Short Message:
This chapter is dedicated to @prichelle.. Siya po yung younger sister nung officemate/friend/former classmate ko.. Hahaha.. At siya rin po pala yung nag-introduce ng wattpad sa ate nya.. (Bale, Yung ate nya kasi yung nag-introduce sakin ng wattpad eh).. In short, hindi ko malalaman ang anything about sa wattpad kung wala siya.. (Naksss! VIP! Haha..) ^_^
Kaya, Cheng! Hello!!! *kaway kaway ^_^ Eto na yung dedication ko para sayo.. Ayieee.. Hahaha.. <3 Salamat ulit. *mwuahuggss.. ^_^
Hello na rin kay Bevs! Haha.. (kasi for sure, ipapakita sayo ni Cheng ‘to..haha..) =P
_________________
Chapter 32: Nikki’s Broken Heart (Part 2)
Vinci’s POV
[9 pm at Sarmiento’s Residence]
Aish.. Nikki naman.. Asan ka na ba? Kanina pa ko nag-aalala sayo..
I’ve tried to call her many times but she’s not answering my calls. Maggagabi na rin kasi pero wala pa rin siya..
Actually, dumating ako dito sa bahay ng 7pm. Since late na kong pinauwi kanina nung professor sa music department, I was expecting na nandito na siya dahil sa pagkakaalam ko, 6:30pm ang uwian nya..
Umakyat ako sa kwarto nya dahil nagbaka-sakali akong nandun siya. Kumatok ako sa kwarto nya pero walang sumasagot. Kaya naisip ko naman na baka tulog na siya.. Pero ang ikinagulat ko, naka-locked yung room nya and usually kasi, hindi siya naglolocked unless na hindi pa siya dumadating..
Nang mapansin ko yun, bumaba ako sa maid’s quarter kung saan naroroon si Manang Beth. I ask her kung dumating na si Nikki pero according to her, wala pa daw siya..
At dahil dun...
Nagsimula nakong mag-aalala sa kanya...
I’ve tried to call her girl friends dahil naisip ko naman na baka kasama nila si Nikki ngayon..
Si Ashley ang una kong tinawagan dahil sa lahat ng friends ni Nikki, siya ang pinakaclose nya.. I ask her kung kasama ba nya si Nikki pero ang sabi nya, hindi daw..
Then after that, si Jasmine naman ang tinawagan ko. Pero ang sabi naman nya sakin, hindi daw niya nakita si Nikki kanina.
And lastly, si Kylie.. Sinubukan kong tawagan kanina pero cannot be reached ang phone nya..
Hayss..
Badtrip naman.. Asan na ba kasi yun? Kakasabi ko lang kanina na umuwi ng maaga eh..
When I see your face.. There’s not a thing that I would change.. Coz you’re amazing.. Just the way you are...
Napatingin naman ako sa may table nang biglang tumunog yung cellphone ko then agad kong tinignan kung sino yung tumawag sakin.. Baka kasi si Nikki na yun at---
Wait..
Si Kylie?
*answering phonecall
“Hello?”
“Gosh, Vinci? Nasaan ka?” sabi ni Kylie sa kabilang linya..
“Nandito sa bahay..” sabi ko “Bakit? Anong meron?”
“Alam mo bang masisiraan na ko ng bait dito kay Nikki girl?! She’s drunk kasi eh..”
“WHAT?! S-SI NIKKI?! DRUNK?!”
“Oo. DRUNK! As in D-R-U-N-K! Totally Drunk!”
“Ha?! P-Pero bakit?! Ano nangyari?!”
“Actually, I really don’t know nga eh.. I was just waiting for my sundo.. Then, nakita ko lang siya na nakaupo sa may park bench..” sabi nya. “Actually, I’ve tried to ask her kung bakit siya drunk. Pero hindi ko siya makausap ng matino.. Paano ba naman kasi, mukhang naubos nya yung isang bote ng soju.. Eh hindi pa naman umiinom ‘to..”
“Ok! Wait! San kayo banda? Pupuntahan ko kayo”
Then, nagsimula akong maglakad paakyat ng kwarto para kunin yung jacket ko.
“No need.. Kasama na namin yung driver ko.. So, in a minute, baka nandyan na kami..”
