~Kathryn’s POV~
“Kath please? I’m really sorry.”
“Daniel umuwi ka nalang. Ayaw kita makausap”
“alam ko mali yung ginawa ko pero, please mag usap naman tayo.”
“DJ kahit anu pang sabihin mo hindi na……” at bigla syang
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
lumuhod sya harap ko!
WTF!!!
“Kathryn, you’re the best girl na nakilala ko. You’re my bestfriend, you’re the sister I never had, you can be the mother I often need. You’re everything I ever needed in my life. And ang tanga tanga tanga ko dahil sinaktan kita. But trust me, I’d rather stay outside you’re house on my knees rain or shine, kesa umalis dito ng di nakukuha ang pag papatwad mo.”
Nung narinig ko yung mga sinabi ni Daniel, di ko mapigilan ang luha ko. Good thing umuulan, kundi nakoo kitang kita nya yung pag agos ng luha ko. pakiramdam ko bawat salita na binitawan nya, tumagos sa puso ko.
“no one ever said that to me before.” Sabi ko kay Daniel, at lumapit ako saknya para yakapin sya..
“I am sorry Kathryn, truly sorry” bulong nya saken habang nakayakap ako saknya…
“kaw kase e! may paluhod luhod ka pa dyan! Panu kita titiisin kung lage kang ganyan?”
Yinaya ko sya pumasok sa loob ng bahay pero tumanggi sya. Imbis yinaya nya ko na sumama saknya habang umuulan.
“hoi butiki! san ba tayo pupunta? Ang lakas ng ulan oh?” sabi ko kay Daniel..
“may gusto lang akong ipaalala sayo, bilisan na natin.”
10mins..
15mins..
20mins...
Nag punta kame sa loob ng maliit na chapel malapit sa UTMT na tambayan ng barkada, ito yung lugar kung saan kame unang nagkakilala ni Daniel 8years ago.
“hala butiki anung ginagawa natin dito? Hahahaha”
“naaalala mo ba?” tanong saken ni Daniel…
“oo naman! Umuulan din ng malakas nun e.” sagot ko kay Daniel..
**********************
~Daniel’s POV~
“hala butiki anung ginagawa natin dito? Hahahaha” tanong saken ni Kath
“naaalala mo ba?” sabi ko sakanya
“oo naman! Umuulan din ng malakas nun e.” sagot saken ni Kath..
(Flash Back 8years ago)
~Daniel’s POV~
Sobrang lakas ng ulan, tumatakbo na ko pauwi ng may nakita akong batang babae sa loob ng chapel, parang takot na takot sya sa kulog at kidlat, kaya linapitan ko sya…
“ahm.. bata okay ka lang?” tanong ko sakanya..
tumingin sya saken habang umiiyak sya, ang ganda nya para syang prinsesa, mahaba ang buhok nya, at napaka ganda ng mga mata nya. yung luha nya parang mga dyamanteng pumapatak mula sa kanyang mga mata…
“h-hindi kase ako makauwi e *sob* natatakot ako lumabas.” Sagot nya saken..
Lumapit ako sakanya at tumabi sakanya.
“gusto mo samahan muna kita?”
“talaga? Gagawin mo yun? hindi kaba natatakot?”
“hindi e, kaya sasamahan nalang kita dito hanggang sa tumila ang ulan”
“ang bait mo naman, ako nga pala si Kathryn.” Pakilala nya saken
“ako naman si Daniel :)))).”
(End of Flash Back)
~Daniel’s POV~
“para ka nung super hero e, para kang si Batman na lumapit sa isang umiiyak na batang babae sa gitna ng madilim na langit at malakas na ulan.” Kwento saken ni Kath..
“hahaha, grabe.. uhugin ka pa nun e! at napaka duwag. Takot na takot ka sa kulog at kidlat..” asar ko sakanya..
Nag lakad si Kath sa lugar kung saan sya nakaupo at umiiyak nung unang beses kame mag kakilala at muli syang umupo dun…
“Daniel? Halika dito.” Tawag saken ni Kath..
Lumapit ako sa tabi nya,,,
“bakit?” tanong ko sakanya..
At bigla nyang hinawakan ang kamay ko ng napaka higpit..
“ganitong ganito yung pakiramdam ko nuon, malamig ang paligid, malakas ang ulan, pero nakahawak ako sa mainit mong kamay at nag titiwala na di ako papabayaan.” Paliwanag saken ni Kath..
Di ko alam kung anung gagawin ko, di ako alam kung anung mararamdaman ko… parang ayaw ko na matapos ang araw na to..
“hindi naman talaga kita papabayaan e *kiss sa nuo* kahit kelan.. di ako mawawala sa tabi mo, natatakot ka man o matapang, umulan o umaraw, umiiyak o tumatawa, madilim o maliwanag. Nandito lang si Batman sa tabi mo.”
