Chapter 6
All my are bags packed and ready to go… see you in a bit new york!
Matapos kong ayusin ang aking hand carry ay agad ako napatingin sa oras. Hala! I need to be there as soon as possible. Lumabas ako ng kwarto at natanaw ko si kuya na nanonood ng TV as usual f1 race na naman. Naka sando at shorts lang ito pambahay at nakatsinelas lang hay naku alam na ngayon ang flight ko wala man lang pake ihatid ako. Batuhin ko kaya ng vase?
“kuya pahatid naman sa airport please? I need to be there na please?”
pakiusap ko kay Kuya Liam pero inirapan lang ako at tinuon muli ang kanyang attention sa TV.
“Ask dad to drive you” ay aba! Kuya anong page emote naman yan?
“Ay grabe siya oh! Kuya naman ayaw mo man lang ba ako ihatid sa airport?” tiningnan niya ulit ako at ngumiti.
“No, I don’t want to see you leave” ayy ganon? So magta-taxi ako? Tanungin ko muna si dad.
“Okay fine!” tumakbo ako sa kwarto ni mommy at daddy.
“Dad, puwede magpahatid sa airport?”
kumatok ako at sumilip naman si dad. Ngumiti ako sa kanya at sinabi ko na ayaw ako ihatid ni kuya liam pero umayaw din siya na ikinagulat ko. Are they up to something? Really?
“Fine! Magtataxi nalang ako! Ba-bye na po sa inyong lahat grabe kayo wag kayo magexpect ng pasalubong!”
sigaw ko habang hinihila ko pababa ng hagdan ang malalaki kong maleta. Pero pagdating ko sa huling baitang ay nakita kong nakasuot nang polo shirt si Kuya Liam at hawak naman ni dad ang susi ng sasakyan. Si Mommy naman ay may dalang box ng tissue. Wow ano ganap sa kanila?
“alright, let’s get you to the airport!.”
kinuha ni kuya ang mga maleta ko at nagpatiuna itong sumakay sa sasakyan kasama ni dad at mom. So pinapaalis na nila ako?
“Anak, yung mga bilin ko sayo ha wag mo kakalimutan..”
si mommy hindi pa kami nakakalabas ng gate naka-tatlong tissue na. yung totoo ma?
“Opo Mommy nakalista na po sa ipad ko lahat at nasa maleta na lahat ng gamot.."
“Lianna, please do not get yourself involve with boys there..”
si dad habang nagmamaneho ay ilang beses na niyang inulit ang paglapit sa mga kalalakihan doon. Hindi naman ako gaya ni author na madalas manlalake kasama nung kaibigan niyang bakla. Peace!
“copy that daddy!” niyakap ko si dad mula sa likod ng driver’s seat.
“You’ll be fine baby..”
iyon lang ang habilin ni kuya bago lumabas ng sasakyan. Nakarating na pala kami sa airport.
“Kuya Liam? Walang bilin.?”
nagtataka ako dahil wala itong huling habilin samantalang madalas itong magbilin kesa sa mga magulang naming.
“Oh yeah of course I have!” he exclaimed.
“sabi ko na nga ba eh ikaw pa ba mawawalan ng dos and donts tsk kuya talaga ano naman yun?”
“Pasalubong! Ibili mo din ang ate Camille mo..”
right! Pasalubong lang pala eh. I guess naisip din ni kuya na malaki na ako kaya no need for precautionary reminders.
“Okay I guess I need to check in now Mom, Dad, Kuya thank you sa paghatid I’ll miss you!”
niyakap ko sila at tumalikod na dahil naiiyak na ako. Narinig ko pa ang sigaw ni mommy na mag iingat ako. I just wave my hand without looking back. Saglit lang naman ako sa New York. Hindi ko na napigilan ang aking mga luha. Huminga ako ng malalim para gumaan naman ang pakiramdam ko pero tila hindi tumitigil ang mga mata ko.
