Chapter 22
GRADUATION DAY!
Kath’s POV
Badtrip! Dahil sa dalawang gabi na akong hindi nakakatulog ng maayos dahil sa pagiyak. Sobrang namamaga na yung mga mata ko. Naiinis nga si Kiray sakin dahil imbis na magbeauty rest ako, bakit daw inubos ko ang lahat ng luha ko. Naapektuhan na din ang barkada dahil sa di naming pagpapansinan ni DJ. Hindi ko alam kung bakit ganito, dati naman takot akong nagagalit siya at ganon din naman siya sa akin. Bakit ngayon natitiis naming hindi magpansinan na parang hindi kami nageexist sa buhay ng bawat isa? Nasa akin pa din ang mga litrato. Hindi ko alam kung bakit ko pa itinatabi yon na dapat naman ay sinunog ko na iyon o pinunit. Masukista na ba talaga ako? Humiga ako sa kama. Talaga bang magtatapos na lang ang pinagsamahan naming ni DJ? Hanggang dito na lang ba talaga kami? Wala pa man kaming matatawag na relasyon eh nagkakasakitan na kami. Mahal kita DJ. Sobra. Kaya siguro ako nasasaktan ng ganito.
Daniel’s POV
Sobra bang sinagad ko na ba ang pasensya ni Kath? Nagalit ba siya ng sobra dahil hindi ko nirereplyan ang mga text niya? Bakit kasi nasira pa yung phone ko..ang sama ng timing? Sobrang sakit ng mga salitang sinabi ni Kath kagabi. Hindi ako ang itinuturo ng signs kaya alam niyang hindi ako ang para sa kanya. Ano ba kasi ang mga signs nayun? Hindi ba pwedeng mahal ko siya para maging kami na? bakit naunahan ako ng destiny? Kung hindi sana nagpakita kung anu man yung signs nayun nung gabing yon eh di sana bukas pwede ko na siyang ligawan? Si Quen ba talga ang para sa kanya? Hindi pa ba sapat ang matagal naming pinagsamahan para ako na lang ang lalaki para kay Kath? Siguro nga hind pa siya sigurado sa akin. Siguro nga hindi pa niya ako ganoon ka mahal para magpatulong pa siya sa langit.
Kinuha ko ang scrapbook. Kath, kung alam mo lang kung gaano kita kamahal. Ipaglalaban kita kahit pa kanino. Pero kung ayaw mo, dahil mahal kita papalayain kita. Kahit masakit. Kahit parang ikakamatay ko. Ayoko lang na makita kang nalulungkot. Ayoko lang na sa bandang huli, na pagpinilit ko ang gusto ko, magsisi ka dahil hindi pala ako ang mahal mo.
Kumuha ako ng papel.
Dear Pusa, alam mo bang aalis na ako bukas? Alam mo bang hindi totoo na sa Cebu ako magaaral dahlia ng totoo pinipilit ako ng lola ko na sa states na magtapos ng kolehiyo? Pasensya ka na kung hindi ako pormal na makapagpaalam sayo huh? Natatakot kasi akong marinig sayo na wala ka ng pakialam sakin. Natatakot akong hindi makaalis dahil sayo.Pusa, alam mo bang kaya kong talikuran ang lahat para sayo? Alam mo bang ang tanging hinihiling ko lang ngayon ay ….pigilan mo ko. Gusto ko magalit ka sakin kasi aalis na ako. Gusto ko pigilan mo ako sa pag-alis ko. Pero alam kong hindi mo iyon gagawin. Alam kong nasaktan ka sa pagalis ko noon at hindi pagkausap sayo. Inaamin ko, nagawa ko iyon dahil nasaktan din ako. Nasaktan ako ng sobra ng makitang mayiba ka pang gusto. Isa lang ang tandaan mo…mahal na mahal ka ng unggoy na ito.
Love,
Monkey
Ps.
Sana pigilan mo ko.
Itiniklop ko ang papel at inipit ko yon sa scrapbook. Inilagay ko ang scrapbook sa taas ng computer table ko.
SETTING: PICC – GRADUATION VENUE
Kath’s POV
Sobrang tagal kong hini ntay ang araw na ito. Yung grumadweyt na ako. Naeexcite na kasi akong mag-college. Pero ngayon, parang ayaw kong ihakbang ang mga paa ko. The moment na umakyat na ako sa stage para kunin ang diploma ko, wala na akong magagawa – GRADUATE na ako. Siguro kaya excited ako ng sobra noon dahil may isang tauhan sa kwento ng buhay ko na nagpapasaya sakin. Si Daniel. Kasama siya sa plano ko. Kasama siya tuwing iniisip kong magkasama kami sa iisang university. Lahat na yata ng aspeto ng buhay ko eh kasama siya.
Nakita ko na ang 4-A. Nakita ko na rin si Daniel. Naka-smile. Parang gustong tumalon ng puso ko. Parang gustong matunaw ng galit ko. Daniel……
Natapos na ang graduation. After naming magpicture picture nagpaalam na kami sa isa’t-isa dahil may kanya kanya pa kaming celebration. Pinuntahan ko lang si Tita Karla tapos nagpaalam na din ako.
Tumuloy kami sa isang resto nila Mama at Papa. Nakita yata ni Mama na naiyak ako kanina.
Mama: Kath, bakit parang naiiyak ka?
Kath: Ha ah eh..pinunas ko ang luha..masaya po ako kasi finally graduate na ako. Syempre may part dun na totoo pero kaya lang naman kasi naiyak dahil alam kong aalis na si DJ.
Papa: Anak, me and your mom are proud of you.
