Answers
Jay-jay's POV
"Alam mo ba?" Tanung ko kay Kuya Angelo.
Hindi sya sumagot. Naka-cross arm lang sya'ng nakatingin sakin.
"Alam mo... Tama ba ko?" Tanung ko ulit.
Huminga ng malalim si Kuya at bahagya'ng nag-nod.
Tang'na!
"Kaya ba ayaw mo kong payagan na magpunta don?"
"That's not the point here----"
"I don't care about your point!" Sigaw ko dahilan para magsalubong ang kilay nya.
Natatakot ako sa kanya pero mas natatakot akong malaman yung totoo.
"Kung paliwanag ko ang hinihingi mo, wala kang mapapala sakin."
"Pero karapatan kong malaman! Tatay ko yun..." sabi ko at nagsimula na namang mag-unahan ang luha ko sa pagbagsak.
"I'm not the one who will explain it to you. Darating na si Tita Jeana dito bukas. Sa kanya mo na itanung yan."
Tinignan ko si Kuya sa mga mata nya. "Wag mo syang papuntahin dito. Ayoko syang makita."
Ayoko syang makita. Masama na ang loob ko sa nalaman ko, wag na nyang gatungan pa.
"Jay----"
"AYOKO SYANG MAKITA!" Sigaw ko at mabilis na tumakbo papunta sa kwarto ko.
Ni-lock ko agad ang pinto pagkasara ko. Hindi ko na pinigilan pa yung luha ko. Sobrang sakit ng malaman na alam pa nila kung nasan yung Papa ko pero wala man lang silang sinabi sakin.
Abo't kamay ko lang pala sya.
+++++++++++++++++++++++++++++
Aries's POV
Nilagyan ko ulit ng yelo yung ice bag na hawak ko. Aaminin ko, sobrang sakit pa rin ng suntok sakin ni Keifer.
Hindi ko alam kung dahil matagal na kong hindi nakikipag-away o sadyang ibinuhos lang nya yung galit sakin.
Yung mga tingin nya, it's the same look when he punch because of Ella.
What does it mean?
"Aries..." Kuya called me. "...I thought you'll keep an eye on her?"
"Sorry... Pinag-hiwa-hiwalay kami ng lugar."
"Your sorry won't change anything. Nagkita na sila." Inis na sabi nya sakin.
Tss.
Bakit ba hindi nalang nya hayaang magkita yung dalawa? Maswerte nga si Jay-jay kung tutuusin. Her father is doing all the effort just to find and be with her.
Unlike mine.
Nage-effort sya'ng anu? Makita ako para makahingi ng pera. Sometimes i think it's better kung napatay nalang sya ni Jay-jay nun. I know, it's a bad thing to think like that but no one can blame me.
My phone ring in a short time and followed by a text message. I thought it was Ella, so i get my phone immediately. But i'm wrong. I delete the text message and shut down my phone.
How did he know my phone number?
+++++++++++++++++++++++++++++
Jay-jay's POV
Daig ko pa yung kriminal na tumatakas sa kulungan.
Kasi naman... Ayoko nga sya'ng makita kaya binuhos ko na yung oras ko sa kaka-isip kung panu ko makakatakas.
Bwala!
Eto ako ngayon at nakasakay sa bike. Papunta sa lugar na hindi ko alam. Dumaan kasi ako sa bintana sa likod ng bahay.
Joke!
Hinintay ko lang umalis si Kuya, tapos dumaan ako sa harap para kunin yung bike ko. Nakita ako ni Aries pero wala namang paki sakin ang isang yun.
Galit din ako sa kanya! Alam din kasi nya. Pero kung tutuusin, quits lang kami. May alam akong hindi nya alam.
Alam kong buhay si Percy.
Pinagsabihan kasi ako nila Keifer na wag muna ipaalam sa kanya. Hindi pa nga naman kasi kami sigurado sa balak ni Percy.
Pero hangang ngayon, inaabangan ko pa rin yung text or tawag nya. May pagkakataon nga na hindi ko hinahayaan na malowbat or malayo sakin yung phone ko.
