Chapter thirty.
Patuloy si Franco sa paghalik sa akin..kulang nalang eh magsugat ang mga labi ko. Gusto ko siyang itulak pero masyado siyang malakas. Hindi ko alam kung anong gagawin ko...naramdaman ko nalang na nawasak ang suot-suot kong damit kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko...
....at sa ginagawa niya ngayon, maslalo kong napapatunayan na hindi tunay yung mga sinabi niya.
Hinigpitan ko ang pagyakap ko sa kumot na bumabalot sa hubad na katawan namin ni Franco. Iniisip ko ang mga nangyare samin...naiiyak ako, nasasaktan..kasi kahit papano umasa naman ako..na totoong mahal na niya ako.
Pero bakit ganun? Imbes na maramdaman ko yung pagmamahal niya...I felt raped...pakiramdam ko binaboy lang niya ako. Hindi ko mapigilang hindi humikbi sa mga iniisip ko..kasi masakit, sobrang sakit.
Nahigit ko ang paghinga ko ng maramdaman kong niyakap niya ako mulas a likod. Hindi ako nagsalita hinayaan ko lang siya doon..kahit sobrang bilis na ng tibok ng puso ko.
"I'm...I'm sorry." Basag na boses niya ang narinig. Hindi ako nagsalita dahil naramdaman kong mas dumami ang nagbara sa lalamunan ko.
"I'm sorry..gusto ko lang naman kasing..gusto ko lang..na ibalik mo na yung Jam...yung jam na mahal ako..kasi ang sakit ee..hindi ko alam pero sobrang sakit.." Sabi pa niya habang nararamdaman ko ang pagtulo ng mga luha niya sa bandang leeg ko na maslalo namang nagpaiyak sakin. Hindi padin ako nagsalita..hindi ko alam yung sasabihin ko..isa pa, hindi ko alam..kaylangan ko nabang maniwala?
"Hindi ko na kasi alam yung gagawin ko ee..hindi ko na alam kung paano..kung paano ko ba mababalik yung dating ikaw..yung dating Jam..." Ramdam ko yung bawat sakit at panghihina niya sa mga sinasabi niya..gusto ko ng maniwala ee...pero kasi...hindi ko na alam.
Akmang tatayo ako para makaalis sa mga yakap niya...para makaiwas sakanya, dahil doon naman ako magaling diba? Magaling lang akong iwasan ang mga bagay na hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin..yung mga bagay na hindi malinaw sa isip ko kung paano ko haharapin.
Pero bago pa man ako makaalis, niyakap na niya ako ng mahigpit.
"Please.." Nadurog ang puso ko ng magsalita siya..maslalo kong naramdaman na nahihirapan nadin siya..
Hinarap ko siya..gusto kong makita ang mga mata niya..gusto ko malaman kung..totoo nangaba talaga siya. At nang hinarap ko siya, doon ko nakita ang sakit, panghihinayang at...pagmamahal sa kanyang mga mata..hindi ko alam pero biglang tumulo yung luha ko. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko...he cried, and that is bacause of me.
Napapikit ako ng hawakan niya ang aking mga pisngi at punasan ang mga luhang kanina pa tumutulo.
"Wag naman na nating pahirapan yung mga sarili natin Jam...trust me, mahal na mahal na kita..I'm sorry for everything..sorry for what I've done..I know I'm a Jerk..tanga kasi ako..tanga ako dahil sinaktan kita..pero hindi padin ba sapat na nagsisisi na ako?" Hindi ako makapag salita sa mga sinasabi niya...nanatili lang akong nakatitig sa mga mata niya.
"Kung..kung hindi sapat yun..sabihin mo nalang yung kaylangan kong gawin...please..kahit ano...gagawin ko." Napailing ako...gusto kong sabihin na, wala na siyang kaylangan gawin...na naniniwala na ako sakanya ngayon...pero hindi ko magawang magsalita, pakiramdam ko ang daming nakabara sa lalamunan ko...tuloy tuloy padin ang pagagsak ng mga luha ko..hindi ko alam kung bakit, siguro ay dahil nadin sa sayang nararamdaman ko na si Franco alang ang nakakagawawa..kanina lang nasasaktan ako, ngayon naman masaya na ako.
Tama nga sila...the only way for you to be able to escape from being broken..is the same person who made you broken. Kumbaga..ang tanging lunas lang sa sakit ng puso mo..eh yung taong gumawa sayo nun..nasasaktan ako dahil kay Franco, at alam kong si Franco lang din ang makakayos kung ano man yung nasira niya.
Naramdaman ko nanaman ang maiinit na labi ni Franco na lumapat sa mga labi ko, hindi na katulad ng nangyare kanina. Ramdam ko na yung sinasabi niyang pagmamahal...he's kissing me as if his life depends on it.
Gumalaw nanaman ang mga kamay niya at nagsimulang magbigay ng maiinit na haplos sa mga balat ko..
..and this time..I knew it...I felt it...we made love.
--------
Nagising ako nang maramdaman ko ang sinag ng araw sa mukha ko..napaharap naman ako sa taong nakayakap sa likod ko ng may ngiti sa mga labi ko...nararamdaman kong bago na ang lahat ngayon, mas naging maayos..dahil natuto na akong magpatawad at pakawalan ang kung ano man yung hinanakit na nasa puso ko.
Kinulong ko sa mga palad ko ang mukha ni Franco..halata padin sa gilid ng mata niya ang mga natuyong luha...napangiti ako, ramdam ko ngayong namamga ang mga mata ko pero may ngiti sa mga labi ko...na isa lang ang ibig sabihin, nasaktan ka man..dadating padin yung pagkakataon na ngingiti ka at makakalimutan ang lahat.
