Rianne POV
“1 2 3, 1 2 3”
“tama na ba?”
“oo tama na.”
Nandito ulit ako sa may sala kasama sila Troy, Elise at Georgina at kasalukuyang tinuturuan sila.
Ako ang nagtuturo kay Elise ng mga steps nya habang si Georgina naman ay kay Troy.
Halos tatlong araw na ang lumilipas simula ng pumayag akong maging assistant dance instructor nila.
So far, medyo okay naman.
Andyan yung awkward moment sa amin pero I tried my very best to act professional.
May mga times pa nga na kaming dalawa ni Troy ang pinagsasayaw para daw makita ng maayos ni Elise kung paano dapat yung expression ng mukha ng girl at kung ano ano pa.
Actually nakakapagod din magturo. Sa totoo lang hindi naman yung katawan ko yung pagod eh.
Yung puso at isip ko ang pagod na masaktan pag nakikita silang dalawa.
You must think stupid of me kung bakit pumayag pa akong maging assisitant ni Georgina where in the first place alam ko namang masasaktan lang ako.
Kayo ba naman makitang kasama ng taong mahal mo yung mahal nya, I mean mahal na mahal nya. Tapos ang saya pa nila.. oh diba?! Daig ko pang nag suicide.
Sana nga nagpakalunod na lang ako sa dagat.
Pero hindi pwede yun..
Marunong akong lumangoy eh.. BV >.<
Haha syempre joke lang!..
Mahal ko naman ang buhay ko. And I think hindi pa naman ako nahihibang pa para kitlin yung buhay ko dahil lang sa hindi ako mahal ni Troy.
Siguro nga masochist ako pero kaya ko bang tiisin na hindi makitang masaya si Troy. Kung ito yung magpapasaya sa kanya then why not? Kahit siguro forever ko na silang turuan sumayaw okay lang..
Haha!...
Ang tanga ko na…
Ang tanga tanga ko na..
“thank you talaga Rianne.” Napahinto ako sa sinabi nya.
Parang ewan lang pero parang sinasampal nya sa akin ang katotohanan na mas naging okay sila simula nung tinulungan ko sila.
Shemay!..
Wag mong hayaang pagsisihan ko yung ginawa ko..
Hindi na ako nakasagot pa sa kanya nung biglang nagsalita si Georgina
“o sige ito na ang pinaka general practice natin okay?! Mamayang gabi na ang parade. Osya.. Troy and Elise go to your places.”
Sinunod naman nila ang sinabi ni georgina.
Nagsimula na ang music at nakaharap na sila sa isa’t isa.
Then they started to dance.
At dun ko lang na realize kung gaano sila kabagay sa isa’t isa.
How can I be so blind?
Umpisa pa lang nagbubulag-bulagan na ko sa mga katotohanan.
The way they look at each other while they’re dancing.
Na para bang sila na lang yung dalawang tao sa mundo at wala ng iba pa.
Hindi ko na kinaya pa kaya I excuse myself na pupunta lang ako ng CR.
Pagkapasok ko ng CR ay kumawala sa mga bibig ko ang mga hikbi na kanina ko pa pinipigilan.
“Bakit ba kasi ang sakit mahalin ng isang tulad nya?.. SHEET lang.” hindi ko na napigilan yung hagulgol ko sa loob ng CR..
Ilang araw kong pinigilan yung mga luha ko.
Akala ko okay na sa akin na makita silang ganun pero mali pala.
Mas lalo lang nilang pinapamukha sa akin na saling gitgit lang ako, na I don’t stand any chance.
To start with, wala naman talaga eh. Kasi umpisa pa lang hindi na ako yung mahal nya.
So what makes me thinks na mamahalin nya ko?. Dahil sa mga sweetness na pinapakita nya sa akin?. Oh crap! Ang tanga mo Rianne. Nagpabulag ka sa mga ganun and look, nahulog ka tuloy.
Ano pa ba kasing ginagawa ko dito?
Hindi ba dapat umalis na ko?
