Richard Warren's POV
limang araw na din nakaconfine si Sam...
nandito kami sa cleveland clinic...
natapos na ang heart transplant ni Sam...
successful naman, sabi ng doktor.
inoobserbahan pa siya ng mga doktor..
minsan nagigising si sam, pero agad din nakakatulog..
Hinde pa namin siya makausap ng maayos.. .
Kasama ko sila tita Sandra...
"Warren, magpahinga ka na muna... doon ka muna sa condo.. hinde ka pa nakakapagpahinga magsimula noong dumating tayo dito.." --tita Sandra
"Hinde na po tita... kaya ko pa po..gusto ko pong andito po ako."
"Kumain ka na ba?" --tita sandra
"mamaya na lang po tita, busog pa ako.."
"pinapabayaan mo ang sarili mo.. kapag nalaman yan ni Reign, papagalitan ka niyan.."
hinawakan ko lang ang kamay ni sam..
Reign, gumising ka lang, ipapaliwanag ko ang tungkol kay Cassy...
Na hinde ako ang ama ng dinadala ni Cassy..
Kahit nankikipagflirt o nakikipaghalikan ako sa kanila, never kong hinayaan na mapunta sa puntong may mangyari sa amin...
"W-warren?"
napatingin ako bigla kay sam..
Gising na siya..
"Anong nararamdaman mo, love? May masakit ba? Anong gusto mo?"
niyakap lang ako ni sam..
"Love, thank you for not leaving me.. Masaya akong ikaw ang una kong nakita..." --sam
"i will never leave you love.. Mahal na mahal kita.."
hinalikan ko sa noo si sam...
"I love you too love..." ---sam
may dumating na nurse na may dalang pagkain ni sam at chineck niya si sam..
Pati sila tito at tita sandra, andito na din..
“Reign.. kamusta ang pakiramdam mo?” –tita sandra
“ok naman po, mommy.. wala naman akong ibang nararamdaman ngayon..” –sam
“mabuti naman kung ganoon.. alalang-alala kami sayo…” –tito Jed..
“don’t worry, mommy, daddy, ok na ako…” –sam
Tumayo na muna ko pero napahawak ako sa ulo ko..
Ang sama ng pakiramdam ko,,. Siguro dahil wala pang pahinga..
“Love, Ok ka lang ba?” –sam
Hinde ako makasagot kay sam.. pati sila tito jed lumapit sa akin…
“Warren?” –tita Sandra
Hinde na ko tuluyang nakasagot nang nagdilim na ang paningin ko…
“WARREN!!”
*******
Nagising akong nakahawak sa ulo ko..
Ngayon ko lang naramdaman ang pagod ko….
Napatingin ako sa paligid ko, nasa isang kwarto ako ng hospital…
Kapareho lang nung kay sam…
May dextrose na nakalagay sa akin..
“Warren, gising ka na pala,.. May masakit ba? Kamusta ang pakiramdam mo?” –tita sandra
“Ok na po ako.. Si Reign po pala?”
“Nasa kabilang kwarto.. Tulog pa, kanina, andito siya, binantayan ka..” –tita sandra
“Pwede ko na po bang ipatanggal to?”
Tinignan ko ang dextrose na nakalagay sa akin..
“Wag muna warren.. Magpahinga ka na muna.. Sabi ng doctor, humina ang immune system mo.. Kailangan mo munang magpahinga… Iyan na ang sinasabi ko sayo warren, pinabayaan mo ang sarili.. Ayan tuloy.” –tita sandra
“sorry tita.. ayoko lang pong iwanan si reign…”
“Alam ko naman iyon.. Lagot ka niyan kay Reign. .nagtanong kasi siya sa akin, kaya alam niya na pinabayaan mo sarili mo.. Oh, kumain ka na muna.. tumawag pala si karen kagabi..” –tita sandra
“Kagabi?? Ilang oras po akong tulog?”
“malapit ng isang araw.. Kailangan mo din naman iyon.. ilang araw kang walang maayos na tulog..” –tita sandra
Grabe, ang tagal ko pa lang nakatulog. .
Bumukas ang pinto ng kwarto ko, tinignan ko kung sino ang pumasok..
“Love!”
Lumapit sa akin si Reign at binatukan ako bigla..
“Nakakainis ka.. bakit di ka man lang nagpahinga noong binabantayan mo ko? Gusto mo bang patayin sarili mo??” ---sam
Hinila ko siya at niyakap..
“Wag mo ng uulitin un love… Kailangan mo din magpahinga.. Kumain ka na ba?” –sam
“HInde pa.. mamaya na lang..”
“Ayan ka na naman sa mamaya mo eh.. Asar ka.. Kinabahan ako sa yo kagabi.. Akala ko kung napaano ka na..” –sam
“Sorry na love.. di na uulitin..”
“Dapat lang!” –sam
Umupo sa tabi ko si sam.. .
“Love, iyong tungkol kay Cassy? Ikaw ba talaga ang ama ng dinadala niya?” –sam
Hinawakan ko ang kamay ni Sam..
“Hinde ako ang ama nun.. Dahil walang nangyari sa amin.. Dahil kahit na anong mangyari, Ikaw pa rin ang mahal ko, Reign Samantha..”