AN:// If you read BLS no. 1, 2, 3, 4, 5 and 6 maiintindihan niyo po kung ano ang tapatang ito. Nasa BLS #1 po ang complete scene. Thank you po.
Chapter 20 Rhapsody
***ROWIE PV***
PINAGMASDAN ko ang walo kong kaibigan. Lahat kami ay pawang tense habang umuukupa sa inuupuan namin. Kahit na paisa-isa ang pag-amin kung sino at ano pinakatatagong lihim naming siyam. Oo, tama po ang tumatakbo ngayon sa utak ninyong lahat. Nandito kami sa tagpuan naming siyam. Sa VINCZANE restaurant. Minsan na kaming napunta dito. Yung moment na nalasing ako tapos yung you know na...
=///=
Basta! Wala na akong balak na ulitin pa ang nakakasukang scene na iyon! Hindi na! >///<
Tsk! Bago ko nga pala makalimutan, kagaya nang nasabi ko na nang nakaraan lang. May lihim kaming itinatago. Nagsimula ang pag-amin kay Zyle. Real name Krezyl Zane Saavedra, she's a fashion designer. A famous one.
Micah - Novelist.
Jhoey - Nagta-trabaho siya sa pinsan ni Zyle. Yung sekreto niya? Taga-tago ng lihim ng huli.
Dannica - Model. She's known as Daisy on Modeling world.
Jhuvel - Photographer. She's darn rich.
Jhude - Business woman. Malaki ang kompanyng pinanghahawakan.
Jheff- Singer. Lagi silang nagpapalit ng identity ng kambal niyang si Jheff. Kaya ng dalawa na gawin ang trabaho ng bawat isa. Over all? They're darn talented.
Lastly...
Analine - she has two kids. A twins. Sa ngayon kontodo interview na siya ng pito.
"Sino ang tatay?" dinig kong tanong ni Jhoey.
Nabalot naman ng lungkot ang anyo ni Analine sa huling narinig. "I'm a single mother. I have two children, they're twins. About the father of my children. We can't be together. He loves someone else." >__<
Doon ako bahagyang natigilan. Para kasing... Ewan, basta! Parang ano, natatamaan ako? Na ewan ko naman kung saang banda.
Siya? Nagmahal lang ngunit ang pagmamahal niya ay hindi nasuklian. Sinaktan siya at iniwanan ng isang responsibilidad na mahirap para sa edad niya.
Pero...
I stared at her.
Sa kabila ng lahat...
She's smiling.
Nagagawa niyang ngumiti na tila ba wala siyang kailangan na alalahanin pa. Despite everything happened.
"Ayos lang yan." Lahat sila ay napatingin sa akin. "Ang importante, pinalaki mo ng tama ang kambal mo." I smiled sweetly.
We all smile at each other. So this is it. Kung mayroon mang kulang sa pagtatapat na ito. Ako na iyon. They confess. They tell what their heart feels. It's my time now.
"I..." mahinang usal ko, na mukhang hindi narinig ng iba. Busy kasi sila sa kakatingin kay Analine at kakangiti sa isa't isa. "I have something to..." >__<
"ROWIE!"
>__<
O__o
o__O
Nanayo ng husto ang lahat ng balahibo ko sa katawan. As in lahat. May narinig akong sigaw. Boses na ayoko munang marinig sa mga sandaling ito.
Darn! >__<
I simply look at my friends. They're all puzzle. Maybe they're thinking if who's the darn idiot standing behind my back.
DUG DUG
Ano na?! >__<
DUG DUG
Nasa kalagitnaan na ako ng pagtatapat ko! >__<
DUG DUG
Panira naman ng moment ito! +__+
Huminga ako ng sobrang lalim. Humuhugot ako ng lakas ng loob. Nginig na nginig kaya ang mga tuhod ko. Panira naman kasi ng moment ang pagsulpot niya. Aside from that naguguluhan pa ako dito. Walang sinuman ang nakakaalam kung nasaang butas ako ngayon maliban na lang sa walo kong friends tapos nahuli pa niya ako.
