Na een lange tijd open ik mijn ogen. Het is donker geworden. Voorzichtig sta ik op van de bank en rek ik me uit. Het verdrietigste gevoel ooit wervelt door mijn lichaam. Ik loop zachtjes naar boven. Ik open de deur van mijn slaapkamer, maar daar is Shawn niet. Ik móét hem vertellen hoe het zit. Ik open de deur van de slaapkamer van mijn ouders, en daar zit hij, op het bed wat er als enige nog staat. Hij zit met zijn rug naar me toe, en ik zie zijn schouders schokken. Ik word nog verdrietiger dan ik al was. Het is kapot, alles wat we hadden is zwart en verbrand. Zelfs als ik aan Shawn uit kan leggen dat Matt en ik niks hebben gedaan, weet ik niet zeker of het nog wel werkt tussen ons. Ik laat mijn schouders hangen en loop naar mijn kamer.
Als ik even later in mijn bed lig, kan ik aan niks anders denken dan Shawn. Hij is zo dichtbij, maar ook zo ver weg. Ik adem diep in en uit, maar alsnog kan ik de tranen die uit mijn ooghoeken ontsnappen niet tegenhouden. ik wil slapen, gewoon slapen. Ik draai me nog eens om, en ik stel me voor dat Shawn naast me ligt, met zijn armen on me heen, en dat hij zachtjes in mijn oor zingt. Dat werkt niet. Ik zucht. Ik stap zachtjes uit mijn bed, en loop naar de badkamer om wat water te drinken. Als ik langs de slaapkamer van mijn ouders loop, hoor ik Shawn's zware ademhaling. Ik duw de deur een stukje verder open, en zie dat hij ligt te slapen. Zijn arm ligt uitgestrekt naast hem, alsof hij zijn arm om iemand heen wilde slaan. alweer rolt er een traan over mijn wang. Ik kan dit niet. Het was al moeilijk toen de eerste paar dagen thuis zonder hem, maar nu hij zo dichtbij is, en ik vaak per dag word geconfronteerd met het feit dat Shawn niet naar me wil luisteren, is het nog zwaarder om normaal om te gaan met het leven.
Ik sta langer bij de deur van de kamer dan nodig is. Mijn verdriet word een beetje weggedrukt als ik naar hem kijk. Ik houd van hem. Als hij naast me staat kan ik de hele wereld aan. Maar, wat als de man waar je van houd niet meer van jou houd, of in dit geval, niet meer van je wílt houden? Zachtjes schud ik mijn hoofd, terwijl ik me omdraai om terug te lopen naar mijn kamer. 'Als je hier nu toch staat, kan je net zo goed bij me komen liggen.' Met een ruk draai ik me om. 'Wat?' Ik voel mijn wangen rood worden omdat hij me betrapt heeft. 'Je verstond me wel.' Zijn stem klinkt slaperig, maar ook plagend. Met een ongemakkelijk gevoel loop ik naar het bed en ga ik erin liggen. Ik lig op het randje van het bed, zo ver mogelijk bij Shawn vandaan. Ik voel me opgewonden maar toch ook bang. Wat als hij nu opeens helemaal boos gaat doen ofzo? 'Kom eens hier.' Shawn slaat zijn arm om me heen en schuift me tegen hem aan. Ik adem de lucht uit die ik zonder het te merken ingehouden had. Ik leg mijn handen tegen Shawn's borst. Het voelt zo goed, zo fijn. Het voelt alsof ik thuiskom na een zware dag. En dan begrijp ik wat Shawn bedoelde met oud en nieuw. 'Ik snap het.' fluister ik. 'Wat?' 'Wat je zei.. Nee laat maar.' Ik sluit mijn ogen en kruip tegen Shawn aan. De tekts van Act Like You Love Me komt bovendrijven in mijn hoofd, en zachtjes neurie ik de melodie. Shawn zingt zachtjes mee, en ik besluit om deze herinnering te koesteren voor als ik later alleen ben. 'Ik hou van je, Mendes.' Fluister ik zachtjes voordat ik in slaap val.
(A/N)
Yayyy ze zijn weer samen!!1! ...Of toch niet? Daar ben ik zelf ook nog niet uit.
en btw de naam van dit hoofdstuk is echt vet pedo stalker achtig lmao
Byeeee💙