Tama, siguro nga nung dumating pa lang siya umalis na ko.
Baka pag hindi pa ako umalis,.
Baka tuluyan na kong masiraan ng bait dahil sa sakit na nararamdaman ko.
Ang sakit pala talagang ma inlove…
Lalo na pag yung taong mahal mo hindi ka mahal or should I say hinding hindi ka mamahalin. Dahil sa meron ng ibang taong nagmamay-ari ng puso nya.
Lumabas na ako ng CR at dumiretso sa kwarto ko.
Mag-iimpake na ako pagkatapos magpapaalam na ako sa kanila na aalis na ko.
Pero nakakaasar lang dahil para akong zombie kung kumilos.
Dahil ang tanga kong puso dinidiktahan akong wag umalis.
Ang gara pala ng feeling kapag yung puso mo at ang isipin mo tila nagkakaroon ng world war 3.
Pero nadaig ng isipan ko ang puso ko dahil ilang minute lang ay natapos na akong mag impake ng mga gamit ko.
Lumabas ako ng kwarto.
Feeling ko kasi naso-suffocate ako sa loob ng kwarto na yun.
Dumiretso ako ng veranda para magpahangin. Pero parang nang-aasar lang dahil nakita ko lang silang dalawa sa may labas na naglalaro ng basketball.
Nung time na yun gustong gusto ko silang sigawan.
Pwede bang wag silang masyadong pa obvious?.. Tangna naman.. nasasaktan ako eh.. ganun ba sila kamanhid?..
Pinapalangin ko na sana umulan ng yelo at pagbabagsakan silang dalawa.
Tss..
Oo na..
Maldita na kung maldita.
Bitter na kung bitter..
Eh kayo kaya makaramdam ng ganito.. tignan natin kung makatawa ka pa..
Batuhin ko sa kanila yung bola na ginagamit nila eh..
Badtrip talaga..
Naka-
“ELISE!!”
Napatigil yung pag iisip ko ng mga kademonyohan ng makitang bigla na lang bumagsak si Elise sa may lapag.
Hindi ko alam kung anong sumagi sa utak ko pero nagtatakbo nal ang ako palabas ng bahay at pinuntahan sila.
“A-anong nangyari?” gusto kong sapakin yung sarili ko sa tanong ko.. lengya! Alam ko naman talaga kung ano yung nangyari tinatanong ko pa..
“san ang masakit?” tanong ni Troy kay Elise habang nakaupo ito sa ground at hawak hawak ang paa.
Habang tumalon kasi si Elise para I rebound yung bola eh nagkamali ng lapag yung paa nya kaya naman bigla na lang siyang natumba.
“I’m fine..”
“No you’re not.” Sabi ni Troy at nung mga sandaling iyon nakaramdam ako ng takot sa tono ng boses nya. Seryosong seryoso ito at napaka authoritative. Na para bang hindi siya yung nagsalita nun. Naghihintay nga ako na bigla siyang magsabi ng ‘Joke lang!’ pero wala. Nanatiling seryoso ang mukha nya.
Nung mga sandaling iyon napatunayan ko kung gaano kahalaga si Elise para sa kanya.
“Rianne.”
“ba-bakit?”
“please.. pakisabi sa kahit sinong driver na Makita mo na ihanda ang kotse. Pupunta tayo ng hospital.”
“ano bang sinasabi mo Troy?! Hindi ko na kailangan pang pumunta ng hospital. For God’s sake! It’s just a sprain. Wag ka ngang OA.”
“Rianne, what are you waiting for? Go!”
Hindi na ko nagsalita pa at nagtatakbo na lang ako pabalik ng bahay.
Stupid stupid Troy!
How could he?!..
Naiiyak ako na ewan.. ;pero hindi ko dapat pairalin yung selos ko ngayon.
Nang Makita ko na yung manong driver ay agad kong sinabi sa kanya yung pinapasabi ni Troy, mabilis naman na umaksyon si Kuya driver kaya nakaalis kaagad sila.
