ng kumag na 'yun. Ayokong makita 'yun e. Ano ba kasing kailangan nun at ako pa ang napiling mapagtrip--
"Hoy babae! Ba't nandito ka? Diba sabi ko sa rooftop!?" sabi ng nasa likod ko. Lah? Sino naman kaya 'to?
Pero teka ang pamilyar nung boses na 'yun ah? OMG.
NAKO, SI PHOENIX! Speaking of. Hanubayan ba't kasi 'di pa ko tumakbo para makalabas sa lugar na ito e, jusko.
"Hoy babae! Humarap ka nga pagkinakausap ka!" naiinis niyang sabi.
Wow lang ha? Just wow.
"Ano na naman ba 'yun? Ano na naman bang kailangan mo sa 'kin?" sabi ko. Pinilit kong maging mataray kahit na medyo natatakot ako. Usap-usapan kasi dito, dati pa, na gangster daw 'to. Mahirap na, baka maano pa 'ko nito.
"Diba sabi ko pumunta ka ng rooftop?! I waited you in almost 5 fucking minutes pero wala ka! Alam mo bang ayokong pinag-iintay ako?! Ha, babae!?" nakakatakot siya bes.
"5 MINUTES LANG E TAPOS GANYAN KA NA MANIGAW! E HINDI NGA KITA KILALA TAPOS SISIGAWAN MO LANG AKO NA FEELING MO CLOSE TAYO HA!" napasigaw na rin ako, nakakainis e. Napakasungit hmp!
"My time is precious." 'yun lang 'yung naisagot niya. Grabe, ang sungit sungit talaga.
"Wala akong pake! Tsaka ayokong makipag-usap sayo, 'di nga kita kilala e. I don't talk to strangers." sabi ko.
'Di ko na talaga mapigilang magtaray sa kanya. Jusko kung eto lang din naman ang magiging boyfriend ko, aba wag na noh. Even though gwapo siya tsaka parang pang prince charming ang katawan. May abs kaya siya?
Hala, ano ba 'tong naiisip ko? Kinilalabutan ako.
"Hoy babae, ba't ka nakatingin sa katawan ko? May gusto ka sa 'kin noh? Yuck, 'di kita type." sabi niya habang kunware naduduwal pa.
"Mahiya ka nga sa sarili mo! Kainis 'to."
"Totoo naman e."
"Eww, kapal ng mukha. Psh. "
"Maka-eww ka ah, para namang 'di ka talaga nagagwapuhan."
"Bwiset. Ano na bang pag-uusapan natin? Kailangan ko nang umuwi sa amin, kakausapin pa 'ko ng mommy ko. My time is also precious. Pakibilisan." sabi ko na pataray na naman.
Magsasalita na sana siya ng may biglang tumawag sa cellphone niya. Sinagot niya eto ng wala man lang sinasabing 'Excuse me' or 'Wait a minute, may tumatawag'. Ang bastos talaga, sarap sapakin.
"Dad? WHAT!? Ayokong pumunta.. Dad naman e.." sabi niya habang nakatapat ang cellphone sa kanyang tainga.
Ano kaya 'yun? Ba't inis na inis siya?
Lumayo siya ng kaunti sa 'kin pero lubos kong ikinagulat kung bakit siya tumingin sa gawi ko tsaka nag-smirk.
Uh-oh, medyo iba ang naramdaman ko nung ginawa niya 'yun. Medyo kinabahan ako 'dun.
After niyang makipag-usap sa telepono, lumapit na siya sa akin.
"Aalis na ako, may kailangan pa akong puntahan. Umayos ka mamaya ah?!" sabi niya sa 'kin. Ano bang pinagsasabi niya? Anong mamaya? Anong meron?
"Anong meron mamaya?" naguguluhan kong tanong. Medyo nagugulumihanan ako sa mga sinabi niya.
Bigla siyang lumapit sa akin at ibinulong ito, "Just go with the flow, baby. See you!" sabay halik niya sa pisngi ko.
Sabay alis sa tabi ko. Ano bang pinagsasabi niya?
Ginugulo niya na nga ang isip ko, nagawa niya pang mang-manyak. Aba sobra na masyado 'yan, bes. 'Wag ganun bes.
Phoenix's POV
"It's showtime." sabi ko sa sarili ko habang tumatawa ng nakakaloko.
Aina's POV
Kahit naguguluhan, lubas pa rin ako kung saan ako ngayon. Ay 'di ko pa pala natetext si mommy kung papunta na ako.
To: Mommy
|Mommy, palabas pa lang po ako ng school namin. Pero po papunta na ako.| Sent!
Hayy, sana talaga hindi nakabibigla ang sasabihin ni mommy.
Wala pang isang minuto, nakareceive na ako ng tawag galing sa kanya. At sinagot ko naman ito agad.
"Po? Ma? Papunta pa lang po ako. Late na po kasi kaming pinalabas e." pagdadahilan ko. Napapikit ako sa inis dahil sa totoong dahilan kung bakit ako late na lumalabas ngayon.
"Baby, wait manong there in your waiting shed. Sinabihan ko na siya na sunduin ka para mas maging safe ka papunta dito. Okay? Wait manong there. He will come in less than 10 minutes. Mabilis lang naman 'yun. Kay?" sabi niya.
Napaka-overprotective talaga, kaya lab na lab ko 'to si mommy e.
"Opo mommy, iintayin ko na lang po si manong dito. Salamat mommy." sabi ko habang nakangiti.
"Anything for my baby. O s'ya, ingat kayo ha? Please come home safe."
"Opo, bye" sabi ko sabay patay ng cellphone. Hayy, mag-aantay pa 'ko ng 10 minutes. Buti na lang may wattpad etong cellphone ko. Sinadya ko talaga 'tong download-an para pag-bored ako, nagbabasa lang ako.
*After 7 minutes*
*Piiip piiiip*
Hala, baka nandito na si manong.
Biglang may nagbukas ng pintuan ng kotse.
"Hoy babae, sakay na." sabi ni Phoenix. Ah, si Phoenix lang pala. ANO!? SI PHOENIX!? E BAT NANDITO PA 'YAN!?
"Ano? Titingin ka na lang ba sa gwapo kong mukha? 'Di ka talaga sasakay?"
"E ba't nandito ka? Tsaka may sundo ako. 'Wag mo na akong ihatid."
"Sabi po ng mommy mo, sunduin kita. Tsss. Nasiraan daw ng kotse si manong na dapat magsusundo sayo. Okay na? Pwede ka na bang sumakay kamahalan? Ang daming arte" sabi niya habang naiirita.
"Hoy, narinig ko 'yun ah?"
"Pwede bang manahimik ka na lang at sumakay sa kotse, now na? Daming dada e. Tsss.
"Eto na, eto na nga e." I said and rolled my eyes. Nakakabwiset siya, promise.
At sumakay na ako ng kotse niya.
"'Yun naman pala e. Good job, lil sis!"
lil sis
lil sis
lil sis
lil sis
AS IN LITTLE SISTER!?