Trident
Jay-jay's POV
"Jay... Ice cream..." Pagmamaktol ni Ci-N pero hindi ko sya pinapansin. "Ice cream... Ice cream..."
Kanina nya pa ko kinukulit. Naiinis kasi ako'ng ikuha sya ng pagkain. Hindi naman kasi sya marunong maglinis ng pinagkainan. Ang tamad-tamad din nya kumilos.
"Jay... Jay... Jay... Jay...JAY!" Sigaw nya.
Nahampas ko nalang yung kamay ko sa study table. Nakakainis na kasi!
Kulit!
"Tama na! Gabi na! Matulog kana!" Sigaw ko sa kanya.
Bigla nalang sya'ng humikbi at gumulong sa sahig.
"Inaaway ako ni Jay-jay!" Sabi nya at nagsimula'ng umiyak.
Ay putik!
Bakit parang mas lalung lumakas ang sapi nito'ng Bata'ng Kumag na to?! Kinagat lang ng pusa tapos nagkaganyan na.
Hindi kaya nahuli na kami at umabot na ang rabis sa utak nya? Masama to! Ibalik ko kaya sa ospital o kaya idiretso ko na sa mental?
"Oo na... Ikukuha kana!" Sabi ko at agad na lumabas ng kwarto.
Wala rin ako'ng nagawa!
Dumiretso ako sa kusina. Kayalang pagdating dun, wala ng ice cream. Kinuha na ni Aries yung kahuli-hulihan. Naabutan ko pa sya'ng nangunguha ng kutsara habang nasa isang kamay nya yung pakay ko sana.
"Pwedeng akin nalang yan?" Paki-usap ko.
Tinignan lang nya ko at umirap pagdaan sa harap ko. Pfftt! Damot!
Wala ng ice cream. Yari ako nito sa Bata'ng Kumag. Bumalik ako sa kwarto at dahan-dahang binuksan yung pinto. Nagbabaka-sakali na tulog na sya.
Pero bigo ako, gising sya. Gising na gising. Alive na alive ang putik!
"Ice cream ko!" Sabi nya.
"Ubos na."
Nag-umpisa na naman sya'ng humikbi at magpa-gulong-gulong sa sahig. Napakamot nalang ako sa batok ko.
"Ibibili nalang kita." Sabi ko at agad na kinuha ang cellphone at wallet ko sa lamesa.
Bigla nalang sya'ng huminto sa pagiyak at tumayo.
Huh?
"Bili kana rin ng midnight snack." Sabi nya at nag-abot ng pera.
"Kung samahan mo kaya ako!" Inis na sabi ko sa kanya.
"Hindi na... Kaya mo na yan. Umabot ka nga ng 17 na wala ako eh. Yan pa kaya!" Sabi at humilata sa kama. "...Bilis mo na."
Ay wow!
Yung napa-nganga ka nalang sa pagka-amaze sa peste'ng bata na to. Ibang klase! Wala ako'ng masabi.
Naglakad na ko palabas. Hindi na ko nagpaalam, baka kasi nagpapahinga na sila. Kinuha ko yung bike ko sa garahe.
Madilim na sa daan, salamat sa ilaw sa poste at naliliwanagan ang daan ko. Next time bibilan ko ng flasher tong bike ko para malakas na loob kong magbike sa gabi.
Perwisyo tong Bata'ng Kumag na to!
Sa Mini Mart malapit samin ako dumiretso. 24/7 naman to kaya kahit anu oras pwede ako bumili dito.
Pinarada ko yung bike ko at pumasok sa loob. Wala'ng masyado'ng tao, gabi na rin kasi.
Solo ko ang Mini Mart!
Habang naniningin ng ice cream. Nakaramdam ako ng presensya ng tao sa likod ko. Hindi muna ko gumalaw, pinakiramdaman ko kung anu'ng gagawin nya.
Tumingin din ako sa reflection ng glass door ng ref. Nagbabakasali'ng makikita ko yung muka nung nasa likod ko pero ang hirap makita.
"Ang tagal mo naman mamili." Bigla'ng sabi nung tao sa likod ko.
Teka! Si----
"David!" Sigaw ko pagharap sa kanya.
Ngumiti sya sakin at agad ko naman sya'ng binawian ng hampas sa dibdib nya.
Bwisit! Kinabahan ako!
"Aray! What is that for?" Inis na sabi nya.
