[PROLOGUE]
Hey!
Hello!
Naririnig mo ba ako?
Hi!
Please...notice me!
Palagi ko 'yang sinasabi sa kanya pero hindi parin niya ako naririnig. Kahit tumingin o tuonan man lang niya ako ng pansin ay wala, wala siyang oras para tignan ako.
Nauumay na nga ako eh, even sa mga tao, hindi nila ako pinapansin at wala silang pake sa akin. Sino ba naman ako? isa lang naman akong multo na hindi nila nakikita. Ang tanga ko, right? ang tanga tanga ko talaga!
Dumating nalang ang araw na nagkulong ako sa isang silid na walang ilaw, madilim. Nakaupo 'kong niyakap ang aking tuhod habang sinulit ang oras sa pag-iyak. Kailan ba ako susunduin ng isang Reaper? ganon naman diba? may napapanood kasi akong movie na ang mga kaluluwa at multo ay kinukuha ng mga Reaper upang ihatid sila sa huling hantongan kung sila ba ay mapupunta sa langit o imperno.
Nang medyo, okay na ang pakiramdam ko ay naisipan kong lumabas upang bisitahin ang aking mga kaibigan.
Malapit na ako sa labasan nang may naka-agaw sa aking atensyon. Isang lalaking naka all black at may sumbrerong itim rin ang kulay. Nagkatitigan kami saglit pero bumitaw din siya at nilagpasan ako. Bigla naman akong napa-isip. Nakikita kaya niya ako? posible kaya?
Bumalik akong sa dinaanan ko at sinundan ang lalaki.
Baka ito na ang ang solusyon sa lahat ng problema at mga katanungan ko. Sana nga ito na...
Genre: Paranormal-Romance
Official Hashtag: #AILWAGhost
***
This is work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are eighter the products of author's imagination or used in a fictitious manner. Any recembrance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Please obtain permission.
____________________
Warning: Explicit. May involve themes not suitable for minors. Read at your own risk.