Nakaupo pa lang ako sa loob ng eroplano pero ramdam ko na ang lungkot at pangungulila. Ilang minute na lang lalarga na ang eroplano kaya napagpasyahan kong isuot ang aking winter coat at magkumot. Napamulat ako nang ianunsyo ng flight stewardess na kailangan na mag kabit ng seat bealt. Sa panahon ngayon hindi lang seat belt ang kinakabit pati lalake (hugot).
Akmang hihilahin ko na ang aking seat belt but someone hold it and locked it down. I did not expect this. Ang gwapo niya promise. Yung laway ko tulo na ata. Ay aba liana gumising ka!
“Hi miss I’m A.L. are you alright?”
I think I just died the moment he smiled at me. My heart is abnormally running its pace. Crush ko siya omg!
" you are?." his natural brown eyes locked in me.
" oh' hi...i-i'm Lianna...Lianna Finley.."
i smiled at him. jeez! buong biyahe papuntang N.Y.C siya ang katabi ko. nawala lahat ang aking agam-agam dahil sa lalakeng ito.
" Lianna Finley?..sounds familiar, i heard that name from someone.."
sandali pa nitong pinitik-pitik ang kanyang mga daliri habang ako naman parang tanga na nakatunghay pa din dito. kahit may sinasabi ang isang flight attendant ang attention ko na kay A.L pa din.
" yeah' i remember..ikaw iyong madalas na ikwento sa akin ni Carlos Gabriel. do you know him?..is he your boyfriend?."
ay waley! turn off na ako sa kanya. kaibigan niya pala ang kutong lupa na iyon. umayos ako ng umupo bago ko siya sinagot.
" duh?..never in my life magkakagusto ako sa kutong lupa na iyon noh!..yah' i know him, isa siya sa mga partnership ni Kuya Liam sa business..so ikaw pala iyong kaibigan niya?..nice to meet you anyway Mr. Dela Riva."
i heard him chuckling and laughed a bit. iyong tipo na tawa na magpapahila ka na lamang sa kama. takte! saan galing iyon?.
" jeez! your a very pretty young lady..no wonder Carlos Gabriel, head over heels with you.."
" i don't think so, Mr. Dela Riva..he's already have a fiancee..by the name of Brenda Romano?..i forgot, but it sounds like that.."
i looked at him while he's staring me like i'm a big puzzled infront of him.
" fiancee?..Brenda is not even her girlfriend. i can assure you that..she's just a fling."
ngumiti ito sa akin at tinaas ang kilay niya.
" nah' whatever.."
i waved my hand at hinila ang winter coat sa katawan ko.
" kaya ba nandito ka ngayon para takasan si Carlos?..you're avoiding him.."
hindi iyon tanong bagkus isang litanya na akala niya iniiwasan ko ang bugok na iyon.
" nope! of course not..i have my exam in NYC..for professional photography, that is why i am here.."
" okay..i see.."
tumango tango ito. halos buong biyahe na nagkwentuhan lamang kami. pupunta siya sa New York to have a meeting with a businessman. at isang event para sa mga engineer. wow! mas lalo ako na-amaze sa kanya.
hindi ko namalayan nakaidlip pala ako. naalimpungatan lamang ako ng may mahina tumapik sa aking pisngi.
" hey' Lianna..we're here."
ohmygod! nakasandal ako sa balikat nito. baka naglaway ako habang natutulog. agad ko pa sinipat ang aking sarili tila groggy pa ako sa antok. tinulungan ako nito, tumayo. hanggang sa makuha ko ang aking luggage.
" do you want me to accompany you?."
he said softly with his baritone voice. i immediately waved my hand.
" no' i'm okay..i can handle this.."
'' are you sure?."
paniguradong tanong nito sa akin. tumango naman ako dito at ngumiti sa kanya.
"_ yah! thank you A.L.."