“Ahh.. Ganun ba?”
“Yes. So paki-wait nalang kami.. Ok?”
“O-Ok.. Sige..”
“Bye!”
*end of phone call
Seriously? Drunk? Si Nikki?
Pambihira.. Anong trouble nanaman ba ginawa nun?!
After kong makausap si Kylie, nagmadali akong umakyat sa kwarto ko para kunin yung jacket ko. Sinuot ko yun, then agad akong bumaba at lumabas ng gate para hintayin sila Kylie..
Maya-maya, habang naghihintay ako, may nakita akong pink car na papalapit.. Huminto yun sa harap ng bahay then nakita ko si Kylie na naunang lumabas habang binababa nung driver nya si Nikki..
Nang makita ko sila, agad nakong tumakbo para tulungan sila...
“Sige, ako na” sabi ko dun sa driver ni Kylie then kinuha ko na si Nikki..
“*sigh Oh siya. Ikaw na bahala dyan kay Nikki girl ah.” sabi ni Kylie habang hinahawi yung buhok nya. “At IKAW na rin yung bahalang kumausap dyan..”
“Ok sige” sabi ko.
Pagkatapos nya kong kausapin, tumingin naman siya kay Nikki..
“Oh, friend.. Alis na ko ah. ” sabi ni Kylie kay Nikki. “Bye, Mrs. Romero! Mwuah”
Mrs. Rome---
O_O
“Bye din, Kyliieee! Ingat sila sayoooo!” Nikki.
O////O
*ehem..
A-Anyways..
After that, sumakay na si Kylie sa kotse kasama ang driver nya..
Nang makaalis na sila, inakay ko naman si Nikki papasok ng bahay.. Pero dahil sa sobrang kalasingan, hindi siya makalakad ng matino kaya binuhat ko nalang siya..
Nang makapasok na kami sa loob, inupo ko siya sa may sofa then lumuhod ako sa harapan nya..
“Aish! Nikki naman eh! Di ba, sabi ko sayo, umuwi ka ng maaga?!”
Mukhang hindi nya napansin yung sinabi ko dahil nakayuko lang siya..
“Oy, kinakausap kita ah..” sabi ko sabay angat ng ulo nya. “At anong nangyari sayo, ha?! Bakit----”
“Hiii Xander!”
Nabigla naman ako nung sinabi nya yun at--
Wait!
Ako ba yung tinawag nyang Xander?!
“What?! Did you call me---”
“Ba’t ang gwapo mo ba din?” *hik
“Huh?! Hindi kita maintindihan..” sabi ko.
“Alam mo bang nakakainis ka?! Ha?” sabi nya then she try to punch me.
“Wait! Ano ba-- Nikki, Ano ba?!” sabi ko sa kanya habang pilit na pinipigilan yung kamay nya sa pagpalo sakin.. “I’m not Xander, ok?!”
Mukhang nabigla naman siya nung sinabi ko yun kaya tumigil siya..
“Ha? Hindiii ikaw si Xander? Hala! Eh sino kaa?! Hmmmmm”
Nag-isip muna siya bago magsalita...
“Aha! Alam ko naaa!” sabi nya tapos tinuro turo pako.. “Ikaw si...
..si Lee Jang Woo?! Tama ako, diba? Hehehe.. Ang galing ko talaga! Awoo!”
(A/N: si Lee Jang Woo, siya yung ginamit kong portrayer ni Vinci.. =P )
“Hoy, anong Lee Jang Woo ka dyan?! Jang Woohin kita dyan eh!” asar na sabi ko sa kanya.. “Hindi ako si Lee Jang Woo noh!”
“Ay,ganun? Hindi ikaw si Lee Jang Woo?*poutNakakalungkot naman.. Crush ko pa naman yun *hik” sabi nya tapos yumuko..
Magsasalita na sana ako nang biglang..
“Aha! Alam ko na!”
Tumingin siya sakin tapos hinawi yung buhok ko..
“Ikaw si....
...Daniel Padilla.. Woooh! Sabi na nga ba eh.. ‘Neseye ne eng lehet’... Hehehe. Ang galing ko talaga!”
Pfft...
“Ano ba! Hindi ako si Daniel Padilla..” sabi ko.
“Hala, eh sino ka ba kasi eh..”
