Σχετικά βαρύ λεξιλόγιο, μην πειτε πως δεν σας προειδοποίησα <3
Επίσης μην ξεχάσετε να διαβάσετε το σημείωμα μου στο τέλος.
Εικόνες, να είστε συνδεδεμένοι στο Ίντερνετ ;)
SUGA's Pov
"Όχι Jimin, σας θέλω απέξω σε περίπτωση που σας χρειαστώ." Διαφώνησα μαζί του.
"Θα μας χρειαστείς σίγουρα." Σχολίασε ο Namjoon χωρίς να πάρει τα μάτια του από το άρθρο που διάβαζε στο κινητό του.
"Λες να μην το ξέρω; Αυτό το μπάσταρδο ο Jackson είναι πολύ δειλός για να με αντιμετωπίσει μόνος του." Είπα και έφαγα και μια σφαλιάρα από τον Jin για τον χαρακτηρισμό που χρησιμοποίησα.
Ήταν απόγευμα και είμασταν έξω από το σχολείο. Είχαμε μόλις τελειώσει με την ενημέρωση γονέων πριν τις διακοπές. Καθώς η Κίρα ήταν συνέχεια μαζί μας όλο το πρωί δεν προλάβαμε να συζητήσουμε τι θα κάναμε.
Έτσι, τώρα που ήταν η σειρά της να μπει, βρήκαμε την ευκαιρία. Στεκόμασταν σε μία γωνία χωρίς να πειράξουμε κανέναν όταν μας πλησίασε ένας καθηγητής.
"Κύριε Jung, παρακαλώ ακολουθήστε με στο γραφείο του διευθυντή." Κάλεσε τον Hoseok.
Αναστέναξα απογοητευμένος και αγριοκοίταξα τον Hoseok. Έμοιαζε σαν να μην το πίστευε. Λες και ήταν λίγες οι φορές που είχε βρεθεί στο γραφείο.
"Σοβαρά Hobbi? Τελευταία μέρα;" του έκανα παρατήρηση.
Στράφηκε στον καθηγητή και παραπονέθηκε, εκείνος όμως επέμενε να έρθει 'πάνω ασαπ'.
Πριν απομακρυνθούν πολύ ακούσαμε τον φίλο μας να προσπαθεί άλλη μια φορά.
"Ότι κι αν νομίζετε πως έκανα, δεν το έκανα εγώ!"
Όταν χάθηκαν από τα μάτια μας και οι τελευταίοι μαθητές περάσανε από δίπλα μας και είμασταν πλέον μόνοι, συνεχίσαμε.
"Και τώρα τι κάνουμε;" ρώτησε ανήσυχος ο Kookie.
Όλοι κοίταξαν εμένα, περιμένανε από εμένα την απάντηση. Λογικό βέβαια μιας και η όλη επιχείρηση είχε να κάνει με μένα. Ήταν ένα ζήτημα προσωπικό και όχι της παρέας.
Ένιωθα λίγο τύψεις που τους έμπλεκα, ακόμα κι αν με διαβεβαίωναν πως ήταν χαρά τους. Ίσως και να μην έπρεπε να τους ανακατέψω.
Όμως ήξερα πως το φίδι ο Jackson δεν θα με συναντούσε μόνος του. Αρνιέμαι να τις φάω από όλη την παρέα του.
"Συνεχίζουμε κανονικά, χωρίς αυτόν." Ανακοίνωσα. "Ελάτε πάμε, σκοτείνιασε."
Πριν φύγουμε έστειλα και μήνυμα στον Hoseok.
Εγώ
Μη τολμήσεις και πεις τίποτα στην Κίρα!
Είχαμε δώσει σημείο συνάντησης σε ένα οικόπεδο που λειτουργούσε ως μάντρα αυτοκινήτων. (Αυτό το μέρος τέλος πάντων κι εγώ δε ξέρω τι ακριβώς ειναι, που ειναι στο Give It To Me)
Το σχέδιο ήταν εγώ να είμαι ήδη εκεί πριν καταφτάσει ο Jackson. Και η παρέα του, αυτό στα σίγουρα. Τα παιδιά θα ήταν κρυμμένα έξω από τη μάντρα αλλά έτοιμα να μπουκάρουν μέσα να βοηθήσουν.
