Ζωή!
Έφτιαξα τα μαλλιά μου κυματιστά, βάφτηκα με ένα έντονο κόκκινο κραγιόν, μάσκαρα και μολύβι, φόρεσα ένα όμορφο κόκκινο φόρεμα εφαρμοστό που έφτανε μέχρι τα γόνατά μου και το συνδύασα με ψηλοτάκουνες, μαύρες γόβες.
Ύστερα βγήκα και από το μπάνιο και εμφανίστηκα μπροστά στον Μάνο, ο οποίος με κοίταγε με ανοιχτό το στόμα.
"Αγάπη μου μπορείς να μου βάλεις αυτό εδώ το κολιέ;" του είπα.
"Φυσικά ομορφιά μου." Μου είπε και πήγε από πίσω μου για να με βοηθήσει όσο είχα σηκώσει τα μαλλιά μου ψηλά.
Η ανάσα του έγινε πολύ πιο δυνατή και βαριά καθώς ήταν πολύ κοντά στον λαιμό μου και μύριζε το άρωμά μου. Δεν μπορούσε να αντισταθεί στην θέα που αντίκριζαν τα μάτια του γιατί ήμουν συγκλονιστικά πανέμορφη. Έτσι άρχισε να με φιλάει στο λαιμό και να χαϊδεύει την μέση μου και το υπόλοιπο σώμα μου. Το χέρι του άρχισε να εισχωρεί μέσα από το φόρεμά μου και τότε γύρισε και τον φίλησα με πάθος. Κανείς από τους δύο δεν έλεγε να σταματήσει και συνέχεια θέλαμε ο ένας περισσότερο τον άλλον όσο το πάθος μας άρχισε να φουντώνει περισσότερο.
"Δεν μπορώ να σου αντισταθώ Ζωή. Είσαι τέλεια. Απόψε είσαι πιο όμορφη από ποτέ. Με έχεις μαγέψει από την πρώτη στιγμή με αυτό σου το βλέμμα και αυτά σου τα φιλιά. Ανυπομονώ κάθε λεπτό να βρεθώ στην αγκαλιά σου. Κάθε φορά σε θέλω όλο και πιο πολύ."μου έλεγε ανάμεσα στα φιλιά μας.
"Μωρό μου και εγώ σε λατρεύω, σε θέλω πολύ και σε ποθώ, αλλά πρέπει να φύγουμε κάποια στιγμή. Δεν θα βγαίναμε απόψε;"
"Ναι έχεις δίκιο πάμε. Αν μείνουμε λίγο ακόμα εδώ όχι απλά δεν θα φύγουμε, αλλά θα σου βγάλω και αυτό το υπέροχο φόρεμα που φοράς. Θα σε φάω ολόκληρη μονάκριβή μου." Μου είπε και με ξανά φίλησε.
"Μισό λεπτό να βάλω κραγιόν και φύγαμε."
"Αφού θα στο χαλάσω και πάλι." Μου είπε αυτός και πήγε να με φιλήσει μέχρι που του έφυγα.
{...}
Όταν φτάσαμε στο εστιατόριο ο Μάνος είπε το όνομά του στο σερβιτόρο και αυτός τους οδήγησε στο τραπέζι τους. Ο Μάνος τράβηξε την καρέκλα ελαφρά προς τα πίσω για να καθίσω και ύστερα κάθισε απέναντι μου. Παραγγείλαμε στο σερβιτόρο λίγο κόκκινο κρασί και μόλις μας άφησε μόνος μας, μου κράτησε το χέρι.
"Μωρό μου...." πήγε να μου πει αλλά μια γυναίκα μας διέκοψε.
"Συγνώμη. Μάνο εσύ;" είπε εκείνη.
"Λίζα." Είπε ενθουσιασμένος εκείνος και εκείνη τον αγκάλιασε φέρνοντάς με σε άσχημη θέση από την ζήλεια μου
"Τι κάνεις; Σε ολόκληρη Αθήνα και να σε βρω εδώ; μικρός που είναι ο κόσμος. " Είπε αυτή και αμέσως το βλέμμα της έπεσε πάνω μου.
"Λίζα να σου γνωρίσω την κοπέλα μου." Της είπε ο Μάνος και με σύστησε.
