Hayatımın dönüm noktalarına ben ben diye girdim , virajı alamadım.
Çektim kenara , oturdum sen sen diye ağladım.
Gece çok uzun olacak biliyordum.
Sonunda bedava uykusuzluk diyarına vardım.
Kendime umudumla bir tane uykusuzluk satın aldım, çünkü onun değerini en iyi ben bilirim.
Eve gelince ağzıma bir uykusuzluk attım.
Uykusuzluğun yan etkisi vardır bilirsiniz, kaleme özlem.
Elime kalemi her alışımda aklıma sen geldin ve saçma saçma sorular.
Acaba kimsenin olmadığı bir ormanda, bir ağaç devrilse ses çıkar mıydı?
Bence ses kimse onu duymayacak diye üzülür, ortaya çıkmazdı.
Keşke, bedava keşkeler diyarına da uğrasaydım.
Çok az keşkem kaldı ve az önce olduğu gibi boş yere kullandım, sen varken.
Şiirlerimden araklamak da benlik değil zaten.
Aylardır bedava olmasına rağmen keşkelere, uykusuzluklara umut harcadım.
Sabah sen diyarına gelecektim lakin umutlarımı boşa harcadım.
Galiba sensiz kaldım.
Hayatımın dönüm noktalarına ben ben diye girdim , virajı alamadım.
Çektim kenara , oturdum sen sen diye ağladım.