Ο στόχος μας ήταν να πλακώσουμε τους αλήτες και να δώσω εγώ ένα μάθημα στον Jackson. Κυρίως για την Κίρα αλλά και για την προσωπική μου ικανοποίηση.
Όσο η ώρα περνούσε, ανυπομονούσα όλο και περισσότερο να του της βρέξω. Ένιωθα το μίσος μου να ριζώνει όλο πιο βαθιά μέσα μου και τη στιγμή της εξιλέωσης να πλησιάζει.
Ανέβηκα κάπου ψηλά και περίμενα. Σύντομα είδα τα έξι αγόρια να πλησιάζουν.
Περπατούσαν με μια ειρωνία που σου ερχόταν να τους αρχίσεις στις φάπες. Τι νομίζανε πως παριστάνανε; Νομίζανε πως τους άνηκε ο χώρος; Πως είχανε swag και καλά;
'Μόνο εγώ έχω swag, άκουσες Jackson παλιό φίδι βλαχαδερό?!'
"Τι έγινε, Suga; Γιατί ανέβηκες εκεί πάνω, φοβήθηκες;" Μίλησε πρώτος ο υπέρτατος εχθρός μου.
"Ο μόνος λόγος που είμαι εδώ πάνω είναι για να σε δω καλύτερα από την θέση σου. Ξέρεις, το χαμηλό επίπεδό σου." Σαρκάστηκα όσο καλύτερα μπορούσα, το σχόλιο του με είχε μπλοκάρει τελείως, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν απλά το πόσο ήθελα να τον πνίξω.
"Δείτε παιδιά ποιος κάνει λόγο για χαμηλά επίπεδα. Χα!" Φάνηκε εκνευρισμένος όταν απευθύνθηκε στους μπράβους-φίλους του.
"Τι θα γίνει; Εκεί θα μείνεις;"
"Κατέβα κάτω ρε ανθρωπάκι!"
"Πέσε ρε!"
Μου φωνάζανε απειλές και μου εκτοξεύανε σαρκασμούς. Η τιμή μου θα πληγωνόταν σημαντικά αν δεν κατέβαινα, οπότε και πήδηξα κάτω, πάνω σε ένα σαράβαλο και από κει στο έδαφος.
Προχώρησα σιγά σιγά, χαλαρά και παίζοντας τον άνετο προς το μέρος του. Σταμάτησα μπροστά του κι ένα μέτρο μακριά.
"Δεν μπορούσες να μην φέρεις τα φιλαράκια σου, ε;"
Πήγε να πει κάτι αλλά το διέκοψα απλά και μόνο σηκώνοντας το χέρι μου μπροστά του, Καίσαρας στάιλ.
Δεν περίμενα όμως όντως να τον σταματήσει αυτό.
'Ε τον χαλβά!' Γέλασα από μέσα μου.
"Κοίταξε να δεις φίλε-"
"Δεν είμαι φίλος σου, μικρέ!" Εξοργίστηκε.
Ένα μέρος μου καιγόταν πάρα πολύ να φωνάξει 'ΠΟΙΟΝ ΕΙΠΕΣ ΜΙΚΡΟ ΡΕ ΠΑΛΙΟ ΠΟΥΣΤΗ!' αλλά ήξερα πως αυτό θα επέφερε περισσότερα προβλήματα και ήθελα αυτό με την Κίρα να το βγάλω από τη μέση.
"Κοίταξε να δες...Jackson." Ξεκίνησα διαφορετικά. "Έμαθα για την συνάντησή σου με την δικιά μου και όπως σωστά φαντάστηκες, δεν μου άρεσε καθόλου."
Έκανα ένα βήμα προς το μέρος του καθώς άλλαζα την χαλαρή έκφρασή μου σε μια άγρια και θυμωμένη ώστε να γίνω κατανοητός.
"Μα το θεό...έτσι και μάθω...πως της πείραξες έστω και μια τρίχα απ'τα μαλλιά...την γάμησες." Τον απείλησα αργά αργά.
Εκείνος σήκωσε το φρύδι του. Έπειτα μου χάρισε ένα στραβό σαρκαστικό γελάκι. Κοίταξε δεξιά κι αριστερά τα αγόρια που τον συνόδευαν.