**************
~Kathryn’s POV~
“hindi naman talaga kita papabayaan e *kiss sa nuo ko* kahit kelan.. di ako mawawala sa tabi mo, natatakot ka man o matapang, umulan o umaraw, umiiyak o tumatawa, madilim o maliwanag. Nandito lang si Batman sa tabi mo.”
Napatitig lang ako kay DJ habang sinasabi nya ang mga bagay na yun, totoo yung mga sinabi nya.. kahit kelan, di talaga sya nawala sa tabi ko..
“sus! Drama mo ha? maiiyak ako nyan!” biro ko sakanya, pero totoo. Naiiyak na talaga ako..
Nag stay pa kame ng oras sa lugar na yun, naka sandal lang ako sakanya, nag ku.kwentuhan, nag kukulitan. hanggang mapansin naming 10:30pm na pala. Buti nalang walang pasok bukas..
“grabe lalo pang lumakas ang ulan! Panu yan DJ wala tayong payong :’( ?”
“hm.. dun nalang muna tayo sa bahay? Tutal ang layo ng bahay nyo dito kumpara sa bahay namin. Di naman tayo pwede mag palipas ng magdamag dito.” Paliwanag saken ni DJ
“panu yun? di ako nag sabi kila mama?”
“edi tumawag tayo pag dating sa bahay! Anu ka ba naman Kath nasa 21st century na kaya tayo!” pang aasar saken ni DJ..
Haha oo nga naman, tanga tanga kase Kath, di nag iisip? Hahaha.. at tumakbo na nga kame ni Daniel sa gitna ng ulan, nag kukulitan, nag haharutan.. kahit kumukulog o kahit napakadilim hindi ako naka ramdam ng takot, kase nasa tabi ko si Daniel. Kahit kelan, di ko pa naramdaman yung ganitong tiwala at comfortness sa ibang tao. Buti nalang nakilala ko si Daniel, buti nalang di sya nawawala sa tabi ko…
Tumigil muna kame sandali para sumilong…
“DJ giniginaw na ko..” nanginginig yung katawan ko sa sobrang lamig..
Bigla nalang akong hinila ni DJ at bigla nya kong yinakap…
“halika nga dito! *biglang yakap saken* kaw talagang unggoy ka. Panu ka pag wala na ko?”
Natigilan ako at napatingin sakanya..
“bakit mawawala kaba?” tanong ko sakanya..
“Kath anu ka ba? Syempre ngayon mga bata pa tayo, kaya kahit kelan natin gusto pwede tayo mag kita. Pero dadating din yung time na pwedeng mag hiwalay tayo ng landas lalo na pag….” At natigilan si DJ
“pag? Pag anu DJ?” tanong ko sakanya…
“p-pag… pag nagkaron kana ng… ng s-sarili mong p-pamilya.” Hindi ko alam kung bakit pero, ang lungkot ng boses ni Daniel ng sinabi nya saken yun…pero di ko nalang pinansin.
“anu kaba DJ! Syempre, pag nag karon ako ng asawa, sya na yung papalit sayo diba? Sya na yung yayakap saken pag linalamig ako.. yung mag papatahan saken pag umiiyak ako.” Sagot ko kay DJ, hindi ko alam kung anu, pero parang may mali sa pakiramdam ko nung sinabi ko yun kay DJ…
Hindi sya sumagot saken, ngumiti lang sya at yinaya na ulit akong tumakbo sa ulan….
(Fast Forward sa Bahay nila DJ)
~Daniel’s POV~
nakarating na kame dito sa bahay, buti nalang!! Ginaw na ginaw na kase si Kath, pinag init ko sya ng tubig at binigyan ng towel para makaligo na sya.. buti nalang may mga damit sya dito sa bahay. Sa totoo lang, hindi lang naman sya.. buong barkada may mga damit dito. Kahit naman sa bahay nila may mga damit kame.. Madalas kase kameng mag overnight sa bahay ng barkada, parang bahay na din namin yung mga bahay nila, kung saan at kelan namin maisipan mag overnight, GO lang kame lage, lalo na dito sa bahay namin... lage kase akong walang kasama…
“Kath maligo kana, ako na tatawag sa bahay nyo.” Sabi ko kay Kath..
“sige, maligo kana rin pag katapos a? baka mag kasakit ka.” Sabi naman nya saken..
“sa CR sa kwarto na ko maliligo.” Sagot ko naman….
Kinuha ko na yung wire less na telephone at tumawag sa bahay nila Kath…
*ring* *ring* *ring*
(Phone Conversation)
Momi ni Kath: hello?
