Copyright © Diana Aranda
She Has A Boyfriend, Dude
"Cheers!" tinaas ni Catherine ang baso na may lamang alak sa ere. Bakas sa mukha nya ang saya. I've never seen her this happy!
Napatingin ako sa kaliwa nya at nakita ko ang boyfriend nya. I remember this guy! Sya yung lalaki na nakadate ni Catherine sa auction. Hays. Sabi ko na nga ba, something is weird between those two.
The team won despite the fact na nasa court kami ng kalaban. And so, nagkayayaan ng celebration sa isang bar named The Port which kinda sounds weird to me.
"Oh My Gosh! Double celeb ito!" hiyaw ni Trisha. Naghiyawan din silang lahat na kasama namin. Kami na ata ang pinaka maingay na group sa loob ng bar. I looked at Trisha which looks like, tinamaan na naman ng alak. Ang hina talaga ng tolerance ng babaeng ito sa alak. We've barely had five shots!
"To the newest couple, Team Ice Cream!" lahat sila nagsitaasan ng baso nilang may lamang alak. Tumingin ako sa katabi ko na nakatitig sakin. Hindi din nya itinataas ang baso nya. Nakangisi lang sya habang naiiling.
"So ano? Magtititigan na lang kayo jan? Come on! Toast with us!" daldal pa ni Trisha. We were left with no choice but to raise our glass and do the toast.
Dahil nanalo sila Ice, naging kami na. Yes, I agreed with his proposal. Kinuha ko na din na opportunity iyon para patunayan na maybe, it's time to give myself a shot on believing in love.
After ng laban nila ay hindi kami masyado nakapag usap ni Ice. He just hugged me and tell me how happy he was. Habang papunta pa nga dito eh hindi na nya binitawan pa ang kamay ko. I find it very sweet though.
Nagtagal kami sa bar na iyon. Trisha was already sleeping na ng umalis kami. Ang bilis talaga mag passed out ng babaeng iyon. Catherine is good. She's a drunkard. Natalo pa nya si Adam sa inuman. Well for me, my boyfriend wouldnt allow me to drink much. Haha! Perks of having a boyfriend. Although hindi ko alam kung dapat ko bang ikasaya iyon or what.
Passed 3AM na ng ihatid ako ng Ice. Masyado kasing nag enjoy ang mga bugok sa inuman. Habang tumatagal din ay pabawas na kami ng pabawas.
Bumaba ako sa sasakyan at sakto namang bumuhos ang ulan. What the hell! Bakit naman ngayon pa? Ugh. Not a good timing.
Agad kong naramdaman ang pagpandong sakin ni Ice ng kulay itom nyang leather jacket. Natawa naman ako sa itsura naming dalawa. Mukha kaming mga basang sisiw.
"Wag na. Basa na rin naman tayo." hinila ko ang jacket nya pababa at dinamdam ang buhos ng ulan.
"Get inside! Magkakasakit ka!" sigaw nya sakin. Tinawanan ko pang sya at iniwanan ang bag ko sa loob ng kotse nya sabay takbo sa kung saan. I love the rain!
"Cream!" he yelled at me. Natatawa naman ako sa itsura nya. Para syang tinakasan ng anak nyang babae kung makabol sya.
"Come on Ice! Let's enjoy the rain!" nagpakiot ikot pa ako habang tinatanggap ang bawat patak ng ulan sa balat ko.
"Cream, magkakasakit ka!" malumanay na pagkakasabi nya. Tumigil ako at tinitigan ko sya. Ngumiti ako at dahang dahang lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang magkabiling pisngi nya.
"You're drunk." halata sa mukha nya ang pagkainis sa kakulitan ko.
"I'm not drunk!" sagot ko naman. Naramdaman ko ang mga kamay nya sa bewang ko. "Come on baby. Magkakasakit ka na. Please." I found myself drowning at those pool of eyes. Damn. He always had me with those eyes.
"Do you love me?" I asked him. Hindi ko alam kung saan nanggaling ang tanong na iyon. Bigla na lang yung lumabas sa bibig ko. Ugh. Dapat pala pinigilan ko ang sarili ko.
"Oh, sorry. I did not meant to surprise you or what. I just..wanted to know." I mentally slapped myself for asking him that. Binitawan ko sya at nagplanong iwanan sya dun ng bigla nya akong hatakin papalapit sa kanya.
I felt his lips brush mine. Feeling ko, may sumabog sa party popper sa loob ng tyan ko. I feel happy. My heart was racing fast, my stomach is partying, may hands are trembling, my toes are shaking. I never felt this before.
