Sorry late guys! :)
__
Dito sa POV ni John, malalaman nyo lahat lahat ng side nya so don't skip this, para di malito sa mga susunod na chapter :D
SHORTCUT pa to ha! :D
Di ko na inulit yung mga convo nya dati.
Puro hidden convo to at mga side nya :D
____
Ilang taon na rin kami ni Jam.
And I think tama lang na sya yung alukin ko para makasama habang buhay.
Pinapatakbo ko ang family business namin while Jam is helping me sa recruitment.
I want to build her dream, our dream, yung restaurant.
Kaya gagawin ko ang lahat ng yon para kay Jam.
Mahal na mahal ko yun, kahit puro kutos naabot ko :D
Kahit minsan bwisit na bwisit na ako sa ingay nya at nagagalit na ako kapag nang-aasar sya.
Pero tahimik lang ako at nakiki-sakay sa trip nya.
Kung di ko gagawin yon, baka mag-away lang kami.
Ayoko mangyare yon.
Alam ko naman na minsan kaya sya nagseslos eh dahil may naranasan na sya noon kay Paul.
Pero ayoko itong iparanas sa kanya ngayon.
She's really precious :)
Hawak ko yung singsing para sa taong mapapangasawa ko.
Sabi sakin ni Mama.
Dapat daw ito ang ibigay ko kay Jam instead yung bago.
Medyo mahirap bawiin yung bago pero di bale na.
Maiintindihan naman ni Jam.
It's funny coz I gave her 2 engagement ring.
Okay na yun.
Kesa sa wala.
We both decided to move and live together.
Alam ko sa sarili ko na hindi pa dapat.
Pero my Mom told me, you will never know your wife's real attitude towards life and future, unless makasama mo sya sa iisang bubong.
Now I understand kung bakit yung iba live in muna bago kasal.
It's against church's rules but I think we can try para sa future namin.
If we will work or not.
I don't want to take risk sa marriage namin.
Kasi alam ko na hindi biro ang pagpapakasal.
Hindi naman ibig sabihin nito, eh wala akong tiwala kay Jam.
Para samin din naman to ni Jam.
Baka rin mamaya, sya yung magbago ang isip.
Ayokong pilitin sya.
Sabi ni Tita, yung nanay ni Jam.
Papayag lang sya kung ipapangako ko na kahit anong mangyare, hindi ko iiwan at sasaktan si Jam.
Pumayag ako. Hindi ko gagawin yon.
Binigyan nya kami ng 6 months para magkasama sa iisang bahay.
Gustuhin ko man na i-extend, pero kailangan ko ring intindihin na magulang pa rin ang nakakaalam ng kung anong tama.
Sobra sobra yung excitement ko nung pumayag ang pamilya ni Jam.
Yung araw ding yon, pinaayos ko na ang condo.
Matagal ko na to nabili eh.
Akala ko nga ipapa-rent ko lang.
But my Mother gave me an idea.
Though she never met Jam pati na rin si Papa.
Alam naman nila name ni Jam.
I can't send pictures kasi hindi naman active sa social networking sina Mama.
Sabi nila mas okay na rin daw ang personal.
Pero matagal pa ng konti bago sila umuwi.
Kahit ako ang tagal na nung huli ko silang nakita.
Nakaka-miss, pero wala, sanayan lang.
Nung araw na lumipat kami ni Jam sa condo.
Her smile is priceless.
Alam mo yun, parang lahat ng pagod at stress sa kumpanya nawala.
Di ko pa alam ang buhay na may katabi sa pagtulog, o may iniintindi na ibang tao sa bahay.
Kadalasan ako ang iniintindi.
Ngayon iba na. Kaya nakakapanibago din.
Pero hindi naman ako gaano mahihirapan, kasi marunong din naman ako sa bahay kahit papaano.
Masinop ako sa gamit.
Sabi ko magpapadala na lang ako ng dalawang maids every weekend, para hindi mahirapan si Jam.
Pero she insisted.
She's the boss! :D
Nga pala,
Sinisigurado ko na parating puno ang ref para di sya magutom :D
Baka mamayat eh. HAHAHA.
Ang cute cute nya pa naman.
Tsaka yung mga ingriedients sa mga gusto nyang lutuin.
Gusto kong i-provide hanggat maari.
Yung 1st day namin sa condo.
Sobrang daming gawain.
May tampuhan na nga agad eh, kasi muntik nya nakalimutan yung monthsary namin.
Pero ewan ko ga di-ne kay Jam at konting paglambing lang, gumagaan na loob ko.
Ganon siguro kabaliw yung babaeng yon.
Makulit din kasi.
Ayoko nga lagi syang nagkikilos sa bahay.
I mean linis ng linis.
Kaya hanggat maari ako na lang muna, kung wala akong pasok.
Di ko naman sya sinama dito para may lumigpit ng mga kalat.
Di man ako gaano kasanay sa gawaing bahay, madali naman ako matuto.
At hindi naman ako careless sa gamit.
May mga alam din naman ako sa gawaing bahay.
Awkward yung 1st night namin together.
Parehas namin kailangan mag-adjust.
Di kami sanay parehas na may katabi sa higaan o kaya may iniintindi sa bahay.
Nung una nga sabi ko sa sofa na lang ako matulog, kasi parang naiilang si Jam tsaka malikot ako eh.
Pero sabi nya okay lang kasi kailangan naming sanayin ang sarili namin.
Nakaka-kaba rin pala ang ganito, tsaka exciting na rin.
Pero masaya at nakakawala ng stress.
Yun nga lang, msyadong nagiging pikunin si Jam, pero I find it adorable!
Anyways.
Nung bumalik ako ulit sa trabaho.
Mabuti naman nga at naiwan si Jam sa bahay with her fam.
Dumating sina Trish.
At least malilibang si Jam sa unang araw na wala rin ako at nasa trabaho.
Nag-woworry nga ako, kasi baka maya-maya ayaw nya na kasi di nya kayang mag-isa.
Lalo kapag nag-trabaho ako.
Ayaw ko man syang iwan para sa trabaho, pero wala eh.
Ayaw nya rin na nag-aalala ako sa kanya.
She looks alright.
Sana nga :)
But before I go to my office sa Batangas pa.
Dumaan muna ako kay Ms. Sy.
Partner namin sa family business + sa restaurant namin ni Jam.
Na sa wakas ay ginagawa na.
Anyways.
May gusto kasi syang bagong line na i-offer.
This is a great opportunity for our company.
Umalis ako at iniwan ko sa bahay si Jam, marami namang tao eh.
Mineet ko si Ms. Sy sa restaurant malapit sa office ko.
She offered me an offer that I can't decline.
So I said yes! :)
Pagkadating ko sa office.
Malakas na ang ulan.
Ang hectic ng schedule ko, kasi nga 1st day ko ulit after ilang days na off.
Meeting doon, meeting dito.
Kahit kamustahin si Jam sa bahay di ko magawa.
Nung pahapon na.
Yung isang staff namin may sinabi.
"Sir, andyan po si Ms. Jam sa office nyo"
"Ha? Bakit? May problema?"
"Ay di ko po alam sir eh, pero mukhang ang daming pinagdaanan."
Nag-alala ako.
Kasama ko pa naman yung mga investors namin.
Pumasok ako sa office ko with our investors.
And nagulat ako, kasi tulog na tulog si Jam sa sofa.
Ang dumi nya tapos parang pagod na pagod.
Basang basa pa ng ulan.
Natawa yung mag investors namin.
Ms. Conde: "Is she your fiance?"
"Yes po."
Mr. Cerda: "She's really adorable, and ahmmm stress?"
Tumawa sila ulit.
Ms. Bianzon: "Baka sipunin sya oh, medyo malakas yata yung aircon nyo."
"I'm sorry ladies and gents, asikasuhin ko lang yung fiance ko."
Mrs. Fajardo: "Take your time. Watta cute couple."
"Thank you. Saglit lang po ito."
Lumapit ako kay Jam.
At ginising sya.
Pagkagising nya,
Kaya pala sya andun, ay nag-aalala sya kasi baka mabasa ako ng ulan.
Pero hindi nya naisip na may dala ako ng sasakyan :">
She's really cute!
And thoughtful!
Nakakatawa pero nakaka-touch.
Dinalhan nya pa talaga ako.
Siguro nagiging-praning lang sya, sabagay I understand. Bago pa lang kaming mag-sama :)
Pinili kong umuwi na lang with her.
I cancelled my meetings, para may kasabay sya pauwi.
Kawawa naman sya baka magkasakit sya eh.
Pagkauwi sa condo, laughtrip ako.
Pero sya galit na galit.
Naiinsulto yata :D
Well, sa sasakyan pa lang kasi inaasar ko na talaga.
Kaya ayun, napikon :D
Ang init ng ulo non parati sakin.
Sabagay noon din naman, lalo na yung kay Michael Tan.
Ilang araw din kaming LQ non.
In business world, natural lang yung i-hug ka or beso if mag-goodbye.
So for me its natural, sa kanya hindi.
Kailangan ko pala magalit kay Michael, but I didn't.
Yea, tapos nagalit na sya.
Matagal na yun, pero asar na asar kay Michael yon eh.
I even signed another contract with him, para sa branch ng kumpanya namin sa Alabang.
DI ko pa nasasabi kay Jam, I want to surprise her.
Kaso baka magalit sakin yon kapag nalamn nya na si Michael pa rin yung supplier.
Pero kilala ko naman si Jam, hanggat kailangang magtiis, kakayanin nya.
Kaya kahit siguro mainit ang dugo nya kay Michael, matitiis nya yon.
Malaki kasi nase-save ng company sa kumpanya nila.
He gave us huge discount.
Well. I have to admit it.
Nagseselos din ako sa kanya minsan.
Like pagsisinungaling at di pag-amin agad ni Jam na isinama na pala sya ni Michael para kumain sa labas.
Minor selos lang naman.
Sya nga itong selos din kay Alyna.
Kasi sya yung makakasama ko most of the time.
Binili ng father nya ng 25% shares.
And madalas sya yung pinapadala ni Mr. Sy.
For me, business is business.
Anyways.
My secretary told me na madadalas ang out of town/country ko.
May mga cruise pa.
Yun ang problema ko kasi ayaw ko iwan mag-isa sa condo si Jam.
At ayoko man syang iwan, pero maiintindihan naman nya siguro.
Mga maximum 1 week lang siguro kada trip.
Pati sa stress sa kumpanya.
Nagiging makakalimutin na ako at mainitin ang ulo.
Ang dami ko na ngang utang kay Jam.
One time, I even forgot to inform her na may business trip kami -___-
Ang masama pa nito, 1 week and a half na nga, Singapore pa.
Akala ko kasi nasabi ko na sa kanya, busy din kasi sya sa mini business nya.
Pero hindi pala.