DJ: hello Tita? Si DJ po ito, nandito po si Kath sa bahay namin, inabutan na po kase kame ng malakas na ulan kaya dito na kame dumiretsyo. Dito na daw po muna sya mag papalipas ng mag damag, pasensya na po kung nag alala kayo…
Momi: a ganun ba DJ, sige. Pakihatid nalang si Kath bukas ha? maaga kase kameng aalis ng Papa nya.. may out of town meeting kame baka sa lunes na kame makabalik, si ate Juila nya lang maiiwan dito at ang Yaya nila..
DJ: sige po Tita, ako po bahala kay Kath. Have a safe trip po…
Momi ni Kath: sige, maraming salamat iho.. b’bye
DJ: b’bye po..
(End of Conversation)
Pag katapos nun ay dumiretsyo na ko sa kwarto para makapaligo nadin ako.. Habang nasa banyo ako, di ko maiwasan na di maalala yung mga sinabi ni Kath saken kanina…
“anu kaba DJ! Syempre, pag nag karon ako ng asawa, sya na yung papalit sayo diba? Sya na yung yayakap saken pag linalamig ako.. yung mag papatahan saken pag umiiyak ako.”
Hai.. ganun lang ba talaga ako kadaling palitan sa buhay ni Kath.. bakit ganun? Parang kahit kelan hindi magiging pareho yung nararamdaman namin para sa isat isa…
Pag labas ko sa banyo.. halos 12midnight na pala.. siguro natulog na yun si Kath sa Barkada room. May malaking malaking room kase dito sa bahay na di naman nagagamit, so ginawa nalang naming barkada room, dun natutulog ang buong barkada pag nag o.overnight kame dito, sa totoo lang madami talagang kwarto dito sa bahay, ang lake lake kase, e tatlo lang naman kameng member ng family na to..
Nag bihis na ko, at humiga sa kama ko, napaka lakas parin ng ulan, may bagyo kaya??
*knock* *knock* *knock*
Pag bukas ng pinto, nakita ko si Kath pala, hindi pa pala tulog tong babaeng to..
“oh? Bakit gising ka pa?” tanong ko kay Kath..
“a-ahm.. ang lake kase ng barkada room e, pang pitong tao ba naman yun. di ko alam san ako tutulog, tsaka sobra akong linalamig.” Sagot nya saken…
“a ganun ba, *bangon sa kama* halika, dun ka nalang sa guess room, pili ka nalang kung san mas warm.” Sabay lapit ko kay Kath..
“a-ahh, kase DJ natatakot din ako mag isa, iniisip ko, k-kung ano.. k-kung pwedeng dito.. d-dito nalang ako s-sa kwarto m-mo. t-tabi nalang tayo..”
Napahinto ako sa narinig ko… I mean, dati naman nag tatabi kame ni Kath, but that was what 3 to 4 years ago.. pakiramdam ko, huminto sandali sa pag tibok yung puso ko.. pati ata mundo tumigil sandali sa pag ikot…
*dug* *dug* *dug* *dug* *dug* ambilis ng kabog ng dibdib ko! hindi ko mahabol!!! Owwww come on DJ relax!!! Kalma kalang… kalma!!!
‘k-kung pwedeng dito.. d-dito nalang ako s-sa kwarto m-mo. t-tabi nalang tayo..”
Nag replay pa sa isip ko yung huling sinabi ni Kath bago ako nakasagot..
“h-ha? a-anu? Dito ka.. dito ka sa kwarto ko matutulog?” tanong ko kay Kath,.ramdam ko ang init ng muka ko..
“oo sana, okay lang naman diba?”
“a… oo! Okay lang, sige.”
~Kathryn’s POV~
Pumayag na si DJ na dito ako matulog sa kwarto nya! YES! Natatakot kase talaga ko..
“halika na DJ *sabay hila sa kamay nya* tulog na tayo”
Naramdaman ko na mainit ang mga kamay nya! buti pa sya.. ako kase giniginaw na talaga…
Habang naka higa kame, nakakumot ako at nakatalikod sakanya, kayalang giniginaw parin ako..
“DJ, ang lamig parin e..” reklamo ko saknya sabay harap sakanya…
Hinila ako ni DJ at bigla akong yinakap..
“halika nga dito *sabay yakap*”
Nakayakap saken si Daniel, at nakadikit ang ulo ko sa mga dibdib nya.. ang init ng katawan nya… rinig na rinig ko yung tibok ng puso nya.. parang ang sarap pakinggan. Pakiramdam ko, isa yung awit na nag tatanggal ng takot ko, at nag papa gaan ng pakiramdam ko.. bakit ganito yung nararamdaman ko!!!! hai :( !
~Daniel’s POV~
Yinakap ko si Kath dahil giniginaw sya.. ang gaan ng pakiramdam, parang ayaw ko na bumitaw pa, sana dina matapos ang gabing to… para kahit ngayong gabe lang, kahit sandali lang, pakiramdam ko akin sya.. nakayakap sakanya ang dalawa kong braso, at naka patong ang ulo nya sakeng dibdib…
Maya maya pa, nakatulog na din sya..