"alright..see you when i see you.."
he bid goodbye at agad na itong naglakad patungo sa kotseng kanina pa naghihintay sa kanya. ang gwapo niya sa puting v-neck shirt, and a pair of faded jeans. naka-caterpillar shoes ito. so classic yet so fit for him.
nakarating ako sa omni berkshire hotel. ano ba naman ito si Kuya Liam, sa lahat ng pina-reserve dito pa sa mahal. agad akong pumunta sa receptionists para sabihin ang aking pangalan.
sabi ni Kuya Liam, maganda daw dito. kasi dati na siyang na-stay dito sa hotel na ito. the receptionist handed me the keycard. ngumiti ito pagkatapos niyang makuha ang name ko. agad kong tinungo ang elevator. nasa 3rd floor ang aking room.
nang makarating ako doon, agad kong binuksan ang isang room sa may dulo, gamit ang aking keycard. kanina pa nangangawit ang aking kamay sa kakahila ng aking trolly. i brushed my hair with my own fingers kasabay ng pagbuga ng hangin.
i turn on the switch, agad sumalubong sa akin ang ganda ng room. sinarado ko ang pintuan pagkatapos nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan nito. wow! the place is estatic. meron itong terraces where you can reach out that makes the view of excitement. dahil nakikita mula dito ang ganda ng manhattan.
sandali pa akong humawak sa baradilya ng terrace. mariin kong pinikit ang aking mga mata, ninamnam ang samyo ng hangin ng gabi. may nakita pa akong couch sa gilid ng terrace. wow! i can rest here if i want to, habang tinitingnan ang buong city ng NYC.
muli akong bumalik sa loob. i dialled the telephone para makapag-order ng pagkain. pagkatapos nun' nag-shower muna ako habang wala pa ang aking dinner.
pagkatapos kung maligo, kinuha ko ang aking phone para tawagan sina mommy.
" Li'?..okay ka lang ba diyan baby girl?. i missed you anak..kahit sandali kapa lang wala dito namimiss na kita."
i heard my mom sniffing. ngumuso ako kahit hindi nito nakikita. namimiss ko din sila.
" si Lianna ba iyan?..pakausap nga mahal.."
i heard my father's voice. sandamakmak na habilin na naman muli ang narinig ko kay daddy. huminga lamang ako ng malalim at ngumiti sa kawalan. kahit kailan talaga si dad.
" no boys allowed..Li', okay?."
" copy that daddy.."
i chuckled as they both bid their goodbyes. halos tingin ko nagaagawan pa sila sa phone. nang pinatay ko na ang tawag agad ko sila namiss..
dumating ang inorder ko. dahil sa gutom agad ako kumain, pagkaalis ng bellboy.
nagising ako kinabukasan na hindi pa din sanay na nandito pala ako sa ibang bansa at wala sa amin. alas-otso na pala, alas-diyes mag-umpisa ang appointment ko para aming proffesional photography test.
kabado dahil alam kong marami din na marunong at expert na when it comes to photography. isang karangalan na sana makapasa ako dahil ang kabilang sa makapasa dito, magkakaroon ng pagkakataon makuha na photographer sa isang shoot ng victoria's angels.
may bikini summer photoshoot next year para sa mga ito. and this will be a fantastic! hindi pa ako nakakita ng photographer na babae para sa mga ito, palagi lalake or kaya naman gay ang mga nagsa-shot sa kanila.
pinapatuyo ko ang aking buhok, ng marinig ko ang pag-ring ng aking phone. it was Kuya Liam, binaba ko muna ang blower para masagot ko ito. pinatay ko at tinanggal sa saksakan.
" hello..Kuya, missed me?."
ngiting bati ko dito pagkatapos ko sagutin ang tawag nito. kaso nawala ang aking ngiti ng matagal itong nakasagot sa kabilang linya.