Unti-unting nagmulat ng mga mata si Franco..at katilad ko, may ngiti din siya sa kanyang mga labi.
"Good morning." Bati ko saknya. Nagtaka naman ako ng titigan lang niya ko ng parang siraulo na malapad ang pagkakangiti. "Huy!" Sabi ko pa sabay hampas ng nuo niya.
"Aray! Wow..totoo ka nga..hindi ka panaginip." Sabi niya na parang manghang-mangha pa..napailing naman ako sa kabaliwan niya.
"Sira!" Sabi ko sakanya. Maslalo niya naman hinigpitan ang pagkakayakap sakin...yung yakap na alam mong ayaw kana talaga niyang mawala...napangiti naman ako at niyakap din siya pabalik.
We spend time talking nonsense and cuddling. Ang sarap sa pakiramdam ng ganito..na magaan ang bagay sa paligid namin ni Franco..feeling ko tuloy bagng kasal kami. Basta...ang gaan ng moment.
"Be my secretary again.." Sabi bigla ni Franco ng nakayakap siya sa likod ko habang nakasandal sa headboard.
"Ayoko nga! Boss na ako ngayon sa trabaho ko ee, tapos magpapaalila nanaman ako sayo? Wag nalang!" Sabi ko sakanya ng tumatawa.
"Dali na...I missed you around my office..and I missed your coffee too." Sabi pa niya na parang bata na nagpapabili ng laruan sa mall. Hindi ko alam na may ganitong side pala si Franco..may side na pagiging childish.
"Ayoko nga." Sabi ko naman sa tonong nang-aasar. Haha, nag-eenjoy ako ngayon...nag-eenjoy akong pinipilit niya ako..ang sarap kasing magpakipot ee. Haha.
"Dali na..please.." Sabi niya na ng naglalambing..ang sarap sa pandinig, parang hinehele ka.
"Bakit, tataasan mo ba yung sweldo ko?" Paghahamon ko sakanya.
"Oo naman! Kahit triple pa!" Sabi niya..wow desidido si koyang maging secretary ako, ang sarap naman nun..boss ko pa naghahabol sakin. Haha, parang ang sarap tuloy mag ego trip.
"Edi siyempre pati yung kinikita ng mister ko, akin din dapat diba?" Tanong ko pa sakanya.
"Oo, lahat sayo na. Ano payag kana?" Sabi panya na halatang naglalambing..kinikilig naman ako.
"Hmmm...lambing muna." Sabi ko sakanya habang humahagikhik, shet bati na kami..malandi nanaman ako.
"Sige na baby..please..." Sabi niya habang hinahalikan pa yung leeg ko.
"Lambing more.." Sabi ko pa. Nagulat naman ako ng bigla siyang dumagan sakin na para bang hindi kami nakahubad sa ilalim ng kumot.
"HAHAHAHAHA!" Bumalikwas ako sa tawa ng umpisahan na niya akong kilitiin.
"Ano? Di ka padin papayag? Huh? Huh? Payag na baby ko please! Payag na!" Sabi pa niya habang patuloy padin sa pagkiliti sakin.
"HAHAHAAHA! OO NA! OO NA!" Sabi ko ng hindi ko na kaya ang pangingiliti niya.
"Good good." Sabi niya ng itigil niya na ang kalokohan niya habang ako naman ay hingal na hingal. Hinampas ko tuloy ng malaks sa braso niya. "Madaya ka!" Sabi ko sakanya.
"Okay lang, mahal mo naman." Sabi niya.
"Hindi kaya! Bad ka kasi!" Sabi ko sakanya.
"A ganun? Di mo ako mahal?" Sabi niya na akmang mangingiliti nanaman at hindi nga ako nagkamali dahil bumalikwas nanaman ako ng tawa.
"OO NA! MAHAL NA!" Sigaw ko habang tumatawa.
"Good good." Sabi niya ng nakangisi, ang sarap sapakin. Inirapan ko naman siya.
Humiga ulet si Franco sa tabi ko at muli akong niyakap..naramdamam kong inilapit niya ang kaniyang bibig sa tapat ng tenga ko..akala ko kung ano nanaman ang gagawin niya..pero natunaw ang puso ko sa binulong niya...
"And..I love you more.." At sa muling pagkakataon...napangiti nanaman ako.
-----------------------
Sabay sabay natin kantahan si Jam "Ang ga-a-a-an ng feeling ♪♫" Haha.
Author's note: Sorry sa late update. Pasensya na talaga, at dahil bakasyon ngayon..everyday ang update ko simula ngayon para matapos na naten 'to! Aja! And please..sana naman naintindihan niyo ako kung bakit ko kayo pinaghintay ay dahil hindi ko talaga masingit sa mga gawain ko yung pag-update nung mga nakaraang araw.
PS: Inspired yung "Lambing more" na linya ni Jam doon sa landian ng kaibigan ko at dati niya ka-MU..wala lang natuwa lang ako. Hehe :">
Dedicated to: YuiChizuru. Grabeng pagpapaiyak yung ginawa sakin ni Zyke Herrera feeling ko tuloy ako si Ellen. Hanggang ngayon namumugto pa yung mata ko. Seryoso. Love her stories to bits! Ang sarap magkaroon ng T.H.E "The Herrera Effect" ♥
Vomments :)))
|ifitsmeanttobe|