Hustisya naman o! Bakit nandito ang asawa ko?! >__<
Marahan akong tumayo at unti-unting hinarap ng may ngti sa labi ang lalaking nakatayo sa mismong harap ko. I have to calm myself and act as nothing's happened.
"Hindi ba ang sabi ko may importante akong ginagawa ngayon?" As if naman nagpaalam ako! "So, don't disturb us." ^__^
Tinitigan niya ako. Tinging natitiyak ko na kailangan kong paghandaan ang lahat. He's warning me by his looks.
Darn! >__<
Binalak kong harapin ang mga kaibigan ko para magpaalam na sana at kung sana sa susunod na lang ako magtatapat. I know this guy. Natitiyak ko na may gagawin siya na hindi ko talaga magugustuhan.
Kung saan ibubuka ko ang bibig para mag goodbye saka ko pa naramdaman na tila ba umangat itong katawan ko sa ere. Wala akong maapakan.
Hala! Nalunok ko ba ang nawawalang puting bato ni Darna?! (''(OoO)'')
Natigil ako sa hallucination ko na maging next super hero matapos kong maramdaman ang kung anong mainit na bagay ang humawak sa legs ko. Isama niyo na ang matindi kong pagkahilo.
Crap! >O<
I observe what's happening on me. This guy. This stupid guy carried me as if I'm just a sock of rice.
Matheu! +__+
"Bwesit ka!" I hissed.
Hindi ko matanggap ang pagpapahiyang ito!
"Ibaba mo nga ako!" +O+
Walang tigil ako sa pagpalag. Kailangan kong makatakas. Gusto na talagang bumaligtad ng sikmura ko. Aside from that. Kitang-kita ng dalawang cute kong mga mata ang pagtingin sa akin ng mga kaibigan ko na tila SHOCK na SHOCK sa mga nangyayari.
Kahit sino naman talaga ay magugulat!
"Darn! Let go off me!" I hissed.
I kept on resisting kaso wala yata siyang balak na itapon ako pababa. Ang tindi ng pagkakahawak sa akin. Bweno, ano ba naman ang magagawa ng isang payat at may kaliitang si ako sa matangkad at maskuladong lalaking ito.
Waley! No! As in wala! T__T
"Let go!" *hampas
"Sorry girls." He said while facing my friends while me? I'm staring at the floor. "We have something to talk with my WIFE. Bye."
Nakaramdam ako ng labis na panghihina at panlalamig sa katawan matapos niyang e-emphasize ang salitang WIFE. Now, everything knew about my secrets! It supposed to be me confessing all of it, but he ruined everything.
Darn Matheu! +__+
Pasimple kong sinulyapan ang ilan kong kaibigan. Lahat sila ay nakanganga. Sino ba naman ang hindi? Sa aming siyam. Ako na yata ang pinaka-may malaking sekreto. Kasado ako. Maliban doon, hindi mahahalata sa akin na may asawa na akong tao. Bakit? Kasi para sa kanila, may pagka-AB-normal ako. Walang taste sa lalaki at ang tanging gusto lang ay ngumiti na parang monster.
Darn! +__+
Mariin kong ipinagsalikop ang mga kamay. Matheu, ruined everything. Naiinis ako sa kanya. Binuking niya ako kaagad. Dapat kasi paisa-isa. Hindi iyong biglaan.
I bit my lower lip and hit his back using my hand. Mabagal lang iyon. Mahina. Wala na kasi akong lakas ng para hampasin siya with full force. I'm tired. So darn tired.
"I hate you." Mahina kong usal. Ramdam ko na nagsisimula ng humapdi ang mga mata ko.
Frustrated ako! Frustrated! T__T
"I hate you..." ulit ko. May nararamdaman na akong kung anong tumutulo sa dalawang butas ng ilong ko. Gusto yatang magsilabasan.
*lakad
"I hate you." *sniff
*lakad
Muli akong suminghot. Ayokong ilabas sila. Nakakahiya sa audience.