Nang bumitaw sya at hinaplos nya ang pisngi ko at ngumiti. "You're asking an obvious question baby." napatawa naman ako ng mahina sa sagot nya. Im contented now.
"Lets get you home bago ka pa magkasakit." hinawakan nya ang kamay ko ng mahigpit at hinatid ako sa bahay.
Nagising ako kinabukasan na di maganda ang pakiramdam ko. Ice will get mad that's for sure. Ilang beses na nya akong pinagalitan pero di ako nakinig.
Naramdaman ko ang kamay ni Mommy sa noo ko. "You're sick Cream!" OA na reaction nya. Lately, napapansin kong may magbago ko Mommy. Hindi ko alam kung ano iyon. Maybe, di na sya masyadong nagsusuot ng weird na mga damit. Ive also barely seen her with his guys. I wonder what happened.
"Mom, please dont tell Ice I'm sick." mahina kong sabi. Masakit ang katawan ko sa di malamang dahilan. Masakit din ang ulo ko at halos di na ako makabangon sa sama ng pakiramdam ko.
"What? Kanina pa nasa baba ang boyfriend mo. Kanina pa dapat kita gigisingin but he insisted na hintayin ka na lang namin magising." bahagya kong minulat ang mata ko.
"How'd you know he's my boyfriend?" I asked her. Tinanggal nya ang thermometer na hindi ko man lang naramdamang nakasingit pala sa underarm ko.
"Duh? Nag change na sya ng relationship status nya sa Facebook." natawa naman ako ng bahagya sa sagot ni Mommy.
"Oh My Gosh! Thirty nine point eight? This is high Cream! I'll call the doctor!"
"Mom, Im fine!" bumaling ako sa kabilang side ng kama. I dont have any appetite for today.
"Fine? Hindi ka okay Cream. You're sick! This is done. I'll call the doctor." magrereklamo pa sana ako pero agad namang naka alis si Mommy sa harapan ko. Hayss. This will be a long day.
Bumukas ang pintuan ng kwarto ko. That was quick. Ang bilis naman ni Mommy. "Mom—"
"Now, look at you! Sabi ko naman kasi pumasok na tayo agad! Ang tigas ng ulo mo." napa pout ako at napatingin sa kanya. He looks mad but he looks more worried.
Naramdaman ko ang kamay nya sa noo ko. Hinawakan din nya ang noo nya. "You're sick."
"Obviously."
"Nagawa mo pa talaga akong tarayan Cream? Unbelievable." naiiling nyang sabi.
"Dont get near me! Wag mo kong lalapitan. Chupi!" pagtataboy ko sa kanya.
"Why would I do that?" halata sa mukha nya ang pagkainis sa sinasabi ko.
"Because Im sick at baka mahawa ka. Pag nahawa ka, parehas tayong magkakasakit. Walang mag aalaga sayo." paliwanag ko naman. But since sya sa Ice, di sya nakinig sa sinabi ko. Kesyo, okay lang daw magkasakit ng sabay kami dahil ibig sabihin lang daw nun ay meant to be kami. I didnt know na may lamang pagkabaduy pala si Ice sa katawan nya.
Matagal ding di bumalik si Mom. And the whole time na wala sya, Ice keeps on bickering with me. Hindi ko alam kung maiinis ba ako sa kanya or ano.
After some time eh kasama na ni Mommy ang doktor. Over reacting talaga ang nanay ko. Good thing available si Dra. Jess ng mga oras na iyon. Bahagya pa akong mahiya dahil naabala pa namin sya sa free time nya.
"Medyo mataas ang fever nya pero wala namang ibang problema. She just needs rest. At painumin nyo ng gamot. As much as possible, kailangan din nyang kumain para maibalik ang lakas ng katawan nya." I'm glad wala namang masyadong problema. Baka mga 2 or 3 days eh balik normal na din ako.
"I'll cook you porriage." Ice said habang hinahatid ni Mom si Dra.
"Bakit yun?"
"Kasi yun ang kinakain ng masakit." may sinilip sya saglit sa phone nya at binaba na rin iyon sa lamesa sa tabi ng kama ko.
"But, ayoko nun." reklamo ko. I hate porriage. Pambata lang yun no! Malaki na ako. Gusto ko ng ibang pagkain.