Ganon na pala talaga ako ka-busy.
I felt guilty that time.
Gustong gusto ko bumawi sa kanya.
Nagagalit na nga parati eh.
Nag-stress eating nga yata madalas.
Kasi nitong nakaraang linggo, nakikita ko na medyo tumataba sya.
Kaya naging mas cute sya.
Anyways again.
Sinabi din sakin ni Jam habang andon na uuwi nga daw sina Paul galing States.
Di ko msyado natanong kung bakit kasi may meeting na.
__
SINGAPORE.
While at the meeting,
Alyna: "Are you okay? Kanina ka pang tulala?"
"Yea. I'm okay."
A: "Thinking of someone way back home?"
"Hmmm."
A: "1st time nyo mag-kalayo?"
"Actually, 1st time simula nung nag-live in na kami together sa condo."
A: "Oh really. Oo nga pala. Well sa una lang yan."
"Nagi-guilty lang ako, kasi kaya nga kami titira sa iisang bahay, para mag-sama, hindi yung iiwan ko sya."
A: "Sabagay! May point ka dun, pero she must understand din na you're a business man and VP of your company. Kaya natural lang ang may mga ganito. Kailangan maintindihan nya."
Ngumiti ako.
Nakahanap ako ng kakampi.
"Alam mo, tama ka. Alam ko maiintindihan naman nya eh."
KINAGABIHAN.
May biglang kumatok sa suite ko.
Pagbukas ko.
Si Alyna.
A: "Hey."
"Oh? bakit? Any problem?"
A: "A bit.."
"What's the problem?"
It's past midnight already.
A: "I can't sleep alone."
"And?"
A: "Can I sleep here?"
Nagulat ako.
A: "Kung hindi okay lang."
Tipong aalis na sya, pero pinigilan ko.
"Ahmmm. Yea, yea you can sleep here if you want to."
A: "Okay lang sayo?"
"May sofa naman eh. So I can sleep there."
A: "Are you sure?"
"Oo naman."
A: "Baka may magalit?"
"Don't worry. Maiintindihan naman nya"
Pero I don't even know how I can explain this kay Jam.
Bahala na, kawawa naman sya.
Awkward pa, kasi she's wearing her night dress.
I find her attractive, kasi she's beautiful inside and out.
Habang inaayos ko ang hihigaan ko sa may sofa.
A: "Can I sleep here hanggang sa last day? Di kasi ako talaga sanay na matulog mag-isa. Lagi ko katabi yung doll ko since birth, and I feel shy naman to bring it till here."
"Doll? Really?"
A: "Nakakatawa right? Pero yun na talaga kasama ko eversince, so yun."
"I thought meron ka talagang nakaktabi sa pagtulog."
A: "How I wish I have a little sister or brother, pero wala."
"Ako din."
A: "Only son?"
"Yep."
A: "Ay wait.... Okay lang sayo talaga?"
"Oo naman."
A: "Good. Thank you!!!"
Simula non, naging close na kami.
Akala ko noon, porket mayaman sya, sopisktikada na, maarte ganon.
Pero I'm wrong.
May sayad din minsan at masarap kausap.
Sya rin nagpapatawa sakin kapag na-hohome sick ako.
Lalo na yung na-extend kami don ng 1 week pa.
Kung saan hindi ako makakuwi sa birthday ni Jam, as I promised.
Wala eh.
Pero dinodoble namin ang pag-ayos ng lahat.
Para matapos agad.
At isa pa, kaya di rin ako regular na tumatawag kay Jam,sa sobrang busy.
And yung break time lang namin ni Alyna ay yung konting kwentuhan kapag malapit na matulog.
One night.
Kumain kami ng marami at nagpahinga ng medyo matagal.
Reward namin sa sarili namin.
Andito pa rin kami sa suite ko.
At dun sa kama kumakain.
A: "Ikaw nga dyan eh! Kung hindi dahil siguro sa charm ko, baka di natin ma-convince yung clients."
"Hindi pa naman lahat nag-a-agree and di pa sila nagsa-sign ng contract."
A: "Ang nega mo! Believe me, konti na lang papayag na silang lahat."
"Use your charm!"
A: "Yun na nga ginagawa ko! Hello! Ang redundant mo!"
"Si Mr. Sashika nga, I think he likes you!"
Tumawa sya.
A: "You're crazy!"
"Why not! Ka-age natin sya!"
A: "But I don't like him.... I like someone else."
"And whose that NOT-SO-LUCKY guy?"
A: "Not so lucky guy ka dyan!"
"It's because may sayad yung may gusto sa kanya, and worst, can't sleep without her doll."
A: "You're so baddddd!!!! Secret nga lang yun eh!"
"Eh tayo lang naman ang andito eh."
A: "Basta babe wag kang maingay!"
"Babe?"
A: "Awww. sorry."
"Ahhh wala yon.."
Moment of silence.
A: "John..."
"Oh?"
A: "I like you."
Nagulat ako.
Lumapit sya.
A: "Seriously. Can I call you babe? It's been a long time since I met someone like you."
Na-aattract ako sa kanya, sobra!
Lalo these past few days, yung nakikilala ko na kung sino sya talaga.
It's not really hard to fall inlove.
Pero sa ngayon.
Parang ayoko tuluyang ma-fall sa kanya.
I love Jam.
"Pero.. I have fiance"
A: "I know. Di naman ako selosa."
She kissed me on my lips.
KISS.
KISS.
KISS.
I stopped it.
"Sorry Alyna. I like you, pero sa ngayon let's stay this way. Friends, engage na ako. At ayokong lokohin si Jam."
A: "Yea, of course. Sorry John."
Awkward -___-
___
At last.
Buti nung araw na Birthday ni Jam.
Umabot ako.
A: "It's Jam's birhday. Malamang dapat andun ka. You don't know how we feel kapag nagbe-break ng promise ang mga lalake."
Parang walang nangyare nung isang gabi.
And mabuti naman she understand me.
I really admire her for understanding my situation.
"Pero may ilang paperwork pa tayo na hindi tapos."
A: "Ganito na lang, book our flight for Jam's birthday at kung ano lang matapos natin then yun na lang, wag na tayo mag-extend. Ako na lang bahala tumapos sa Pinas. Basta right after ng celebration, tulungan mo na ako ha?"
"You'll do that for me?" tuwang tuwa ako.
A: "Oo naman!"
I hugged her sa sobrang saya!
"You're an angel!"
Naging awkward na ulit.
Kaya binitiwan ko na sya.
Why do I feel this butterfly on my stomach!? >.<
PHILIPPINES.
Umuwi kami.
Na-traffic nga lang.
Kaya delay sa saktong 12 mid na bati dapat kay Jam.
Pero okay lang yon.
At least andon ako.
Nagalit nga sya, kasi nga di ako nagpaparamdam.
Pero buti na lang okay sa kanya
At nagpabili na ako kaagad ng gift sa secretary ko.
Pero bukas ko na lang ibibigay.
Naisama ko pa nga si Alyna sa condo.
Kasi madaling araw na nga at nagmamadali ako.
Kaya sinama ko muna sya.
After, hinatid ko din naman.
Nag-stay na lang muna sya sa hotel.
Tapos uwi na lang daw sya kapag maliwanag na.
"Just call me anytime ha? Kapag may problema."
A: "Don't worry John. Okay lang ako sa hotel."
"Are you sure?"
A: "Oo naman! Uwi ka na babe, nag-iintay si Jam."
Natahimik ako sa Babe.
A: "Just let me call you Babe, okay lang?"
"Uhmm- oo sige sige."
Ngumiti sya.
Her smile is her asset!
Kahit sino yatang lalaki ang mangitian nya, maiinlove.
I like her, but I don't love her..... YET.
__
Jam's birthday.
May plano pala silang outing.
Syempre sumama na ako para makabawi naman ako kay Jam.
Yun nga lang.
Imbes na makabawi ako.
Di naman ako tinigilan, at palagi akong tinatawagan ng secretary ko.
Ilang beses ko na pinaliwanag na nasa leave ako.
Kaya wag na nila ako i-contact, pero hindi.
Yung iba kailangan talaga makipagusap ng matagal.
Mabuti na lang andyan si Alyna para saluhin yung mga kliyente na kailangan na kausapin ako.
"You're really an angel!"
A: "Angel ka dyan, may utang ka sakin na dinner."
"Oh sure sure! Promise!"
A: "Maraming dinner babe!"
"Oo naman! Salamat talaga!!"
A: "Pero Babe, tomorrow we need to go to Macau for a week then 1 week din sa NY."
"What?! Bakit?!"
A: "Clients babe and tayo lang naman ang kayang umasikaso non."
"Kadadating lang natin eh, di pa nga ako nakakbawi kay Jam, ganon na naman. Magagalit na lalo sakin si Jam nyan. Hindi ga pwede i-move? Or iba na lang umasikaso?"
A: "Sorry John. Tayo lang talaga. Explain mo na lang kay Jam ang tungkol doon. She's really kind, I know maiintindihan ka nya."
-__-
Galit na galit na si Jam, pero kasalanan ko naman eh.
Lalo ngayon. DI bale, tyetyempo na lang ako.
I booked a dinner date sa The Nest.
Para makabawi ng tuluyan kay Jam.
Dami ko ng atraso eh.
Plus stress pa sya sa bestfriend nya kasi kahihiwalay lang, may iba ng gusto agad, si Mr. Tan pa.
Its really shocking.
But I think ganoon naman talaga si Kaye, madaling magsawa.
Moreover,
Stress din sya sa weight nya.
I have to admit it paulit-ulit.
Tumataba sya, pero hindi naman pangit sa kanya.
It suits her.
Sya tong msyadong praning.
Well, ganyan talaga siguro ang mga babae.
They care more about their figures rather than being who they really are.
Naalala ko tuloy si Alyna! Praning!
Anyways!
Gaya ng inaasahan ko.
Masisira ang dinner namin.
Dahil sinabi ko yung sa business trip.
Bakit kasi di ako marunong mag-timing -__-
Ayun, day and night ruined.
Hanggang sa makaalis ako papunta sa Macau na di kami msyadong okay.
MACAU.
Hindi rin ako makatawag, pero nagtetext ako once a day.
For me its enough.
Habang stress na stress na naman ako sa pagawa ng presentation.
Sa kwarto ko pa rin natutulog si Alyna.
Sofa pa rin ako.
Pero yung sofa at kama ay halos magkalapit lang.
Lumapit si Alyna.
At may hinandang pagkain.
A: "Kumain ka muna, di ka pa kumakain."
"No I'm okay."
A: "No, you're not! Msyado kang tutok. Have a break."
"Kailangan na to matapos para bukas."
Nilayo nya sakin yung laptop sabay sinubo yung tinapay sakin.
A: "Wag matigas ang ulo! Kumain ka na."
Napatawa ako.
