Chapter Seven : The Gift
"Aaww, you look like shit, adelphos," kantiyaw ni Kyrios nang makita niya ang itsura ng kaibigan. "Shittier than shit. Like, the shittiest shit."
Walang seremonyang sinuntok ni Travon ang matalik na kaibigan.
"What the hell? What was that for?!" bulyaw ni Kyrios habang sinasapo ang tinamaang bahagi ng kanyang mukha. "Iyan ba ang 'thank you' mo sa surpresa ko sayo?"
"Surprise, my ass. Your 'surprise' gave me a concussion, asshole!"
"Are you on crack? Paano ka naman bibigyan ng concussion ng lupa? Lasing ka ba pare?"
"Mukha ba akong lasing?!" pagalit na tanong ni Travon.
"I already told you, adelphos. You look like shit." Kumuha ng panyo si Kyrios at pinunasan ang dugo sa bibig.
"Thanks to your bitch, asshole!"
Nananakit ang ulo at medyo nanghihina si Travon. Nasapo niya ang kanyang balikat na tinamaan ng kawayan. Kung medyo tumaas pa ng konte ay sa batok siya malamang tatamaan at sigurado siyang sa morgue na sila magkikita ng kaibigan niya.
I will sue that bitch!
Napatingin si Kyrios sa kaibigan at ngumisi. "Maganda no?"
"And dangerous. Saan mo ba kinuha ang amazonang iyon?" He started pacing. Back and forth.
"Amazona?" Napakurap ito. "What are you talking about?"
"Stop playing dumb, Kyrios! Sino pa ba kundi ang babaeng binayaran mo para ikama ko! That bitch!"
"Ha? Wala akong binayarang babae."
Nahinto sa paglalakad si Travon. "I thought... "
"Pinapunta kita sa Sta. Cecilia dahil sa lupa."
"Lupa?" salubong na kilay na tanong ni Travon.
"You know, the superficial unconsolidated and usually weathered part of the mantle of a planet and the upper layer of earth that may be dug or plowed and in which plants grow?"
"I don't understand. Ibig sabihin hindi babae ang surpresa mo?" Darn. "Then who is she?"
"Anong who?" Bumuntong hininga si Kyrios. Mukhang naintindihan na nito ang ibig niyang sabihin. "I was talking about the beach in your grandfather's ancestral home."
"Tā mā de." Umupo si Travon sa couch ni Kyrios .
"What happened?" may bahid ng concern ang boses ng kaibigan.
"Something bad, bai chi."
Kinuha ni Kyrios ang phone at tinawagan ang kanyang sekretarya sa labas. "Reschedule all my meetings for today, Lora. May aasikasuhin lang ako." Binaba agad nito ang telepono. "Now spill it."
Lalong sumakit ang ulo ni Travon habang pinagmamasdan ang kaibigan na hindi pa rin tumitigil sa pagtawa.
"Shut up," he muttered under his breath.
"That was epic, adelphos. You were beaten by a girl!" Hawak-hawak na ni Kyrios ang tiyan nito sa kakatawa.
Kinuwento ni Travon sa kaibigan ang lahat ng nangyari. Simula sa pagbiyahe niya hanggang sa nangyari sa kanila ng babae.
"There is nothing funny about it, Kyrios. Babae palagi ang surpresa mo sa akin kaya automatic ko nang na-conclude na siya nga ang surpresa mo."
Tumikhim si Kyrios at pilit na pinahinahon ang sarili. "I decided to give you something better this year, Trave. Sinabi ko sayo na magugustuhan mo ang surpresa ko. Kaya binigay ko sayo ang address na iyon."
"Sabi mo pag-aari ni Lolo ang abandonadong lupa na iyon. Bakit hindi ko man lang alam na may ganoon kaming property dito sa Pilipinas?" And at such state. Hindi ugali ng Lolo niya pabayaang nakatiwangwang ang isang lupa na pwede namang i-develop.