"Tinakot mo ko'ng putrages ka!"
Bigla nalang sya'ng tumawa. "Co'z you look so serious. Kukuha ka nalang ng ice cream pakatitig kapa dyan."
"Namimili nga kasi!" Inis na sabi ko at muling hinarap ang ref.
Istorbo!
"May gagawin kaba?" Tanung nya.
Umiling ako ng hindi humaharap sa kanya. Kayalang kong mahanap yung favorite flavor ni Ci-N.
Rakki----este! Rocky Road!
Mabatong daan! Nasan na yung mabatong daan?! Isasampal ko lang sa pagmumuka nung bata'ng kumag.
"Gusto mo'ng kumain muna? Libre ko." Sabi ni David.
Agad ako'ng humarap sa kanya at ngumiti. "Tara na... Makaka-paghintay naman yang ice cream na yan."
Ngumiti naman sya sakin habang umiiling. Masama tumanggi sa grasya. Tsaka libre daw. Minsan lang makatisod ng libre sa daan.
Juice at pre-heated sandwich lang ang kinuha ko. Busog pa kasi ako, sayang sana kaunti lang kinain ko kanina'ng hapunan.
"Lumabas ka lang para sa ice cream?" Tanung nya.
Nag-nod naman ako. "Para dun sa bwisita ko sa bahay."
"Si Ci-N... Bakit hindi mo sya kasama?"
"Ay naku! Napaka-tamad ng bata na yun!"
"Can't argue with that."
Binuksan ko yung balot nung sandwich at hinintay lumamig.
"Ikaw? Bakit kapa lumabas?" Baling ko sa kanya.
"I can't sleep. Over thinking, i guess." Sagot nya at bahagya'ng yumuko.
"Bakit?"
"I don't know."
"Tungkol saan?"
"Marami'ng bagay."
"Sabihin mo na!" Pagpipilit ko.
"You won't understand it. It's just some ramdom thing."
Napanguso nalang ako. Ayaw talaga'ng magsalita, wala ako'ng magagawa.
Pinagdiskitahan ko nalang yung sandwich sa harap ko. Habang kumakain, narinig ko yung phone ko. Kinuha ko yun mula sa bulsa ko at bumungad ang pangalan ng Peste'ng Hari ng mga Ulupong.
From: King Ulupong
Message: Where are you?
Napasibangot ako. Wala ako'ng balak replayan ang kumag na yan. Paki naman nya kung nasan ako. Maka-asta kala mo jowa, dinaig pa yung---so called---fiancé ko.
"Bakit?" Tanung ni David sakin.
"Wala... Wrong send lang ata." Palusot ko at tinuloy ang pagkain.
"Si Keifer no?" Tanung nya at bigla nalang ako'ng nasamid. "...I knew it."
"Panu mo naman *ubo* nasabi?" Tanung ko.
"Instinct." Mayabang nya'ng sagot.
Naku! Yan na naman sya, sosyalin ang instinct nito'ng si David. Laging tumpak!
Panu kaya magkaroon ng sosyalin na instinct?
Iminum ako ng juice sa pagbabakasakaling mawala yung pagkasamid ko.
"Kayo naba ni Keifer?"
Naibuga ko nalang bigla yung juice at halos sumuka na ko sa kinauupuan ko.
Tengene!
Sakit ng lalamunan ko! Pakshit! It burns!
"S-sorry..." Sabi ni David habang inaalalayan ako at inaabutan ng tissue.
"King*ubo*... Kingina kasi!"
Bigla nalang sya'ng natawa. Kung hindi lang ako naiiyak dahil sa pagkasamid baka pinatay ko na sya sa titig.
Hanep din kasi'ng magtanung tong luko na to. Nakakabigla!
Nang umayos na yung pakiramdam ko, uminom ulit ako. Mabilisan lang at baka magtanung na naman tong David na to.
Ang sakit talaga!
"Natapunan yung damit mo." Sabi nya at inabutan ulit ako ng tissue.
Kinuha ko naman yun at pinunasan yung damit ko sa banda'ng dibdib. Nilabas ko muna yung kwintas ko, pakiramdam ko kasi nabasa din.
Habang tuloy-tuloy ako sa pagpupunas, napansin ko si David na titig na titig sa dibdib ko.
Luko to!
"Susundutin ko mata mo!" Banta ko sa kanya.
"Huh?"