Halos mabulunan na ako sa laki ng tinapay.
A: "Wag kang tumawa, kapag ikaw nasamid dyan eh."
Kinuha ko yung juice sa kamay nya at ininom.
A: "Masarap?"
I nodded.
"Thank you Alyna ha."
A: "Anytime babe"
"I still owe you a dinner date."
A: "Matanggal lang yang stress mo, okay na ako."
"Buti ka pa naiintindihan ako."
A: "Intindihin mo na lang din si Jam, kasi hindi sya sanay at hindi masaya ang nagiisa lang sa bahay."
"Tama ka naman pero di ko rin naman ginusto ito eh."
A: "Bakit, sino ginusto mo? Ako?"
Tumawa ako.
"You're really funny!"
Nagpout sya.
Nakikita ko sa kanya si Jam.
Awww :)
"Joke lang!"
A: "So you like me?"
"Yes. I like you.. but..."
Then she kissed me again O__O
Nanlaki yung mata ko.
But I didn't feel na mali ito.
Maybe because Im falling for her already.
Hindi ako nagtataka, dahil kahit stress ako, nagagawa nya akong patawanin, tapos hindi nya ako iniiwan.
AND DITO NA TULUYANG NAGSIMULA ANG MALI AT BAWAL.
Na-cancel yung 2nd week namin dapat sa NY.
Kaya we decided to go home.
Inihatid ko muna sya, pero sakto nandon si Mr. Sy.
At narinig ko kung paano sya pagalitan mula sa malayo.
Hindi kasi ako nagpakita.
Kaya i-comforted her.
Ang alam naman ni Jam eh 1 week pa kami sa may NY.
Kaya I decided to stay sa hotel with Alyna, 1 week at walang nangyare samin.
Sa may Alabang lang din kami nag-stay, sometimes sinasamahan ko sya mag-shopping sa mall.
Sana walang makakilala samin especially wala si Jam.
Pero di naman mahilig sa shopping yon kaya di yun mapapadpad gaano dito.
I even texted her and telling lies na maganda sa NY.
I felt guilty pero Alyna needs me.
Nung last day na.
Ayaw pa ako pauwiin ni Alyna.
Pero I promised her naman na di ako mawawalan ng oras sa kanya at mag-lunch kami sa Red Crab sa ATC after magpakita kay Jam.
Umiyak pa sya at naawa naman ako.
Kaso kailangan kong umuwi.
--
Parang yung nararamdaman ko kay Jam.
Nag-fade bigla.
Siguro dahil sa ilang linggo kasama si Alyna.
I love them both, but I dunno why Alyna cares more.
And she's not a nagger.
Nakakasawa at nakakasakal pala yung lagi na lang ikaw yung lalapit para maglambing kahit hindi naman ikaw ang may kasalanan.
Minsan masarap din yung wala kang inaalala, tapos malambing pa yung GF mo.
That's heaven.
Isa pa, may isa akong guard na inusap na tingnan tingnan si Jam if may ibang pumupunta sa condo.
And it's positive.
Pumupunta si Michael and Paul.
Ito ang lalong nag-push sakin na ipagpatuloy ang relasyon kay Alyna.
I don't see anything wrong.
__
RED CRAB.
ALABANG TOWN CENTER.
"Bilisan natin ha, paalam ko kay Jam sa office punta ko e"
A: "MIss na kita eh, sige na kahit magtagal pa tayo ng kaunti."
"Osige, basta order ka na."
Kumain na kami.
Then umalis na rin after.
Gusto nya daw mag-shopping.
Ang kulit kulit pa nya, hyper :D
When suddenly.
"Ja-Jam?"
She slapped Alyna.
She's with Paul.
"What do you think you're doing?!!"
Nataasan ko ng boses si Jam.
Hindi sya nagsalita at umalis na lang.
"Are you okay babe?"
P: "Tol, anong nangyare sayo?"
"Paul, ikaw ang nagsabi sa kanya na nandito kami?"
P: "Sya mismo nakahuli sa inyo. And sino naman ako para makialam sa inyo?! Ayusin mo yan."
Umiiyak na si Alyna.
P: "I really can't believe na hindi mo man lang hahabulin si Jam."
Umalis na sya.
Na-guilty ako.
Pero nagalit pa rin ako sa ginawa nya kay Alyna.
Wala syang karapatan na saktan si Alyna.
Kung tutuusin, mas marami pa syang dapat ipasalamat dito.
A: "Uwi ka na muna. Uuwi muna ako."
"Ihahatid na kita?"
A: "No okay lang ako."
"Are you sure?"
A: "Yes yes."
--
Pagkauwi ko sa bahay.
Nainis ako lalo nung nakita kong nakayakap si Jam kay Paul.
Tsss.
Ang tendency non.
I broke up with her.
I think it's the right thing to do.
Hindi na rin gaanong nagwowork ang relationship namin.
Doon nagsimula ang pagsasama namin sa iisang bubong pero hindi na kami.
Pakitang tao lang hanggang 6 months.
Para hindi na matanong pa kung bakit maaga naming tinigil ang pagsasama.
Plus hindi ko naman sya susunduin kina Paul, kung di dahil sa singsing.
Yan yung araw na gusto nyang lumayas.
Di ko na sya pinigilan non kasi alam ko kailangan nya rin ng space.
Pero yung singsing, nakalimutan ko.
Hindi ko inaalala na baka manakaw nya to o ano man.
Kaso baka sa galit nya sakin dun nya ibaling.
Masyadong precious yon kina Mama.
Na pinakuha pa sakin sa kasulok-sulukan ng kwarto nya ang lalagyan.
Para yun daw ang ibigay sa mapapangasawa ko.
Di naman kasi kami nagkikita pa, sobrang tagal na.
Pati si Papa, msyado silang busy.
Hmmn.
Yun nga, gusto ko lang mabawi ang singsing.
I still love her, pero...
Hanggat wala kami, sana yung singsing maibalik ko man lang ulit sa dati nitong kinalalagyan.
We lived together.
We are eating together.
Alyna is visiting.
Paul is visiting as well.
We are planning about the launching of the restaurant with Alyna.
Namove ng na move.
But mabuti na lang naging maluwag na ang sched ko pati na rin si Alyna.
Hindi madali ang tumira kasama ang ex fiance mo.
Pero we both chosen to adjust, yun nga lang naging mean sya.
Naging mean si Jam sakin at lalo na kay Alyna.
Di ko sya masisi.
Kaya di ko na lang pinapatulan.
Nakikisama kami sa isa't isa.
Kaya minsan kahit merong kailangan ang isa, tinutulungan.
Katulad na lang nung naka-apak sya ng bubog.
Alam ko kung gaano sya katakot sa dugo at alcohol.
Naawa ako sa kanya habang umiiyak sya.
Hindi ko alam pero ang hina ko kapag umiiyak sya.
Dun na ulit nag-umpisang lumambot ang puso ko sa kanya.
Kaso ilang araw lang, naging sila na ni Paul.
So I focused na lang kay Alyna.
Plus sa gym namin.
Para maalis na yung singsing sa kamay nya.
Kung basta singsing na lang yon, di ko na babalikan.
Pero kay Mama yon.
Ako ang suma-sama kay Jam sa pag-wowork out.
Gusto ko syang tutukan.
And as time passes by.
Namimiss ko syang kakulitan.
Basta namiss ko sya.
Simula nga kasi nung naghiwalay kami.
Naging cold at mean na sya sakin.
Aaminin ko na nagi-gulity ako sa mga ginawa ko sa kanya.
At nito ko lang na-realize na mali pala talaga ang mga ginawa ko.
Pero nandito na.
Paninidigan ko.
Lumipas ang ilang linggo.
At di ko maiwasang mahalin ulit si Jam.
Pero patago at di ko pinahahalata.
Ayoko ring tuluyan na ibalik yung pagmamahal ko sa kanya dati.
Dahil alam ko na walang patutunguhan.
Kasi nasaktan ko sya.
Nagsisi na ako.
Pero wala ng mangyayare sa pagsisisi ko.
Mahal ko si Alyna, pero nung nawala si Jam.
Parang dun ko na-realize na si Jam talaga yung mahal kong talaga.
Lalo kapag nasa Gym at dinagdagan ko pa ng swimming.
She never fails to make me laugh.
She's really adorable.
Siguro hindi ko lang din sya inintindi noon.
Dahil nasasaktan din sya at mahirap ang magisa.
At ginawan ko lang ng rason para pagtakpan ang kamalian ko.
Pinalabas ko na nasasakal o nagsasawa na ako.
Pero ang totoo, space lang pala ang kailangan.
Sana yun na lang ang hiningi ko.
Maling mali na pinagpalit ko sya.
Hindi mo talaga malalaman ang worth ng isang tao, hanggat di ito nawawala sayo.
Masakit at nakakapagsisi.
Malala pa nito, dinadala ko pa si Alyna sa condo.
At napapansin ko yung sakit sa mata nya pero matapang sya at nilalabanan nya ito.
Tssss.
Parang kinain ko rin yung galit ko kay Paul noon nung sinaktan nya si Jam.
Ngayon, baliktad naman.
Si Paul na ang nagagalit sakin.
Minsan pinagpipilitan ko kay Jam na kami na lang ulit.
Para hindi na kami mahirapan.
Pero ayaw nya kasi hindi naman daw ganon kadali yon.
At isa pa, may Paul na sya, may Alyna ako.
Pero kung tinanggap naman nya agad, hindi naman kami mahihirapan.
Kaso naisip ko rin na hindi madali maghilom yung sugat sa puso.
Ang korni ko.
Pero totoo.
Hindi lang basta sakit yung binigay ko sa kanya.
Araw araw na pagtitiis pa yung sa kanya.
Sa totoo lang.
Sa mga nakaraang araw.
Hindi na singsing ang habol ko sa kanya.
Kung hindi ang makasama sya ulit.
Para-paraan na lang ako.
Kunwari napipilitan lang akong samahan sya, pero ang totoo.
Gustong gusto kong kasam sya parati.
Kahit na lagi nya akong pinipilosopo.
Natutuwa ako kasi at least kinakausap nya pa rin ako.
Sa lahat ng ginawa ko sa kanya.
Hindi ko nga deserve yung kabaitan nya sakin ngayon.
I mean hindi naman sobrang bait, pero ramdam ko pa rin ang concern nya.
Kung pwede lang na basta na lang iwan at kalimutan ang nakaraan.
Nagawa ko na.
Pero hindi.
Tanga lang talaga ako.
At nagpadala sa emosyon.
One day.
Sa swimming pool.
Nameet namin si Madam Cielo.
Nagdinner kami sa bahay nila.
May usapan kami ni Alyna non pero nadisgrasya yung gulong ng sasakyan ko.
Walking distance lang naman kaya sumama na ako kay Jam.