“Ako ‘to, si Vinci.”
Mukhang nagulat naman siya nung sinabi ko yun..
“Ha? Vinci?”*kusot-mata* “Woah! Vinci! Ikaw nga!”
Tapos bigla nya kong niyakap..
“Long time no see ah. At ang laki laki mo na..” sabi nya.
Huh?
“Oy! Anong ‘long time, no see’ ka dyan? Kakakita lang natin kanina ah”
Agad naman siyang humiwalay sa pagkakayakap sakin nung sinabi ko yun sa kanya..
“Oh, kailan?” sabi niya tapos nagkamot pa ng ulo “Ay, oo nga noooh! Hehehe.. Sorry pooo!” *hik
Tapos ginaya pa niya yung sa palabas sa tv. Yung chichay ba yun.. Pambihira -_-
“At teka nga! Sino ba may sabi sayong uminom ka?! Ha?” sabi ko.
“Nagsabi? Hmmm... Wala naman.. Naisip ko lang.. Hehehe.. Ang galing ko noh?” *hik
“Tsk. At proud na proud ka pa ah?!”
“Siyempre naman.. *hik” sabi nya tapos nag-peace sign pa sakin. -_-
Haysss...
“Oh, siya. Humiga ka na nga lang dyan..” sabi ko. “Pagtitimpla lang kita ng kape at nang mahimasmasan yang utak mo”
Tumayo naman ako at aktong paalis na nang biglang...
“Wait!” sabi nya habang nakahawak pa sa braso ko..
“Oh, bakit?”
“Pati ba naman ikaw, iiwan mo ko?” *pout
“Huh?! Hindi naman kita iiwan ah..”
“Oh, yun naman pala eh..” sabi nya “Eh di, dumito ka na lang muna sa tabi ko.. Dali! Usap tayo!” *hik
Tapos tinapik-tapik nya yung upuan sa tabi nya..
“Mamaya na.. Magtitimpla muna ko ng kape mo..” sabi ko
“Eeeeh, sige na.. Pleaaaaaase..” sabi nya tapos hinatak hatak yung braso ko..
*buntong hininga
“Fine!”
Dahil sa mapilit siya, wala na kong nagawa kundi ang umupo nalang sa tabi nya..
“Yehey!” sabi nya habang nakataas pa yung kamay..
Pfft..
Miski lasing, parang bata pa rin..
“Oh? Anong gagawin ko dito?” sabi ko..
Nagulat naman ako nang biglang sumandal yung ulo nya sa balikat ko..
“Dito ka nalang muna sa tabi ko.. Pleeeaaase. Kailangan ko kasi ng kasama eh.” *hik
Hayss, Bakit ka ba kasi uminom ng ganyan eh..
*flashback
“Alam mo bang nakakainis ka, Xander. Ha?!”
*end of flashback
Hindi kaya..
Dahil kay Xander?
“Vinci?”
Natigil naman yung pag-iisip ko nang bigla siyang magsalita..
“Ahm?”
“May babae ka na bang nagugustuhan?”
Nagulat naman ako nung bigla nyang tinanong sakin yun..
“H-Ha? B-Ba’t mo naman natanong?” sabi ko..
“Wala lang.. Para kasing asar na asar ka pag may babaeng dumidikit sayo eh” *hik
“Ahh.. Yun ba?”
Kala ko naman, alam na nya... -_-
“Oo” sabi nya.. “Bakla ka ba?”
What?!
“HOY! ANONG BAKLA?!”
Mukhang napalakas yung boses ko kasi nagtakip siya ng tenga..
“Aray naman, Vinci! Mabibingi naman ako sayo eh”*hik
“Ay, S-sorry.. Nagulat kasi ‘ko sa sinabi mo eh”
Tapos inalis ko yung kamay nya sa pagkakatakip sa tenga nya..
“At hindi ako bakla noh..” sabi ko
Dahil kung bakla man ako, hindi ako magkakagusto sayo...
“Ahh.. Ok, buti naman..” sabi nya tapos dumantay ulit sa balikat ko..
“Hmm.. Ba’t mo naman biglang natanong?” seryosong tanong ko sa kanya.
