The Heartthrob Project

By walangmagawa1210

106K 3K 477

Audrey, the ultimate IT girl, thought she had it all controlled. She's every boys dream girl and all the girl... More

Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 14
Chapter 15
CHAPTER 16
Chapter 17
Chapter 18
Epilogue

Chapter 13

2.2K 85 6
By walangmagawa1210


AN
Hindi ko pa sana ipopost ito hanggat hindi tapos.. e wala e.. nakulit ako ng nanay ko.... chige na nga! Wala pang edit yan a.. kaya mali mali pa an ibang part dyan.. hehehehe.. read at uour own risk! Hehehehe

Chapter 13

"Grabeeeee... ang sakit ng paa ko..."

Napaupo ako sa bangketa. Ngayon ko lang naramdaman ang pagod. Ilang kilometro kaya ang nilakad namin? Hindi na lang kami sumunod sa party. Hindi ko na kasi carry, nawala ako sa mood. kinumbinsinko naman si Austin na pumunta. Ang sabi ko sa kanya na ihatid na lang nya ako sa bahay pagkatapos saka sya pumunta sa recpetion . Siguradong hinahanap sya doon. Pero wala din daw sya sa mood magparty at sasamahan na lang daw nya ako sa trip ko. E trip ko maglakad, napasubo tuloy sya.

Kaninag naglalakad kami wala akong nararamdamang pagod. Ayoko pa ngang makarating sa bahay. Syempre... nasosolo ko kaya si Austen.

Ramdam ko talaga e.. bagay kaming dalawa.. Compatible talaga kami e. Hehehehe.. joke lang. Actually, we are not fully compatible but we compliment each other. I seldom come across a guy who I can't manipulate. He's the king of guy na hindi tinotolerate ang kahibangan ko, but can still understand me.

Wish ko lang Lord.. please... ibalato mo na lang sya sa akin!

"Hey come on, get up! ang dumi dyan!" Sabi nya pero hindi ko sya sinunod at tinanggal ko pa ang sapatos ko. Mabuti na lang at hindi ko sinuot ang high hills ko. Itong maliit na hills na nga lang, may namuo ng blister.. Nyiiii.. I can't imagine na kung yung 6 inches ang sinuot ko, buong paa ko na siguro ang namamaltos ngayon!

Tumingin si Austine sa relo nya.

" It's almost three, you have to go home. Baka maunahan ka pang makauwi ng kuya mo."

"E ano ngayon? As of the moment... wala akong pakialam sa kanya.. In fact, wala muna akong pakialam sa mundo!" Basta ang alam ko masaya ako ngayon. They're having their moment, why can't I?

"Ummmm... by the way.. congrats a. Know what? I really think you belong in stage."

Umupo sya sa tabi ko. Wala na din atang pakialam kung madumi ang kalsada.

"I don't know. ... Yeah.. I enjoyed it, but I can't see myself doing that all my life."

Seryoso?

Napatitig ako ng kanya.  Sabunutan ko kaya ito! I can't believe this guy! After everything that happened tonight, super sikat na sya and yet....

"So talagang seryoso ka na fill in drummer ka lang? Sayang naman! Tignan mo yung response sa 'yo ng crowd kanina? My Gosh! Parang nadagdagan pa ang kasikatan ng banda ni kuya dahil sa yo!"

Nakapangiti sya. "It was fun....."

Alam kong may continuation ang statement na yon, pero matapos ang ilang segundo mukhang naka-hang na talaga ang sasabihin nya.

"But........ ?" hindi na ako nakapagpigil na hindi magtanong.

Nagkibit balikat sya.

"Wala lang."

Great! Wala syang balak mag-explain. Hulaan ko na lang.

"Are you worried that they will know... I mean.... your... "

How can I put this into words na hindi naman magmumukha akong atribida.

"my parents?"

"Y... yeah.... "

Huminga sya ng malalim.

"Sort of.. Actually, pinioilit kog wag na lang alalahanin. Malalaman at malalaman din naman talaga nila. Wala namang lihim na hindi nabubunyag. Gagayahin ko na lang yung 'I don't care attitude mo.'I'm tired of  hiding anyway."

I don't know what to say.... Parang wala akong matinong masasabi sa kanya. Yung sinasabi nyang 'I don't care' attitude, front ko lang naman yon. It's all a lie. Deep inside, sobra talaga akong nasasaktan. Sa sitwasyon nya, kahit na anong gawin nya, massaktan at masasaktan pa din sya.

