Dramatically Pregnant

By ohananadulcet

25.5K 222 46

She is a woman who will fight for her honor, while he is a man who will disprove if he didn't see the truth h... More

Foreword
0 ν™”
1 ν™”
2 ν™”
3 ν™”
4 ν™”
6 ν™”

5 ν™”

486 23 12
By ohananadulcet

**

Napaatras na naman ulit si Joie at amazed na napatitig sa lalaking bigla nalang bumulong na buntis daw sya at ito ang ama. At kailan pa nya isinuko ang perlas ng silanganan, aber?!

"Are you nuns?!" asik ni Joie dito na nanlalaki ang mata at parang hindi makapaniwala sa kalokohang sinabi nito.

Napataas naman ng kilay si Jeff ng hindi nya maintindihan kung ano bang sinabi ng babaeng to ng biglang bumulong si Racq sa gilid.

"Nuts yun, Jo. Hindi nuns." bulong pa nito. At kailan pa ito nakarating sa tabi nya? Bat pa nagkakabute ito?

He almost burst into a laugh, but thankfully he was able to constrain it and he cleared his throat and holds this little troublemaker's wrist again but this time, he held her tighter para hindi na ito makawala pa. Para kasi itong isda na kung hindi mo hahawakan ng mahigpit, it'll just slide off.

"Whatda!! Huy bitawan mo nga ako! Kidnapping with ransom ba tong ginagawa mo?! Wala akong pera!" pagpupumiglas pa nito habang nagsisisigaw which made him leave no choice kundi ang buhatin ito at iinsert sa loob ng sasakyan nya.

But if holding this one's wrist was tough, pinning her down and putting her at place was tougher.
Good thing this girl who tells him she is this Joie's friend helped her sa pagpapasok nito sa sasakyan. Well it took them time pero ng naipasok na nila ito, he quickly locked the car door bago ito makalabas.

Jeff mouthed thanks on this Joie's friend at saka sumakay na sa sasakyan nya para lang sumalubong sa kanya ang pagsisigaw ng very unwelcomed passenger nya.

He turned on his car's engine using the remote keys.

"SAN MO BA AKO DADALHIN?! WALA KANG MAKUKUHA SAKIN! I'M POORER THAN THE WORD POOR! DON'T YOU TAKE ME TO THE WORLD I DO NOT BELONG!" she started slapping his arm that is holding the steering wheel. But he keep his silence, kahit gusto na nyang patahimikin ito.

"I AM USE--- AAAAAKKK---! ARAY! P*TANGINA BAT HINDI KA NAG-IINGAT SA PAGDADRIVE MO HANG MOKONG KA?! HINDI MO BA ALAM NA MAY IBA KANG KASAMA?! P*TA!" napalitan ang pag-iinarte nito ng bigla ba naman itong naumpog sa unahan ng loob ng kotse kaya sapo nito ang nasaktang noo at ngayon ay pinagmumura na sya.

Jeff tried to stop himself to blow out from being fed up by this girls action beside him. Ang ingay nito at ang sakit na ng tenga nya kaya hinarap na nya ito.

"Miss Shiellajoie Villanueva, why don't you fasten your seatbelt. And if you only you've shutted your mouth, then you should have known that the car is already moving." he tried to calm his voice. Patience, Jeff. Patience. It's a living virtue. You want to settle smoothly, right? This is why you get here yourself, instead of the police.

This lady just scoffed at him.

"Huh! Huy Sir Jip Andersun ha! Ikaw ha! Kung bat kasi bigla-bigla mo akong pinasok dito sa sasakyan mo ng wala naman akong katiting na gusto. Saka hindi pa kasi tumrending sa jeep at traysikel ang seatbelt at mas lalo na sa bulubundukin na tinitirhan ko kaya pasensya ka na ha? Kung sana in-orient mo muna ako na umaandar na pala tong sasakyan mo edi nakapagready sana ang noo ko na ihampas sa sasakyan mo at magkabukol! Pucha ka!" ginantihan din sya nito but hers wasn't calm and more loud mainly putting all the fault on him.