"Your grandpa told me to give you the title." Kyrios shrugged. "Nakita ko ang kopya ng titulo habang nililigpit ko ang mga gamit ni Aristo."
Tinago ni Travon ang kanyang pagkabigla. He failed. Tumawa lang ang kanyang kaibigan.
"Don't give me that look, Travon. I know I have to let go. Someone told me, I shouldn't abandon the living for the dead." He gave him a sad smile.
"Finally." He bumped his knuckles at his friend's shoulder. "Just about time, bitter shit."
Si Aristo ang nakatatandang kapatid ni Kyrios. High caliber lawyer at former counselor-at-law ng Jin Empire. Aristo died six years ago in a freak car accident. Kyrios never really moved on from his brother's death. Kung nililigpit nito ang mga gamit ni Aristo, siguro ang unti-unti na nitong natanggap ang maagang pagkawala ng kapatid.
"So I was saying..." Sumimsim ito ng alak at nilapag sa harapan ni Travon ang isang folder. "Nakita ko sa files ni Aristo ang photo copied title ng lupang iyon. Nabalitaan kong naghahanap ka ng land area para sa project ng kompanya mo kaya naisipan kong ipakita sayo iyan."
"You should've seen the place, Kyrios. Hindi ako makapaniwalang pababayaan lang iyon ng Lolo ko."
"Exactly. That was a fine piece of land. Twenty five hectares ang buong property. It used to be a flower farm in the early 40s."
Binuksan ni Travon ang folder. Nandoon ang ilang papeles at mga litrato ng Paradiso. The area would be perfect for what he had in mind. Pero...
"I need more..." Tinaasan siya ng kilay ng kaibigan. "The land area is not enough enough for what I have in mind, Kyrios."
"I know," pagsang-ayon nito. Tumayo ito at kinuha ang isa pang folder. "I decided to do some digging. Dating pag-aari ng Spanish national na si Don Simeon Dela Fuente ang lupang kinatatayuan ng Paradiso. Nabili ng great grandparents mo ang lupa around 1930s. And guess what? Malaki ang tsansang mas mapapalaki mo pa ang land area mo." Inabot nito ang isa pang folder kay Travon.
Nagsalpukan ang kilay ni Travon habang binabasa ang mga nakasulat."Eden?"
"Iyan ang katabing lupa ng Paradiso. Pag-aari iyan ng kapatid ni Don Simeon na si Don Mariano Dela Fuente. Ang balita ko ay ang apo na nito ang namamahala ng hacienda ngayon. Here's the catch. Nakasangla iyan sa bangko at malapit ng maremata." Kyrios grinned. "You can buy the property and you will have another twenty five hectares for your dream project, adelphos."
Unti-unting nag-sink in ang lahat. This is his chance for redemption. Kapag nagawa niya ang project na pinaplano niya ay siguradong makakabalik agad siya ng Shanghai.
"I don't know what to say-- Damn, thank you,man. The whole area is perfect. Fuck."
Tumawa si Kyrios. "May kapalit iyan. I expect you to give me villa overlooking the ocean."
"Anong give? Discount lang ang ibibigay ko sayo, bai chi. Huwag kang kuripot."
"Ibigay mo na sa akin ng libre. Hindi naman mababawasan ang net worth mo kapag nagbigay ka ng kapirasong lupa para sa nangangailangan diba?" Kyrios flashed his pleading teal blue eyes on him.
Travon scoffed. "Anong tingin mo sa lupa? Candy na pinamimigay lang? Bilyonaryo ka. Sukli lang iyan sa kayamanan mo."
"Damot."
"Everything has a price, Kyrios. Hindi na uso ang libre sa negosyo ngayon."
"Whatever." The guy pouted.
"You know what... Pwede kong ibigay sayo ng libre sanisang kondisyon."
"Deal."
Ngumisi si Travon sa naisip. "Ibibigay ko lang iyan kapag..."Sumimsim si Travon ng alak. "Pumayag nang magpakasal sayo si Grazie."
