Third Person's Pov.
Isang mapayapang araw para sa lahat ng estudyante sa HVHU
Sa Section B,kahit may teacher..
May nag ke-kwentuhan,soudtrip,chismissan,meron din namang ibang tahimik na nakikinig lang
Sa likuran may isang kumpol ng mga estudyante,seryoso ang lahat sa kanila,wari mo'y may malalim na iniisip
"Pano yan,wala na si Aki,wala na tayong president" malungkot na sabi ni Nana na kanilang class secretary
"Nandiyan naman si Yzel,siya VP natin diba?" wika ni CrisMar.
"Oh ano ng plano mo Yzel?" tanong ni Kath
"Mamayang recess,walang hihiwalay" turan ni Yzel sa tanong ng kanyang kaklase
Ilang minuto lang ang lumipas tumunog na ang bell,hudyat para sa kanilang isang oras na recess.
Nagtungo na ang magkakaklase sa canteen,tulad ng sabi ni Yzel walang humiwalay sa kanila
Humanap sila ng ma-uupuan,pang sampung kata-o ang pinakamataas na pwedeng umupo roon.Kaya yung iba humanap nalang ng ibang mauupuan na malapit parin sa kanilang VP.
"Wag muna kayong kumain" utos ni Yzel sa kanyang mga kaklase
"Bakit naman?" takang tanong ni Ianna
"Importante tong pag-uusapan natin,mamaya na yang kain" ika ni Yzel
Sinunod naman ito ng kanyang mga kaklase
Naging seryoso ang pag-uusap ng magkaklase.
Biglang humangin ng malakas,dahilan para tumayo lahat ng kanilang balahibo sa katawan
Hindi nalang nila ito pinansin at pinagpatuloy ang pag-uusap
"SI JESSA!!" isang malakas na sigaw ni Kirsten na nakakuha ng atensyon ng lahat
Akala nila'y yun lang ang sigaw na kanilang maririnig,pero sunod-sunod na sigaw ang umalingawngaw sa canteen.Halos sabay-sabay na nagbabagsakan ang mga katawan ng mga estudyante sa sahig
"Anong nangyayari?!" sigaw ni Bianca
"Hindi ko alam!!" mangiyak-ngiyak na sagot ni Kirsten
Bumubula ang kanilang mga bibig,halos puti nalang ang makikita mo sa kanilang mga mata.
"Hoy!CrisMar?!!Reena?red cross diba kayo?ano?!tatayo lang kayo jan?!" bulyaw ni Yzel sa dalawa
Lumapit si CrisMar. kay Jessa na halos wala ng malay,hinawakan nito ang pulso ng dalaga
"Wala na kaming magagawa" nakayuko at malungkot na wika ni CrisMar.
"Anong Wala?!!" sigaw naman ni Melody na grabe na ang pagtulo ng mga luha
"Wala na,Patay na siya" malungkot na sabi ni CrisMar.
"Seryoso?Bakit??!" tanong ni Yzel
"Hindi ko alam!maaring nilason siya" wika ni CrisMar.
Iginala ni Yzel ang tingin sa paligid,mga umiiyak,humihikbi.Naguguluhan na siya sa nangyayari.
Halos isang oras din bago natapos ang lahat,kinuha na ang mga bangkay ng mga estudyante.
Hindi parin nila alam ang dahilan kung bakit nag ka ganun.
Tinungo na ng magkakaklase ang kanilang classroom,bakas ang pagkalungkot nila sa pag panaw ng isa sa kanilang kaibigan.