"Yung mata mo! Makatitig wagas!"
"S-sorry... Yung kwintas mo kasi. Bakit may kasama'ng singsing?"
Napahawak ako sa kwintas. Yung engagement ring. Hindi nga pala nila alam yung tungkol don.
"B-bigay kasi sakin, kayalang hindi ko maisuot kaya nilagay ko nalang dito." Palusot ko. Nag-nod naman sya bilang pagtanggap ng sagot ko. "...S-sino nga pala nagpabigay nito'ng kwintas?"
Pag-iiba ko sa usapan. Baka kasi magtanung sya bigla kung sino nagbigay, hindi ko alam isasagot ko.
"Ang slow mo naman..." Sabi nya dahilan para magsalubong ang kilay ko. "...Hanggang ngayon, wala ka pa ring clue."
Pisti'ng to!
"Sabihin mo nalang kasi!"
Huminga sya ng malalim at bahagya'ng lumapit sakin.
"Anu nakalagay sa box?" Tanung nya.
"Wala... Maliban don sa symbol ng Trident ni Poseidon." Sagot ko.
"Exactly! That's your clue."
Eh wala naman nga ako'ng maisip na Poseidon na kakilala ko. Kingina! Mula pasko't bagong taon, iniisip ko na yan pero wala ako'ng idea.
"Eh?"
Nahampas nalang ni David ang noo nya. May ilang beses din yata sya'ng huminga ng malalim.
"Do you know any of Poseidon's child?" Tanung nya.
Umiling ako. "Ang dami kaya'ng anak ni Poseidon sa Greek Methodology."
"Wala kang kilala?"
"Kilala ko lang yung fictional character na si Percy Jack----" Natigilan ako.
Ang hina mo talaga Jay-jay!
Napatingin ako kay David na nakangiti sakin at parang nagsasabi na 'Kita mo'. Hanep yan!
Yung uso naman kasi yung google pero parang hindi ko alam gamitin. Hindi ko naisip yun agad. Badtrip!
Pero teka lang!Kung si Percy nagpabigay nito....
"Nagkikita kayo ni Percy?" Tanung ko sa kanya.
"Hindi... Pinadala lang nya sakin yan."
"P-pero nagkaka-usap kayo?" Pangungulit ko.
Nakatitig sa mata ko si David. Takte! Yung sumasakit na yung ulo mo sa kakaisip. Tapos eto lang yung sagot sa harap ko.
Ah baka matindi!
"Tatawag sya kung kelan nya gusto. Wala kaming complete communication." Sagot nya sakin at halos manlambot ako.
Ang daya naman! Kainis!
Hinawakan ko yung kamay ni David at tinignan sya na puno ng pakiki-usap.
"David! Sige na... G-gusto ko na sya'ng makausap." Sabi ko.
Tinitigan nya yung kamay ko at sa totoo lang ang lamig ng kamay nya. Hindi ko alam kung ganu na kami katagal na ganun. Hanggang sa bigla nya'ng binawi yung kamay nya at huminga ng malalim.
"Kaya ko sya'ng padalan ng message but i can't guarantee na sasagot sya." Sabi nya at kinuha ang phone nya.
Nagpipindot sya don at nagtype ng message. Tinapat din nya sakin yung camera.
"Smile." Sabi nya.
Pero bago pa ko makangiti narinig ko na yung tunog ng cam. Hayop!
"Ayaw ayusin!" Inis na sabi ko.
"Send." Sabi nya at binaba yung phone sa harap nya.
Nakatitig lang kami don ng mga ilang minuto. Gusto'ng gusto ko ng kuhanin yung phone ni David at tadtarin ng message si Percy.
Putnam! Pa-thrill kasi!
Naubos ko na yung sandwich at juice ko. Pati pagkain ni David ako na rin kumain pero wala pa rin, hangang sa bigla nalang umilaw yung phone at may lumabas na '1 Message'.
Kinuha ni David yung phone nya at binasa yung nakasulat. Tinignan pa nya at para'ng nag-aalangan kung babasahin nya yung message ng malakas.
Mapursige ang tingin ko sa kanya kaya wala rin sya'ng nagawa. Pero natigilan ako ng marinig ko yung laman nung mensahe na binabasa nya.
"Remove that ring from the necklace... Or i will kill Yuri when i get back there."
++Don't forget to Vote, Comment and Share. 😉 ++