He pointed her. He hates being blamed on with things he didn't he really did.

"Stop cussing at me, you lady! I'm warning you, you don't know me when I'm mad." may tunog babala ang boses ni Jeff.

Then he thought na matatakot na ito sa kanya pero ano ba naman at tinuro din sya nito gamit pa ang dalawang daliri, "Stop englishing me, you gago! Binabalaan kita, di kita kilala at mas lalong hindi mo alam kung paano puputok ang Bulkang Taal!"

Jeff combed his hair due to frustration, gritting his teeth, grunting, and to get even with this girl with her ay diniinan nya ang pag-apak sa pedal at bago nya itong iniliko, he asked her this.

"Are you a gold digger?"

Natigilan si Joie dahil sa narinig dito ng ikinambyo ni Jeff ang sasakyan at halos humiwalay ang kaluluwa nya sa bigla. Buti nalang at nakakapit sya kundi ay matutubuan na naman sana sya ng chocolate hills sa noo nya. Hindi nakasagot si Joie sa itinanong ni Jeff sa kanya at imbis ay nagtitili ito sa loob para makahigante sa sinabi ng lalaking ito sa kanya.

Tiniis nalang ni Jeff ang matinis na boses nito.
"ANAK NG TINOLANG TIKBALANG! ANO BA PUCHA KA! I-ORIENT MO KASI AKO! KONTI KA NALANG P*T*NGINA KA!! AHHH!! SUNOGGG!!"

He just smirked rolling his eyes. Bahala na ito. Shriek all you want, para namang sya ang mawawalan ng boses at mapapagod pagkatapos nito.

Tinaponan ng tingin ni Jeff ang babaeng ito na nakahawak parin sa noo nito, nagkasalubong ang tingin nilang dalawa pero sinamaan sya nito ng tingin na parang papatay ng tao.

He shakes his head. Urgh. This will be a long ride for him.

**

Inayos na ni Jeff ang pagdadrive ng bigla nalang tumahimik at pumayapa ang loob ng sasakyan.

Panaka-naka nyang tinitignan ang katabi nya na ngayon ay nakahalukipkip at tila nagpipigil ng antok dahil pumipikit saka bigla nalang itong didilat tas pipikit ulit. Matatawa na ata sya sa ginagawa nito, he wanted to let her sit properly and the put her seat belt but he choose to let her be. She is not someone familiar para alagaan nya, instead he should've thrown her on jail by now knowing what she did.

Pero kailangan nyang iharap ito sa Mama nya, it's been a week and what he thought that everything will be okay when he comes back- no, it did not. It made it even worse, thus the reason why he is stuck in this situation.

Minutes after, ng nakita nyang tuluyan na itong pumikit habang rinig nya ang mahinang hilik nito ay itinigil na muna nya ang sasakyan at ihinimpil muna sa gilid. He just can't stay focused with her swinging around whenever the car moves.

Itinanggal nya muna ang sariling seatbelt at lumapit dito para kabitan ito ng seatbelt. Hinanap nya kung saan nainsert ang seatbelt at ng mahanap na nya iyo ay laking bigla nya when suddenly she grabbed his one arm.

He almost had a heartattack. What is she doing?

Umagik-ik ba naman ito and started to chant, "Chicken, chicken, chicken manok, nyummm!"

"Ah! Shit!"

Napadaing si Jeff sa sakit ng bigla ba naman nitong dakmain at kagatin. Agad naman nyang hinila ang braso nya. Ano bang napasok sa utak ng babaeng to at bigla ba namang nangangagat?

The hell. Is she dreaming about eating a chicken?

Asar na nilingon ito ni Jeff and heck, humihikbi pa talaga ito. Geez. She is nuts.
Binalikan nya ulit ito para sukbitan ng seatbelt pero binilisan na nya at iniwas ang braso dito bago pa sya nito kagatin ulit dahil nangangapa ba naman ito.