"Εγώ λέω να τον δείρουμε. Ε παιδιά;"
Εντωμεταξύ....
Kira's Pov
Μα που είχανε πάει όλοι τους;
Τους είχα πει να με περιμένουνε, δε με άκουσαν;
Αλλά αφού τους είχα δει από το παράθυρο να κάθονται έξω από το σχολείο, που είχανε πάει ξαφνικά;
Τους έπερνα τηλέφωνο και δεν απαντούσε κανένας τους. Ιδίως ο Suga το είχε ξαφνικά και απενεργοποιημένο.
Στην αρχή είχα ανησυχήσει, τώρα όμως είχα τσαντιστεί που με αφήσανε και φύγανε.
Όταν αποφάσισα να μην τους ψάξω άλλο το σχολείο, έπεσα πάνω στον Hoseok. Το γεγονός που φαινόταν αγχωμένος με έκανε να σκεφτώ πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
Όταν με είδε, πήρε μια ξαφνιασμένη έκφραση.
"Hobbi! Καλά που σε βρήκα, ξες που είναι οι άλλοι; Τους ψάχνω πόση ώρα, στο σχολείο δεν είναι και τους πήρα κι ένα σωρό τηλέφωνα και κάνεις τους δεν το σηκώνει, ο Yoongi το έχει και κλειστό!!!" Άφησα τις λέξεις να φύγουν από το στόμα μου δίχως σταματημό.
Εκείνος νευρικά έφερε το χέρι του κι έξυσε το πίσω μέρος του λαιμού του ενώ απέφευγε να με κοιτάξει στα μάτια.
"Εεε...ναι, Κίρα...εεε ο-όχι, δε ε...δε ξέρω που είναι." Είπε αμήχανα.
Ξαφνικά, το πρόσωπο του φωτίστηκε σαν να κατέβασε καμία καλη ιδέα.
"Και εγώ τους ψάχνω επίσης!" Χαμογέλασε.
Ο άτιμος, είχε βρει απλά δικαιολογία.
Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να τον στραβοκοιτάξω, να του σηκώσω το φρύδι και να προφέρω το όνομά του.
"Hoseooook...!"
Και τα ξεφούρνισε όλα, ο καημένος, δεν του άρεζε και δεν μπορούσε άλλωστε να πει ψέματα.
"Που θα τον συναντήσει?!" Τρομοκρατήθηκα.
"Στη μάντρα των αυτοκινήτων κοντά στη βιομηχανική περιοχή."
Κοκκάλωσα. Αυτό ήταν μισή ώρα δρόμος.
"Πάμε αμέσως!" Τον πρόσταξα κι άρχισα να τρέχω.
Μισή ώρα δρόμος με κανονικές ταχύτητες. Με υπερβολικά μεγάλες όμως;
Όπως ακριβώς είχε υπολογίσει ο φίλος μου, σε ένα τέταρτο είμασταν εκεί. Κατεβήκαμε γρήγορα από το αμάξι αλλά εγώ δεν κοντοστάθηκα να ακούσω τον Hobbi να μου λέει πως είμαι τρελή και τυχερή που δεν συνατήσαμε την τροχαία. Έτρεξα αμέσως προς τη μάντρα.
Σταμάτησα λίγο πριν την είσοδο να ρίξω μια ματιά. Είδα τα αγόρια από το προηγούμενο βράδυ με τον Jackson να μαλώνουν με τους δικούς μας. Ο Jungkook, o Tae και ο Namjoon κρατούσαν τον Suga που πάλευε να ελευθερωθεί βίαια ενώ ο Jimin πατούσε τις φωνές σε έναν άλλον και ο Jin ήταν έτοιμος να πιαστεί στα χέρια με...ε με έναν άλλο τύπο.
Ένιωσα στο χέρι μου ένα κράτημά και γύρισα να αντικρίσω τον Hoseok. Έφερε τον δείκτη του στα χείλη του και μου έκανε 'σςςς'.
"Εσύ κάτσε εδώ." Μου είπε. "Ότι κι αν γίνει, μην έρθεις μέσα. Ο Agust D θα εξοργιστεί." Με συμβούλεψε.
"Ο ποιος;" ρώτησα παραξενεμένη.