“sana, totoo nalang to… sana… akin kana lang talaga.”
At natulog nadin ako…
Pagka gising ko, tulog parin sya. Tulog parin ang aking prinsesa.. pero…. Halaaa! Bakit sobrang init nya?!!!!!!
SH*T! nag kasakit si Kath…
Dahan dahan ko syang binitawan at kinumutan ko sya… kumuha ako ng face towel para punasan nya..
Maya maya, nagising na sya..
“D-DJ? Ang sakit ng ulo ko..” sabi nya saken..
“panung hindi sasakit, e linalagnat ka.” Sagot ko naman sakanya, at bigla syang tumawa ng napaka lakas..
“nababaliw kanaba? Kaka sabi ko lang na linalagnat ka, tapos tatwa ka pa?” inis na tanong ko sakanya..
“panung hindi ako matatawa? E nangyare na to nuon e.. diba? Ganito din yung nangyare nung una tayong nag kita.. iniuwi mo ko dito at kinabukasan nag kasakit ako.. ang CUTE noh! Pakiramdam ko nakilala ulit kita.. nakilala ko ulit sa pangalawang pag kakataon si Mr. Daniel Padilla.” Paliwanag saken ni Kath habang naka ngiti sakn
Ang ganda talaga ng mga ngiti nya…
“sana, sa pangalawang pag kakataon na to. kung totoo man na. para tayong muling nag kakilala. Sana, ngayon hindi bilang bestfriend mo. kundi bilang taong mamahalin mo habang buhay.”
Gusto ko sabihin sakanya yan.. pero syempre na takot nanaman ako.. duwag ko talaga :((((( !!!
“oo nga! After 8years, ikaw parin ang matatakutin at sakitin na si Ms. Kathryn Bernardo.” Biro ko sakanya…
“osya! Halika na, kumaen kana ng almusal.. dumating na si Yaya. Para naman maka inom na ng gamot.”
Pag baba naming ni Kath, nagulat kame dahil nasa baba na ang buong barkada…..
Haaaaaaaaaaa???????????!!! Nandito silang lahat???!!!
“p-pre! B-bakit kayo n-nadito?” tanong ko sakanila..
“e kase sabi ni Momi, dito daw natulog si Kath, kaya tinawagan ko si Kiray at nag pasamang pumunta dito.” Sagot ni Julia
“oo nga! Kaya syempre! Tinawagan ko si Mocha baby ko, para sumama nadin sya sa pag punta dito” dagdag ni Kiray…
“tapos tinawagan naman ako ni EJ at nasabi nga na pupunta sila dito, kaya sumama na kame ni ni Neil.” Sabi pa ni Diego..
“kaya!!!!!!!!!! TADA! Nandto kameng lahat!” sabi naman ni Neil
“hahaha! Talagang isa isa kayong nag sabi ng kwento a?” sagot sakanila ni Kath..
“ang daya nyo kase! Mag overnight daw ba ng kayong dalawa lang! syempre dapat kasama ang buong barkada.” Demand ni Kiray
“tama!! Kaya since, umalis naman sila Momi. Nag paalam na ko na dito na muna tayo hanggang bukas.!!” Sabay sabi ni Julia..
“Yessssssssssss! Overnight bonding ulit ng barkada!!!” sigaw ni Neil..
“kayalang may sakit si Kath e.” sagot ko naman…
“sus! Porket may sakit dina pwede mag enjoy?” sagot ni Kiray..
“ang over protective mo naman dyan sa kapatid ko!” dagdag pa ni Julia..
“hindi naman sa ganun… kaya lang…” biglang pinutol ni Diego yung sinasabi ko..
“wala namang problema dun! Wala naman tayong pasok for one week!” sabi ni Diego..
“ha?!! bakit?!!” sabay sabay na tanong namin sakanya..
“hahaha, well, diba kayo nakikibalita? Maliban sa malakas parin ang ulan hanggang ngayon dahil sa bagyo. I heard may mga tumumbang poste at puno sa loob ng campus natin. May mga facilities daw na nasira. So kaylangan mag suspend ng pasok for one week.” Paliwanag ni Diego…
“edi…….” Sabi ni Kiray….
“Ultimate Barkada Experince tayo?!!!!” tanong ni Neil…
“sige!!! Mag papaalam na kame.” Sabi nila Kiray at Julia
“FOR ONE WEEK?” tanong ni EJ
At nag tinginan silang lahat saken….
“w-well… 2weeks mawawala sila mama… so….
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Pwede kayo mag stay dito for the whole week!!!”
__________________________________________________________________________
Wee!!! Nagustuhan nyo ba guys :)))) hihihi comment naman po kayo… salamat!!! :***