" oh? Kuya Liam..hindi ka man nagsasalita, naiiyak ka na siguro.." i laughed a bit.
ganoon na lamang ang gulat ko ng magsalita ang nasa kabilang linya. it was the prick, Carlos Gabriel Montevallo.
" hey' baby Li'..if your asking me if i mised you?..well, definitely yes. i'm sorry to ruin the moment. hiniram ko kasi ang phone ng Kuya Liam mo, just to give you this call..how are you?."
matagal bago ako naksagot dito. ang mahina nitong boses, na siyang nagpabilis muli ng tibok ng puso ko. sapat na para magwala ang lahat ng kulisap sa aking tiyan. ang bawat paghataw ng aking puso mas lalo ko naiisip ang kanyang mga labi na nakadampi sa aking labi noon.
i muttered a soft cursed. na agad itong nakareact dahil sa sinabi ko.
" you really have a habit of cussing huh?..kung nandiyan ako kinuyumos na kita ng isang halik."
" well sorry, fucking to tell you..wala ka dito, and i am glad that you're not around..sige na ma-late na ako sa appointment ko. salamat sa pagtawag..i don't even know why you wasting your time calling me,.habang kasama mo fiancee mo.."
narinig ko ang mahinang pagtawa nito. fuck! that voice, bakit ang sexy ng boses niya pakinggan. kahit naka-full aircon ang silid na ito, agad ako pinagpawisan.
" tunog selos ah.." ani nito sa gitna ng mahina niyang pagtawa.
" selos your face!..whatever Mr. Arrogant..gotta go bye."
hindi ko na siya hinintay sumagot. agad kong pinatay ang tawag nito. muli pa siyang tumawag but i ignore the call. pinagpatuloy ko ang pagaayos sa aking buhok. i pulled out from the closet, ang aking pulang bonnet. i wear white spaghetti strap na pinatungan ko ng isang a small leather jacket black.
sinout ko ang aking itim na boots, na may takong. with my tight jeans, i checked myself again in the mirror. nag-beep ang aking phone. his name appeared on the screen of my phone.
Carlos Gabriel:
Brenda is not my fiancee. if there is only girl that i want to spend my life with..it was only you, Lianna. you can' escape from me baby..
i just rolled my eyes after ko mabasa iyon. kinuha ko ang aking favorite na maliit na bagpack. nalagay ko na lahat kailangan ko. lumabas na ako mula sa aking kwarto at nag-cab patungo sa pupuntahan ko.
madali lang naman narating iyon isang building. nasa second floor ang room kung saan lahat ng photorapher doon mag-exam at may mga tests pang gawin for shot.
i bit my lower lip, as i fix my red bonnet. i scanned the room na-tense ako bigla. umiral na naman pagka-mahiyain ko. nagdi-discuss na ang proctor sa unahan.
pumunta ako sa may likod sa pinakadulo ng room. nakatalikod ang proctor kaya hindi ako nito nakita pumasok. hindi pa naman ako late, dahil parang bago lang nag-umpisa ang discussion about sa photography.
nilingon ako ng isang guy sa unahan ng banda saan ako nakaupo. he's slight charming lalo na nung ngumiti ito sa akin. ngumiti ako pabalik sa kanya. naalis lang atensyon nito sa akin ng magsalita ang lalakeng proctor sa unahan.
nagsimula ang aming exam. relax lamang ako sumagot, dahil parang easy lamang ito. some parts of the camera and other stuff na kailangan sa photography. halos isang oras din ginugol ng lahat para sa exam.
nabuga ako ng hangin ng matapos ang isang araw. bukas sa studio kami, at next week malalaman na kung sino mga nakapasa. agad akong lumabas ng room, ng may marinig akong tumawag sa aking likuran.
" hi Miss..um--i'm Lawrence by the way, you are?."
" Lianna.." tipid kong sabi at inabot ang kanyang nakalahad na kamay.
siya iyong lalake nasa unahan ko kanina.
"where you from, Ms. Lianna."_ ngiti nito at sumasaby sa aking paglalakad.