“Hmm.. Wala lang..” sabi ni Nikki tapos nagbuntong-hininga. “Ako kasi nagkagusto sa isang tao kaso ayaw naman nya sakin.. May iba siyang gusto”
“Si... Si Xander ba yung tinutukoy mo?” sabi ko.
“Tumpak!” sabi nya
“Ahh..”
Hindi nalang ako masyadong umimik nung sinabi nya yun dahil hindi ko rin alam kung ano magiging reaction ko sa sinabi nya..
“At alam mo ba na sa dinami-dami ng magugustuhan ni Xander, si Ashley pa?” sabi nya.
Dahil sa pagkabigla ko, napatingin ako sa kanya..
“Talaga? S-Si Ashley?”
“Oo..” sabi nya tapos umupo ng diretso.. “Nakakainis nga eh! Dapat kasi, si Kylie nalang nagustuhan nya .. At least alam kong aayawan siya ni Kyl”
“Oh? Bakit mo naman nasabing aayawan siya ni Kyl?”
“Eh kasi, si Xander, lampayatot! Eh ang gusto ni Kyl, yung mga lalaking may 6 packs abs..”
Pfftt..
“Eh ano naman kung tanggihan siya ni Kylie?” natatawang sabi ko..
Napatingin naman siya sakin nung sinabi ko yun. Tapos sinampal sampal nya yung mukha ko pero mahina lang.
“Ano ka ba? Hindi mo ba na-gets yung point ko? Sakin yung bagsak ni Xander my loves pag tinanggihan siya ni Kyl” sabi nya..
“Ah.. G-ganun ba?”
Hayss.. Ba’t kasi si Xander pa yung hinahanap mo eh, nandito naman ako...
“Oo, ganun na nga..” sabi nya. “Aish.. Ang slow mo talaga, Vinci!”
Tinignan ko naman siya ng masama...
“Tsk. Slow? Ako pa ngayon ang slow..” sabi ko “Ikaw nga dyan yung slow eh..”
“Eh? Anong ako?” nagtatakang sabi nya.
“Oo, ikaw nga.” sabi ko. “Kasi kahit anong paramdam ko sayo, hindi mo pa rin na-gegets”
“Huh? Paramdam?” sabi nya, “Bakit? Mumu ka na ba, Vinci?” *hik
“Aish, kita mo na. Ikaw yung slow..” ngiting sabi ko sabay pitik ng noo nya.
“Aww! Aray naman! Bakit mo ko pinitik?” sabi nya sabay hawak sa noo nya..
“Kasi ang cute mo sa paningin ko pag naasar ka” *sabay pitik ulit sa noo ni Nikki..
“Aish. Ano ba? Nakakainis ka na ah.. Ba’t ba ang bad bad mo?” sabi nya. “Isusumbong kita sa bantay bata nyan eh..”
Seriously?!
Bantay-bata?
Pfft...
“Ok.. Eh di isumbong mo ko sa bantay-bata” natatawang sabi ko sabay pitik ulit sa noo nya..
“Ouch.. Ang kulit mo naman eh.. Sinabi na ngang masakit eh” sabi nya tapos nag-pout. “Sige.. Tatawag na talaga ko.. kala mo, nagbibiro ako ah..” *hik
Pagkasabi nya nun, may kinapa kapa siya sa may bandang gilid ng sofa hanggang sa makuha nya yung remote ng tv tapos pinagpipipindot.
Pfft..
Mukhang tatawag nga sa bantay bata...
“Hello? Bantay-bata?” sabi nya. “May i-rereport ako sa inyong lalaki. Ang pangalan, Mr. Vinci Antipatiks..”
Pfft.. Nagreport nga talaga.. Haha.
Mapagtripan nga..
“Gwapo ba yan?” sabi ko na kunwari taga-bantay bata.
“Gwapo?” sabi nya tapos tumingin sakin “Oo, gwapo naman siya,. Bad lang..”
Pfft...
“Cute ba?” sabi ko na kunwari taga-bantay bata ulit
“Cute?” sabi nya tapos tumingin ulit sakin “Aish.. Ano ba?! Ang kulit nyo naman eh.. Sinabi nang gwapo, hindi cute!”
Pfft..
HAHAHA..
“Akin na nga yan.. Hahaha.. Mukha kang tanga dyan” sabi ko sabay agaw ng remote sa kanya..