Speaking of phone, tumatawag sakin si Kuya. Bahala sya! Hindi ako haharap sa babae na yun. Aalis din naman sya agad kaya makaka-uwi din ako ngayong araw. Patuloy ako sa pagB-bike at sa totoo lang ngayon ko lang napansin na paakyat na tong daan.
Medyo hirap na ko sa pagpidal. Sandali ako'ng huminto at pinagmasdan yung paligid. Para kasing pamilyar sakin.
Bumalik ako sa pagpidal habang patuloy sa pagmasid sa mga dinadaanan ko. Hangang sa meron akong na-realize.
Papunta kila Keifer tong lugar na to!
Panu ko nakarating dito ng hindi ko namamalayan? Hanep yan! May sarili nabang isip tong bike ko at nagdesisyon mag-isa?
Tumunog na naman yung phone ko. Unknown number yung tumatawag. Ayoko sana sagutin pero baka kasi si Percy to.
"H-hello?"
["Asan ka?"] Tanung nung nasa kabilang linya.
Hindi ko makilala yung boses nya. Pero alam kong hindi sya si Percy. At kung sino man sya, bakit ko sasabihin sa kanya?
"Sino ka? Pakialam mo kung nasan ako?"
["I'm asking you a question. Answer it!"]
Napataas ang isang kilay ko sa sinabi nya. Eng kepel neng meke nyang utusan ako!
"Hoy! Kung sino ka man, wag kang tanga! Bakit ko sasabihin sayo kung nasan ako?! Ni hindi ka nagpapakilala! Kung wala kang magawang matino, wag ako istorbuhin mo! Don't me!" Inis na sabi ko.
["Tss."]
Ay! Kilala ko na. Tabas pa lang ng Tss, alam ko na kung sino. Dalawa lang silang mapag-ganyan.
["..Dami mong alam."] Inis na sabi ng Hari ng mga ulupong.
"Anu ba kailangan mo?!"
["Asan ka nga?!"]
Tinignan ko yung paligid ko. Sasabihin ko ba sa kanyang nasa daan ako malapit sa kanila? Wag na siguro, baka isipin nya ini-stalk ko sya.
"Nasa daan." sagot ko.
["Be specific."]
Naku naman!
"Hindi ko alam. Basta nagb-bike lang ako."
May narinig akong bumukas na gate sa side nya. Mukang palabas ang luko.
["Kindly turn around."] Utos nya.
Kahit naguguluhan, ginawa ko naman. At saktong paglingon ko. Bumungad ang naka-short at tshirt na Keifer habang nakatayo sa tapat ng gate.
Bakit andito to?
Tinignan ko yung kabuuan ng pwesto nya. Bahay pala nila to, ngayon ko lang napansin. Hindi ko kasi napag-masdan ang bahay nila dati dahil nasa loob lang kami nun. Hindi tuloy naging pamilyar sakin.
Pinatay nya yung tawag at naglakad palapit sakin.
"Asan ka?" Tanung nya.
"S-sa tapat ng bahay nyo." Naiilang kong sagot.
"Come inside." Sabi nya at naglakad papasok sa gate nila.
Hindi ko alam yung sasabihin ko. Hindi rin ako nakagalaw sa pwesto ko.
"Jay-jay..." Tawag nya sakin.
Napilitan akong maglakad habang hatak-hatak yung bike ko papunta sa kanila. Sobrang lawak ng bakuran nila. Feeling ko, mas lumawak pa buhat nung huli naming punta.
Nakita ko naman yung mga kotse ni Keifer. Oo... Mga kotse nya. Sa kanya lang daw yan sabi ni Yuri sakin. Ayaw daw kasing pahawakin ng manibela ni Keifer si Keigan.
May topak daw kasi.
Pinarada ko yung bike ko sa sulok. Sa tabi lang ng mga kotse nya. Parang laging walang tao sa bahay nila. Ang laki-laki tapos sila-sila lang yung nakikita ko.
"Kayo lang ba nakatira dito?" Tanung ko sa kanya.
