Chapter 23.
Amiko's POV
Umuwi na ako, inihatid ako ni Rupert sa bahay. Pero napansin ko habang nasa byahe kami, malalim ang nasa isip nito. The whole ride itong nakamasid sa labas nmg kotse at seryoso ang mukha. Hindi ko na siya tinanong kung ayos lang ba siya kasi its obviously not.
Pagdating ko ng bahay...nagulat ako sa nakita ko sa pinto. May isang note doon. At kung ewan nga naman. Si Francis ang nag-iwan ng note.
~Amiko, babalik ako dito ahh, pwedeng dito ako matulog. Alam mo naman na ang dahilan eh
-Francis Pogi ^_^V~
Yan yung nakasulat sa note. Napa-facepalm na lang ako at pumasok na sa loob ng bahay. After 15 minutes, dumating na si Francis.
O~o nagulat naman ako sa dala nito. May dala siyang alak?
"t-te-teka? Ano yan? MAG-IINOM KA?" Sigaw ko dito.
"huh? Ang OA mo naman Sadako ka. Hindi saken 'to, ihahatid ko 'to sa bahay kasi pinabili saken ni papa, tsaka bakit naman ako mag-iinom? Ano ako? Brokenhearted? Hahaha baliw ka!"
-_- "okay"
Tumalikod na ako sa kanya, pero tinawag ako ulit nito.
"Hoy Sadako!" lumingon naman ako dito. -_-
Pero paglingon ko, nakita kong may binato siya, kaya naman sinalo ko. Pagbukas ko ng palad ko.
\(*o*)/ parang star na nag-shine ang mata ko sa nakita ko. Hello Kitty sticky note pad.
"alam kong gusto mo yan, adik ka sa pokpok na yan eh hahaha" baliw siya.
"che, pero...salamat na din"
"dapat lang, pinagkamalan pa akong bading ng bilhin ko yan noh"
"sus, bakit totoo ba?"
O__O
"baliw ka ba? Di noh, sayang naman ang mukha kong 'to"
-_- "ang yabang talaga"
"hahahhaha sayang naman talaga eh, hindi naman ako nagustuhan ng babae sa harap ko ahahaha osya hatid ko lang 'to"
O__O tignan mo yung tukmol na yun, tuwing babanat ng cheesy line bigla na lang aals. Pero, ewan ko, napangiti na lang ako bigla.
Amiko, ang landi mo, may boyfriend ka na. -_-
Nagbihis na ako ng damit pambahay at bumaba na sa kusina para magluto ng dinner. May kasama kasi akong galing dead hungry island at ang lakas kumain. Kaya naman dinamihan ko ang pagkain.
Nandito naman siya sa bahay ko, kaya naman minsan napaguusapan na kami ng mga kapit-bahay namin eh. Ano nanaman kasi ba ang reason nun. Baka nga nag-away nanaman ang parents niya.
"Amiko! Luto ka ng chicken curry ah"
"baliw, ayoko."
"bakit naman?" O?O Aba, may pout effect pa ang loko.
"hoy tigilan mo yan Francis, kadiri di bagay"
"ewan ko sayo Amiko ano bang lulutuin mo?"
"eto oh" ^_^
Ò__ó "nangaasar ka ba? Allergic ako sa hipon!!!"
"hahaha ehh gusto ko ng tempura eh, gusto mo luto ka na lang ng kakainin mo hahaha"
(o__o) "asar ka, nagka-boyfriend ka lang ang yabang mo na"
"bleeh bitter"
"ewan ko sayo" -_-
Medyo napipikon na ang mokong. Kumain na ako pero siya, ayun nakabusangot habang nagluluto ng pancit canton niya.
"hoy, di yan masarap kasi nakasimangot ka hahah"
"ewan"
Tignan mo 'to, pag siya nang-aasar ang galing-galing, pero pag siya inasar pikon naman. Hahaha
*riiing...*
Napatigil naman ako sa pagkain ko ng mag-ring ang phone ko. si Rupert, tumatawag.
"Hello po?"
"Hi Amiko, how's you dinner?" tumingin ako kay Francis, at nahuli ko siyang nakatingin saken, umiwas naman 'to ng tingin at nakita kong nakakunot ang noo niya. Selos ang mokong. >___< Amiko ang landi mo, reremind ko lang.
"ayos lang naman hehehe"
"matulog ka ng maaga ah..sunduin kita bukas, breakfast tayo sa labas."
"hmmm sige po"
"bye! I love you!"
"bye din! I—"
Napatigil ako sa pagsasalita. Ewan ko pero, biglang umurong ang bibig ko. Bakit hindi ko masabing...
*toot*
Namatay na ang call pero, nagtataka lang ako sa sarili ko.