Kumain kami don.
At nag-tour sa bahay nila.
Dapat yung gabing yon.
Uuwi din kami, pero nakatulog ako sa tagal nilang mag-usap.
Ginising na lang ako nung gabing gabi na.
Akala ko iniwan ako ni Jam pero dun din pala sya natulog.
Pinaakyat ako ni Madam.
At sa antok na antok ako.
Di ko alam na sa kwarto pala ni Jam ako nakatulog.
Ramdam ko naman na sya yon.
Amoy nya pa lang.
Bagong ligo.
Tumabi sya sakin at pilit akong ginigising pero nagkunwari akong tulog.
Ngayon na lang ulit ito mangyayare.
Magkasama kami sa iisang kwarto sa condo pero sobrang layo namin, at kahit magkatabi sa upuan parang di namin magawa.
Narinig ko ang sinabi nya.
Na mahal nya pa rin ako.
Pero may doubt sya, kasi nga nasaktan sya.
I can feel her pain.
I'm really stupid that I hurt her.
She's willing to sacrifice para lang sa taong mahal nya.
Di ko nakita yung mga pagtitiis nya eh.
-__-
Nang naramdaman ko na lang na hinalikan nya ako.
At di ako nagdalawang isip na halikan din sya.
Ikinagulat nya ito.
Pero tinuloy ko pa rin.
That night.
Is a very special night for me.
Though its wrong for her.
Pero sakin tama.
Dahil parehas pa rin naming mahal ang isa't isa.
Ang nangyare na yon ay nangyare dahil parehas naming ginusto.
Pagkatapos nga lang, lalo syang nailang.
Nakaka-guilty lalo.
Dahil parang lalo ko pa syang nasaktan.
Gusto ko maging kami ulit.
Pero ayaw nya.
=|
Sa singsing na lang ako umaasa.
Wag na sana maalis sa kamay nya ang singsing.
Dahil yun na lang ang kumokonekta sa aming dalawa.
Sana wag na muna syang pumayat. -__-
Sinundan ko pa nga sya sa Batangas eh.
I was a little bit worried.
Nakabasa kasi ako ng article.
Na minsan, sa 1st time na mag-make love, kadalasan nagbubunga.
Pinagpawisan ako nung nabasa ko yun.
Pero natuwa rin ako, kasi kung sakali man.
At least kay Jam. I won't regret anything.
Lagi ko syang tinatanong at inaalalayan kung may symptoms ng pregnancy.
Ewan ko kung praning lang ako o ano.
OA na nga siguro, pero di nyo ko masisisi.
Kaso yung nasa Batangas na.
Sumunod si Alyna.
A: "Bakit di ka man lang nagsabi na pupunta ka dito?!"
"Sorry."
A: "Pinagmukha mo kong tanga, pinag-intay mo ko!!"
"Sorry. Nakalimutan ko."
A: "What makes you go here? Pinilit ka ni Jam?!"
"Hindi. Ako ang nagkusa!"
A: "Let's go home!"
"Hindi. Hindi ako uuwi."
A: "So iiwan mo ako magisa?"
"Eh anong gusto mong gawin ko?"
A: "I'll stay here, at sasabay ako sa inyo bukas."
"Are you insane?!"
A: "Bakit? Alam lang naman nila business partners tayo ah?"
Tsss -___-
"Sige na sige na."
Di ako makakilos ng maayos na andun sya.
Magkasama kami ni Paul sa kwarto, at sila ni Jam sa kwarto.
Medyo nakainom ako pero di ako makatulog.
Baka kasi kung anong nangyayare na sa taas.
Yun na nga at maya-maya.
Narinig namin na nagkakagulo sa taas.
At si Alyna nagsumbong samin.
Mabuti na lang at nasa labas pa yung pamilya ni Jam.
Kami kami lang ang nakarinig.
-___-
Sabi na, gulo lang ang mangyayare.
Pero di ko nagustuhan na mananakit si Jam!
Kung galit sya sakin, bakit hindi pa sakin i-baling?
Dumating pa sa point na sasaktan nila physically si Alyna.
Ako naman ang may kasalanan ng lahat at hindi tama na saktan nya si Alyna.
Sa init ng ulo ko.
Napagtaasan ko ng boses si Kaye at Jam.
Pinagtulungan nila si Alyna eh!
Hindi tama!
Hanggang sa nagkadalahan na ng emosyon at nadulas kami ni Jam na may nangyare samin.
Sa harapan nila.
Sinabi ko na nag-aalala ako sa baby.
Di ko masabi na pati kay Jam, kasi nandoon si Paul at Alyna.
Pumayag si Jam na mag-pa-check up.
At least nakahinga ako ng maluwag, para rin yun sa kanya.
Matigas ang ulo nya at sigurado ako na hindi nya ako isasama sa pagpapacheck up.
Gustuhin ko man kaso di naman nya ako isasama.
I made up reasons para hindi obvious na I really care pa rin kay Jam.
Alam ko naman kasi na hindi sya maniniwala at di nya rin ako tatanggapin.
__
Pagkauwi sa Alabang.
A: "Kailangan nating magusap"
"Anung usap pa ang gusto mo?"
A: "John, hindi maaring ganito. GF mo ako, at alam mo na hindi tama na may nangayre sa inyo habang tayo."
"At hindi rin tama na naging tayo habang engage ako."
A: "Pero choice natin yun parehas."
"Yun na nga Alyna, nagkamali tayo. Nabulag tayo parehas dahil kulang tayo sa atensyon at kulang din sa pag-aalaga ng nasa paligid natin. Dapat hindi nangyare to. Kahit tayo nahihirapan dahil tinatago natin."
A: "Anong gusto mong gawin natin? Mag-break na lang? At hindi panindigan ang desisyon natin dati?"
"Let's be realistic Alyna, mali yung ginawa natin. kahit saang anggulo."
A: "Pero sabi mo naman na nagsasawa ka na kay Jam. Kung paano ka nya itrato, at na-bobored ka na sa kanya. Okay lang naman siguro na humanap ka ng iba, may reason ka naman, isa pa di pa naman kayo kasal."
Napa-buntong hininga ako.
"Sa totoo lang, nagsisi na ako."
Nagulat sya.
A: "So... Are you.. Are you breaking up with me?"
"Alyna, itama na lang natin ang lahat."
A: "What?! Tama ga na mag-tiis ka, kahit ayaw mo na talaga sa ugali nya?!"
"Iba pa rin, kasi mahal ko talaga sya. At siguro sa mga panahon yon, sayo talaga ang atensyon ko at yun ang pagkakamali ko. Minsan nagagalit ako sa kanya kapag dinadalaw o nakikipagkita sila ni Michael noong kami pa, hanggat maari, ayoko nalalapit sya sa iba lalo at may interes sa kanya pero hindi ko man lang iki-nonsider na ako pala yung mismong sumusuway. Napaka-unfair ko kay Jam."
Nalungkot si Alyna.
A: "So nakikipaghiwalay ka na nga sakin?"
"Kung okay lang sayo."
A: "Ayoko sana... pero.... alam kong wala akong magagawa."
"......"
A: "Pero alam mo naman ang sitwasyon ko ngayon sa pamilya, wag mo naman ako iwan muna John please. Kailangan kita. Kapag nawala ka baka kung ano na lang mangyare sa buhay ko."
"You're an intelligent lady. Kaya mo namang patunayan sa pamilya mo na kaya mo eh. Tsaka alam naman ng Papa mo na may sarili kang karunungan, siguro kaya nya lang lagi kang pinagsasabihan ay para maging mas malakas ka at makayanan mo ang kung ano mang pressure pagdating ng panahon."
Umiiyak na sya at niyakap ako.
A: "John please. I beg you. Wag mo ko iwan oh. Kahit magkaibigan lang tayo ulit, tatanggapin ko. Wag mo lang akong iwan."
"Babe. Mali tayo, kailangan nating itama ito. Isa pa, mahirap umarte sa harapan ng pamilya ni Jam. Nagmumukha silang tanga sa palabas natin. Una pa lang, dapat ako na mismo ang pumunta kina Jam para sabihin na wala na kami, para pare-parehas tayong hindi nahihirapang lokohin sila."
A: "Pero babe, yung singsing mo."
"Matagal na akong walang pakialam kung anong sapitin ng singsing. Kasalanan ko naman. Si Jam ang inaalala ko, sya ang nagsa-suffer. Isa pa, tiwala ako kay Jam na isasauli nya ito, at alam ko na aalagaan nya ito. Honestly, sinasamahan ko sya mag-gym hindi para pumayat sya at makuha ang singsing, peor ginagawa ko yun dahil gusto ko sya makasama ulit."
A: "So all these time, palabas lang yung pagsusungit mo sa kanya? At pumaparaan ka lang?"
"Honestly, yes."
A: "Ganoon lang ga talaga ako kadaling i-set aside?" :(
"No babe, minahal kita. Alam mo yun. Mahal kita, bilang kaibigan na lang. You've always been there for me and I'm thankful. But ayoko ko na manloko, ayoko na ring lokohin ka Alyna."
A: "Tatanggapin ko na sya pa rin yung mahal mo, pero wag mo naman ako iwan oh. Wag ngayon please John :'( Kahit magkaibigan lang talaga."
Naawa naman ako :/
Ayoko syang iwan na ganyan sya, ayoko syang saktan dahil wala naman syang nagawang mali sakin eh. Ako naman ang pumasok sa gulong ito.
"Okay okay. Shhh. Sige na, hindi na, tahan ka na."
A: "Really?"
"Pero ginagawa ko lang to, bilang kaibigan mo."
A: "I know. I know. Thank you. Di ko naman hinihiling na mahalin mo ako gaya ng pagmamahal ko sayo. Sa ngayon lang talaga kailangan kita, kasi ikaw lang naman nakakaintindi sakin. Kailangan ko ng kaibigan."
Alyna is not that bad as you think.
Yun ang nagustuhan ko sa kanya, maintindihin sya.
She's just being mean sometimes pero kung makikilala mo sya talaga, napakabait nyang tao.
"Pero gusto ko sana humingi sayo ng pabor."
A: "Ano yun?"
"May mga kondisyon sana ako."
A: "Go tell me."
"1st, wag muna tayo pa-obvious kay Jam. 2nd, wag mong sasaktan si Jam. 3rd, no demands involve."
A: "1st, so magiging mean pa rin ako? 2nd, I won't. 3rd, No demands."
"Just don't hurt her feelings or even physically."
A: "Okay. Wait, do you want me to help you, para malaman natin if she still loves you?"
"How?"
A: "I will stay sa bahay nyo, kahit temporarily lang."
"Huh? bakit?"