Hinawakan ko ang balikat nya.

"Just be strong." sabi ko.

"Ikaw din."

Huminga na naman sya ng malalim.

Nagisip ako kung paano malalayo ang usapan sa parents nya, and before I can shut my mouth, dire-diretso ang taklesa kong bibig!

"Did you see Steph at the backstage......"

"Wait...... she was there????"

Bigla akong natauhan at parang nabuhusan ako ng malamig na tubig!

Nakuuuuu naman!!!! Tanga tanga ka talaga Audrey!!! sa lahat naman ng topic na maiisip mo si Steph pa!!!! ang sarap tirisin ng dila ko!!! anu ba!!!!

" Ummm ... I... ummm... y... yeah.. Yeah..She was there,, I guess...."

"Hindi ko man lang sya nakita.... Did you gave her a pass?" he said with a faraway look. 

"..... ummm.. yeah.... "

Good job Audrey, tagumpay kang nadivert ang attention nya... But he really seems happy to know that Steph was there.

Tumayo sya at bago pa ako nakapag-react kinuha nya ang kamay ko at itinayo ako.

"Malapit ng mag-umaga, you better get home.  " Nginitian nya ako at biglang nagwala ang dibdb ko! "Thanks Audrey."

"Ummmm.... I should be the one thanking you??"

"No... You've done so much.... more than know... "

More than I know???

Huh?

It suddenly hit me.

Was that all about the ticket? Ganon pa din kahalaga si Steph sa kanya? Baka akala nya na gumagawa na ako ng paraan para mapalapit silang dalawa. But come to think of it, that is part of the deal. Ginawa nya ang mga pinapagawa ko sa kanya kahit medyo labag sa kalooban nya. He's saving my ass.. and the only thing that he want is to be close with the girl of his dreams. At ano na ang nagawa ko?

Syempre wala.. at kung maaari ay wala na lang akong gawin because I want him for myself!

"Malapit na nga pala ang grduation..." sabi ko.

"Don't worry about the bet, you'll win it. Hindi naman ako makakapayag na malagay ka sa kahihiyan."

Natunaw na naman ang puso ko! He's doing everything for mysake. And what about me?

O sige na nga.. kahit na labag sa loob ko.

"Guess what.. I can arrange something for you and Steph. It's not that hard na rin naman....."  but before I can finish my sentence, parang out of the blue, napalibitan kami ng mga... PULIS?

"Mga sir.. don't get us wrong hindi kami magnanakaw! Sa ganda kong ito mukha ba akong akyat bahay?"

Inilagay ako ni Austen sa likod nya.

"What seem to be the problem officer?" He said in a controlled voice.

"Sumama na lang po kayo sa amin para maiwasan nayin ang gulo."

"Oy! bakit kami sasama sa inyo? May ninakaw ba kami?"

Tumingin ako sa paligid. Malamang may nakatutok na cctv sa amin. Siguro nireport kaming suspicious character!

"Kayo po ba si Ms. Audrey Alcantara?" Tanong nung isang pulis.

"Hindi! Bakit?"

"Sorry po." Sabat naman ni Austen. "Nakaistorbo ata kami ng neighborhood. We'll head home na lang po."

"Escort na  a,in kayo."

"No way! Ano kayo? dadalhin nyo kami sa prisinto?????!!!! HINDI NYO KAMI MADADALA! OVER MY DEAD BEAUTIFUL BODY!!!!!"

***

"Didn't you even realize that we have been looking for you? Naiwan mo mga gamit mo. Pati cell phone at wallet mo hindi mo man lang bitbit! Wala kaming way para mcontact ka! Hindi naman alam kung anong nangyari sa 'yo! My Gosh Audrey!!!! Akala namin nakidnap ka na talaga!!!!"

SHOOT! TALAK NG TALAK SI KUYA!

Nakaupo ako sa salas at nagngingitngit. Akala ba nya nakikinig ako? He should know better na hindi tumatalab sa akin yang mga rant nya. Pero sige, for the sake ma matanggal ang init ng ulo nya, tatanggapin ko na lang. Tutal hindi naman nya alam ang tunay na dahilan kung bakit ako biglang nawala. Saka na lang ako mag-e-explain kapag malamig na ulo nya. Mabuti naman at mukhang wala na si daddy. Kaya kong tanggapin ang galit ni kuya, kasi ganyan lang yan. E si daddy... that's a different story.