"What do you think?" Sarcastic na tanung nya sakin.
"Ibig kong sabihin, nasan yung mga maid? May butler pa kayo diba? Tsaka asan yung parents mo?"
Huminto sya at tinignan ako. "My parents don't live here. Maids and butlers are inside their rooms. Ayoko ng marami'ng tao'ng pakalat-kalat."
Lumakad ulit sya at pumasok sa bahay. Sunod naman ako. Napaka-seryoso nya nung sinagot nya yung tanung ko.
My parents don't live here.
Pwede ba yun? Sabagay hindi ko nga kasama yung parents ko sa bahay eh.
Pumasok ulit kami sa panibagong pinto. Mukang eto yung sala's nila. Sobrang dami ng sofa, mga apat na set ata.
Naupo sya sa isa mga sofa, pagtingin ko dun sa coffee table. May tambak ng bote ng alak at ice bucket. Nagsalin sya sa baso at uminom.
"Aga naman nyan." Komento ko pero hindi nya ko pinansin.
"Umaano ka naman at nakarating ka sa tapat ng bahay ko?" Tanung nya.
"Nagb-bike nga... Panu mo nalaman na andyan ako sa labas?"
Uminom muna sya bago magsalita. "I have my ways."
Anu ka bangko?!
Niligid ko yung paningin ko. Ang laki kasi talaga ng sala's nila. Painting lang ang design sa pader at wala akong makita'ng picture nila o ng pamilya nya.
"Anu pala trabaho ng parents mo?" Tanung ko habang nakatingin sa isa sa mga painting.
"None." Mabilis nyang sagot.
Napatingin ako sa kanya. "Pwede ba yun? Ang laki-laki ng bahay nyo. Alangan namang binigay lang sa kanila to ng kung sino."
Tinignan nya ko bago magsalin ng alak sa baso. "No one gave this house to them, because this is mine. Only mine."
Huh?! Sa kanya lang tong bahay na to?
Mukang nahalata nya na naguluhan ako sa sinabi nya.
"This house is mine. Hindi sila nakatira dito, dahil hindi ko sila pinatira dito." Paliwanag nya.
"Panu yun? Eh asan sila?"
Ini-straight nya yung alak sa baso bago mag-salin ulit. Sandali nyang hinawakan yung tenga nya na may hikaw bago sumagot sa tanung ko.
"My Mom is dead. My Dad is busy with his new wife. Pina-alis ko sila dito, dahil hindi ko gustong makita yung pagmumuka nila. Any question?"
Napayuko ako. Hindi ko intensyon na buksan yung topic na yun. Expected ko kasi, complete family sila dahil kasama nya sila Keigan at Keiren sa bahay.
"S-sorry." Sabi ko.
Hindi sya sumagot. Tinuloy lang nya yung pag-iinom. Nakaka-ilang alak na ata sya pero wala man lang akong makitang marka na may tama na sya.
"Ikaw..." Basag nya sa katahimikan. "...what's with your family?"
"A-ayos lang... N-nakita ko na si Papa kahapon diba?"
He chuckled bitterly. "You know... You're unfair."
Alam kong ibig nya'ng sabihin dun. Hindi sa unfair. Ayoko lang talaga'ng dagdagan ang isipin nila. Kagaya nya, may family problem na sya tapos sasabihin ko pa yung sakin.
Bigla syang nagbaba ng baso'ng may alak sa harap ko.
"Let's play a game. I will ask you questions and if you don't want to answer, drink this. It will be the same with me." Sabi nya.
Ay teka... Ayoko!
"A-ayokong mag-inom ngayon."
"Then answer my question." Seryoso nya'ng sabi.
"Keifer... Kasi----"
"Hindi ka makaka-uwi." Bigla'ng sabi nya na nagpatigil sakin. "...i have my ways, remember?"
Tinignan ko yung baso ng alak. Okay! Hanga't kaya kong sagutin, sasagutin ko.
"Game!"
++Don't forget to Vote, Comment and Share. 😉 ++