A: "Gusto ko lang sana malaman kung anong gagawin ni Jam if nasa condo ako. Gusto ko syang pag-selosin, and bilang babae, pwede kong ma-sense kung meron pa ring nararamdaman si Jam para sayo.. Kasi kung meron pa, try your very best para makabawi sa kanya o kung suswertehin, kung magiging kayo ulit. If not, set her free."
"Pero parang mahirap yun e. At isa pa, parang niloloko ulit natin sya."
A: "I know, pero after naman nito, kung wala na talaga. Putulin mo na ang lahat. Ikaw mismo ang aamin sa magulang nya. Kahit ayaw nya pa."
"Pero masakit kapag hindi nya na talaga ako mahal."
A: "But at least nag-try ka. Kesa pagsisihan mo sa huli dahil wala kang nagawa."
"Sabagay, kung hindi na rin naman nya ako mahal, hahayaan ko na sya. Kung masaya na sya sa iba. I must be happy for her."
A: "Oo, kung yun ikakasaya nya eh. Love is about taking risks. Mahirap isipin na a painful way will let you learn your lessons."
"Ganon naman talaga eh. Hurting someone and to be hurt are acceptable pain while you're inlove. If you fall so hard, someone's gonna catch you, pero hindi fairytale ang buhay, hindi palagi yung mahal mo ang sasalo sayo."
A: "Jam is really lucky to have a guy like you. Pati na rin si Paul, swerte sya kay Paul, kasi kahit na may kung anong pangyayare na hindi maganda, tinatanggap pa rin nito at iniintindi si Jam."
"I wish I was that mature nung kami pa ni Jam."
A: "Ganyan talaga, nasa huli ang pagsisisi. Ang importante, natuto tayo sa mga pagkakamali natin.Ambisyosa lang talaga ako na sana magkaroon ako ng boyfriend na kagaya mo. Naiinggit ako sa kanya noon pa man, and I didn't mean to hurt her this way, kasi nakasama ko na rin naman sya kahit saglit lang, and I know she's perfect for you. And John, sorry nga pala."
"Ako nga dapat mag-sorry dahil naipit ka, noon pa man hindi na dapat ako pumayag na ituloy ito."
A: "Mali rin ako. Kasi alam ko naman na ikakasal ka na, pinilit ko pa rin."
"Wag na tayong magsisihan, tanging gawin na lang natin ay itama ang mali, anways hindi kaya masaktan ulit si Jam kapag pumunta ka sa condo ko?"
A: "Kung masasaktan sya, ibig sabihin mahal ka pa rin nya."
"I'm not that good with these things Alyna."
A: "I don't even know kung tama din ito. Kasi kung ipagtatapat mo naman sa kanya ang nararamdaman mo at sabihin na wala na tayo, tapos kung mahal ka pa rin nya, alam mo na hindi yun sasagot ng tama. Isa pa, sila ni Paul, kailangan mo rin igalang na sila ni Paul. Hindi ka pwedeng magpadalos dalos. Baka dumating sa point na, galit na lang ang natitira sa kanya para sayo." nalulungkot yung tono ng boses nya, malamlam din ang mata nya.
"Thanks Alyna sa concern. Tama ka, tsaka deserve ko naman siguro kung ayaw nya na talaga. Madali naman malaman sa actions nya yon, kasi hindi sya ganoon kagaling magtago ng emotions. Yun nga lang, mahina akong mag-basa na kung ano mang nasa isip nya."
A: "Ako bahala. Pero excuse me kung magiging mean ako sa kanya. Alam mo naman na galit na galit sya sakin. And I want to determine if yung galit na yon ngayon ay galit na dahil niloko natin sya noon o galit na dahil hanggang ngayon mahal ka pa rin nya."
Hindi naman nga masama ang ugali nya.
Honestly, desperate lang sya, kasi wala syang atensyon at walang suporta na nanggagaling sa Papa nya.
Isa pa ring nakita ko sa kanya, she'll do everything about love.
I think she never met someone na mahal sya talaga, yung kaya syang ingatan at i-comfort, which is naibigay ko sa kanya.
She deserves it.
Ang di nya deserve ay ang ganitong sitwasyon.
"Sige, ikaw aasahan ko kasi I don't know any girl thing. Thank you for helping, don't worry I'll teach you on how to run your business successfully. At sana tulungan mo din ang sarili mo, para makuha ang loob ni Mr. Sy. Tatay mo pa rin sya kahit anong mangyare."
A: "Mahirap makuha ang loob ni Papa, pero susubukan ko. Kung may na-realise man ako ngayon, yun ay ang wag mag-rely sa ibang tao para idaretso ang buhay, kailangan tulungan mo din ang sarili mo."
"And never beg someone to love you, that's not love, that's compassion. You're pretty, an achiever, courageous & of course sensuous, tanga na lang ang mga lalakeng mamahalin mo na hindi ka mamahalin."
Napa-ngiti sya.
A: "Sabi na, hindi ako mali ng pagpili sayo. Sayang nga lang at hindi naman talaga ako ang para sayo in the first place."
"Thank you for understanding Alyna. Wait one more thing."
A: "Ang dami mo na request ha, dapat may bayad na kiss na yan" pabiro nya.
"Samahan mo akong mamili ng gamit."
A: "Anong gamit?"
"For my baby boy."
A: "Confirmed na?"
"Hindi, pero..."
A: "Hindi naman pala, why are you going to buy na agad?"
"Baka kasi tinatago lang ni Jam yung mga nararamdaman nyang symptoms, kaya mas okay na ang prepared."
A: "Gusto mo na magka-anak no?"
"Hindi naman pero if God will give this blessing, I'll accept it with all my heart."
A: "Wag mo na kong gagawing ninang ha. Masasaktan ako."
"....."
A: "Just kiddin."
"I will buy her phone as well."
A: "For what?"
"Nasira yung phone nya & she's using Tito's phone na medyo nasira din kasi nalaglag."
A: "Okay then. Kelan mo naman balak ibigay sa kanya?"
"Gusto ko sana surprise, yung time na kapag medyo bumabalik na siguro yung kahit friendship namin. Sa ngayon kasi alam ko di nya tatanggapin ito."
___
RESTAURANT OPENING.
Buong pamilya ni Jam nandoon.
Pati na rin ang guests at friends ni Alyna.
Sa totoo lang nakaka-ilang.
Ako, si Kaye, Jam, Paul at Alyna.
We dunno how to act naturally.
Lalo sa konting kibo lang namin pwedeng lumabas ang katotohanan.
Well, hindi rin naman ako natatakot lumabas ito, kung ako papipiliin, okay na sakin ang sabihin, kaso ayoko pangunahan si Jam.
Ganon pa rin ang pakikitungo ko kay Jam,
Ayokong maging obvious.
Anyways,
I'm expecting my parents to come today.
Kasi ako lang yata ang walang kapamilya dito.
Pero as usual, bigo ako.
Busy as always.
Tinutupad naman ni Alyna ang usapan namin.
She's also exerting triple effort para mapatunayan ang sarili nya kay Mr. Sy.
And I'm helping her of course.
Related din pala sya kay Mindi.
Yung once naging controversially involve kay Paul and Jam noon.
Nakakatuwa kasi Jam's learning how to be courageous.
That's my girl :)
__
ALYNA'S HOUSE.
A: "So kamusta na kayo ni Jam?"
"Ganon pa rin. I think she's really inlove."
A: "So ano give up ka na? But wait, I'm sitll here, don't worry." pabiro nya.
"Ikaw tlaga. DI naman, pero ewan..."
A: "Eh bakit ka nandito?"
"Yun na nga, I need your help. Gusto ko na ituloy natin ang plano na sa bahay ka mag-stay temporarily."
A: "Are you sure? Sakin walang kaso, and medyo magaling ako umarte. Yun nga lang sana wag na nya ko sipain sa mukha."
Natawa ako.
"I'm proud of her, kasi kaya na nya i-ovecome yung pain. Dati kasi hindi, natuto na sya lumaban ngayon."
A: "Yea, it's a good thing for her, not for me."
"Don't worry, di ko kayo pagtatabihin."
A: "Hindi na talaga ako tatabi sa kanya. Iba rin sya magalit eh, so okay lang sayo na mag-sama tayo sa iisang kwarto?"
"Meron namang sofa don, I can sleep there habang ang iniisip ni Jam magkasama tayo sa iisang kama."
A: "So ibig sabihin hindi mo isasama si Jam sa iisang kwarto? kasam natin?"
"Hindi naman sya papayag na kasama tayo sa iisang kwarto. Baka mas piliin pa non matulog sa CR kesa makatabi tayo. Hmmn. I think, sabihin mo na lang sa kanya na sa sofa sya matulog, kasi you can't sleep sa lapag or sofa."
A: "Papayag naman kaya sya? Baka lumayas yon."
"Papayag yon, hindi naman maarte yon sa tutulugan."
A: "Okay then, The plan is on."
____
A: "Sige text mo na lang ako kapag pauwi na kayo. Pupunta na ako sa may condo nyo, dala ko na maleta ko."
Magka-text kami ni Alyna.
Habang kasama ko si Jam after mag-work out then kumain sa labas.
Sobrang sulit talaga basta kasama sya.
Oh God please, sana malaman agad namin kung may pag-asa ako o wala.
Ayoko syang mahirapan ng ganito, pero wala kaming choice.
Yung plan, kunwari si Alyna, pinalayas ng Papa nya at itinakwil.
Pero hindi naman talaga.
Pagbalik namin sa condo.
Nagawa namin ni Alyna ang plano.
Medyo hard kay Jam ang ginawa namin, sorry Jam.
Pumayag naman sya na sa sofa humiga.
Di ko naman alam pati na walang unan at kumot na extra.
Kaya bumili kami sa mall ni Alyna.
Pagbalik namin.
Nakita ko yung family car namin.
Pagsilip ko sa loob, may mga maleta.
"My parents are here."
A: "OMG. What are we going to do?"
"Di naman nila kilala si Jam personally, pero alam nila yung name nya."
A: "Tapos?"
"Umuwi ka na Alyna."
A: "Ha? Uuwi ako? Bakit?"
"Mahirap ipaliwanag na may iba akong kasamang babae."
A: "Pero sabihin na lang natin na kaibigan mo lang ako."
"Alyna. Wag na matigas ang ulo, napagusapan na natin to."
A: "Pero wala namn tayong pinag-usapan na bawal ako kapag nandyan magulang mo."
Napa-buntong hininga ako.
At wala akong choice kasi ayaw nya naman ako bitiwan.
Sumakay na kami sa elevator.
At umakyat na.
Sakto nasa may pinto pa lang sila.
Gaya ng inaakala ko itatanong nila sino si Jam at Alyna.
And Alyna responded badly -__-
Wala sa usapan na magpapakilala sya bilang Jam!
Wala rin sa usapan na sasabihin nyang katulong lang si Jam >.<
Ano pumasok sa isip mo Alyna?!
Parang nasaktan din ako.
