Leinna
Hawak ko ngayon ang pic namin ni Mommy…
"I really miss to hug you Mommy… but if this is the way for my plan come true, I'll do"
My teardrops fall on my cheeks
And then i hugged the Picture…
Lea
"Babes, wag na kasi tayo tumuloy,s-sa bahay nalang ako magpapahinga…"
"Lea, no. Hirap na hirap ka na ngang huminga tapos sasabihin mong okay ka lang."
Nakikita ko kay Aga ang sobrang taranta. Halos ipalipad na nga niya ang sasakyan.
Ayokong malaman niya at itinatago-tago ko.
Throwback; 1 week before Leinna's birthday and 5 days before i go back to the Phil.
At the Allegiance Taping
Habang nagtatape, suddenly parang may bumara sa dibdib ko;the result, hirap na hirap akong huminga.
Napahawak ako ng mahigpit kay Michael.
"Lea,are you okay?"
He asked.
They all panic.
"I-I C-c-can B-br-eath!"
Pautal ko. Naka kapit na ako sa dibdib ko
Pinainom nila ako ng tubig but walang pagbabago..
Michael immediately carried me and bring to the nearest Hospital.
Pinasakan agad ako ng Oxygen kaya medyo lumuwag ang paghinga ko
At ang tanging nasa tabi ko ay si Michael Lee. Yes, He's my close friend here in NYC. And he's also my leading Man in the Allegiance.
"Tha-thank you-u Michael."
He touch my hand and murmur
"All for you Lea…"
I just smiled
Then i fell asleep.
After a hour
Nagising akong katabi parin si Michael at kasama si Doc. Nasa private Room narin ako and wala nang oxygen sa bibig ko.
""Good Morning Lea"
Napatingin ako sa may bintana ng Room,umaga na pala…
Napangiti nalang ako.
Umiiba ang ngiti ni Michael.
"Michael,is this something wrong?"
I asked.
"Ahm… Doctor Cynthia must be the one who tell about this…I'm sorry"
Napatingin ako kay Doc.
"Doc?is this something wrong?"
"Ms. Lea, i will direct you to the point. I have something notice on your heart."
Napatulo ng kusa ang luha ko.
"Wh-what d-do you-u me-an? I ha-ve a He-eart Fa-failure?!"
Tumungo siya.
Napatulo na ng sunod sunod ang mga luha ko😢
"But, this is Treatable,right doc?"
Pagpapa lumanay saken ni Michael.
"Yes, and this is not a really serious failure unlike others. But our goal is while the wound is still petite, we need to proactive this trough Medicine."
Paliwanag niya.
"Lea, take this Medicine to reduce and to disappear the failure in your heart. "
I accept naman.
Hindi ko alam kong papano ko sasabihin sa mga anak ko,sa nanay ko,sa kapatid ko at kay Aga ang tungkol dito.
"Lea,trust yourself. You can survive to this kind of Disease. I'm always here.."
He said
I touch his hand
"Michael please… Let's make this as a secret. Please. I'm not ready to tell to my family especially to my sibling about my ill. Please… Let they know from me in a perfect time"
Iniiyakan ko na siya.
Tanging respond niya lang ay Hugged.
END OF FLASHBACK
Yan ang kinakatakutan kong mangyare. It's been many month na kasi nang di na ako dinadalaw ng pag collapse ko kaya i thought wala na kaya di ko na tinuloy ang pag inom ng Medicine na nireseta ni Doc Cynthia. ,pero naulit ulit.
Third time na'to nangyare saken. Yung second time habang nag tatape kami sa The Voice… Pero di critical naman katulad neto at nung first time.
"Babes… Doc is coming…"
Sabi niya…Kakapasok niya lang.
Kinakabahan na ako.
"Lea, I'll direct you to the point…I have notice something wrong to your heart."
-Doc Francis
Napatulo nalang ang mga luha ko.
"He-aaartt Fa-ilureee!"
pautal ni Aga…
Kitang kita sa mukha niya ang pagkadismaya…
Kita ko narin ang mga luha niya sa mga mata niya…
Naaawa ako sa asawa ko…
Natulala nalang ako…
"What we need to do is a surgery."
"So do it,doc…!"
Pataas boses ni Aga kay Doc Francis.
Hinawakan ko nalang ang kamay ni Aga na nakapatong sa hinihigaan ko.
"But we need first to find a heart donor before a surgery…"
Dahilan ni Doc Francis .
Napahagolgol si Aga.
"Don't worry Aga… I'll help Lea. That's my job. Gagaling siya,okay?"
"Babes,don't worry. Kaya ko pa."
Naluluha kong sabi.
"Pero Lea, Heart failure! Lea hindi biro magkaroon ng ganyang sakit!jusko naman…"
Pagalit ni aga
Umiiyak na ako…
"Ahm.I think this is your privacy… Excuse me for a while"
"I know…But we have no choice"
Bumuhos na talaga ang mga luha ko.
Natahimik nalang siya.
Humagulgol nalang ako.
Habang umiiyak ako,suddenly Someone hugged me. Si Aga.
"I'm sorry babes. I'm sorry."
Binack hugged ko nalang siya.
"Malalampasan natin to! But please, please Lea don't give up."
"Before I die, i want to make that Leinna is not anger with me."
"Lea!"
Seryoso niya.
Napatawa naman ako…
"Kidding!heehee"
"Nagawa mo pa talagang magjoke ha!"
"Your too serious kasi"
Sabi ko nalang.
Eula
Kamusta na kaya si Lea…
I was about to dialed her name ng bumaba si Leinna
"Good Morning Tita"
Masigla niyang bati
Pero kita ko na tinatabunan niya lang talaga yung lungkot. Binisita ko siya kagabi,halos matulugan na niya ang pagkakaiyak niya.
Bakas pa nga sa mga mata niya.
"Good Morning Leinna."
"Ahm,tita… How did mommy knew that i'm here?"
Napapepe ako sa tanong ni leinna.
"Ah,eh… a-I don't know. Maybe kasi we're very close to each other."
Wala nang following question. Pumunta na siya sa sala.
Di ko alam ang sasabihin ko. Mabuti nalang nakalusot ako.