"Η καινούργια είναι; πόσο καιρό είστε μαζί; Κοπελιά να προσέχεις πάνω από ένα μήνα δεν μένει με καμιά."
"Λίζα σε είπαμε;"
"Ναι."
"Ωραία. Δεν σου επιτρέπω να ξανά μιλήσεις έτσι."
"Εγώ στο λέω για το καλό σου αν θες με ακούς."Μου έλεγε εκείνη με ένα ενοχλητικό γελάκι.
"Λίζα κόφτο. Δεν σου επιτρέπω."Της είπα αυστηρά ο Μάνος.
"Μάνο μόνο μαζί μου έκατσες πάνω από δύο μήνες. Με την μικρή γιατί παίζεις;"
"Μικρό είναι το μάτι σου." Της είπα και σηκώθηκα για να φύγω πριν καταρρεύσω μπροστά σε όλους.
"Με εσένα κακώς έκατσα δύο μήνες. Με εσένα έπρεπε να ήμουν λιγότερο καιρό. Και όσον αφορά την μικρή όπως λες, μαζί της θα μείνω για μια ζωή." Της είπε ο Μάνος και την έσπρωξε στην άκρη για να περάσει και με βρει .
Εγώ ότι είχα σταματήσει το ταξί για να φύγω. Τα μάτια μου ήταν βουρκωμένα και δεν άργησαν τα δάκρυα μου να τρέξουν.
"Ζωή περίμενε." Μου φώναξε ο Μάνος και με σταμάτησε από το χέρι. "Ζωή μην χαλάσουμε τώρα το βράδυ μας για μια μικρή παρεξήγηση."
"Μάνο έφυγα για να μην καταρρεύσω μέσα στο μαγαζί. "
"Αν είναι να καταρρεύσεις καντο, αλλά σε παρακαλώ να είναι στην αγκαλιά μου. Ζωή σε θέλω πραγματικά. Μην αφήσεις αυτή την γυναίκα να μπει ανάμεσά μας."
"Μάνο αυτή η γυναίκα σε θέλει δικό της και είναι ξεκάθαρο αυτό. Και όλα αυτά που είπε για σένα; φαίνεται να σε ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα."
"Και θα την αφήσεις να με έχει; Βρε μωρό μου μην ζηλεύεις. Εγώ έχω μάτια μόνο για σένα. Ας μην μας χαλάσει το βράδυ μια κοπέλα που ανήκει στο παρελθόν μου και μόνο."
"Είσαι σίγουρος για αυτό που λες;Δεν θέλω πάλι να περάσουμε ότι περάσαμε και με τον Χρήστο."
"Μόνο εσένα θέλω. Μπορεί πριν σε γνωρίσω να ήμουν και εγώ σαν τον Χρήστο με τις γυναίκες και μην ήμουν σωστό παιδί, αλλά εσένα μάτια μου σε έχω ερωτευτεί τόσο πολύ που δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου, το κορμί μου είναι δικό σου. Σε αγαπάω."
"Και εγώ πολύ."Του είπα και ο Μάνος άρχισε να με φιλάει και πάλι απαλά στα χείλη.
"Κορίτσι μου εγώ θέλω να ζήσω για μια ζωή μαζί σου. Θέλω να κοιμάμαι και να ξυπνάω δίπλα σου κάθε μέρα, να σε φροντίζω και να σε προστατεύω, να με αγαπάς και να σε αγαπώ." Της είπα και γονάτισα μπροστά της. " Δεν θα σε σταματήσω από τις σπουδές σου και δεν θα σου στερήσω τίποτα. Το μόνο που σου ζητάω είναι να με αγαπάς μια ζωή. Και με αυτό εννοώ να γίνεις γυναίκα μου." Της είπε και άνοιξε το κουτάκι που κρατούσε στα χέρια του και από το οποίο εμφανίστηκε ένα όμορφο διαμαντένιο δαχτυλίδι.
"Μάνο μου..." είπε εκείνη με βουρκωμένα μάτια από την συγκίνηση και τη χαρά.
"Αυτο σχεδίαζα απόψε πριν μας το χαλάσει εκείνη η γυναίκα. "
"Συγνώμη Μάνο, αλλά..."
" Ζωή θα με παντρευτείς;"