Sa mga nangyari ngayong araw na ito parang sinasampal lang sa akin ang katotohanang si Elise lang ang babaeng mahal ni Troy at wala ng iba pa.
Haisst..
Dapat talaga nung una pa lang nilayo ko na ang sarili ko.
Hindi dapat ako umasa pa na meron pang mangyayari para sa aming dalawa.
Dumiretso ako ng sea shore pagkaalis ng sasakyan nila Troy.
Mas makakabuti siguro sa akin ang mapag-isa. At least makakapag isip pa ako. Pero ang peste kong puso walang ibang inisip kundi si Troy.
Leche talaga!!
**
Halos magdidilim na nung makarating ako ng bahay.
Wala naman akong masyadong pinuntahan dahil maghapon lang akong nasa may sea shore. At hindi ko rin masabi kung nakatulong ba yung pagiging mag isa ko at pagiging emo ko dahil nga sa siguro pagod na rin ang isip ko kakaisip kaya naman nagmistula akong tanga na nakatulala at tila lutang.
May mga ilang kasamabahay doon na binati ako nung papasok pa lamang ako ng bahay.
Huminga ako ng malalim bago ako tuluyang pumasok sa tahanan ng mga Fuentes.
Diyos ko, heto na naman po ako. Para na namang nakikipag battle yung puso ko.
Sana naman po ay bigyan nyo ko ng sapat na lakas para makayanan lahat ng sakit na pwede ko pang matamasa.
Oh shit!
Nagiging makata ako..
Takte!
Hindi bagay.
Pero hindi pa man ako tuluyang nakakapasok ng bahay rinig na rinig ko na may nag-uusap na sa loob ng salla.
At boses pa lang kilala ko na..
Tss..
Pakaingay talaga ng baklang toh kahit kalian.
Tuluyan na akong pumasok sa loob at bigla na lang akong napatigil ng biglang sumigaw si Georgina..
“IKAW!”
“a-ako?!”
“sakto ang dating mo”
“ba-bakit?” pero more on tinanong yung mga nakaupo sa salla kesa kay Georgina lang.
Marami kasi akong nadatnan na nakaupos sa may salla. Hindi lang si Georgina at si Troy kundi pati na rin ang lola, mga pinsan, kaibigan at iba pa nilang kamag-anak.
Ano bang meron?!
May gathering ba sila ngayon?.
Iniikot ko ang paningin ko at nakita si Shay. Binigyan ko siya ng WTH-is-happening look pero yung mukha nya parang nag-aalinlangan na ewan.
“ikaw na ang papalit kay Elise.”
“a-ano?” baka kasi mali lang ako ng rinig.
“I said, ikaw na ang papalit kay Elise..”
“WHAT??”
“ay.. OA teh?! Kailangan sumigaw??! Bakla ka rin ba? Tss.. wala ng pwede pang pumalit kay Elise kundi ikaw dahil bukod sa kanya ay ikaw lang naman ang nakakaalam ng mga steps. Hindi na kasi makakasayaw pa si Elise dahil sa nangyari sa kanya so alangan namang sasayaw siya na iika-ika diba?! So ikaw na.”
“pero-”
“Iha, pumayag ka na.” napatingin ako sa lola ni Troy, gayun din sa iba pa nilang mga kamag-anak except for Troy. I dunno, pero hindi ko na talaga siya matignan pa.
LIAR!!! Palagi ka ngang numanakaw ng tingin sa kanya eh..
Tsss..
“oo nga naman ate Rianne, ikaw na. Saka kayang kaya mo yan noh!.”
“ah-eh.. he-he.”
“Payag ka na hija huh?!”
“La, wag nyo ng pilitin kung ayaw at sa-”
“Pumapayag na ko.”
Lahat sila ay napatingin sa akin.
Takte! Kahit ako nagulat din eh.. bakit ako pumayag?!..
Shit naman! Couldn’t this day get even better?
NOTE:
i TRY uploading AGAIN on wednesday!..
kung may time kayo pabasa naman ng "Teenage Babysitter" at "Stay Forever"