Kainis lang at ang dami g usiserong mga pulis. Why are they sticking around? Nakauwi na ako diba? Tapos na assignment nila. Hindi nga sila nagpagod e.

Pina-alert pala ni kuya ang buong kapulisan noong nakita nya ang bag ko pero wala ako. Kalalaking tao kasi panic mode palagi! Pero in fairness sa akin lang naman. Maya maya din nagsawa na kakatalak at hinarap na ang mga chismosong mga pulis. Feeling kasi nila nanonood sila ng teleserye!

After thanking the police, he escorted them out.

"I gues that's my cue to leave." Tumabi sa akin si Austine at humikab. "You're ok?"

"Never been better." I said sarcastically. "Uwi ka na. Pagod ka tapos hanggang ngayon gising ka pa. Or better yet, you can stay at the guestroom para makapagpahinga ka na."

"As tempting as it is, I'll skip that out. Ayoko na madagdagan ang galit ng kuya mo."

"Sa akin lang naman sya galit, hindi sa yo. Nagpasalamat pa nga sya kanina at naiuwi mo ako ng maluwalhati! Overprotective lang talaga sya. "

"Kung ako din naman ang kuya mo, ganon din ang gagawin ko, baka mas malala pa."

Kuya? Ganon?

Tumayo na sya at ginulo ang buhok ko.

"See yah."

Hindi na ako nakaimik at sinundan ko na lang ng tingin si Austine palabas ng bahay.

Kapatid?

That's it?

Ganon lang?

***

Maghapon ako sa kwarto at nagmumukmok. Dinadatnan ako ng antok, pero sandaling tulog lang ay nagigising na naman ako. Ang hirap ma-stress! Nakakastress na nga si Daddy, nakakastress pa si Austine!

Austine has done so much for me, ang simple lang naman ng hinihiling nya, mapalapit ko lang sila ni Steph. Madali suguro para sa iba, pero hindi sa akin. Ako pa ba talaga ang kailangang gumawa ng paraan?   But that's my part of the bargain! Do I have a choice? 

"Naman!!!! Why does it have to be Steph? Bakit hindi na lang ako?"

Kung tutuusin, I am more than he can bargain... Steph can never be like me!!! .... but on the other hand... I can never be like Steph. After everything ng pinagdaanan namin, si Steph pa din talaga ang gusto nya. Nadevelop naman ang relationship namin ni Austine, ayun lang, kapatid lang pala ang turing nya sa akin. Grabe naman!! Ang sakit a!

Palubog na ang araw ng narinig kong may pumasok ng kwarto ko at nagkunwari akong tulog. Umupo sya sa kama at hinimas ang ulo ko. Si kuya talaga. May galit galit effect pa sya kanina, concern din naman!

Iniintay kong umalis si kuya, pero nakailang minuto pa at wala pa din atang balak umalis! I appreciate his concern, but I want to be alone with my misery right now. Wala ako sa mood makipagkwentuhan kay kuya, itatanong lang naman nya kung anong nangyari sa akin. Hindi pa ako handang sabihin sa kanya na may slight jealousy ako, dahil proud sa kanya ang daddy.. at ako... wala lang. Feeling ko nga tinik lang ako sa dibdib ni daddy and he's just waiting for the time to get rid of me. Feeling ko isang pagkakamali na lang, ipapatapon na nya ako sa south china sea.

Hinimas-himas na naman nya ang ulo at mas lalo akong nairita! Hindi na ako nakapagpigil at hinampas ko sya ng unan!

"Nakakaistorbo ka na a!!!! Get out of my room you creep!"

Pero laking gulat ko ng mafocus ang mata ko sa taong kaharap ko!!!!

"Ddd-D-Dad????"

Continue Reading

You'll Also Like

126M 2.6M 56
Si Carmelita Montecarlos ay ang bunsong anak ng pinakamayamang angkan sa San Alfonso. Habang si Juanito Alfonso naman ay ang anak ng pinakamaimpluwen...
1.4M 61.7K 45
Disclaimer: This is a Filipino story |COMPLETED| What will happen if the notorious troublemaker find herself getting manipulated in her own game resu...
Death Wish By Nina

Short Story

1.1M 40.6K 19
Why is it that everyone is afraid to die, when it is an inevitable part of our lives? If you really wish to die, are you up to fulfill your death wis...
326M 6.8M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.