I saw her face, halos maiyak si Jam.
Naiinis ako sa mga ginawa at sinabi ni Alyna.
Sabi ko pa man din an wag na wag nyang sasaktan si Jam.
Pagkaalis ni Mama at Papa.
Nasigawan ko si Alyna.
i can't believe she said that!
Tsk.
Nang biglang tumakbo si Jam at nagsuka.
Sa taranta ko.
Tumawag agad ako ng ambulansya at pinadala sya sa ospital na I don't even know why.
Habang nasa stretcher sya at nasa ER.
Nasa labas kami ni Alyna.
Natataranta na din.
A: "Is she pregnant?"
Di ko sya kinakausap.
I am really upset!
A: "Uy, talk to me naman oh."
Di ko pa rin sya kinakausap.
A: "I'm sorry na nga. Nabigla lang naman ako kanina at nataranta."
"Ang ayos ng usapan na kaibigan ang pakilala mo."
A: "Sige na, sorry na. "
"And worst, pinakilala mong maid si Jam! Wala sa plano yon! Sabi ko sayo wag mong sasaktan si Jam!"
A: "Okay ganito na lang, babawi na lang ako, gusto mo kunin ko yung gamit ni Jam sa bahay?"
"Bahala ka."
Umalis na sya.
At kinuha ang gamit.
Bad trip ako, pero at the same time na-eexcite ako.
Pero false alarm -__-
Sayang.
Sayang talaga.
Pagkauwi namin.
Sa kwarto.
Bad trip na badtrip pa rin ako kay Alyna.
Tssss.
A: "Galit ka pa rin? Hindi pa enough yung kanina na halos magmukah akong tanga na false alarm pala yung kay Jam?"
"Kulang pa! Nag-agree tayo sa rules ng isa't isa. Bakit mo nagawa yon ha?"
A: "I told you, nataranta ako!"
"Well, mas pinalala mo ang sitwasyon. Di ka nakatulong -__-"
A: "Oh di babawi na lang ulit ako. I will talk to Jam and sorry again kung magiging mean ako sa kanya. Paraan yon para malaman kung ano ga talaga ang saloobin nya sayo."
___
Alyna told me different conversation nila ni Jam.
And again humihingi sya ng sorry for being so mean.
But its part of our plan.
A: "Confirmed."
"Ano na?"
A: "She loves you."
"Sinabi nya?!! O__O"
A: "No."
"Eh paano mo nasabi?"
A: "I just used my strategy, I can sense it."
"Sa tingin mo?"
A: "Mahal ka pa nya. And I know she's having a hard time na makasama ako dito. Pero feeling ko konting push pa, mapapa-amin ko na sya."
"Kaya kaya?"
A: "Kaya yan. Kaso medyo matigas nga lang sya. Pero halata naman na guilty sya tsaka defensive kapag inaaccuse ko na mahal at nilalandi ka nya. Well actually di naman nilalandi, pero I just used that term."
Nabuhayan ako ng loob :D
Yung araw na yon.
Yun din ang araw na dumating si Michael at Kaye to visit.
Plus unexpected visitors -___-
Dumating si Mr. Sy, at isinama pauwi si Alyna.
Then parents ako at parents ni Jam na galit na galit.
Not part of our plan as well -___-
Damn, we forgot to consider this >.<
I explained everything.
Syempre I understand kung magagalit sila sakin.
Even my parents.
Di ko sila masisisi.
In the first place, hindi naman mangyayare to kung hindi dahil sakin.
Jam's parents decided to take her home.
Ayaw ko sana, pero di na ako nakapagsalita at pumayag na lang.
Habang kinukuha nila sa kwarto ang mga gamit ni Jam.
My parents are talking to me.
M: "Son. Bakit dumating sa ganitong punto ng pagpapanggap?"
"Ma, ginusto ko naman talaga nung una. Aminado naman ako na nagmahal talaga ako ng iba. ANg problema ko lang, naging selfish ako. Nabulag ako sa fact na nagsasawa at nasasakal na ako. Pero mali talaga, nung una pa lang alam ko na mali, pero tinuloy ko pa rin, kasi yun ang gusto kong mangyare. Ngayon I'm blaming myself for everything. Ako na nga ang nang-gago, pero si Jam pa rin ang nagsa-suffer."
D: "It's good na your facing your problems and nagsasabi ka ng totoo kung ano talaga ang nangyare, pero its not changing the fact that you cheated on your fiance. You don't have the right to do that. Pinagkatiwala sayo ng parents nya si Jam, and they trusted you, kasi alam nila na hindi mo sya kayang saktan, dahil bata pa lang kayo pinagtagpo na, nag-effort ka pa para lang maging kayo at hanggang dumating sa point na kayo na talaga. As your father, I never doubt your sincerity, alam ko kapag gusto mo mangyare ang isang bagay paninindigan mo, pero I never though na pati yung pag-cheat paninindigan mo."
"Siguro Pa, nagkulang din kayo ng gabay sakin. I never felt your presence, pero naiintindihan ko naman, dahil hindi ko dapat sinisisi ang iba sa kamalian ko. Honestly, ma at pa, ilang linggo na rin kaming wala ni Alyna and we planned something to know if mahal pa rin ako ni Jam or not, and isang way non ay yung suggestion ni Alyna na mag-stay sya dito sa condo."
M: "What?! Paano naging way yon? Hindi ga lalo nyo syang sasaktan iho?"
"Opo, alam namin pero hindi naman sya direct na aamin sa harapan namin, kaya nagplano kami na baka sa ganitong paraan, malaman namin kung mahal nya pa rin talaga ako. And unti unti nalalaman namin na meron pa. Kahit sila pa ni Paul."
D: "Son, you need to consider na Paul is your friend, and you're also cheating on him if you're trying to win Jam's heart back. Pinakawalan mo na si Jam eh, syempre may karapatan na ang iba sa kanya. At ikaw ang nawalan ng karapatan para piliin kung sino ang para sa kanya. Sa totoo lang, Paul and Alyna are the same, both of them used your weakness so yun, ang nangyare, nasungkit ka ni Alyna, nasungkit ni Paul si Jam because they both know that during that time, kailangan nyo ng isa't isa ng taong magcocomfort o magbibigay ng saya. Yun ang kamalian nyo, konting mali ng isa, i-oover-react, kaya yan lumalaki ang problema."
M: "At iho, dapat kung anong problema, dinadaan dapat sa usapan yan. Hindi yang itatago mo sa kanya, tapos ikagugulat nya na may iba ka na. It's unfair for her iho. At kung ako ang magulang ni Jam, baka hindi lang pukpok sa ulo ang gagawin ko sayo, kasi sinaktan mo sya at nagpanggap pa si Alyna na sya yung fiance mo."
"Ma, That's not part of our plan. Si Alyna talaga ang nag-isip non. Pinagkatiwalaan ko sya kasi may deal kami at kilala ko naman sya, she never broke any promises. Yun nga lang nung araw na nagpanggap sya na fiance ko, di ko akalain na sasabihin nya yon."
M: "And you trusted her? Hindi mo alam baka maya-maya nyan sa harapan mo oo mabait sya, pero kapag wala ka, nagte-take advantage sya? Gumagawa pala sya ng paraan para lalo kayo mag-away. Wag kang bulag iho, hindi dapat lahat ng sa paligid mo pinagkakatiwalaan mo. Hindi makikita ng dalawang mata ang tunay na ugali ng isang tao, dapat matuto kang makaramadam at ang tiwala hindi basta basta binibigay, pinaghihirapan yon."
"I don't know what to say Ma."
M: "Better fix this son, I believe in you. At isa pa, kung gusto mo maayos kayo ni Jam. Start it with yourself. Fix yourself. Wag kang umasa sa plano ng iba, baka maya-maya ikaw pala ang pinagpa-planuhan. Okay?"
Tama si Mama.
D: "At hindi ka na dapat magpapatuloy ng babae dito iho. Maliban na lang kung legal kayo. May tatay rin si Alyna na you have to consider especially their image. Hindi lang din sila basta basta may business lang, Sy Corporation has a huge part on the business industry here in the Philippines. May inaalagaan silang image and pangalan."
Biglang bumaba na sina Jam kaya natigil ang usapan namin.
Tapos dumating sina Mr. Sy at Alyna.
And she wanted to stay sa condo.
Nag-sink in sakin ang mga sinabi ni Mama at Papa.
So I decided na wag na mag-stay si Alyna dito.
Hindi ko rin alam kung tama na magtiwala ako sa kanya.
Nakokonsensya ako lalo, dahil sa nawala ang pangarap ni Jam.
Her dream to own a restaurant.
Naabot nya na ito, pero agad agad nawala.
Nasasaktan ako para sa kanya.
Ako naman ang may dahilan ng lahat, pero parang sya yung naghirap talaga.
Mali lahat, talagang mali lahat ng plano at ginawa ko.
__
Ilang araw na rin akong nag-iisa sa bahay.
Dumalaw si Chris at Justin sa bahay, na madalang naman mangyare.
J: "Iniwan ko muna trabaho ko sa Maynila, kasi parang kailangan mo ng tropa ngayon eh"
Nag-dala sila ng mga pagkain at alak.
C: "Wag kang mag-alala John, mahina lang ang tama nito."
"Wala pare, sablay ako mag-isip."
J: "Sabi ni Shiela, ganyan naman talaga kapag bulag ka sa katotohanan, nakakapag-desisyon ka ng mali."
Pumayag na akong mag-inom.
Parang wala ng saya sa loob ng condo.
Gusto ko na ulit umuwi ng Batangas.
Pero ayoko, dahil nangako ako kay Jam na hindi na ako magpaparamdam sa kanya.
Kaya ko kaya?
C: "Tol, alam mo si Paul, di naman galit yon sayo eh. Ikaw lang naman ang naghihimutok sa kanya. Iniintay lang nya yung pagkakataon na okay ka na."
"Tol, alam mo naman na kahit anong pagtalunan namin ni Paul, kaya naming ayusin."
J: "Pero hindi pa siguro oras para magkita o magusap kayo tol. Hayaan mo muna na lumamig ang sitwasyon. Msyadong mainit tol."
"Tol, pano yung pagmu-move on?"
C: "Lasing ka na nga pare, di ka naman sanay ng ganyan eh."
"Di ako lasing, alam ko yon."
J: "Hayaan mo yang si Chris, alam mo tol, sa mga nakikita ko. Dapat nagta-transform ka, kit amo si John Lloyd dun sa One More Chance? Yung pagkatapos nila mag-break ni Bea? Tapos nung naka-recover sya pre, boooom. Nag-transform at naging better!" akbay-akbay pa sya sakin habang may hawak na bote.
Lasing na rin tong si Justin.
Tawa ng tawa si Chris.
