Chapter 3
[The Gangster Prince]
Nilalapitan ko yung lalaking nahulog sa puno.
Yup! Lalaki siya.
“Uhh.. Kuya?”
Niyugyog ko siya pero hindi siya gumalaw.*gulp* buhay pa naman ‘to di ba? Humihinga pa naman ata.. T0T
“Kuya! Kuya! Gising!”
“SHIT! WHAT THE HELL IS YOUR PROBLEM??” Kilala ko ‘to ah!
Si Kurt lang pala. -_- Kung saan saan kasi natutulog eh.. Sheesh.
“Wag mo nga akong sigawan! Tsaka ba’t ka ba kasi natutulog diyan sa puno?!”
“Ah. It’s you again..”
“...Strawberry.” Ayan na naman yang Strawberry na yan! GAHHH.
“Sabi nang wag mo kong tawagin Strawberry eh! May pangalan ako!”
Hindi niya ako pinansin at tumingin sa relo niya. Bastos na gangster. >.<
“Damn! It’s 5 already??” Ah, ewan. May sarili atang mundo yung lalaking ‘to.
Tumayo na ako at nagpagpag ng uniform. Uuwi na nga lang ako.
Mag-isa lang ako sa bahay namin ngayon. Nasa England pa kasi yung parents ko. Nauna lang ako para makahabol ako sa first day of classes. Na kung iisipin ko ngayon ay hindi ko na lang sana pinasukan. Laking gulo tuloy.
Malapit lang yung bahay namin sa school. Pwedeng magtricycle at pwede ring lakarin kaya hindi na ako nagpapasundo sa driver namin.
Ang sarap ng hangin! Maglalakad na lang siguro ako.
Dumiretso na ako sa likod nung high school building, meron pa kasing isang gate dun. Mas malapit kasi ‘to sa bahay namin. Medyo nakakatakot nga lang dumaan dito kasi may madadaanan kang abandoned warehouse.
“Hey, Strawberry!” Lumingon ako sa likod. Ano na namang ginagawa nito dito?
“Hoy! Sinusundan mo ba ako?!”
“Nope.” Sumabay siya sa paglalakad sakin.
“Ahhh. Ihahatid mo ko sa bahay? Sorry, hindi ako nagpapahatid sa strangers.”
“HAHAHAHA. You’re –HAHAHA-- really funny. HAHAHA.”
Ayun. Para akong may kasamang baliw. Galak na galak sa tuwa si kuya at tawa siya ng tawa. Nakahawak pa nga siya sa tiyan niya. Kulang na lang siguro gumulong siya sa sahig.
“Excuse meeee?!”
“Bakit—HAHAHA—dadaan ka?” Pilosopo, antipatiko, bastos at pervert na gangster na ‘to!
Kaya’t pinanood ko na lang siyang tumawa habang naglalakad kami. Seriously, di kaya baliw ‘tong kasama ko?
“Ehem.” Ayun. Tapos na ding tumawa sa wakas. Sheesh. “Wag kang sumunod sakin. Sa harapan ka dumaan.”
“ANO?! FYI, nauna ako papunta dito. Ikaw yung sumunod sakin. Bakit ako ang aalis?”
“Don’t argue. Sundin mo na lang ako.”
“Kapal mo din noh? Ayoko nga!”
“Shit.”
“Hey! Stop cussing at me!”
That moment, may biglang sumulpot na anim na lalaki. Pangit na mga lalaki. Nakakatakot na mga lalaki. Malalaking mga lalaki. Tapos yung dalawa sa kanila may hawak pang mga pamalo. Nasa tapat pa naman kami nung abandoned warehouse. Sabi na creepy yung lugar na ‘to eh. >0<
“Richboy! Akala ko natakot ka na at di ka na sisipot.” Sabi nung may bandana na lalaki. Btw, siya yung pinakapangit sa kanila. >_<
Anong gulo ba ‘tong napasukan ko?!
“Hah! Di ako duwag tulad niyo!” Waaa. Kurt! Don’t provoke them! >.<
“Hoy Kurt! Anong sa tingin mong ginagawa mo? Stop provoking them! Tumakbo na tayo!” Bulong ko kay Kurt.
“What? I’m not a coward!” Bulong din niya sakin.
“You’re not! I am! Hindi mo ba nakitang ang dami nila?” Ang papangit pa. >_<
“Shit! I told you not to follow me! At kaya ko silang patumabahin lahat.”
“Hindi kita sinundan! At engot ka ba? Hindi mo ba nakitang anim sila at mag-isa ka lang?”
“What did you call me?!”
“Engo---“ Pero hindi ko natuloy yung sinasabi ko kasi biglang sumingit si bandana boy.
“Ehem.” Tingin naman kami sa kanya. “Rich boooy~! Mukhang maganda yang kasama mo ah! Yan ba ang premyo mo samin pag napatumba ka na namin?”
“Eww.. Kapal ng mukha mo. Mahiya ka naman sa hitsura mo!”
“HOY! ANONG SINABI MONG BABAE KA??”
“Talk about not provoking them, huh?” bulong sakin ng katabi kong epal na si Kurt. Aba’t nakuha pa talaga niyang ngumisi. We’re gonna dieeee. T_T
“Waa. Takbo na tayo, dali!”
