MFL: Triple J
Ramirez family, is also rich.
[ICY RED RAMIREZ'S POV]
Nagising ako dahil sa tunog ng aking alarm clock, dalidali ko itong inoff at tumayo, ginawa ko na ang morning routine at umakyat patungong langit.
De jawk.
Patungong kitchen at kumain, pagkatapos ay umakyat papuntang kwarto ko at nagsuot ng salamin, fake braces, kinuha ang bag at nag toothbrush.
Bumaba na ko, sinalubong naman ako ni manong, driver namin. he greeted me, as i make my way out, bubuksan na sana ni manong ang pintuan ng kotse pero inunahan ko siya,
“Ah manong ako na po,” i said with a smile
“Oh sige iha” tugon naman ni manong
After a few minutes, nakarating na kami malapit sa campus.
“Ah manong dito nyo nalang po ako sunduin at ihatid,” nakangiti kong sambit
“Oh sige iha, ingat ka” balik naman ni manong ng may ngiti sa labi
“Sige po,” tugon ko, saka lumabas ng kotse.
Umalis na si manong, kaya naglakad na ko papuntang entrance ng Park–Woo University.
(Picture on the multimedia)
Nginitian naman ako ni kuya b1, isang guwardya ng university, pumasok na ko ng university tsaka dumiretso sa room namin, section three.
"Guys the nerd is here~!"
"Get ready icy red ramirez~!"
"Yuck~!"
Samut-saring bulong ng mga kaklase ko, hindi ko nalang ito pinansin at naglakad ng nakayuko, pero tinisod ako ni Eileen, kakambal ni Aileen na nasa star section.
Kaya ang resulta? Ayun nag halikan pa kami ng sahig, Argh.
Eileen and Aileen were flaternal twins, hindi man sila magkamukha. Magkamukha naman ang ugali nila, they are evil to describe. Eileen bully me ever since then. Yep, only eileen. Kasi nga kaklase ko si eileen, not aileen. There parents own the Æ company, which is named after their first name.
Sa pagkakaalam ko, the Montecarla has the biggest share on Æ company. Samahan mo pa ng share namin ni mama. Yes, pangalawa kami sa may malaking share sa Æ company. Kaya nga ang yayabang eh.
Kanya kanya namang tawa ang mga kaklass ko sa sinapit ko.
Malaki ang galit nila sakin, hindi ko alam kung bakit.
Pero imbes na lumaban pa ko, ay tumayo nalang ako at naglakad papuntang upuan ko sa pinakadulong row, na para bang walang nangyari.
Bakit pa ako lalaban kung sa huli alam ko naman na ako yung talunan.
Dumating naman agad ang teacher at nagdiscuss, nakinig naman ako ng mabuti, kahit na alam ko na naman yun lahat.
“And also, Icy Red Ramirez tommorow you’ll leave,” sambit ni mam na ikinatuwa nila, pero ikinagulat ko naman.
“h-hala mam, b-bakit po?” kinakabahang tanong ko
"Isn’t it obvious? You’ve been kicked out!"
“No, it’s because she’ll go to another section,” sambit ni mam, saka lumabas.
Ay paktay, lagot~! Sa lowest section ako mapupunta! No~!
Dumiretso agad ako sa cafeteria at bumili ng makakain, habang kumakain ako ay biglang nawala ang ingay.
Nang biglang may sumigaw,
“Kyah~! Girls, yung Triple J!”
Na agad namang ikinataranta ng mga kababaihan, at agad nag ayos ng makeup, yung mga lalaki naman ay tinatamad lumabas ng cafeteria, kahit alam nilang pogi sila, alam nilang wala parin silang palag si Triple J.
Triple J, also known as TJ, consisting of three powerful young boys named Jhio Alonzo, Jhano Woo, na pinangungunahan ni Jhian Park,
They were childhood bestfriends.
Jhio alonzo, the noisy one, Jhian Park the playboy slash monster and of course yung crush ko, Jhano Woo the gentleman, sya lang ata ang matino sa kanila.
After kong kumain ay nagmadali along lumabas ng cafeteria at agad pumunta sa next subject ko.
❇ ❇ ❇
Nagmumuni-muni ako dahil nakakaantok magturo si mam, pero pinilit ko paring makinig kahit alam ko na naman ito.
“Ms. Ramirez!” sigaw ni mam na ikinagulat ko
“Po?” tanong ko
“Answer this in five minutes!” sigaw niya sabay turo sa whiteboard kung saan naka sulat ang question
Agad ko namang tinignan ang question, quickly i solve the problem in my mind as i walk towards the question.
Agad ko namang sinulat ang sagot sa whiteboard, at humarap kay mam na ngayon ay nakangiti
“That was correct!” nakangiti niyang sambit
❇ ❇ ❇
Pagkatapos magdismiss ng klase ay agad akong dumiretso sa library para sumulyap kay Jhano, syempre.
Habang Wala pa siya ay kumuha muna ako ng libro’ng mababasa, syempre alangan namang makakain.
At pumwesto sa tapat ng favorite spot ni Jhano sa library, i waited fifteen minutes, but sadly, Jhano didn’t come.
Kaya tumayo nalang ako para ibalik ang libro mga tatlo ang kinuha ko makakapal pa.
“Aray ko po!” daing ko ng may nakabungo saakin
I looked at…him the monster, but he was just staring coldly to me.
I thought he would help me, or so i thought. Nilagpasan niya lang ako.
Ano pa nga bang maaasahan ko sa isang monster na tulad niya? Tch.
Jhio just give me an apologetic smile, and left.
Tch, i sighed in disbelief. Saka pinulot ang mga gamit Kong nahulog, but to my surprise may tumulong saakin.
“Thank y-you j-jhano,” i said as i nervously smile.
“it’s okay, sorry for Jhian,” he said as he smile
I nodded and smiled softly,
“So…gotta go, bye!” he said as he left
Kyah~! Jhano as in Jhano woo talked to me~!
❇ ❇ ❇
Nakangiti akong pumasok sa kotse, na agad namang napansin ni manong.
“aba ngitingiti si ineng!” manong teased
“ah wala po yun!” nakangiti ko namang balik
❇ ❇ ❇
But after happiness there is sorrow never meant to narrow.
I quickly got into my room, and checked if my sister texted me.
Please Lord, i beg you.
But to my disbelief, Wala parin.
Tumulo naman agad ang luhang pinipigilan ko, kanikanina lang.
I tried not to cry, but i can't.
Nahiga nalang ako sa kama, at nagkumot.
Pagod na ako.
Minsan i just wished na kapag natulog ako ngayon, habang buhay na.
Kasi everyday, every single day i have to wake up and endure this pain again and again and again.
Why can't i just lived the life i wanted to be…?
[TO BE CONTINUE]
[̲̅T̲̅][̲̅O̲̅] [̲̅B̲̅][̲̅E̲̅] [̲̅C̲̅][̲̅O̲̅][̲̅N̲̅][̲̅T̲̅][̲̅I̲̅][̲̅N̲̅][̲̅U̲̅][̲̅E̲̅][̲̅D̲̅]
Park–Woo University’s uniform:
Montecarla’s main mansion:
P.S: Not ramirez’s
VOMMENT guyseu, whether you like it or you like it.
TW: @Queenxii028
FB: Alayne WP {SOON}
ⓢⓔⓔ ⓨⓞⓤ ⓞⓝ ⓣⓗⓔ ⓝⓔⓧⓣ
ⓒⓗⓐⓟⓣⓔⓡ ⓜⓖⓐ ⓜⓔⓝ