Kath: I smiled. Thanks Pa, thanks Ma. Then tumayo ako para ihug sila.
Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng nagsalita si Papa.
Papa: Anak, baka bukas may manliligaw ka na.
Kath: Huh???
Bahagyang siniko ni Mama si Papa. Tapos bigla silang tumawa.
Mama: Nako anak, wag kang magpapaniwala sa Papa mo. Baka hindi naman bukas, baka sa isang araw.
Tapos pagkasabi no’y nagtinginan sila at tumawa.
Ano yon? Anong meron???
---
DAY NG PAGALIS NI DJ!!!
Sabi ni Julia 3pm daw ang flight ni DJ papuntang Cebu.
“Best, may pa-despedida si DJ ngayong umaga..punta ang barkada sa Mall. Tara!” text ni Julia.
“Sige best, masama ang pakiramdam ko.” Reply ko
“Best……last na to” text ulit ni Julia
Pinatay ko ang phone ko. Oo aalis na siya, bakit sa abroad ba siya pupunta para magpadespidida pa? ayoko ngang pumunta at baka andon lang ang Girlfriend niyang si Nicole. Pinatay ko ang phone ko. Alam ko na ang ugali ni Julia, pag di ako nagreply tatawagan ako nun.
11:30 AM ng tinawag ako ni Yaya sa kwarto may bisita daw ako sa baba. Si Ate Roanna. May hawak hawak siyang scrapbook.
Kath: Hi Ate, napadaan ka? At iginiya ko na siya para umupo.
Roanna: I think this belongs to you. Ibinigay niya sakin ang scrapbook.
Kath: Ay hindi..kay DJ ata yan ate. Hindi ko tinanggap.
Roanna: Yes. Pero Sorry kay DJ, pinakialaman kasi ni Carmela kaya nacurious ako sa laman and I saw your pictures here.
Nagulat ako.
Kath: Po??
Nagkibit balikat lang siya.
Dahan dahan kong kinuha ang scrapbook at binuksan iyon.
Para PUSA ng PUSO ko. I admit corny ito.
Pusa?? Si DJ lang ang tumatawag sakin ng pusa. Binuksan ko ulit ang mga kasunod.
Puro pictures ko nga.
Nasapo ko ang ulo ko. Binasa ko lahat ng nakasulat.
Pictures mula sa van. Nung outreach. Nung Sportfest Nung naglalakad kami. Nung nanood kami ng movie. Sa park. Sa Fieldtrip. ………lahat ito memorable sa kanya. Lahat ito pinahahalagahan niya.
Nakatingin lang sa akin si Ate Roanna. Naawa ba siya o natutuwa..hindi ko alam. MAHAL ako ni DJ!!
Kath: Mahal niya ako? Tumingin ako kay Ate Roanna.
Tumango lang siya.
Kath: Mahal pala niya ako. Naiyak na ako pagkasabi non. Yung epek nung picture nila ni Nicole parang lumabas kasama ng luha ko.
Kath: Matagal na pala niya akong mahal? Bakit hindi niya sinasabi? Bakit iba yung pinakita ng signs??
Biglang tumingin sakin si Ate Roanna.
Roanna: Signs????
Tumango ako.
Kath: Humingi ako ng sigs. Pero si Quen ang tumupad non.
Roanna: Would you mind, if I asked about those signs?
Kath: first, sinukin. Second, stripe na shirt and last yung pink na wig?
Parang nag-isip siya.
Roanna: Stripe shirt?? Pahiram nga muna ng scrapbook.Parang nakita kong may picture na nakastripe si Dj dito eh..wait lang.
Binuksan niya yung scrapbook.
Roanna: Here.
Nagulat ako. Tiningnan ko ang date ng picture. Same day ng outreach namin. He’s wearing stripe with Albie. Pero sabi ni Ej n aka black shirt si DJ.
Kath: OO nga. Parang bumilis ang tibok ng puso ko.
Kath: How about the pink na wig?
Ngumiti siya.
Roanna: Do you remember yung school event ni Carmela? Alam mo papatayin talaga ako ni Dj kung nilabas ko ang scandal nyang ito. Its something “ridiculous”.
I remember na. It o yung sinasabi ni Diego nung school camp.
Nilabas ni Ate ang phone niya. Ihinarap niya sakin at sinabing,
Roanna:Here.
Dj and Carmela, wearing PINK na WIG. Hinawakan ko ang bibig ko. Bigla kong nayakap si Ate roanna. Hindi ko namalayang natapig ko ang scrapbook at nalaglag sa floor.
Dinampot koi yon ng may maiwang isang papel. I opened it.
I read it. i felt numbness. Mula paa paakyat ng ulo ko. Ngayong alam ko nang mahal niya ako, aalis siya? 4 years or 5 years…sobrang tagal non. Baka may mahanap na siyang iba.Ayoko ko.
Roanna: Kath, are you okay??
?
?
?
Kath: Ate….sa …..states…
Bigla niyang kinuha ang letter. Nabigla din siya sa nabasa.
Roana: Hindi ko ito alam. Sa states?????
Kath: Ate, asan na po ba si DJ?
Roanna: Kanina before I went here, paalis na siya…hindi na ko sumama sa paghatid sa airport dahil alam kong sa Cebu lang naman siya pupunta. Nakagat niya ang pangibaba niyang labi. Kath, can you do me a favour????
Tumingin ako sa kanya.
Kath: Ano yon?
Roanna: Mahal mo siya diba?
Kath: Sobra
Roanna: Pinigilan mo siya.
Pipigilan kaya ni Kath si DJ???? konti na lang at matatapos na ang kwento ko!!! wag bibitiw!!!