"That's the best food na pede mong kainin sa ngayon. You dont have an appetite. Kahit na gustuhin mo pang kumain ng spagetti or fries ay di maaari kasi di pa masyadong maganda ang panlasa mo." Tinitigan ko lang sya habang nagsasalita. Di ko alam pero gumaan talaga ang pakiramdam ko nung nakita ko si Ice. But still, dapat lumalayo sya sakin. Baka magkasakit pa ang isang to. Pati ba naman sa sakit, magkasama pa din kami? Unbelievable!
"Fine. You win. But you'll get me spag and fries pag okay na ko ah?" lumapit sya sakin at hinalikan ako sa noo.
"Ugh. Sabi ng wag lumapit sakin!" natatawa syang lumabas ng room ko. Thinking about my visitors, where's Dad?
Alam na rin kaya nya ang tungkol samin ni Ice? I bet, yes. Yun ang number one fan namin ni yelo eh. I last saw him yesterday. Bago ako umalis papunta sa Greenwoods. Well, baka maaga umalis si Dad ay may inaasikaso kung saan. I heard he's been busy this past few days. May inaasikaso ata. I wonder kung ano yun.
Nakatulog ako dahil sa boredom ng paghihintay. I had a bad dream. May isang killer daw na pumunta sa school at balak akong patayin. Tumakbo ako ng tumakbo at naghanap ng matataguaan. I ended up in a room having this morning class. Naki sit in ako doon at nagpanggap na normal na estudyante sa klaseng iyon. Pagtingin ko sa labas ay nakita ko yung naghahabol saking lalaki at hinahanap ako. I tried to make myself calm. Nilagpasan nya ang room na pinagtataguan ko at maaring naghanap sa ibang room. Hindi ko kilala ang lalaking iyon. Ngayon ko lang sya nakita. Anong kailangan nya sakin? Isang estudyante ang nagpaalam na lumabas at mag c-cr daw. Lumabas sya and the next thing we know, patay na sya.
Nagising ako. "Hey, baby okay ka lang?" Mom asked. Sa gilid ko ay nakita ko ang isang bowl na may porriage. Pawis na pawis din ako galing sa panaginip ko. What the hell was that?
"What happened?" nag-aalala nyang tanong. Iginala ko ang mata ko at di ko nakita si Yelo. Nasaan kaya ang isang yun?
"Bad dream." pinikit ko ang mata ko at inalala ang mukha nung babaeng napatay. Gosh. I cant tell this dream to anyone. Panaginip lang naman yun. Thats not true.
"Okay. Eat this. Niluto to ni Ice. He had to leave kasi pinapatawag sya ng tatay nya." pinuno ni Mom ang isang kutsara nung porriage na niluto ni Ice. Sinibo nya sa akin iyon at sinubukan ko namang kainin.
Kalahati lang ata ang nakain ko. Hindi ko na talaga kayang tanggapin yung pagkain. Feeling ko kasi ay any moment, masusuka na ako. Ayaw ko pa man din pag nagsusuka ako. Feeling ko ay bumabaligtad ang sikmura ko at buong katawan ko.
Pinainom na lang ako ni Mommy ng gamot. I ended up sleeping again. This time, wala na akong bad dreams or kung ano mang dream. Mabuti naman. Maloloka na ata ako kung magkakaroon pa ulit ako.
Bandang alas singko ng hapon ng magising na ulit ako. Dad was there holding my hand. Knowing my dad, nag drama agad to nung nalamang may sakit ako.
"Gising ka na pala." sabi nya ng mapansing namulat ko na ang mga mata ko.
"Hindi pa Dad. Tulog pa talaga ako. Nagpapanggap lang na gising." pambabara ko sa kanya. Hinampas nya ako sa braso dahilan para mapahiyaw ako. May pinagmanahan pala talaga ako sa pagiging sadista ko.
"Dad! I'm sick!" natatawa kong sabi sa kanya.
"I know. Malayo ako kanina nung tinawagan ako ng Mommy mo. Ako na lang sana ang tumingin sayo since doctor naman ako. But Im glad Jess visited you."
"Its fine Dad. Gusto ko pong mag marathon ng One Tree Hill. Pede nyo pong isaksak ang HD sa TV?" tumayo si Dad at hinanap ang HD ko sa drawer. Agad naman nya itong ni connect sa TV at hinanap ang file ng one tree hill.
"Anong episode gusto mo?"
"Simula umpisa." nginitian nya ako saka pinley ang gusto kong mapanuod. Nilapitan nya ako sabahy halik sa noo ko. Magluluto daw sya ng paborito kong pancakes. He promise to be back after a while.
Napangiti naman agad ako ng mag umpisa na ang series. Gosh. How I miss this! Definitely, one of the best series ever! Hinding hindi ko to malilimutan.