“Haha. You don’t really know me, do you? Watch me.” At sinugod ni Kurt yung mga lalaki.
O_O
* * *
“Ouch! Fck! Do you really know what you’re doing?!” Etong gangster na ‘to. Walang takot nung sinugod yung anim na lalaki kanina pero ngayong ginagamot ko yung sugat niya, ang ingay ingay. =_=
“Oo naman!”
“This is your fault!” I know. -_- huhuhu. Dumadami ang atraso ko sa Villanueva twins.
Well, ano ba kasing nangyari?
Flashback
Nagulat ako sa nakita ko. Hindi nga nagyayabang yung gangster na yun nung sinabi niyang kaya niyang patumbahin yung anim na lalaki. Parang walang effort sa part niya habang nakikipaglaban siya dun sa mga lalaki.
Just then, nakita kong tumayo yung isang lalaki at humugot ng kutsilyo.
O_O
*lingon* *lingon*
*hanap* *hanap*
TING!
May kahoy dun sa tabi!
Kinuha ko agad at ipapalo sana lalaki...
..kaso bigla siyang natumba dahil ata sa sobrang pagod at naipalo ko yung kahoy kay Kurt. T_T
Wag kayong mag-aalala. Hindi naman masyadong nasaktan si Kurt. Ata.
May gasgas kiya sa braso na MEDYO dumugo. At may parang line sa braso niya na dumudugo. WAAHHH. I know. I know. Malamang nasaktan siya dun.
Kaya eto, dinala ko siya sa bahay namin para gamutin yung sugat niya. Wala namang problema kasi wala yung parents ko at yung maids lang yung nandito. Kung hindi, baka maloka si mama at nag-uwi ako ng isang gangster. Haha.
“Ouch! Hey!” Ayan na naman po siya. Kung isaksak ko na lang kaya yung bulak sa bibig niya? Ay, Yumi. Be nice. Ikaw naman may kasalanan eh.
Haaayy.
“Sabi naman kasi sa’yo ipapatawag na lang kita ng doktor.”
“Tch. No! Kaw may kasalanan, kaw gumamot. -_- “ Aish!
* * *
The next morning..
*yaaaaaaawn*
*O*
Lord, please sana po maging mas peaceful ang araw ko ngayon.
"Hey, Strawberry!"
Lord naman. Bilis niyo namang humindi. TT__TT
"Anong ginagawa mo dito? Ba't ka nasa tapat ng bahay namin?!"
"Good morning din." GRRR.. Seriously!
"Haist. Bahala ka nga diyan."
Naglakad na ko papunta sa school. Sumunod naman siya at sinabayan ako. Bubwit. +_+
"Wait." Tapos bigla niyang hinawakan yung braso ko at inikot ako para nakatingin na ako sa kanya.
HOLOOOO. Wag mong sabihinng part two nung ginawa niya kahapon.
WAAHHH. WAG POOOO!
BIgla niyang nilapit sa kanya yung kamay ko. WAHHH. Tapos baka hilahin niya ako at >//////< hindi ito maaari!
"There."
Napatingin ako sa kanya. May sinuot lang pala siyang bracelet sakin. -_-
Ayan kasi Yumi, ang wild ng imagination mo!
"Charm bracelet? Para saan 'to? Hindi ko naman birthday ah." Nagsimula na kami ulit maglakad papunta sa school.
"Just wear it. OR ELSE!" Nanlalaki yung mata niya habang sinasabi niya yung 'or else!'. Ang kyot lang eh.
Ay. ano ba 'tong sinasabi ko. Erase, erase. Wala kayong nabasa ah!
Tinignan ko yung charm bracelet. Ang gaganda nung charms. May isang heart. May isang parang maliit na handbag. May parang susi. Basta ang gaganda. Kaso nilagyan pa nung Kurt na yun ng isang strawberry na charm. -_- Reallyyyyy.
"T-teka.. ba't may ganito..?" Ngayon ko lang napansin. May isang charm na out of place. Black kasi siya na pang-ulong armour nung knight. Weird.
Tinignan ko si Kurt. May nakasalpak na earphones sa tenga niya. =_= Tinanggal ko nga yung isa.
"WHAAAAT?!" High blood. :P Haha.
"Sabi ko ba't may ganitong charm?" Tapos inangat ko yung armour na charm.
"Tss. Gusto ko eh!"
"Okaaaay? E bakit mo nga ako binibigyan ng ganito?"
"Gusto ko lang din!"
"Weird mo."
"Ikaw din."
"You--!!" Kaso hindi man lang ako pinatapos magsalita. Bubwit na gangster talaga 'to.
"Always wear that! WAG NA WAG MONG TATANGGALIN HA!"
Tapos pumasok na siya sa may school namin.
Nandito na pala kami. Hindi ko man lang namalayan. Masyado kasi akong naaliw makipag-away sa gangster na yun eh. Haha.
Tinignan ko ulit yung bracelet. Napangiti ako.
Ewan ko kung anong topak nung si Kurt at binigyan niya ako ng ganito. Pero sa totoo lang, I like it. Sayang, hindi man lang ako nakapag-thank you.
========================================================
(Edited) Author's Note: Yun picture nung charm bracelet ay nasa gilid. Open the external link for a larger picture. Hihi. Ginawa ko lang yan sa isang site na nagcucustomize ng charm bracelets :">