Chapter 29
"Let me help you." Dexter said from my behind and then bigla niyang kinuha sakin yung tray ng cakes na dadalhin ko sana sa mga costumers.
"Dex--" Kokontra na sana ako pero tinanong na niya ako kung san daw ba niya ihahatid.
"San ba to?" he asked again. Wala na akong nagawa I just sighed then tinuro ko na din yung table kung saan ko yun dapat ihahatid para lang matapos na.
Napa balik nalang ako dun sa office namin ni Jules saka pabagsak na umupo dun sa table ko.
Nagulat si Jules na nakaupo ngayon sa table niya. "Hmmm, what happened?!" She asked.
I just closed my eyes then isinandal maige yung likod ko sa office chair ko. I massage my temple then sighed again.
Hindi ko alam kung pang ilang buntong hininga ko na ngayong araw. Baka sapat na yun para maka puno ako nang isa ng tangke nang carbon dioxide.
"Hey anong problema?" She asked again.
I opened my eyes then looked at her straight in the eyes. "Its Dexter, he keeps on following me around. Mayat-maya tatanungin ako if I wanted to have coffee with him or something. Tapos nito lang I was about to deliver a freakin cake then inagaw niya sakin as if ang bigat-bigat nun! I dont know what to do with him anymore!" Geez! I dont know how to handle that guy!
"Haaaaay! Is that so? Baka gusto lang niyang bumawi sayo? I mean diba nasaktan ka na niya before? Sak---" I cut her off.
"As if may mababago yung ginagawa niya ngayon. He has already hurt me hindi naman mabubura nang kung ano man yung ginagawa niya ngayon yung mga nangyari dati." I said.
"I know, and alam kong alam niya din yun. Pero Alexis maybe you just have to let him, baka ginagawa niya lang yan para maging part ulit siya ng buhay mo."
"Hindi mo ba nasabi sakanya na I am married?!" I asked her.
"Well that is something na sa tingin ko ikaw ang dapat mag sabi. I'm not in the position to tell him." She answered I closed my eyes yet again hoping everything will just go back to where things were the other day!
I dont know what to do anymore. Naguguluhan ako! Ano ba talaga ang gusto niya! BAkit ba ginugulo niya ako! And now hindi pa pala niya alam na kasal na ako.
Pero I am sure naman na alam niyang I'm with someone right now dahil imposibleng hindi niya nakita si Onyx na hinihintay ako sa labas ng bahay kagabi.
Haist! Naguguluhan ako! I think I need to talk to Onyx right now. Siya lang makakapag pakalma sakin. I dialed his number and waited for him to pick it up.
After 3 rings may sumagot na agad sa kabilang linya. "Hello Nyx? Kumain ka na?" I asked him.
Narinig kong umubo yung asa kabilang luinya, "Lexis, it's Bullet asa meeting pa si Sir ee." He said
"Ah! Is that so? Hmmmm, bukod ba sa meeting niya ngayon may mga appointment ba siya this lunch?" Sabi ko.
"Hmmmm, wait." Sabi niya tapos parang may binasa siya. "Wala naman, mamaya pang 2:30 yung sususnod niyang appointment. Do you need anything? I could tell him na tumawag ka. If you want to have lunch I can squeeze you in sa schedule and reserve a resto."
"No need, hmm wag mo nalang muna siyang paalisin diyan after nung meeting niya I'll be there." I said
"Okay. See you." Ibababa ko na sana yung phone pero tinawag ko ulit siya,
"Ay! Bullet!" Pahabol ko.
"Hmm, dadalhan na din kita nang lunch. Anong gusto mo?" I said it took him awhile bago siya sumagot.
"No need Lexis. Baka may ka-lunch din ako this afternoon ee. Maybe next time?"
"Okay." I said then hang up.
Tumayo na ako sa table ko then inayos yung bag ko.
"Oy, oy, oy, where are you going?!" Jules said.
"Kakain ako kasama nang asawa ko. Ikaw na munang bahala dito. Please tell Dexter about my sentiments. Thanks." I said then tuluyan nang lumabas dun sa office.
Pumunta muna ako dun sa cakes then kumuha ako nang dalawa. Nung palabas na ako bigang may humawak sa braso ko.
"Where are you going?" Dexter asked.
Napa face plam ako saka siya hinarap. "None of your bussiness." I said tinalikuran na siya.
"Everything about you is my bussiness Alexis." He said habang nag lalakad ako papunta sa kotse ko.
Before I enter my car I looked at him. He looked serious about what he just said. No, I wont let him into my life again, especially my heart.
He caused me too much damage already I cant give him another chance to hurt me again that would be too much for me to handle. Sinagot ko siya habang nakatingin nang diretso sa mga mata niya.
"Sana naisip mo yan bago mo ako saktan at iwanan." After I said those things I drove as fast as I can para lang makalayo agad sakanya.
Thats all I want now, space! I just freakin wanted to go away cause I'm scared that he would be able to wake this bullshit feeling I have for him.
I never stopped loving him, he will always have a place in my heart and it kills me na pigilan ang kung ano man yun na maramdaman ko ulit! I'm scared. so scared.
----------------------------------
"Good afternoon Miss?" I said dun sa receptionist na asa lobby ako nang building kung asan yung office nila Onyx.
"Hmm, Good Afternoon Ma'am. What can I do for you?" She asked smiling sweetly at me.
Ngumiti din ako saka nag tanong. "Sang floor dito yung office ni Onyx?" I asked.
Nag iba bigla yung ekspresyon niya pero bumalik yung pag ngiti niya sakin pero nakataas pa din yung kilay niya.
"Are you reffering to Mr. Onyx Miguel Servantes Ma'am?" sabi niya.
Napataas din ang kilay ko dahil sa itsurang pinapakita niya sakin.