I was in the middle of finishing the first episode when someone knocked on my door and revealed the face that I have been missing. "Oh my God!" napabangon ako at bahagyang napatigil ng makaramdam ng pagkahilo. But I still managed to smile at him. Nakangiti syang lumapit sakin. Gosh. I miss that face!
Nagmamadali kong ini_stop ang pinapanuod ko at tinitigan muna sya. Ilang buwan ko na ding di nakikita ang mukha nya. I almost cry. "Im sorry. I look stupid." natatawa ko pang sabi. "Well, you always do." natatawa din nyang sagot. Naglapag sya ng papaer bag sa may side desk at umupo sa upuan malapit sa kama ko. "How's the Philippines?" he asked. Inayos ko ang sarili ko. I even checked my hair i it's combed or what. He always makes me feel this way anyway.
"Vacation? Anyway, why are you sick? I was planning on going to Palawan. I heard it's beautiful there." huminga ako ng malalim saka sumagot. "Well, I miss the rain that;s why last night I decided to drenched myself on the rain and make me feel like a kid again. And oh, remember when we used to ran on the streets while it was raining? Oh. how I miss that!"
"You surely did! And because of your love for the rain,.you got sick. If I was here, while you were doing those, I'll be running with you and get your ass kick. Just joking! I miss you Craem!" tumayo sya at nilapitan ako sabay offer sakin ng hug.
"I miss you too Noah." nakangiti kong sabi.
Instead of having my usual marathon days, I ended uy having catch up conversation with Noah. Oh, how I miss this guy! He's been my bestfriend and clearly, we have alot in common. Though he's a pure breed American, he still understands me and my craziness.
We were in the middle of having our snacks when the door opened. I realized. ang dami ko palang bisita ngayong araw na to. Fell na feel ko naman sila kasi ang dami nilang pagkain which by the way meets my cravings kahit na medyo hindi pa feel ng tyan ko magpaka glutton.
Isang nakabusangot na mukha ni Ice ang nakita ko. He was with Adam who was holding a basket of flowers and a box of pizza. "Hi there Ice! Adam." bati ko sa kanila. Agada ko anmang napansin ang titig ni Ice kay Noah. Adam was looking intently at me trying to say something through his looks. I know Adam. I know.
"By the way, Noah this is Ice." tinuro ko si Ice na lumapit sakin at humalik sa cheeks ko. "And Adam. They're brothers." lumapit din si Adam sakin at humalik din sa cheeks. Adam is actually my self proclaimed bestfriend. Besides, sya naman talaga ang una kong nakilala before Ice. At kami talaga ang magkakampi kapag kaaway ko si Ice.
"Nice meeting you." naglahad ng kamay si Noah kay Ice na tinanggap naman nung huli. Napahinga ako ng malalim. Kailangan ko ng umimik bago pa sumabog ang bulkan.
"I'll be leaving Babe." hinalikan ni Noah ang noo ko. "I'll see you soon okay?" ngumiti ako at tumungo sa sinabi nya.
"I wish I could atleast send you to our door but, I'm sick. I know you'll find your way." ginulo nya ang buhok ko saka muling tiningnan si Ice na kanina pang nakikipag stare off sa kanya.
Nang makalabas na ng room si Noah ay tiningnan ako ni Ice. Adam, on the other side was busy with his box of pizza. akala ko pa naman, akin yun.
"So, Noah huh?" tanong nya. Napapangiti naman ako sa sound ng boses nya. It has a hint of jealousy you know.
"Yep. Noah."
"Noah the ex?" taas kilay nyang tanong. Tumungo naman ako sa tanong nya while biting my lips.
"I didnt know exes can be like that." masungit pa nyang sabi.
"We're friends." matipid kong sagot.
"And has anyone told him that you have a boyfriend?" napapikit ako. I completely forgot about that! Nakalimutan kong sabihin kanina.
"I'll....tell her next time. Maybe?"
"Alam mo ba kung anong sasabihin ko kapag hinalikan ka nya ulit?" narinig ko ang bahagyang pagtawa ni Adam sa gilid.
Nilapit nya ang mukha nya sa mukha ko. Ugh. I told him to not get near me! Baka magkasakit sya!
"She has a boyfriend, DUDE."
-----
A/N: Finals week next week so probs no update. I was away because of certain things like campaigns and elections. But since I wont be an officer this year, I'll be devoting my time on updates! Yikes! Kating kati na kong tapusin ang story na to! Hahaha.