"psssh, harap-harapan pa talaga" umepal naman si Francis habang inahalo ang pancit canton niya.
"che!"
Natapos na kaming kumain at umakyat na ako sa room ko para matulog. Pinahiram ko na din ng comforter at unan si Francis at doon siya sa sala matulog.
"Good night Sadako" pabulyaw nitong sabi.
"wow, ang ganda naman ng bati mo"
"ewan"
Parang bata naman 'to, o kaya babaeng may PMS sa kasungitan.
Umakyat na ako sa kwarto ko at natulog na.
.
.
.
.
*knock-knock*
Medyo nakaidlip na ako, pero ang ingay, sino naman ang kumakatok sa kwarto ko ng ganitong oras?
Bumangon ako at binuksan ang pinto. Pagbukas ko, isang Francis na ang itim na ng eye bags ang sumambulat saken.
O__O
=___=
"oh? Anong nangyari sayo?"
"di ako makatulog doon, ang init at ang daming lamok."
"so?"
"dito na lang ako sa room mo aircon naman eh" walang alilangan na pumasok sa loob ng kwarto ko ang mokong at nahiga sa kama ko.
"Hoy Francis! Kama ko yan!"
"ehhh dun ka sa sala"
"aba? Loko ka? Francis!"
Niyugyug ko siya pero ang loko, tulog na yata.
"leshe, umusog ka dun!" hindi kumikibo ang mokong, tinulak ko siya para magka-space ako.
Next day...
*pee-peep*
Ano ba yan, nandiyan naman yung pee-peep na yan. Sino ba yan? Bumangon ako sa kama ko, pero feeling ko ang bigat ng binti ko. Pinilit kong bumaba sa kama pero hindi ko magalaw ang binti ko. inalis ko ang kumot at...
O__O
Z__z
"WAHHHHHHHHH"
*PAK*
"ARAY ko naman!!!!" sigaw ni mokong. Ang lesheng 'to, nakatanday sa akin. Gawin ba naman akong teddy bear?
"Leshe ka! Kadiri ka!!!"
"Bakit ba?"
"ewan! Tumayo ka na jan at nand—" teka? Ano ba ang magiging reaksyon ni Rupert if he found out na dito natulog ang mokong na 'to?
"anong oras na ba? Magluto ka muna ng breakfast" natulog ulit ang mokong. Tinignan ko ang oras at...
"gosh! 7:30 na!!!"
O__O napabangon ang loko sa kama pagsigaw ko.
"hahahaha joke lang, 7:00 pa lang hahaha osya maliligo na ako"
"teka? Di ka magluluto ng breakfast?"
"sa labas daw kami kakain ni Rupert ng breakfast at nandiyan na siya sa baba"
(¬?¬) "Rupert nanaman, bwisit!"
"bumangon ka na jan"
Bumaba na ako sa labas para papasukin si Rupert. Pumasok na siya ng bahay pero pagpasok siya.
"oh? Bakit nandito si Francis?"
O___O bwisit 'to, bumaba na pala ng kwarto
"ahh ehhh..."
"dito ako natulog pre bakit?" tignan mo 'to ang yabang pa.
Yung mukha naman ni Rupert parang nainis na ewan. Patay. Ang gulo mo talaga Amiko.
Naligo na ako at nagbihis ng pampasok. Ganun na din si Francis.
"Teka Amiko? Yung almusal ko?"
"magluto ka na lang jan, aalis na kami, i-lock mo yung gate ah"
"huh? Amiko!!! Baliw ka ba?"
"malaki ka na, kaya mo na yan!"
Lesheng 'to parang bata na ayaw magpaiwan. -_-
"isama na lang natin siya Amiko saten" sabat naman ni Rupert. "if that's okay with him"
Nagkatinginan sila ni Rupert at Francis.
"sure dude" sigang sabi ni Francis but me? I was like...
(.oO) turn to left..
(Oo.) turn to right.
Lumabas na kaming tatlo at sumakay na sa kotse ni Rupert, si Francis ang nasa tabi ng driver seat at kami ni Rupert sa backseat. Medyo awkward sa buong byahe.
Nakarating na kami sa isang restaurant. Pumasok na kami at may reservation pala kami.
"here sir, reservation for two" sabi ng recep. Pero kinausap siya ni Rupert parang nag-add ng isa pang reservation para kay Francis.
Inihatid kami ng recep sa table namin. At nagumpisa nang kumain. Buffet style ang resto kaya pumunta na kami sa resto. Pero nagulat ako sa mga foods sa buffet.
"seafood?" tanong ko sa sarili ko.
"yes Amiko, why?"