“Halaaaa,.. bakit mo kinuha? Nagsusumbong pa ko eh” *hik
“Wag ka nang magsumbong.. Walang magagawa yan” sabi ko..
“Aish.. Ang sungit mo talaga” *pout sabi nya sabay dantay ulit sa balikat ko.
Pinabayaan ko lang siyang dumantay sa balikat ko ng mga oras na yun. Pero sa totoo lang natatawa pa rin ako sa mga pinaggagagawa nya...
“Vinci?”
Pfft.. Mukhang may kalokohang sasabihin nanaman..
“Oh, bakit nanaman?” natatawang sabi ko.
“Salamat ah..” .
This time, mukhang seryoso siya nung sinabi nya yun..
“Para saan?” seryosong sabi ko..
“Sa lahat lahat” sabi nya. “Kahit palagi tayong nag-aaway, nandyan ka pa rin para sakin”
Pagkasabi nya nun, naramdaman ko nalang na parang namamasa na yung balikat ko at--
Wait!
Umiiyak ba siya?
“N-Nikki? U-Umiiyak ka ba?”
Hindi siya umimik nung sinabi ko yun at nagpatuloy lang sa pag-iyak..
“H-Huy.. N-Nikki...”
Mukhang hindi pa rin nya ko sinagot..
Magsasalita pa sana ulit ako nang biglang----
“S-Sana nga... *sniff sniffSana nga.. ikaw nalang yung nagustuhan ko eh..”
At lalong lumakas yung pag-iyak nya nung sinabi nya yun..
Halos parang matutunaw na ang puso ko nang marinig ko yun mula sa kanya..
Sa totoo lang, dapat matuwa ako sa narinig ko nang malaman kong si Ashley ang gusto ni Xander at hindi siya..
Pero hindi yun ang nangyari...
Mas lalong na-doble yung hurt na naramdaman ko lalo na’t nararamdaman ko din ngayon kung gaano nasaktan si Nikki ng malaman niya yun..
Nasabi ko yun dahil..
.
.
.
Dahil nagmahal din ako sa taong hindi naman talaga ako mahal..
“Shhh.. Tahan na.. “ sabi ko tapos hinawakan ko yung ulo nya gamit ang isa ‘kong kamay.
Patuloy pa rin ang pag-iyak nya samantalang ako naman ay patuloy na iniisip kung paano siya mapapasaya at mapapatahan..
At sa mga oras na’to, dalawang bagay ang naiisip ko..
“Nikki, please.. Tumahan ka na. Ayokong nakikitang ganyan ka..”
At..
.
.
.
“Kung ako na nga lang sana ang nagustuhan mo at hindi siya...”
Maya-maya..
Dahil sa sobrang pag-iisip ko, hindi ko namalayan na medyo gumagalaw-galaw na pala yung ulo nya sa balikat ko..Naramdaman ko rin na medyo tumigil na siya sa paghikbi at pag-iyak..
Tinignan ko naman siya nang mga sandaling iyon at mukhang nakatulog na pala siya...
Dahan-dahan kong inangat ang ulo nya sa pagkakadantay sa balikat ko at dahan-dahan ko rin siyang hiniga sa sofa..
After kong gawin yun, pinagmasdan ko lang siya habang natutulog.
Maya-maya, nakita ko na habang nakapikit siya, parang may luhang pumatak sa mga mata nya.. Nakita ko rin na medyo ngumunot ang noo nya at nagsalubong ang kilay nya na parang may bakas ng pag-alala sa kanyang mga mukha..
Nang makita ko yun, agad kong pinunasan ang luha sa kanyang mga mata at hinawakan ko ang noo nya para na rin mawala ang pagkangunot ng kilay nya..
Pagkatapos kong gawin yun..
Tumayo ako at kinuha ko ang gitara ko na nakalagay sa gilid ng sofa..
Sa totoo lang, kaya ko din siya pinapauwi kanina ng maaga dahil balak ko sanang ipagtapat sa kanya yung feelings ko. At kaya rin ako may gitara sa gilid ng sofa ay dahil balak ko sana siyang kantahan ng isang awit na kagaya nung ginawa ko kanina sa klase namin.
Yun nga lang,
Sa tingin ko..