C: "Anak ng pating Justin, yan ga ang pinapanood sayo lagi ni Shiela? Dinaig mo pa ang babae."
J: "Wag ka nga dyan. Totoo naman, basta pre, payo lang ha, para maka-move on ka, kalimutan o baguhin mo yung mga bagay na nagpapapaalala sa kanya. Kung di mo naman kaya, eh di kahit di mo baguhin."
C: "Nakanang! Ang gulo mo!"
Pati ako natatawa sa payo ni Justin, parang tanga lang.
Pero may point sya.
I wan to change my whole look, but I will never change my personality.
Gusto ko lang para maiba.
Tapos yung restaurant, dahil mahal na mahal ni Jam yon.
Gusto ko sana ipa-renovate, at ipangalan ito sa kanya.
Pati na rin ang mga iba't ibang areas.
Kung hindi man nya makita kung gaano ko sya kamahal, gusto ko ito ipakita sa bagay na mahal na mahal nya.
Magmu-move on ako in a way na hindi ko titigilan ang pagmamahal kay Jam.
Magmu-move on ako para sa ikabubuti ko at ni Jam, para sa space na rin na dapat matagal ko ng ibinigay sa kanya.
__
Nagdaan ang ilang araw at nakakayanan ko naman.
I changed my look into Taylor Lautner style.
I don't want to look too formal.
And sometimes, para maging cool lang.
Sa office, they kept on saying na bagay sakin ang new style ko.
Naninibago sila pero I admit it, kahit ako man din, I even throw most of my old pants and shirts then bought new set of clothes.
Ilang beses ko nakakasalubong si Madam Cielo.
At gustong gusto nya rin ang bago kong itsura.
Pinapapunta nya ako sa kanila to have dinner, pero I have no time.
Until one day, nagkaroon ng konting salo-salo sa bahay.
Bilang celebration sa na-close kong deal
Di ako msyadong nag-invite.
Alyna wanted to come, pero busy na sya sa business nila.
Busy na syang patunayan ang sarili nya sa father nya.
Well, all of us learned our lessons & we also learned that Life goes on even your source of strength is not with you.
Anyways,
Yun na nga, pumunta ako kina Madam Cielo, dahil walking distance naman eh.
I brought her some food.
And I don't know Paul & Jam will be there.
Gaya ng inaasahan ko, hindi ako kakausapin ni Jam.
Pero Paul still bothered to talking to me.
That was friends are for!
Kahit saglit lang yon, okay na.
Umalis din ako kaagad.
Kasi alam ko na magiging awkward kung mag-stay pa ako.
Kinabukasan bumalik ulit ako kina Madam Cielo.
M.C: "Ang hina mo kasi, ang tagal tagal bago kayo nagkita ulit, tapos kahapon nganga?"
"Madam, hindi sya pwedeng makipag-communicate sakin."
M.C: "Eh ikaw? di naman bawal, right? Kahit hi man lang, ang hina mo eh"
"Dapat ga po ginawa ko yun?"
M.C: "Well para sakin oo. Pero madaling sabihin siguro, kaso mahirap gawin."
"Oo nga po e"
M.C: "Invite mo na lang sya sa re-launching ng resto nyo."
"Di po ako pwede pumunta sa kanila."
M.C: "Sus, diskartehan mo na. Nga pala, bet na bet ko yang plano mo na i-name after Jam yang resto ah."
"it's my simpliest way to say sorry and to show how I really love her po. Di naman kailangan sabihin sa kanya na nag-eeffort pa rin ako kahit matagal na kaming wala at walang communication."
M.C: "Well tama ka naman iho, tsaka yung lihim na pagmamahal, pag yan nabulgar, bongga!"
__
Gumawa na nga ako ng paraan at nalaman ko kung san mag-didinner sina Jam at kasama ang aprents nila Paul.
Kunwari I am alone and I don't know they are there.
Successful naman but we didn't talk.
Gusto kong makausap si Jam pero makita ko lang sya sapat na ko.
She looks pretty sa pagpayat nya.
Suot nya pa rin ang ring & mukhang okay na naman sya at naka-move on.
I'm happy for her.
__
After how many days.
I made a decision.
Punta ako sa kanila para ibigay ang invitation.
She's still part of the restaurant, sya yung isa sa nag-tyagang mabuo ito.
Pero andun si Kaye at hindi pa rin kami nakapag-usap ni Jam.
Hindi nila tinanggap ang invitation.
Hindi ko tuloy napigilan sabihin na I miss her and kahit friendship lang okay na sakin.
Now I'm starting to realise na parang ako ang nasa sitwasyon ni Alyna.
Trying to be happy para sa taong mahal namin.
At maging kontento kahit friendship lang.
Yung akin nga lang, hindi sya pumayag.
Na-depress ako pero pinagpatuloy ko pa rin ang re-launching.
I even say sa speech "I can't form this restaurant without the special girl in my life. Sadly, we broke up but still, I love her & I dedicate this speech for her. Yung pinapangarap mong restaurant, nananatiling nakatayo habang buhay."
Someone even suggested me to create an instagram account.
Dun daw ako maglabas ng sama ng loob :D
It seeemed funny pero I tried it.
Caption speaks :)
I set it as my private account.
Para ako lang ang nakakaalam.
But I followed Jam, pero alam ko hindi nya naman ako mapapansin.
_
Tinawagan ako ni Paul.
At sabi nya, kailangan nya ng parking instructor for Jam.
"Pero baka hindi pumayag yon."
P: "Com'on John, matagal na yon, at sigurado ako na naka-move on na sya. Tsaka I think this can be a way para magkaroon na kayo ng closure at maging friends na ulit. Hindi sya tuluyang makakalimot kung patuloy ka nyang tinataguan at di kinakausap."
"Sina tita at tito?"
P: "Closure lang naman kailangan nyo at konting time, after that Jam will be happier and nasa kanya na if she will still keep the communication between you two. Kaya ok lang kahit hindi sabihin kina Tita."
Closure is the possible effect of some explanation kung bakit iniwan ko sya basta basta na lang. Aminado naman ako.
"Bakit nagtitiwala ka sakin uli?"
P: "Kilala mo ako John, kahit anong kagaguhan pa ang gawin natin, hindi nawawala ang tiwala."
"Tama ka bro! Mabuti naman kung ganon. Sige sige sabihan mo na lang ako kung kelan ko sya pwedeng turuan. San nga pala galing yung sasakyan nya?"
P: "Sakin."
Naalala ko yung phone para kay Jam.
Nakatago pa rin ito, at di ko maibigay.
Bago na rin yata ang phone nya, kaya di nya na kailangan.
__
Nang nagsimula yung pagtuturo ko sa kanya.
Mahahalata mo sa mukha nya na di na sya gaanong kaapektado, katulad noong sinabi ko nung nakita ko syang muli.
Kinakausap nya ako ng bahagya.
At ako naman syempre sumasagot ako.
Sinusubukan kong wag tumitig sa kanya.
Pero grabe, di ko maiwasan.
Yung the way sya magpatawa at mambara, sobrang namimiss ko.
Noon, nababad-trip ako.
Pero ngayon parang naiinggit ako kay Paul dahil sya na yung kinukulit nitong si Jam.
Ang babaw ko.
Pero yung simpleng ganon, nakaka-miss.
Nung naka-chamba sya sa pag-papark.
Hindi ko maipaliwanag kung anong saya ang nakita ko sa mukha nya.
Di ko maiwasang picturan sya.
Sa picture na lang ako kumakapit ngayon.
Noon kasi wala kami gaanong pictures, kaya wala ako msyadong matitigan kapag namimiss ko sya.
Ang dami ko talagang pinagsisihan.
Pero I believe that 'God won't put you to it, if he can't get you through it'
Nung nagka-chance ako at kami lang ni Jam ang nasa field.
Sinubukan kong tanungin sya sa lahat lahat ng mga nangyare sa kanya after naming maghiwalay.
Kaso dinaga ang dibdib ko.
Natatakot ako na baka ma-ilang sya sakin.
Kung kelan naman meydo okay na kami ulit.
Hindi madamot magpatawad si Jam, basta sincere ka, kaya ka nyang patawarin.
Minsan umiiwas sya ng tingin sakin habang napapahinga.
Pero ako di nawawala ang tingin ko sa kanya.
Parang sa more than 4 months na di ko sya nakita at nakasama, parang uhaw na uhaw akong makita, makausap at makasama sya.
Kaso alam ko na limited lang yung oras namin.
Naiinggit ako kay Paul, dahil at least nakuha na nya yung SECOND CHANCE nya.
Ako? I doubt it.
Sobrang saya nya sa tabi ni Paul.
----
Galing akong Ibaan para ipagawa ang sasakyan ko.
Nung pauwi na ako.
May unknown number na tumawag.
At kinagulat ko, si Jam.
Hindi ko alam ang sasabihin, pero deep inside, natutuwa ako :D
Kahit na alam ko na may kailangan lang naman sya.
Para kasi yung surprise na yon sa birthday ni Paul.
Kaya di nya magawang lapitan si Paul, at no choice sya, ako na lang.
Medyo nawala ako, at di naka-register ang number nya, so di ko maintindihan kung san ako pupunta.
Kaya bumili muna ako ng pagkain para sa kanya. Alam ko gutom na yon.
Tumawag let sya.
Pagdating ko don sa kinatatayuan nya.
Sakto namang umalis yung sasakyan sa tabi nya.
Malas.
And we laughed.
I miss the way she giggle :D
Nang tumawag si Tita sa kanya at may inuutos sa Cuenca.
She tried calling Anne & Len para magpasama pero walang available.
Then si Paul ayaw nya tawagan.
Kaya i-offer myself.
Tinext ko na rin ang driver na sya na bahala sa sasakyan ko.
Di na sya tumanggi kasi kailangan talaga.
Chance ko na rin to para makasama sya.
At ang nakakatuwa nito, Santo Niño at Nazareno pa yung kukunan namin ng damit.
Kung baga, sugo ni Lord para magkasama kaming dalawa.
I dunno, maybe I am just used to believe in signs, especially kapag related sa religion.
Tinawagan nya si Paul at nagsinungaling sya na driver ni Anne ang nagda-drive para sa kanya.
Pero tinext ko si Paul and i told him na sumunod sya if he want.
Gusto ko lang makabawi sa tiwala na binigay ni Paul.
As usual, tulog na naman sya sa byahe.
Medyo malakas ang ulan at traffic pa.
Sure to na gagabihin kami, usad pagong pa ang traffic.
Mabuti na lang may nadaanan na shop para makabili ng payong at pagkain.
Pati na rin damit.
Habang nasa kalagitnaan ng traffic.
Ako lang yata yung naaliw at hindi naiinip.
Kasi humaharok si Jam, and sobrang nakyu-cutan ako. :D
Sarap pisilin ng pinsgi pero ayoko, baka magising eh.