" i'm from Philippines..what about you?."
" really? pinoy ka?.."
" oh kababayan?.." tumawa kaming dalawa.
inaya ako nito kumain sa isang resto doon. kaya pumayag na din ako. marami itong kwento, taga-Pilipinas siya lumaki pero nandito na sila ngayon sa NYC. dahil dito na nagtatrabaho ang kanyang mga magulang.
" akala ko nung una, korean ka..mata mo kasi..you look like one of the korean artist."
tumawa lamang ako sa tinuran nito. inilibot ko ang tingin sa resto kung saan kami ngayon. maganda ito at pwede din kung gusto mo sa labas para natural ang ambiance.
" saan ka tumutuloy dito?."
muling tanong sa akin ni Laurence na siyang muling binalingan ko.
" sa hotel..ayaw kasi ni Kuya Liam na mag-apartment ako dito eh."
" theres an apartment na affordable lang..malapit sa tinitirahan namin. if you want i can accompany you para tingnan ito.."
" nah' huwag muna ngayon. maybe next month uuwi din ako ng Pilipinas..but its nice to meet you, atleast my pinoy akong kilala dito."
he give me his boyish smile. infairness Laurence is a charming guy. but then hindi ganito ang mga tipo ko. i don't like guys who is very kind face. mas astig iyong tipong misteryoso ang dating. like Carlos Gabriel Montevallo.,Lianna?.
naalala ko na naman siya. hindi ko na muling nasundan ang pinag-usapan namin ni Laurence ng maalala ko si Carlos Gabriel.
" Lianna?..are you alright?."
concern na sabi ni Laurence sa akin. hindi ko namalayan na natutulala na pala ako kanina pa.
" yah' i'm okay..why?."
" you're spacing out..kanina ko pa kinukuha attention mo,.you sure your good?."
" yep..maybe i'm just exhausted a bit. i'll go ahead now Laurence..thank you for today."
sabi ko dito at bahagya pa siyang tumango. he looked at me with a concerned look in his eyes.
" hatid na kita.."
" naku huwag na..i can manage."
i smiled to him. i rosed from my feet at nagpaalam ulit sa kanya. nauna na akong lumabas ng resto at sumakay muli ng cab pabalik sa hotel kung saan ako tumutuloy.
gusto ko mag-rest muna, mamaya na ako lilibot dito sa city ng NYC. bakit bigla kong namiss ang de frutas na iyon. naku! Lianna, why don't you admit it..nahuhulog ka na kay Carlos.
no! impossible. hindi dapat dahil nakalaan na siya para sa iba. hindi ko dapat hinahayaan ang sarili ko mahulog sa kanya dahil alam kong imposible maging kami. maybe he is a friend of my brother, but it doesn't mean na kailangan ko din makipag-close sa kanya.
but how about the kiss Lianna?. hinalikan ka niya sa Calaguas Island noon.
sarili ko mismo tinatraydor ako. that was months ago. and it was a plain kissed, wala lamang iyon sa kanya. baka nga gusto niya lang ako paglaruan mga oras na iyon. i am this stupid na hindi man lang lumayo agad bago pa niya ako mahalikan.
a part me of me wanted to scream when i remember that. dumating lamang ako sa hotel na tila nakalutang ako sa alapaap. my mind is too occupied because of memories with him.
kailan nga ba ako nag-umpisa na mainis sa kanya.? nakalimutan ko na. siguro dahil masyado siyang makaagaw atensyon na halos lahat ng babae nagkakandarapa sa kanya.
" you're the last guy on earth, who can't be mine..even if i want to, Carlos Gabriel. coz no matter what i do still we're not compatible with each other..you are too much for me.."
bulong ko sa aking sarili. i should stop remembering that effin' kissed we shared!. its not healthy to think of it. why Lianna? dahil apektado ka?.
no! coz i'm afraid if i'll fall. he's not around to catch me..