Oto on.
Andrzej Duda.
Najbardziej ciekawy dzieciak w całym państwie Polskim.
Pewnego dnia wybrał się ze swoją przyrodnią siostrą, Beatą Szydło, po chrust na opał.
Kiedy wracali, spotkali wracających członków PIS.
W tym Jarosława Kaczyńskiego.
To wydarzenie odmieniło jego życie na zawsze.
-----
- Beata co ty odjaniepawlasz?!?!?!? - Wykrzyknął Andrzej robiąc skwaszoną minę. Wygiął swoje, niesamowicie giętkie kończyny, na co Beata, aż otworzyła usta ze zdumienia.
- Andrzeju, gdybym Cię nie złapała, uderzył byś głową w ziemię! - Powiedziała Beatka trzymając Andrzejka na rękach. Jarosław tylko obejrzał się za nimi i prychając, odwrócił głowę z drugą stronę. Andrzej widząc tą sytuację wyturlał się z drobnych rąk Beatki na ziemię. Złapał ją za rękaw od jej sukienki i pociągnął w stronę domu.
-----
Duduś biegł z prędkością światła. Wtedy zobaczył Ewę Kopacz, którą zaczepiali heretycy.
- Zostawcie Ewkę! - Wykrzyknął, biegnąc w ich kierunku. Wtedy za nim pojawiła się niczym Ninja, Beata.
- Ej stary! To Andrzejuś! Pokażmy mu! - Powiedział jeden z heretyków. Wtedy zauważył Beatę.
- Ej stary! Z nim jest Beata! Uciekamy! - Wykrzyknął i wraz ze swoim kolegą uciekli. Wtedy Duduś dobiegł do Ewy.
- Ewa! Wszystko gra?! Pobili Cię?! - Powiedział Andrzej, pomagając Ewie wstać.
- Tak, wszystko jest dobrze. Nie, nie pobili mnie.
- A czemu Cię zaatakowali? - Spytała Beata. Dopiero wtedy ją zauważyli.
- Powiedziałam, że może ludzkość załatała by wreszcie te dziury w murze.
- Dziury...? - Andrzej i Beata spojrzeli na mur, który był przerwany. Nagle z niego wyszedł nikt inny, jak nie Tytan. Złapali dosyć słabą Ewę i pobiegli w stronę ich domu. Tam zauważyli, że ich dom, to jedna wielka ruina. Za to pod nimi, leżała bezradnie mamusia Andrzejka. Wtedy za rogu wyskoczył najbardziej rzadki, jak i najniebezpieczniejszy tytan. Tytan Monikowy. Miał czarne, krótkie, kręcone włosy. Był ogromny. Spojrzał się na młodzian i wypowiedział te piękne słowa:
- Gitara Siema!
-----
Ciąg dalszy nastąpi