"Anak, sa Seoul ka magbabakasyon this summer."
Natulala ako.
"Ma, pakisampal naman po ako oh, please lang." sabi ko kay mama. Nananaginip na naman ata ako eh, uso kasi ang pagkadelusional saken. Kaya eto, magpapasampal ako sa nanay ko para magising ako.
*pak
PUCHA HINAWAKAN KO YUNG PISNGI KONG SINAMPAL NI MAMA. PUCHA NARAMDAMAN KO. PUCHA TOTOO NGANG SA SEOUL AKO MAGBABAKASYON SA SUMMER. AT PUCHA---
MASAKIT YUNG PAGKAKASAMPAL NI MAMA SAKEN, PERO AYOS LANG. HUEHUEHUE PUCHA RAK NA ITU~
"M-Mama.."
Teka bet kong sayawin yung Mama ng EXO pero nagdadrama ako kaya dapat icontrol ko muna ang feelseu ko asdfdghjkl.
"Thank you!" sigaw ko kay mama at tsaka mahigpit na yinakap. Ginantihan din niya ako ng yakap, yung tipong di na ko nakakahinga dahil sa higpit ng yakap niya--jungdi lang huehue :3
"Basta anak, mag-ingat ka dun ha? Tandaan mo, kahit nagkalat ang mga pogi dun, huwag kang magpapalinlang sa kanila kung masama ang pakay nila sayo." Eh kung EXO ang kumidnap saken aba futaena ako na ang magvovolunteer na papasok sa van nila asdfghjkl;
"Yes ma. Thank you po talaga." at yinakap ko ulit siya.
BREE PUTANGINA MO KALMA LANG.
Sabi na naman ng utak ko. Kasi naman.. Namamanhin na 'tong kamay ko, papunta pa lang kami sa airport. Pero akalain nyo yun, gumagana pala utak ko?
"Bree, anak mag-iingat ka doon ha? Tatawag ako o tatawagan mo ako ha?" sabi ni mama sakin.
"O-Opo ma," Shet lang guyth hindi ko na rin kayang alisin ang tingin ko sa NAIA, perstaym ko kasing lalabas ng Pilipinas. At pwede bang magyabang? Futa sa Seoul pa ang first out-of-the-country trip ko, at bakasyon pa! Hurhur.
Pagkapasok ko sa NAIA, kulang na lang malula ako sa lawak non. Grabe talaga. Ininstruct ako ni mama kung ano ang gagawin at pupuntahan sa airport, pero parang di ko magets kasi nga di ba HINDI KO KAYANG KUMALMA, kaya inulit ulit ni mama, three times.
"I'll miss you mama," sabi ko. "Mamimiss din kita anak. Basta--
PA-AUTOGRAPH NAMAN KAY KRIS!"
HHAHAHAHAAH oha? Oha? Pati mama ko exostan naten eh. XD natawa na lang ako at tsaka tumango. I waved goodbye, at pumasok na.
Habang nasa eroplano ako, natulog ako.
Jongdae lang. XD nakatingin lang ako sa ibaba kasi ang ganda ng view, hunyeta. Mas maganda pa nga ata kesa sakin eh.
Gabi kasi ang flight ko at grabe.. Ang gaganda ng mga city lights.
Nakatingin lang ako sa ibaba nang sabihin ng flight attendant, "Please fasten your seatbelts. We'll be arriving at Seoul, South Korea at 7:50pm. Thank you."
FUTA ANO DAW?
"Please fasten your seatbelts. We'll be arriving at Seoul, South Korea at 7:50pm. Thank you."
TEKA PAKI-ULIT PA PLS?
"Please fasten your seatbelts. We'll be arriving at Seoul, South Korea at 7:50pm. Thank you."
Sht. PUTANGINA PWEDE BANG HUMINGI NG OXYGEN TANK KAHIT WALA NANG HOST KASI MAGHAHYPERVENTILATE AKO AKO DITO~
Nanginginig yung kamay kong nagsuot ng seatbelt. Tinignan ko yung wriswatch ko, at halos magduling na ako dahil shet malapit na kami sa Seoul sht~!
7:45pm na.
Naramdaman ko na, na lalapag na kami. Muntik na nga akong napasubsob dahil hindi ko mashadong nalock yung seatbelt. Pero OK LANG DAHIL--
"Annyeong, everyone. We are now finally here at Seoul, South Korea."
SHT LANG HINDI AKO MAKATAYO. HINDI KO NA RIN ATA KAYANG ISARA ANG MATA KO DAHIL NAKATINGIN LANG AKO SA FLIGHT ATTENDANT.
"Miss, we're here. Let's get your bags, okay?" sabi niya. Napatingin ako sa paligid ko, ako na lang pala ang nasa eroplano. Nagising lang ako sa katotohanan nang ibigay nung flight attendant yung bag ko. Iika-ika akong tumayo at sumunod sa kanya. "You might want to put on your coat." sabi nito. Sinunod ko naman siya. Pagkababa namin sa hagdan, futaena ang lamiiiiiiiig. Pati ata lungs ko na-freeze na sa lamig.