Bumagsak ang balikat ni Kyrios. Limang taon na itong nanliligaw sa babae pero hanggang ngayon ay malutong ng 'hindi' pa rin ang sagot nito. Knowing that woman, sigurado siyang hindi magtatagumpay ang kaibigan niya.
"You're cruel," he muttered. "Heartless..."
Travon raised his glass. "Black to the core, bai chi."
Then, Travon saw Kyrios' cheerful mask slip off. "You look like shit too, Kyrios." Mukhang tumanda ito ng ilang taon. He looked tired.
"If you can look into my mind, you'll be in tears, adelfos."
"Grazie?"
"And Athena. " Kyrios' face softened on his daughter's name. "Nah, huwag na nating pag-usapan. We have to celebrate." Tinagayan siya ulit nito ng alak. "This is for your success, adelphos."
They sat in comfortable silence. Patuloy lang sa pagsimsim ng alak ang magkaibigan. Sumandal sa mesa si Kyrios at binasag ang katahimikan. "So what does she look like?"
"I beg your pardon?" Naguluhan siya sa tanong nito.
Kyrios gave him a droll stare. "Sino pa ba? Iyong amazonang minolestiya mo."
"Hindi ko siya minolestiya, gago. She liked what we did." At first. She was moaning for Pete's sake!
"She liked it? Kaya naman pala hinataw ka niya ng kawayan. Saan na napunta ang charm mo, adelphos?"
"Shut up."
"So what does she look like?"
"She looked--" edible. Tasty enough to eat.
Agad niyang kinastogo ang sarili. He shouldn't be lusting after such a violent lunatic.
Tumaas ang kilay ni Kyrios. "Look like what?"
Travon smirked. That girl was stamped so hard into his memory. She have a long thick mass of dark shining hair, so black under light it gleamed almost a dark blue. Her face was oval with delicate cheekbones. Her eyes were almond shaped, chocolate colored and framed with long, thick black lashes. She was lean like a ballerina, soft curves and wholly feminine. Stop. God, even his mind is babbling.
But damn, he loved her eyes. Her thick lashes served to play up the deep color of her eyes so that all he can think about was staring into when he was deep inside her, watching her as he gave her orgasm after orgasm.
'Stop. I really have to stop thinking about her.'
Simula nang magising siya sa malamig na sahig ng masyon ay hindi na nawala ang babaeng iyon sa kanyang isipan. Parang may nag-Mighty bond ng mukha nito sa kanyang utak.
Una ay nakaramdam siya ng galit sa babae pero napalitan iyon ng isang emosyon na akala niya sa negosyo lang niya mararamdaman.
Obsession.
Napansin niya ang biglang pagtahimik ng kanyang kaibigan. Tinititigan siya nito na para bang may sumulpot na isa pang mata sa kanyang noo. Naramadaman niya ang pag-iinit ng kanyang mukha
Nagligaw tingin si Travon."She looked average."
Kyrios snorted. "You like the girl."
"I don't!" Mabilis na tanggi niya.
"You do. I've known you for years, Travon."
Travon sighed. "You know better. You, of all people, know better."
Nilapag ni Kyrios ang baso niya sa mesa. "You don't become obsessed with women. Hell, adelphos, you hook up for an hour or two and then you walk away. Not a night. Just an hour or two."
"I fuck them and then walk away because I don't need entanglement but I need release." He stated the fact mildly. Unashamed. Uncaring.
"But you can't stop thinking about that girl?" pangngantiyaw ni Kyrios.
He glared. "I'm not attracted to her, okay? Gusto ko lang gumanti." He tried to lie.
"Do you really?"
Inisang lagok ni Travon ang alak. 'I will find her. I need to find her. Pagsisisihan niya ang ginawa niya sa akin. Oras na malaman kong pinadala siya ng mga kalaban ko para pabagsakin ako... There will be hell to pay.