Break time na kaya nag-uunahan na namang makapunta sa canteen ang mga studyante. Ang sikip tuloy dito sa may hallway.
Sinarado ko na iyong locker ko pagkatapos kong itago ang mga libro ko, ng biglang nahagip ng mata ko ang isang walanghiyang nilalang, kasama ang kanyang mga alagad, si Jimin at Jungkook.
Kapansin-pansin iyong damit nila, naka-tucked out ito at iyong neck tie nila hindi maayos iyong pagkakakabit. Halata talagang rebel at barumbado sila ng school.
Naglakad ako sa ibang direksyon imbes na sa daan papunta ng canteen. Ayoko kong makita nila ako.
"Yah!"
Paksheit.
Binilisan ko lalo ang paglakad ko.
"Lee Hyejin!"
Lumingon ako sa likod at nakita ko si Taehyung na tumatakbo palapit sakin. Pinagpawisan ako ng malamig.
Mabuti na lang talaga at malapit lang ang cr ng girls kaya agad akong tumakbo doon at nagtago sa isang cubical. Huminga ako ng malalim, rinig na rinig iyong tibok ng puso ko sa sobrang kaba. Gusto ko lang talaga siyang iwasan kasi lagi ako ng napapahamak dahil sa kanya.
Naghintay ako ng ilang minuto hanggang sa wala na akong narinig na ingay sa labas. Dahan-dahan kong binuksan ang cubical door at sumilip sa labas. Walang tao. Phew.
I tiptoes my way out. Pero nagulat ako ng may nakita akong mabilis na naglakad palapit sa akin.
Hinatak niya ako at isinandal sa pader.
"UGGG KIM TAEHYUNG ANO NA NAMAN BANG KAILANGAN MO," sabi ko sabay hilot sa elbow ko na nahampas sa pader. Huminga na naman ako ng malalim, ayan na naman iyong kaba ko.
Sana naman wala siyang hingin na request sakin na kung ano gaya noong dati. Noon kasi inutusan niya ako na maglagay ng napkin sa bag ng teacher namin, binantaan niya pa ako non.
"Nagawa mo na ba iyong assignment natin sa humanities?" tanong niya.
"O-oo," sagot ko.
"Let me copy it."
Tiningnan ko siya sabay irap.
"Really taehyung? Hinabol mo ko para lang sa homework? Kailan ka pa nagkaroon ng pake sa homework na binibigay satin?" tanong ko sabay cross ng kamay ko.
"Shut up and just give it to me. It's graded." sagot niya.
"Later," sabi ko sabay taboy sa kanya, pero hindi pa ako nakakalayo ay inihampas at isinandal na naman niya ako sa pader.
"OUCH?"
"I want it now," mariing sabi niya.
"Too bad," sagot ko. Hinarangan pa niya ang pintuan ng naka-stretch ang kamay at paa. Sa inis ko ay tinapakan ko siya sa paa niya, ng sobrang diin.
.:**:.☆*.:｡.✿
Natapos na ang break time at bumalik na ako sa classroom. Humanities na ang lesson.
"Morning class," bati ni Ms. Gil, at pa-monotone na bumati rin kami sa kanya. "Seems like you guys are excited for today's lesson," sarkastikong sambit niya. "Now everyone take out your homework assigned last week. I did remind you it's graded."
Lahat ng classmates ko ay binuksan ang bag nila at inilabas ang mga homework na ginawa nila. Lumingon ako sa likod at nakita ko si Taehyung na nakaupo sa may bandang kanan, dalawang upuan ang layo niya sakin. Tiningnan niya ako ng masama, at nginisihan ko naman siya. Pero, ang ipinagtaka ko ay bigla niya rin akong nginisihan.
Hindi ko na lang siya pinansin at binuksan ang bag ko, kinuha ko ang ang homework na pinaghirapan kong tapusin kagabi. Pero nagulat ako ng may butiking kasama sa mga papel ko. Nabitawan ko ito at sumigaw ng sobrang lakas. Napa-tiyad pa ako sa upuan ko dahil sa sobrang takot. Ayaw na ayaw ko talaga sa mga butiki kaya pinilit kong tumayo at umiwas doon.
Sabay-sabay na napalingon sakin ang mga classmates ko, maliban kay Taehyung na sobrang lakas ng tawa.
Tiningnan ko ulit iyong butiki. Hindi ito gumalaw. Doon ko lang nalaman na peke pala ito at gawa lamang sa rubber. Lumingon ako at sinamaan ko ng tingin si Taehyung. "IKAW!"
Tawa pa rin siya ng tawa kaya kinuha ko iyong pekeng butiki at binato sa kanya, "Ikaw ang may kagagawan nito ano?!"
Nawala ang natatawang mukha niya ng masapol ko siya sa mukha. "Yah, Lee Hyejin," tumayo siya at nilapitan ako na para bang gusto niyang mag-away kami.
"You two! What's going on?!" Tanong ni Ms. Gil. Lahat ng mga classmates ko ay tahimik na animo'y nanonood ng kdrama. "Fighting again?"
"Siya iyong nanguna," turo ni Taehyung sa akin.
"Hindi! Siya po iyon, nilagyan niya ng pekeng butiki iyong bag ko." Paliwanag ko naman.
"Wala akong ginagawa Ms. Gil-"
"You two, out of the classroom now. Hands raised."
Na naman? Ito na ang pang-17 na beses na pinalabas kami kasama ang baliw na lalaking iyon. Nag-aalala na ako na baka magtake ako ng mga major disciplinary actions.
"I'm getting sick of this," sabi ko sabay taas ng kamay.
"Kasalanan mo iyan," sagot naman niya.
Wala na akong energy na makipag-bangayan kaya tumahimik na lang ako. Mabuti na lang at short period lang ang lesson niya kaya maya-maya ay nagbell na. Ibinaba ko na iyong kamay ko at nagstretch.
"Dapat pala totoong butiki na lang iyong nilagay ko," narinig kong sabi niya sabay siko sakin.
"You wish," sagot ko sabay irap.
Nang makalabas na si Ms. Gil sa room ay nilapitan niya kami. "Kayong dalawa, sundan niyo ko sa office."
Oh, crap.
Nagkatinginan kami ni Taehyung ng sandali bago namin siya sinundan. Naka-tingin lang ako sa baba habang sinusundan ang pag-click ng heels ni Ms. Gil. Nang nahinto na ang tunog, itinaas ko ang tingin ko at nabasa anag 'Principal's office.'
Napa-lunok ako. Kumatok muna si Ms. Gil bago niya pinihit iyong door knob. Pagkatapos, tiningnan niya kami na parang sinasabi na pumasok na sa office.
Patay.