"Miss," sabi ng flight attendant. "Y-Yes?" sabi ko.
"Welcome to Seoul, South Korea. The land of the morning calm." Akala ko tapos na siya. Pero may sinabi pa siyang nagpawindang sakin. "And the home of the sexiest, most gorgeous, talented, craziest idols in the world." at pagkatapos non kumindat siya saken.
AY GRABE K-POP FAN DIN SI ATE! Hurhur.
Pagkapasok ko sa airport, tinignan ko ang napakaraming mga koreana at koreano. Grabe, ang kucute nila! Kyeopta~
Tinignan ko yung mga placards nila, at hindi ko maintindihan dahil walang naka-sulat sa English.
Napatingin ako sa dakong kaliwa ko. At ang tanging nakaagaw-pansin sakin ay ang tanging nakasulat sa English.
"Bree ♡ Thehun"
At nakita kong kumakaway si Juno.
SHET KA JUNO PINANGALANDAKAN BA NAMAN? Pero kinilig ako, ok?
Tumakbo na ako papunta sa kanya.
"Breena!" sigaw niya sakin.
Yinakap ko na siya at sabing,"Juna!" Hinampas lang niya ang braso ko. "Aray naman ati! Ganyan mo ba ipinapakita ang pagkamiss mo sakin? Uy mas lalo kang gumanda ah!"
At hinampas ulit ako. "Hoy Breena ha, Juno ako sa umaga. At Juna sa gabi! Bukas, huwag mo ngang ipangalandakan, nakakahiya!" sabi niya sakin.
Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa.
Shet, ampogi ng cousin kong bakla na denial. Umiling-iling ako.
"Tsk," uliming ulit ako. "Bat hindi mo tularan yung 12 gheis? Lantad na lantad mga kabaklaan nila eh." ka-stan din kasi natin ang pinsan ko. Oh di ba? Astg ng lahi namen. XD
"Hooh, kabaklaan daw." sabi niya at nagroll-eyes pa. "Eh bakit yung bias mo, may girlfriend na? Pinangalandakan pa last week sa TV!" Sigaw niya.
Futa kumulo na naman ang dugo ko. Futa pigilan niyo ako----
PERO SIGE WAG NYO KONG PIGILAN! "Aray naman Bree! Sadista ka talagang babae ka!" Sigaw niya. Sinabunutan ko kasi!
"Huwag na huwag mo ngang mabanggit yang issue na yan Juna ha, baka mapaslang kita dito sa airport nang wala sa oras eh!" sigaw ko.
"Eh yun naman ang totoo eh, move-on ka na!" sabi ulit niya.
Umiling ako.
"Move on na, dami pa namang iba diyan." sabi pa niya.
"Gusto mo ba talagang magmove-on na ako?" tanong ko.
Tumango-tango siya. "Oo magmove-on ka na para di ka na masaktan! Sino na ba ulit ang bias wrecker mo?"
Ngumiti ako.Evil smile. "Si Kim Jongin."
At namutla ang bakla. At pagkatapos non, "ARAY! JUNA ANO BA!" Habang tatawa-tawa ako.
"Hoy ikaw Breena huwag na huwag mong maagaw si fafa Jongin sakin ha, kundi gigilitin ko yang leeg mo gamit ang straw ng bubble tea ni Sehun mo!" sabi niya. Tawa ako nang tawa. Hindi pa rin niya matanggap na ang bias niya, ang siyang bias wrecker ko.
"KPAYN! Pero libre mo muna ako ng bobol ti!" sabi ko at binigay yung travelling bag ko sa kanya. "At tsaka ikaw humawak ng bag ko. I sarang you, pinsan kong maganda!"
Inirapan na lang niya ako at lumabas na kami ng airport. Hindi na lang namin pinansin ang mga weirdong tingin ng mga nakapaligid samin. Nagtagalog naman daw sa Seoul?
Habang bumibili si Juna ng bobol ti, tumingin-tingin naman ako sa labas. Grabe, ang ganda talaga dito. Tas ang lamig. Ang sarap siguro ni Sese-este ang sarap sigurong kayakap ni Sese ngayon..
Huhuhuhuhu. Pero iba naman ang gusto niyang kayakap eh.
*le bitchslaps myself* ANO BA BREE TAMA NA HANUBA.
"Juna! Ppali! Gagawa pa tayo ng plano!" pagkakita ko sa kanya, nakapilantik pa yung hinliit niya. Tch, sinulit ang pagiging Juna. Hinayaan ko na lang. "Ppali!"
"Eto na! Eto na!" sabi niya. "Anong plano naman ang pag-uusapan natin, pinsan?"
"Pagpaplanuhan natin kung paano mapapasakin si Kim Jongin na bias mo!" sigaw ko at pumalakpak pa.
"Sabihin mo nga, gusto mo na bang umuwi sa Pilipinas? Ihahatid na kita, Bree!" sigaw niya.
Tumawa lang ako. "Jongdae lang, pinsan! Seryoso na talaga.." sabi ko.
"Ano nga kasi yun?"
"Operation: Paghiwalayin si Sehunah at ang gullpren niyang pugita!"
----------to be continued---------