SUGA's Pov
"Πραγματικά, δε καταλαβαίνω το πρόβλημά σου. Η Κίρα δεν είναι σαν την Σου." Είπα καθώς δεν άντεχα άλλο την γκρίνια του Namjoon.
"Με εκνευρίζεις, Suga. "Σχολίασε πέφτοντας στον καναπέ δίπλα μου και παίρνοντας μια κονσόλα.
"Εγώ;" άνοιξα το Play Station.
"Ναι εσύ. Εσύ και οι απότομες αλλαγές στη διάθεσή σου. Τη μία έλεγες όχι κορίτσια στην παρέα και την άλλη μας έφερες την καινούρια!"
Γέλασα αν και δε θα έπρεπε. Όντως η διάθεσή μου μπορούσε να αλλάξει πάρα πολύ γρήγορα και αυτό συνήθως την έδινε στα παιδιά. Είχαν δίκιο φυσικά αλλά δε μπορούσα να κάνω κάτι για αυτό.
"Πρώτον, αυτό δεν είναι αλλαγή διάθεσης αλλά γνώμης. 'Ντάξει τελικά καλή μου φάνηκε." Σχολίασα.
Ο Moonie με κοίταξε πονηρά.
"Τι λες, θα είναι η επόμενή σου;"
Εννοούσε κοπέλα φυσικά.
"Δε ξέρω ρε, Namjoon, τι να σου πω; Άντε συγκεντρώσου τώρα στο παιχνίδι!" Τον μάλωσα.
Απέφυγα να του πω για το απογευματινό παιχνίδι μπάσκετ στο οποίο θα ήταν και η Κίρα. Ήξερα ότι θα τσατιζόταν και θα έφευγε και εγώ έπρεπε να περάσω αυτήν την καταραμένη πίστα πια, χρειαζόμουν τη βοήθεια του κολλητού μου.
Kira's Pov
Η επόμενη μέρα στο σχολείο ήταν το ίδιο καλή με την προηγούμενη καθώς πέρασα όλα τα διαλείμματα με τα αγόρια. Ήταν και ο Namjoon εκεί αν και δε μου μιλούσε και είχε μούτρα.
Όταν γύρισα σπίτι βιάστηκα να κάνω τα μαθήματά μου για αύριο καθώς ήταν Τρίτη και μιας και ήθελα να βγω, έπρεπε να τα έχω τελειώσει μέχρι εκείνη την ώρα.
Μπήκα έκανα μπάνιο, ντύθηκα στα αθλητικά για να ταιριάζω με την περίσταση τουλάχιστον και έβαλα την Άντζι να μου κάνει τα μαλλιά δύο πλεξούδες.
"Που θα πας έτσι ντυμένη;" με ρώτησε. Από όσο ήξερε δεν είχα κάνει καμία εγγραφή σε γυμναστήριο κτλ.
"Στο γήπεδο." Απάντησα. "Θα παίξουν κάτι παιδιά από το σχολείο μου και θα πάνε πολλές κοπέλες."
Στα αλήθεια έτσι νόμιζα πως θα ήταν. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν βρήκα τον Suga μόνο του στο γήπεδο, να εξασκείται στα καλάθια μόνος του.
"Γειά!" Χαιρέτισα από μακριά και τον πλησίασα. "Που είναι οι υπόλοιποι;"
Χαμογέλασε αχνά και μου είπε πως θα αργούσαν λίγο. Μιλούσε άτονα και ήρεμα και σκέφτηκα πως κάτι έτρεχε. Βέβαια πάντα ήταν ήρεμος αλλά τώρα ήταν υπερβολικά.
"Έχεις κάτι;" τον ρώτησα.
"Μπααα." Απάντησε και σταμάτησε να κοπανάει κάτω την μπάλα. Μου την πάσαρε, βγήκε από το γήπεδο και κάθισε στις κερκίδες.
Τον ακολούθησα και κάθισα δίπλα του.
"Σίγουρα;" ξαναρώτησα και αυτός γέλασε.
"Ναι βρε yoona !Απλά σπάστηκα λίγο με τους ηλίθιους που θα αργήσουν, αυτό είναι όλο."
Του είπα πως δεν πειράζει, πως είναι ανθρώπινο να τύχει κάτι τέτοιο καμιά φορά. Παραπονέθηκε όμως πως ανυπομονούσε να παίξει και τώρα βαριόταν.
"Το βρήκα!" Το πρόσωπό του φωτίστηκε αμέσως και πετάχτηκε όρθιος. "Όση ώρα περιμένουμε, θα σου μάθω εσένα πως να παίζεις!"