"Ano satingin mo ang dahilan,kung bat sila nag ka ganun??" tanong ni Ianna habang binabaybay nila ang daan patungong classroom
"Wala akong ideya" blankong sagot ni Rhane
"Tulad ng sabi ni CrisMar. kanina,maari ngang nilason si Jessa,at yung iba pang mga estudyante" pahayag ni Kirsten
"Paano naman sila nalason?" takang tanong ni Bianca
"Sa kinain nila sa canteen" seryosong tugon ni Yzel
"Pero paanong malalason si Jessa,eh diba nga inutos ni Yzel na wala munang kakain" pahayag ni Archel
"Hindi!Hindi sinunod ni Jessa ang utos ni Yzel" malungkot na sabi ni Melody
"What do you mean??" - Ianna
"Kumain kasi siya ng cheesestick na ginawa namin kanina" pahayag ni Melody
"Yun lang ba talaga ang kinain niya?" Pag-uusisang tanong ni Yzel rito
"Oo" tipid nitong sagot
"Kung kayo ang gumawa nun,pano yun nagkalason??" - Kirsten
"Hindi ko alam" - Melody
"Dahil maaring ikaw lang din mismo ang naglagay nung lason" wika ni Rhane
"Hindi ko yun magagawa sa kanya!!" tumutulo na naman ang mga luha ni Melody,agad naman itong nilapitan nina Kath para patahanin
"Guilty ka?" wika ulit ni Rhane
"Imposibleng gawin yun ni Melody!alam nating lahat na bestfriends sila,kaya imposible yang sinasabi mo" pahayag ni Kath
"Pero sa killer ang lahat ng imposible kaya niyang gawing posible" maikli ngunit malalim na wika ni Rhane,nag lakad na siya paalis at iniwan ang kanyang mga kaklase.
"Baka ikaw ang killer?!" habol ni Kath sa kanya
Hindi nito pinansin ang dalaga at nagpatuloy sa paglalakad
Ng makarating na sila sa room,sakto naman at dumating na narin ang teacher nila
Tahimik ang lahat
Pero bakas sa kanilang mga mukha ang pangamba na baka sila na ang isunod ng killer
Wala parin ni isa ang may alam kung sino ang killer..
Kaya ganun nalang ang kanilang kaba.
Nang matapos na ang kanilang isang araw na klase,nagsibalikan na ito sa kanilang kanya-kanyang dormitoryo
Gabi na noon at napagpasyahan ng magkakaklase na maagang maghapunan,kaya tinungo na nila agad ang kusina para mag handa
Ang grupo nila Yzel ang naka tuka para magluto sa gabi na iyon
Simpleng hapunan lang ang kanilang inihanda,masarap ang kain ng lahat ng biglang mabilaukan si Kirsten
"Bluh!asgjl!penging blugjasdf tubig" sigaw ni Kirsten na nakahawak sa kanyang dibdib
"Rhane ikuha mo ng tubig si Kirsten,bilis!" Malapit lang kasi itong si Rhane sa may ref kaya ito ang napagutosan ni Ianna
Agad namang tumayo si Rhane,bubuksan na sana niya ang ref pero napakatigas nito
Binuksan niya ulit ito,pero ayaw
Nagpatulong siya kay Junrex na katabi niya lang sa upuan sa hapag
"Sus!pare,ang bakla mo naman!" wika ni Junrex sabay pakita ng muscles niya
"Bilisan niyo na nga jan!kitang may nabibilaukan eh!" sigaw ni Ianna sa dalawa
Pinagtulungan ng dalawa na buksan ang ref pero ayaw parin nitong bumukas,tumulong na ang ibang kalalakihan
"Pagbilang ko ng tatlo,hihilain niyo kuha?" Utos ni Lawrwnce
"Sige ito na!isa..dalawa..tatlo!"
Sabay sabay silang lahat
Pagkabukas nito ay biglang bumulaga sa kanila ang isang naglyeyelong bangkay,bigla itong nahulog sa sahig at gumulong malapit kay Rhane
Nagimbal ang lahat sa kanilang nakita,alam nilang isa iyon sa kanilang kaklase
Hindi nila gaanong makilala ang mukha nito dahil nagyeyelo na ito,wala ding ni isang may balak na hawakan ito
"Sino ang nawawala?!" sigaw ni Yzel
"Si Nana" matipid na sabi ni David at lumapit ito sa bangkay
"Sigurado akong si Nana ito" biglang umiyak si David,kinuha nito ang bangkay ni Nana at ipinatong sa kanyang hita saka humagulgol sa pag-iyak di niya alintana ang lamig nito
Alam ng lahat ang relasyon nina David at Nana kaya,malungkot sila para sa dalawa
Dahil sa nangyari itinigil na ng iba ang pagkain at tumungo na sa kanilang mga kwarto at yung iba naman nag paiwan para ligpitin ang mga pinagkainan nila.
To be continued...