"Ο Suga. Σε τέτοιες περιπτώσεις έτσι θέλει να του αναφέρονται." Είπε και έτρεξε μέσα φωνάζοντάς μου να περιμένω στο αμάξι.
Σαν καλό και υπάκουο κορίτσι που ήμουν, πήγα και κάθισα μέσα στο αμάξι του Hoseok. Σε μια γωνία κρυμμένο είδα και το τζιπ του Jin.
Πραγματικά, εκείνα τα είκοσι λεπτά ήταν τα πιο αγχωτικά της ζωής μου. Δεν ακουγόταν και δεν κουνιόταν τίποτε απέξω και περίμενα με ανυπομονησία να μάθω τι γίνεται.
Πολλές φορές σκέφτηκα πως δεν θα άντεχα το σφίξιμο στην καρδιά μου και μου πέρασε από το μυαλό να βγω να δω. Δε τολμούσα όμως να παρακούσω τις οδηγίες που μου δώθηκαν καθώς δεν είχα καμία όρεξη να μαλώσω μετά με το αγόρι μου.
Σύντομα ακούγονται φωνές και στο οπτικό μου πεδίο μπαίνουν οι φίλοι μου. Φαίνονται αρκετά εκνευρισμένοι, ακόμα και από τον τρόπο που περπατούν: βίαια και με μεγάλες δρασκελιές.
Εντοπίζω τον Suga , που φωνάζει μόνος του και τραβάει τα μαλλιά του. Ο Jin τρέχει να φέρει το τζιπ.
Βγαίνω από το αμάξι για να πάω προς το μέρος του, σταματάω αμέσως όμως κοκκαλώνοντας στη θέση μου με αυτό που αντικρίζω.
Βλέπω τον Suga ξαφνικά να γυρνάει και να επιτίθεται στον Jungkook. Τον αρπάζει από το μπουφάν του και τον ταρακουνάει.
"ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ, ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΣΕ ΕΠΙΑΣΕ ΡΕ! ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΕΙΧΑ!!!" Του φωνάζει ενώ του κλειδώνει το κεφάλι στα χέρια του.
Όλοι τρέχουν αμέσως και τον τραβάνε από πάνω από τον καημένο τον Kookie. "ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΕΙΧΑ!!! ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΡΕ!" Χτυπίεται.
Τα αγόρια ανοίγουν το αμάξι του Hoseok και τον βάζουν στο πίσω κάθισμα με το ζόρι. Έπειτα το κλειδώνουν.
Μέσα από το παμπρίζ βλέπω το αγόρι που αγαπώ να κάνει σαν τρελό κοπανόντας ότι βρει και ουρλιάζοντας. Δεν μου αρέσει το θέαμα.
"Κάποιος να πάει μαζί του για να τον ηρεμήσει." Προτείνει ο Namjoon και κοιτάζουν όλοι εμένα.
"Θα πάω." Λέω. "Αλλά Hoseok, έλα κι εσύ για να πάρεις το αμάξι σου." Μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο ενώ οι άλλοι κατευθύνονται στου Jin.
Μόλις κλείνω πίσω μου την πόρτα με κοιτάζει.
"Κίρα..." προφέρει σιγανά και το χαμόγελο του ματιού του μικραίνει καταθλιπτικά. (Αυτό που έχουν οι Ασιάτες)
"Θα τα πούμε σπίτι εμείς." Του ρίχνω ένα βλέμμα αποδοκιμασίας από το κάθισμα του συνοδηγού και γυρνάω μπροστά μου για να δείξω πως δεν σηκώνω κουβέντα.
Μόλις ξεκινάει το αμάξι ο Hobbi, ο τσατίλας από πίσω ψιθυρίζει κάτι τελευταίο. 'Μα τον είχα...' λέει.
Η υπόλοιπη διαδρομή μέχρι το σπίτι του ήταν ήσυχη. Κανείς μας δεν είπε τίποτα.
Μπαίνω πρώτη στο δωμάτιό του και τον τραβάω μέσα. Του κάνω νόημα να κάτσει στο κρεβάτι και βροντάω την πόρτα πίσω μας. Είμαστε μόνοι μας στο σπίτι όποτε δε με νοιάζει που είναι βράδυ. Είμαι επίσης φανερά θυμωμένη μαζί του και το ξέρει.