"ahh eh, wala naman hehehe" lahat ng food sa buffet ay seafood. Nilibot ko ang buong buffet to check if my iba pang food. Pero wala kung hindi hipon, pusit naman kung walang pusit crabs naman. At mali si Francis ng pinasukan niya.
Napatingin ako kay Francis habang hawak ang plate nito at naglilibot sa buffet area. Pero yung plate niya wala pang laman. Medyo nag-aalala ako sa kanya. Allergic kasi siya sa lahat ng seafoods. Basta yung galing dagat, kahit na isda pa yan.
"Amiko, you look upset? Okay ka lang?"
Hindi ko masagot si Rupert dahil nahihiya ako sa kanya, pero paano naman si Francis. Napatingin ako kay Francis na kinakausap ang nasa buffet halata sa kanya ang naiinis dahil dito. Sabi niya pa naman gutom na siya. TT^TT naiiyak na ako.
"ahmm Rupert...k-kasi.."
Di ko pa natapos ang sasabihin ko ng dumating si Francis.
"oh? Tara na guys, kain na tayo" nakangiti nitong sabi sa amin ni Rupert dala ang plate na puno ng..
O___O?
"FRANCIS? Okay ka lang?" tanong ko dito na may halong gulat.
"huh? Oo naman, tara na! let's eat!!!"
Pumunta na sa table namin si Francis dala ang plate na puno ng seafood dishes.
"Amiko, tara na"
Naupo na rin kami Rupert at kumain. Magkatabi kami sa table ni Rupert at nasa harap namin si Francis. Nakikita kong sarap na sarap siya sa kinakain niya. Baliw ba siya? Baka mamaya atakihin siya ng allergy niya. Kumain na lang kaming lahat hanggan sa matapos.
Bumalik na kami sa sasakyan pero ang atensyon ko, ay na kay Francis pa din. Ayos lang kaya ang mokong na 'to. Habang nasa backseat kami, hindi mawari ang tingin k okay Francis sa tabi ng driver seat. Minsan kasi, nakikita ko siyang kumakamot sa mukha niya minsan naman sa braso niya.
Si Rupert naman, nakamasid nanaman sa bintana. -_- ang gulo ng dalawang lalaking 'to.
Nakarating na kami ng school, pagbaba namin ng sasakyan. Namumula na ang mukha ni Francis ganun na din ang braso niya.
"Okay ka lang dude?" Rupert asked him.
"hahahah oo naman, o siya una na ako ahh" pinagmasdan ko lang siya habang naglalakad palayo sa amin. Lumungkot ang mukha ko habang palayo siya sa amin. Naguiguilty ako. TT^TT
Sumunod na ako sa room at inihatid ako ng Rupert, pero pagpasok ko ng room.
"Francis! Okay ka lang ba?"
Nagkakagulo na sila Kaye, Denise at Fenrir ganun na din ang iba naming kaklase na nakapalibot sa seat ni Francis. Agad akong pumunta dito at hinawi sila. Doon ko nakita ang itsura ni Francis. Sabi ko na nga ba aatakihin siya eh. Namumula siya ay kamot ng kamot sa buong katawan. Medyo mainit na din siya na parang nilalagnat.
"Francis! Adik ka talaga, tara na sa clinic!"
"hehehe Amiko naman, wag ka mag-alala noh" Q__Q nakukuha pa niyang tumawa.
Medyo naluluha na ako.
"Kaye, Fenrir, tulungan niyo ako"
"GO!" walang alilangan na binuhat ni Fenrir si Francis. O___O medyo nagulat kami sa beking 'to.
Pagbuhat ni Fenrir kay Francis. Sakto itong nawalan ng malay.
Sa Clinic..
Hindi na ako pumasok sa buong subject this morning. Binantayan ko si Francis sa clinic. Okay na ang lagay niya, nakainom na siya ng anti-allergy. Tinawagan ko ang parents niya pero walang sumasagot. Nasa tabi ako ng bed clinic ni Francis. Tulog siya.
"baliw ka talaga...ang taas kasi ng pride mo kaya kahit ikamatay mo titiisin mo" medyo naiiyak na ako... "nag-alala ako sayo..."
Maya-maya pa, nagising na ang loko.
"Amiko?"
O__O
"ayos ka na ba?" tanong ko agad dito.
Ngumit lang siya "baliw ka talaga" hindi ko alam pero bigla na lang akong naiyak at niyakap ang mokong na 'to.
"dapat kasi *sobs* di ka na kumain eh *sobs*"
"ayos lang, wag ka na ngang umiyak jan..."
"ewan ko sayo" humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya.
"Amiko"
O___O nagulat ako ng bigla niya akong halikan. Bumitaw siya ng halik sa akin.
"salamat..." yun lang ang sinabi niya pero ang pagkakarinig ko ay "mahal kita"