*stop
Hindi yung ilong ko ang tumigil. It's him.
Napagod? T__T
Naramdaman kong unti-unting nagiging maayos na ang pakiramdam ko. Ramdam ng dalawa kong paa ang sementong daan. At natatanaw ko na rin ng maayos ang paligid. Wala na ako sa restaurant. Parking lot na ito.
He's now standing in front of me. Wala naman akong ibang ginawa kundi ang tumayo at titigan siya ng masama. May karapatan akong magalit. Ipinahiya niya ang kagandahan ko! +__+
He just stared at me. Hindi niya ako magawang titigan ng matagal sa mga mata. Na malay ko naman kung bakit. Ang sunod niyang ginawa? Isinuklay niya ang mga daliri sa maitim at makapal niyang buhok. Matapos nun tumingin siya sa kung saan-saan hanggang sa, sa akin muli natuon ang mga mata niya. It's as if, na nagsisisi siya?
Laking pagtataka ko nang ipinikit niya ng sobrang riin ang mga mata.
Napuwing? =__=
Laking gulat ko nang lumapit siya sa akin. Ang tanging ginawa ko ay ang umatras kaso wala naman pala akong aatrasan. Kotse na yata ang nasa likod ko.
Putik! Don't tell me gagahasain niya ako dito?! Lintik naman! Maraming CCTV! At...
Pasimple kong nilingon ang paligid.
My gosh! O__O
Nanlaki ng husto ang mga mata ko. May mga nakikita ako na hindi maganda sa paligid.
Darn! +__+
Binalak kong tumakbo sa kaliwang bahagi kaso iniharang ni Matheu ang isa niyang kamay. Nang binalak kong lumipat sa kabilang side, muli na naman niyang iniharang ang isa pa niyang kamay.
Now I'm trap! >__<
"Matheu!" O__o
"Look Rowie-" He looks at me in the eyes.
"M-Matheu-" iniharang ko ang kamay sa dibdib niya. "Liste-" >__>
"About what happened earlier-" <__<
Pasimple kong sinulyapan ang mga dilag na nakikita ko sa di kalayuan. They're staring at us! I and Matheu!
Kung minamalas ka nga naman o! >__<
"Mat-"
"Rowie!" hinawakan niya ang dalawa kong kamay at ibinaba iyon. "Listen!" >__<
"No!" muli kong itinaas ang dalawa kong kamay. Hindi sa hinaharass ko ang dibdib niya. We have to stop this. May audience!
"Rowie." *baba ng kamay ko
"Stop!" *taas ng kamay, sabay harang
SIYA - *baba ng kamay ko
AKO - *taas ng kamay, sabay harang
Paulit0ulit namin itong ginagawa. Nakakapikon na talaga.
Naman! +__+
Nang binalak niyang ibaba ulit ang mga kamay ko, nagparaya na ako sa pagkakataong ito. Ngunit sa itaas na parte lang. Eksaktong pagbaba ng dalawa kong kamay ipinasok ang mga iyon sa magkabilang bulsa niya.
"W-What are you doing?" aniya, mukha siyang nababalisa.
Wala naman siya sigurong itinatagong hindi maganda dito! =__=
"Where is it?" angil ko.
"What?" ?__?
"Where?!" nagpatuloy ako sa pagkapa sa bulsa niya.
"Rowie what are you doing?" >///<
"Saan na?" *kapa
"What?" ?///?
Sinalakay ng tuwa ang puso ko matapos kong madama ang malamig at may kaliitang...
"Key?" dugtong ni Matheu sa bagay na tumatakbo ngayon sa utak ko.
No time na ako para sagutin siya. Agad kong pinindot ang button nun. Nag-ingay naman ito bigla. Yung sasakyan po ang tinutukoy ko. Gusto kong batukan ang sarili matapos kong mapagtanto na nasa likuran ko lang pala siya.