Δεν πρόλαβα να του πω το οτιδήποτε καθώς με άρπαξε από το χέρι και με έσυρε στο γήπεδο.
"Λοιπόν, αυτή είναι η μπάλα." Είπε και εγώ στριφογύρισα τα μάτια μου. "Αν βάλεις καλάθι από δω είναι τρίποντο, από εκεί παίρνεις δύο πόντους και..."
"Suga εγώ-"
"Ερωτήσεις στο τέλος παρακαλώ!!! Δοκίμασε να τριπλάρεις. Θα σου δείξω και το τζάμπολ. Ξέρεις να μαρκάρεις;"
Μιλούσε και μου έδειχνε πράγματα ασταμάτητα για τουλάχιστον ένα μισάωρο, χωρίς να με αφήσει ούτε λέξη να πω.
Ήρθαν τα παιδιά, θύμωσε ο Namjoon, παρόλα αυτά χωρίσαμε τις ομάδες και ήμουν αντίπαλη του Suga και του Namjoon που ήταν στην ίδια ομάδα.
"Έλα ρε Namjoon, που δε θα παίξει, τόση ώρα την προπονούσα!" Η γκρίνια του Suga έπιασε τόπο.
Το παιχνίδι ξεκίνησε με το πρώτο καλάθι να το βάζω εγώ. Ο 'προπονητής' μου χάρηκε που η δουλειά του απέδωσε, δε πίστευε όμως πως στις επόμενες δύο ώρες θα έβαζα εφτά καλάθια μόνη μου!
Τελικά τους νικήσαμε με 9 πόντους διαφορά και όλοι είχαν μείνει έκπληκτοι.
"Μα πως παίζεις έτσι;"
"Ρε Suga, τι της έδειξες πια;"
"Πάμε καλά; Εσύ για το NBA είσαι! Suga τι παίζει;"
Ο ίδιος ο Suga όμως δεν είχε απαντήσεις για καμιά από τις ερωτήσεις τους. Εγώ το διασκέδαζα. Δεν ήξεραν.
"Κίρα...π-πως;" με ρώτησε τότε και όλοι μαζεύτηκαν τριγύρω μου να ακούσουν.
"Suga, δε με άφησες να μιλήσω, αλλιώς θα στο έλεγα." Γέλασα πονηρά. "Παίζω μπάσκετ από τα τρία μου, ο μπαμπάς μου είναι προπονητής."
Όλοι γέλασαν με το πως την είχε πατήσει έτσι ο Suga. Έπειτα κατευθύνθηκαν προς τους πάγκους για να πάρουν τα πράγματά τους, εμένα όμως με καθυστέρησε ο Namjoon.
"Κίρα, να σου πω λίγο;" είπε ντροπαλά.
"Βεβαίως." Του χαμογέλασα.
Μπορεί να μην μου είχε κάνει καλή εντύπωση από την αρχή αλλά επιδίωκα μια καλύτερη σχέση μαζί του.
"Εμ...ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη..Ξέρεις...για τον τρόπο που φέρθηκα."
"Δε πειράζει." Του χάρισα άλλο ένα πλατύ χαμόγελο. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη εκείνη τη στιγμή που τίποτα δε μπορούσε να μου χαλάσει τη διάθεση.
Τότε έγινε κάτι το αναπάντεχο!
Τύλιξε τα χέρια του γύρω μου και με αγκάλιασε για κάτι δευτερόλεπτα που μου φάνηκαν αιώνες. Ε αυτό κι αν δεν το περίμενα!
Ήταν ήδη βράδυ και ο Jin επέμενε να με πάει κάποιος σπίτι. Την αποστολή ανέλαβε ο Taehyung και ο...Suga.
"Ο Namjoon ήρθε να συμφιλιωθεί μαζί μου." Τους είπα στο δρόμο.
Κοιτάχτηκαν με ένα κατεργάρικο ύφος.
"Ε αυτός είναι ο Namjoon. Δεν αντέχει να κρατήσει κακία για πολύ. " Σχολίασε ο Suga.
"Επίσης, εκτιμάει πολύ ένα ταλέντο στο μπάσκετ!" Σχολίασε ο Tae και γελάσαμε.
Με άφησαν στο σπίτι μου και εγώ έτρεξα να κάνω άλλο ένα μπάνιο, μιας και είχα γίνει μούσκεμα.
Είχα καιρό να παίξω μπάσκετ και ένιωθα τόσο ωραία.