I saw our engagement ring.
And hinawakan ko ang kamay nya.
"*sigh* Bakit ganon Jam, tuwing nakikita kita, parang lalo na lang nadadagdagan ang pagmamahal ko sayo."
I tried to remove the ring from her finger.
And suddenly, na-tanggal ko O___O
I thought sikip to and di nya matanggal?
Is she giving reason lang? pero hindi kilala ko sya, hindi sya yung tipong magsisinungaling.
Ang weird.
Pero I return it sa daliri nya.
Ngumiti na lang ako, at siguro its a blessing in disguise.
Hinayaan ko na lang ang singsing sa daliri nya.
Ang weird, pero I think DESTINY will bring us together, if we are really meant to be.
Hanggang sa magising na sya.
Di pa nakakatagal sa byahe ay umusok na ang harapan ng kotse ni Jam.
Kahit umuulan lumabas ako, and di pa rin nawawala ang pagiging thoughtful nya. pinayungan pa rin ako kahit mababasa kaming dalawa.
Nagawa ko naman, pero nabasa kami nung dumaan ang sasakyan, nabasa ng putik.
Natatawa lang ako sa itsura naming dalawa.
At ng makarating na sa kamag-anak nya. Gabing gabi na.
Bahagya na kami makaalis sa traffic, medyo matagal ko rin ginawa ang sasakyan nya.
Nung pauwi na.
Hindi pa kami nakakalayo.
Bigla ng tumirik ang sasakyan ulit ni Jam.
Tapos namatay na ang headlight, ang dilim pa naman sa daan.
Nagulat ako nung napayakap sya nung namatay ang ilaw.
I felt my heart beating very fast.
Para akong highschool freshman na kinikilig dahil nahawakan ng crush.
Ganon ang pakiramdam.
Parang ewan, pero ganon eh.
Enough said,
We decided na bumalik na lang sa bahay ng pinsan nya, baka ma-aksidente pa kami.
Pinatuloy naman kami.
Hindi namna ganon kalakihan ang bahay, medyo old style pero maganda.
Yun nga lang, pinatutulog kami sa iisang kwarto.
Kaso ayaw ni Jam alam ko.
Pero di na kaya ng katawan ko, antok na antok na ako at parang sumama ang pakiramdam ko dahil sa natuyuan ng ulan.
Nanligo lang ako saglit at nagpalit ng damit, nilagay ang mga gamit sa tabi, yung kwintas ko naman sa may table. tapos humiga na.
Nakatulog lang ako saglit.
Pero nung narinig ko na may pumasok sa loob.
Biglang naging active ang utak ko.
Alam ko si Jam yon.
I even talked to her, kahit ang alam nya tulog na ako.
Ayaw nya kasi tumabi sakin, nagtitiis sya sa malamig.
Di ko naman sya masisisi, baka natatakot sya na mangyare na naman ang dapat di mangyare.
Malakas ang ihip ng hangin sa labas.
Di pa rin ako makatulog.
Kunwari naghihilik ako.
Narinig ko sya na humihili ng mahina.
Kaya lumingon ako at nakatulog sya na nakaupo sa tabi ko.
Lumapit ako sa kanya at hinalikan ang pisngi nya.
"Goodnight sweetheart."
I tried to sleep again.
Pero I heard na may dumating na sasakyan, kaya alam ko na si Paul yon, at di naman ako nagkakamali.
Tinawag ni Ate Kankan si Jam at bumaba ito.
Naiwan ni Jam ang phone nya kaya kinuha ko yung number nya.
Sumilip ako mula sa kwarto sa baba.
Kitang kita at rinig na rinig ko sila.
Nakakainggit si Paul.
Sobra akong naiinggit.
Yung pagiging nagger ni Jam, di pa rin nya na-bago.
Pero gaya ng dati, nakakatawa pa rin sya kahit naiinis na.
Nasasaktan na naman ako.
How I wish I am Paul.
He's so lucky.
Nang paakyat na sila.
Humiga ulit ako at nagpanggap na tulog.
Si Paul yung nakatabi ko, tapos sa dulo si Jam.
Naririnig ko pa ang saglit na usapan nila.
*SIGH* -__-
Nang maya-maya natahimk na pati sa labas.
Umikot ako at tulog na sila.
Magkayakap sa isa't isa.
Yung kamay ni Jam.
Di ko na namang napigilan ang sarili ko at hinawakan ko ito.
Ang hirap kontrolin ng nararamdaman mo -___-
Hinalikan ko ito.
At tumayo na at lumabas.
Masarap na ang hampas ng hangin sa labas.
Kaya lumabas ako.
Pumunta ako sa may sasakyan ni Jam.
Umupo sa kabilang gulong.
At parang tanga na kinakausap ang sarili.
"John! Makontento ka na kung ano kayo ngayon. Mabuti nga at kinakausap ka nya. Wag kang abusado, wag ka ng mag-expect na mamahalin ka nya ulit."
"Pero bakit ganon, kapag andyan sya, ang hirap kontrolin ang nararamdaman ko -__-"
"Kaso, mahal kaya nya talaga si Paul?"
"Well bakit naman hindi? Kitang kita naman eh."
"Bakit parang hinihila kami ng tadhanang dalawa?"
"Narinig ko kanina na sinabi ni Paul na matibay pa rin yung singsing sa daliri ni Jam, pero natanggal ko yun kahapon eh, hindi ako nag-iilusyon."
"Are we really meant for each other? Dapat kaya akong umasa? Am I willing to take risk?"
"Pero yung kaibigan mo naman ang masasktan mo."
"Pucha naman John! Ayusin mo nga yang isip mo!!!"
Tas biglang dumating si Ate KanKan at nasa kabilang side ng sasakyan pala si Jam O__O
Narinig kaya nya mga sinasabi ko? O__O
Tssss -___-
__
Dumaan ang ilang araw.
At madalas na kami nagkakasama ni Jam, kasi gustong gusto nya na talaga ma-perfect ang pagpaparking.
Para hindi nya na kailangang tumawag kung kanino.
Minsan kasama namin si Paul.
Minsan naman hindi.
Yung huling beses na pagtuturo ko sa kanya.
At talagang sigurado na ko na hindi na chamba yon.
Natuwa ako ng sobra para sa kanya.
Halos mangiyak sya sa katuwaan.
Nakaramdam din ako ng panghihinayang.
Kasi alam ko na baka ito na ang huli naming pagkikita :'|
Kaya nilakasan ko na ang loob ko para i-invite sya kahit simpleng picnic lang.
Sakto rin na nasa kanya pala ang dog tag necklace ko.
Basta gusto ko lang sya makasama, na hindi dahil kailangan nya ako.
Kung hindi bilang kaibigan nya.
Masakit pala talaga na from Stranger --> Friends --> Lovers --> Friends --> Strangers.
Painful -__-
But i'm glad she said yes.
Na-excite ako and prepared everything.
A simple date but a perfect night to remember.
I bought her favorite food and drinks.
6pm pa lang andon na ako.
Kahit 7 pa ang usapan namin.
Nag-tabas pa ako ng damo, para hindi masukal at madamo sa pwesto namin.
Naghanap rin ako ng magandang spot.
At kung saan yung moon nakatapat.
I arranged the food sa maliit na table.
It took me 10 minutes kung saan lang ipupwesto ang juice.
Ganto ko kagusto na maging perfect ang gabing to.
Mat-maya na akong tumitingin sa orasan ko.
Gusto ko sana syang tawagan kaso di naman nya alam na alam ko ang number nya.
Sa inip ko.
Humiga muna ako sa may harapan ng kotse ko at nakatitig sa buwan.
Parang nagpa-practice pa kung paano magiging cool ang topic.
Ayoko na ma-ilang sya.
Time check: 7pm.
Wala pa rin sya?
7:10pm.
7:20pm.
7:30pm.
Di na kaya sya darating?
7:40pm.
7:45pm.
*sigh*
Tiwala lang.
Maya-maya dumating na sya.
Nagka-problema lang daw kay Kaye.
At kailangan nyang umuwi ng maaga.
Kumain lang sya saglit.
Nagkakwentuhan ng saglit.
Sinauli ang kwintas.
Yung singsing hindi nya pa rin maalis.
Ang hirap sulitin ng araw na to, kug nagmamadali sya.
At may ibang iniisip.
Nang sumakay na sya ng sasakyan at aalis na.
John! Mag-isip ka!
Hahayaan mo na lang na ganon na lang ang huling pagkikita nyo?
Last chance mo na yan!
Kapag dinaga ka pa, walang mangyayare sayo!
Kaya hinarangan ko sya dalawang beses.
Halata ko na alam na nya ang sasabihin ko.
And nasabi ko na nag dapat kong sabihin.
I beg her.
Pero wala :(
Matigas na yung puso nya para sakin.
Jam, hindi mo alam na lahat ng pagbabagong ito ay para sayo.
Hindi kita nalimutan.
Araw-araw iniisip kita :/
Nagkamali ako, Oo, pero handa naman akong itama ang mali eh.
Natuto na ako.
Halos magpaka-tanga na nga ako sa kanya nung nagkita ulit kami.
Ganon ko sya kamahal, ganon ko sya ka-miss, at ganon din ako nagsisisi.
Ayoko na rin lokohin ang sarili ko.
I want to be with her, nothing more nothing less.
Even if I’ve fallen in love a million times, I can’t claim, “alam ko na yan!”, “ang pag-ibig kapag sineryoso, nakakabobo, nakakabulag”
Kaso ayaw nya na talaga sakin.
Umalis na sya.
Naiwan akong nag-iisa doon.
Umupo ako sa may harapan ng sasakyan ko.
At tiningnan yung regalo ko sana sa kanya.
Yung mga sketch ko ng mga stolen pictures nya sa phone ko.
At isa pa, yung susi.
Susi ng restaurant, dahil sa kanya ko na pinangalan ito.
Hindi lang yung restaurant, pati yung titulo.
Alam ko mahal na mahal nya ang restaurant na ito.
At ayokong pati yun tuluyan ng mawala sa kanya.
I decided.
Kung ayaw nya na talaga sakin ako na mismo ang lalayo.
Na-take ko na yung risk ng friendship namin.
And sure ako na hindi na nya ako gusto pang makitang uli.
Dumaan ako sa harapan ng bahay nila.
At iniwan ang sobre sa may gate nila.
Kasama na rin ang titulo at letter sa loob.
Magpapalipat na lang muna ako ng branch.
Para i-handle ko.
Baka sa may Ilocos.
I dunno, basta malayo.
We are the managers of our own destiny.
I think gusto ni DESTINY na lumayo ako talaga. Ako lang ang makulit.
Some people may leave even they are deserved to stay.
At hindi ako yung tao na deserving mag-stay.
______
Paul's POV Soon! :D
_______
To update:
80 votes & 70 comments :)