"Yes" I simply said.
"I'm sorry Ma'am pero hindi po kami nag papa-pasok nang walang appointment. Especially, presidente pa po namin yung hinahanap niyo. And besides asa working place po tayo." She said saka bumalik sa trabaho niya, anong gusto niyang iparating?
That I am just one of those flings na nag hahabol kay Onyx?! Tsk! If you just know girl. Pero imbes na makipag talo ako I just got my phone then dialed Bullet's number.
After 3 rings he anwsered.
"Hello?" He said.
"Hi! Hmm, I'm here na sa lobby? Ayaw sabihin sakin nung receptionist niyo yung floor niyo ee. Pwedeng pasundo?" I asked.
"What?! The recep--? Okay. Wait for me." Then he hanged up.
I just looked at the receptionist. Na ini-irapan ako. Waaaaah! I'm already frustrated kaya wag mo akong subukan!
Maya-maya dumating na din si Bullet. Kinuha niya agad yung mga dala-dala ko nung maka lapit siya sakin.
"Kanina ka pa?" He asked,
"No kakadating ko lang din naman." sabi ko sakanya saka napatingin dun sa receptionist.
"We'll talk later." Pabulong pero seryosong sabi niya dun sa receptionist saka ako ni-lead papunta sa elevator.
Bago pa mag sara yung pinto nung lift ay nakita ko pa kung pano pag kaguluhan nang ibang empleyado yung namumutla nang receptionist. Tsk, that's her fault.
Siya ang pinaka unang taong makikilala ng mga taong puma-pasok dito sa office na to kaya dapat hospitable siya hindi yung ganung may attitude.
"Sorry about that. Dont worry pag sasabihan ko yung receptionist na yun." Sabi ni Bullet sakin sa mahinahon at malambing na tono.
Napa-ngiti nalang ako saka siya tumango. "Hahaha tingin ko nga dapat pag sabihan mo siya hindi kasi magandang ganun ang attitude niya. Mag re-reflect yun sa image nang company niyo if ever." I said.
Tinignan ko kung anong floor na ba kami. Asa 14th floor palang kami, halos lahat nang floor tinitigilan nung lift pero ewan ko once na makita nila na si Bullet yung asa loob bigla silang parang naka-kita nang multo.
"Bakit parang ayaw nilang sumabay satin?" Tanong ko kay Bullet. He just shrugged his shoulders then the lift stopped again.
Pag bukas nun isang grupo ng mga maiingay at nagtatawanang mga empleyado ang nag hihintay, papasok na sana sila pero nang makita nila si Bullet bigla silang napatahimik saka nag sabing sa susunod na lift nalang daw sila.
Pero dahil sa naiinis na ako sa pag iwas nang mga tao dito ako na yung nag pa-pasok sakanila.
"Sabay na kayo? Maluwag pa naman ee." I said smiling.
Napa-tingin sila kay Bullet saka parang nag aalinlangan pa.
"We do not have all the time in the world. Papasok ba kayo o hindi?" Seryoso niyang sabi.
Nag mamadali naman silang nagsi-pasukan lahat pero ang awkward dahil lahat sila nag siksikan dun sa likod tapos ang tahimik pa nila.
Tinignan ko si Bullet pero parang wala naman siyang napapansin.
"Hmmm, Bullet anong floor ba tayo?" Tanong ko.
"40th. Naiinip ka na ba?" He said saka ako nginitian. Nakita kong nagulat saka namula yung mga babaeng asa likuran namin.
"Ahh. Kayo anong floor kayo?" Tanong ko dun sa mga kasabay namin.
"30th po." Sabi nila.
I just nodded saka sila nginitian. They returned my smile awkwardly. Ano bang nagyayari dito sa mga taong to?
"Hmmm, kumain ka na ba?" He asked me.
"Nope, dito ako kakain. Nami-miss ko na asawa ko ee." I said.
Bigla siyang sumimangot pero ngumiti lang din ulit. "Aa. Ang dami mo ngang dala ee." sabi niya.
"Hmmm, yeah! Haha and since hindi ka makaka sabay saming mag lunch dinalan kita ng cake. Ako nag bake niyan aa!" I said saka tinapik yung box kung saan nakalagay yung cake.
"Wow. Hindi ka na dapat nag abala. Pero since nag dala ka na din edi tatanggapin ko na." He said then he tapped his hands on my head.
Nag buzz bigla yung elevator andito na pala akami sa 30th floor. Isa-isa silang nagsi-labasan habang nag papaalam samin ni Bullet of course nag ba-bye din ako sakanila pero si Bullet tumango lang,
Pag sara nung door. " Ang terror mo palang Boss. Buti hindi mo ako naging empleyado!" I said saka napa iling nalang sakanya.
He just smiled then tapped me on the head. "Good for you, I'm not your boss. But too bad for me, you're not my employee." He said then sakto naman na lumabas siya nang elevator tapos ay inakay na ako papasok sa opisina ni Onyx,
I dont know pero biglang lumakas yung tibok nung puso ko dun sa sinabi nia. Crush niya ba ako?!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N!
sorry kung lame! sobrang walang nalabas sa utak ko ngayon! :( broken hearted pa rin ako tapos sobrang daming school activities na kailangang gawin at salihan. Mukhang isasale pa ako nung Lit teacher ko sa declamation contest! haha mananalo ba ako dun LOL.
Haist! Hindi ko na talaga alama kung anong uunahin ko :( sorry talaga. Ayan na po!! haha sorry kung siningit ko Baby Bullet ko, miss ko na siya ee! Hahaha #TeamBullet ako ee pero hindi para kay Alexis kundi para sakin! xD
Ayun lang sana makapag UD agad!!!
XOXO Selle <3