Hindi pa ito ang tamang panahon para sabihin ko yun sa kanya..
At ang mahalaga para sakin ngayon...
Ay ang makita siyang maging masaya...
Nang maisip ko yun, sinimulan ko nang magstrum ng gitara at kantahin ang song na dapat sana ay para sa kanya..
(A/N: Naglagay ako ng video sa gilid. Kaya pwede nyo siyang i-play kung gusto nyo para maimagine nyo na si Vinci yung kumakanta)
*Vinci starts to sing and play*
When I see your SMILE
Tears roll down my face I can't replace
And now that I’M STRONG, I have figured out
How this world turns cold and it breaks through my soul
And I know I'll find deep inside me I CAN BE THE ONE
I WILL NEVER LET YOU FALL
I’LL STAND UP WITH YOU FOREVER
I’LL BE THERE FOR YOU through it all
Even if SAVING YOU sends me to heaven
It's okay. It's okay. It's okay.
Seasons are changing
And waves are crashing
And stars are falling all for us
Days grow longer and nights grow shorter
I CAN SHOW YOU, I’LL BE THE ONE
I WILL NEVER LET YOU FALL
I’LL STAND UP WITH YOU FOREVER
I’LL BE THERE FOR YOU through it all
Even if SAVING YOU sends me to heaven
Cuz you're my,YOU’RE MY,MY, MY TRUE LOVE,MY WHOLE HEART..
Please don't throw that away
Cuz I’M HERE FOR YOU
Please don't walk away and
PLEASE TELL ME YOU’LL STAY woah, stay woah
USE ME as you will
Pull my strings just for a thrill
And I know I’LL BE OKAY
THOUGH MY SKIES ARE TURNING GRAY
I WILL NEVER LET YOU FALL
I’LL STAND UP WITH YOU FOREVER
I’LL BE THERE FOR YOU through it all
(Tingin kay Nikki)
Even if SAVING YOU sends me to heaven...
Pagkatapos kong kumanta, tumingin ulit ako kay Nikki. Nakita kong mukhang mahimbing na ang tulog nya..
At sa mga sandaling iyon... hindi ko inaasahan ang nakita ko.
Mukhang napangiti siya ng di sinasadya. At hindi ko din alam kung dahil sa nananaginip siya or kung ano man..
Nang makita ko ‘yon, nilapag ko ulit ang gitarang hawak ko at lumapit sa kanya..
This time, mas malapit na sa kanya..
Maya-maya, nakita ko nalang ang sarili kong napangiti dahil sa mga ngiti na nakita ko..
Hinawi ko ang buhok na humaharang sa maamo nyang mukha...
At sinabing...
“Goodnight, Nikki. I LOVE YOU..”
Then, Kiss..
.
.
.
.
.
.
Sa Lips.. =’)
------> See you in Next Chapter 33: Tomorrow is another day (Tentative palang po yung title na’to)
______
Author’s Note:
Hi readers! ^_^
Kamusta na po kayo, so far? =) Sana po nag-enjoy po kayo sa chapter na’to. Pag pasensyahan nyo na din kung hindi siya ganun kaayos ah. Nabura kasi yung mga chapters na nagawa ko eh..huhuhu.. (I know na sinabi ko na ‘to sa dun sa Pamungad na mensahe ko before ng chapter 31.. Pero inulit ko lang kasi baka mamaya, hindi nyo naman binasa yun kasi excited kayong basahin yung next chap..hihihi)
Anyways, in terms of next update.. Hmm.. Hindi ko pa po alam ang sagot dyan.. (dahil tulad ng sabi ko po kanina, nabura po yung chapters) =( Pero basta, i-popost ko nalang po sa status ko sa wattpad kung ginagawa ko na po siya.. Okeis? ^_^
Anyways.. Thanks for reading and supporting SACG po. Godbless.. Mwuahugss.. ^_^
-Ms. Author <3
Click “Vote” if you like this chapter, “Comment” if kung may i-cocomment, and “Follow” if you want some updates for this story. Thank you po. ^_^ Pa-like na din po yung official page sa FB or pwede rin kayong magjoin sa groups ng SACG sa FB if you like.. (makikita yung link ng mga yun sa profile ko dito sa wattpad..)
Ayun lang po.. Thank you.. ^_^