"Το ξέρω ότι είσαι θυμωμένη." Στριφογυρίζει τα μάτια του λες και διάβασε την σκέψη μου.
'Καλό αυτό.' Σκέφτομαι μα δεν λέω τίποτα.
Αντιθέτως, βάζω τα χέρια στους γοφούς μου και περιμένω να συνεχίσει μόνος του.
"Κοίταξε, συγνώμη που σε αφήσαμε και φυγαμε έτσι. Και ξέρω πως θέλεις να με ακούσεις να λέω πως δεν ήταν σωστό αυτό που έκανα μα δεν μετανιώνω για τίποτα."
Σηκώνεται και με πλησιάζει απλώνοντας τα χέρια του.
"Βασικά για δυο πράγματα. Που δεν πρόλαβα να δείρω τον μπάσταρδο και που σε τρόμαξα." Λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο. "Συγνώμη μωρό μου που σε άγχωσα. Και συγνώμη που σε φόβισα με την συμπεριφορά μου."
Κάτω από άλλες συνθήκες θα έλιωνα, μα τώρα είμαι υπερβολικά νευριασμένη για να υποκύψω έτσι εύκολα. Τον απομάκρυνα από μένα σπρώχνοντάς τον απαλά με το χέρι μου. Τον έκανα να κάτσει πάλι στο κρεβάτι.
"Έλα τώρα, Κίρα, για πόσο θα μου είσαι θυμωμένη;" σπάστηκε.
Αυτά του τα λόγια σαν να με παρακούνησαν.
"Πόσο; Με αφήσατε μόνη μου, κάνατε όλα αυτα πίσω από την πλάτη μου, συνάντησες τον Jackson και θα παίζατε και ξύλο! Για όσο χρειάζεται!!Δεν σκέφτεσαι καθόλου πια; Αν σου έστηνε παγίδα και καλούσε την αστυνομια; Αν χτυπούσες άσχημα;" ξέσπασα.
Εκείνος έκρυψε το πρόσωπό του με τα χέρια του και ξεφύσηξε.
"Εχεις δίκιο." Είπε. "Δεν σκέφτηκα τίποτα από όλα αυτά, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ο Jackson να απλώνει χέρι πάνω σου. Τον θέλω μακριά σου, είναι επικίνδυνος."
Μαλακώνοντας το ύφος μου, κάθισα δίπλα του, πάνω στο κρεβάτι.
"Μα επιτέλους." Γκρίνιαξα. "Τι έχει γίνει με εσένα και τον Jackson;"
Σκύβει το κεφάλι.
"Είναι μεγάλη ιστορία και δεν είμαι και πολύ περήφανος για αυτήν."
"Suga, θέλω να την ακούσω. Θέλω να μάθω τι έχει συμβεί μεταξύ σας και μισιέστε τόσο πολύ." Τον παρακάλεσα.
"Από πάντα δεν τα πηγαίναμε καλά, Κίρα. Απλά εγώ....εγώ έκανα κάτι που πλήγωσε έμμεσα τον Jackson. "
Τον κοίταξα περιμένοντας να ακούσω τι θα πει.
"Κάτι που αν συνέβαινε ποτέ σε 'σένα δε θα το άντεχα."
Δυο πράγματα θελω να πω παιδιά
Πρώτον, συγχαρητήρια στα αγόρια μας για τα βραβεία που κερδίσανε στα 26α Seoul Music Awards!!! Τέσσερα βραβεία, τα περισσότερα της βραδιάς!!!
Είμαι τόσο περήφανη για τα μωρά μουυυ!!! 😍😍😍
Το δεύτερο πράγμα που ήθελα να πω ήταν πως λογικά δε θα γράψω άλλο κεφάλαιο μέχρι το τέλος του μήνα καθώς θελω να μεταφράσω λιγο τα κεφαλαία στα αγγλικά.
Βέβαια τωρα αν δειτε ξαφνικά ενημέρωση 'Κορεα' θα ειναι γιατί δεν άντεξα να μην γράψω τη συνέχεια Χαχα 😂
Σας σταμάτησα και σε σχετικά κρίσιμο σημείο, σορρυ ^^
Τα λέμε καλό Φεβρουάριο!!!
Η οταν τελειώσω με την μετάφραση, αν τελειώσω πιο νωρίς.