Gosh! Nag-effort talaga ako! Ha?! =__=
Binuksan ko ang kotse at with force na itinulak siya sa papasok sa loob. Marahas ang ginawa ko. E sa nagmamadali! =__=
Sunod kong pinuntahan ang kabilang panig. Pumasok na rin ako. Gusto kong manlumo matapos kong makitang lalabas sana si Matheu. Kitang-kita ko na nakatuon ang phone ng isang dilag na kanina ko pa napapansin na pasulyap-sulyap sa amin. Mabilis na tinalon ko ang kinaroroonan ni Matheu. Hinila ko ulit siya papasok.
"What?!" aniya, hindi maalis ang pagkakakunot sa noo niya.
Instead of answering him, I reach the door and lock it. Pansin ko ang panlalaki ng mga mata niya. Malamang, muntik na kasi siyang maipit.
"Rowie naman!" >O<
Hindi ko siya pinansin. Sinulyapan ko ang mga dalagitang nasa labas. Panay ang kakatingin nila. Nagbubungulan pa nga. Hindi ko nga lang marinig. Nasa loob na kasi ako ng sasaktan at nakasara ng husto. Hindi nila kami makikita sa labas. Astig kase ang glass nitong car ni Matheu. Hindi makikita ang tao sa labas ngunit kitang-kita kapag nasa loob ka.
For sure! Chismiss na naman ito for sure! =__=
"Tss!" =__=
"R-Rowie?" O///o
Unti-unti kong nilingon si Matheu. Pansin ko ang labis na pamumula ng pisngi niya. Mahahalata mo talaga kasi sobrang puti niya.
"Bakit?" =__=
"A..." >///>
I rolled my eyes. Hindi ko talaga siya ma gets. Umalis ako mula sa pagkakadagan sa kanya. Kanina kasi, matapos ko siyang lundagin, hindi ako umalis. Kailangan kong makatiyak na hindi siya makakalabas ng sasakyan. Maliban don tiningnan ko kung andun pa ang mga high school student.
Bumalik na ako sa dating pwesto ko. Ngali-ngaling batukan ko ang sarili, nasa harap pala ako ng manibela. Wala akong balak mag drive. Medyo hilo pa kasi ako. Epekto ng biglaang pagbuhat.
Pahinamad na sinulyapan ko sa Matheu. Hanggang ngayon hindi mawala sa mukha niya ang pamumula. No choice na.
"Mat-Mat." =__=
"Ha?" O__O
"Umusog ka." Marahan kong tinapik ang kunting space ng inuupuan ko.
"Ha?" O__O
I rolled my eyes. Nakakapagod ang ganito. "Umusog ka." =__=
"Ha?" O__O
Amputik naman! Bakit ang bingi nito?! +__+
I rolled my eyes again. Kailangan ko ng magmadali. Ako na mismo ang lumapit sa kanya. Kahit may kaliitan ako, hindi kami gaanong magkakasya. Inihakbang ko ang isa kong tuhod papunta sa kabilang panig ng binti ni Matheu. Kaya naman nasa pagitan ng mga tuhod ko ang mga binti niya. Kung saan ihahakbang ko ang isa para mapunta ako sa kabila saka pa niya ako hinila dahilan para ma-out of balance ako. Sa halip na nakaluhod lang ako, napaupo ako sa kandungan niya.
Naman! Nagulat ako don! >__<
"What the heck are you doing?!" I hiss. Inis na tinitigan ko siya. Nawala din naman ang inis kong iyon matapos kong masulyapan ang mukha niya.
He's darn white! Daig pa niya ang white lady tapos pawis na pawis siya.
Anyare? (?__?)?
"M-Matheu?" I touch his face. "Are you sick?" O__o
Sa halip na sagutin ako. Muli niya akong hinila at siniil bigla ng halik sa labi.
Ahhhhh! He's really sick! ("(>O<)")
I did my very best para makawala sa kanya. When I succeed, mabilis pa sa alaskwatrong bumalik ako sa dati kong pwesto at tinungo ang Ospital. Hindi ko bet kapag nilalagnat siya. Lumalabas kasi ang kamayakan niya sa katawan.
Help! T__T
***END OF ROWIE POV***
*********
10-25-2016
*********