Pagkatapos dito ay bumalik na sya sa pagdadrive. Wait till his mom believe na hindi nya ito kaano-ano. After all things will be cleared, babalik na sa normal dati ang takbo ng buhay nya. Without this girl messing around him and his image.

He take a glance of this stranger beside him.
What's her motive pulling a prank on him? At ang tungkol sa pagbubuntis pa.

His mother is really sensitive when it comes to pregnancy. Knowing na kaya nag-iisa lang syang anak dahil sa pagkalaglag ng magiging nakababatang kapatid na nya sana but his mom didn't make it. Her mom's womb cannot carry a baby with it anymore.

Funny, he's remembering things.

Iniliko na nya ang sasakyan. Last corner and they have already reach the destination.
Pumreno na muna sya para ipagbukas sya ng gate, ilang segundo lang ay bumukas na ito kaya ipinasok na nya ang kotse.

Napatingin si Jeff sa may pinto just to see his mother there standing at parang di mapakali.
He gave her a call kanina na dadalhin nya ang babae and she sounded so excited over the phone. That was the first in 7 days na ngumiti ulit ito sa kanya, which was good because he misses it.

Ihinimpil na nya ang sasakyan sa garahe and turned off the engine. Tinanggal nya ang pagkakaseatbelt nya at lumabas na ng sasakyan. Umikot sya para tumungo sa babae. Kinalagan nya ito sa pagkakaseatbelt at kinuha saka ikinarga.

Jeez, she's snoring. She seems really tired as if kahit magka-World War pa ay hindi paring magigising.

He closed his car door at naglakad papasok ng kabahayan ng sinalubong sya ng mom nya.

"Is she okay, Jeff?" nagaalalang tanong nito saka idinampi ang likod ng palad sa noo ng karga nya.

"She is okay, ma. She's just sleeping."
"Oww. Normal lang naman yan kapag nagbubuntis ang isang babae. Take her to your room." her mom giggled.

Nagtaas naman ng kilay si Jeff.
"My room?"

"She is your girlfriend. Go na. Magpapaluto ako kay Gina ng lunch. Wait, ano nga bang mga pagkain ang mabuti para sa mga buntis? Hmm" then his mom ignored him turning her at him and is already fascinated by her own thoughts.

This should end up already. Or else mas masasaktan ang Mama nya when she'll find out it's all a lie.

Napatingin sya sa Shiellajoie Villanueva na to.

"Chicken chicken manok. Nyummmmm..." she's still mumbling habang parang ngumunguya pa.

Now what? Ayaw naman nya itong gisingin. Masama manggising ng tulog at mas lalong mas mahirap makipag-usap sa bagong gising.

He just decided na ilagay ito sa sala nila at ilagay sa couch. He didn't put her down slowly imbis ay patapon nya itong inilagay, which was intended.

"Ay kabayong budlat!"

There goes her mouth again. Just so vulgar. Bumangon ito at humikab saka nagkusot-kusot ng mata. Hinarap nya agad ito.

"Shiellajoie." he call her name.
"O?" wala pa ata ito sa tamang diwa based on how lazely she answered him, as if she was talking using her nose.

"Tell my mom that you are not pregnant and your just pulling a prank on us." diniretso na agad ito ni Jeff.

She lazily nodded-in which he didn't expected just when his phone rang.
Kinuha nya ang phone nya sa bulsa to see who's calling at si Kendy lang pala. Agad syang lumayo at lumabas to answer the call.

Nag-inat naman si Joie at humikab ulit ng napansin nyang ang kakaiba ng lugar kung saan andun sya.
Teka, hindi ito ang classroom nila.

Nilibot nya ng tingin ang buong lugar.
Wow~ Nasa future ba sya at ganito ang bahay nya? Bat may camera effects na sparkles sa paningin nya ang lugar? O may muta lang talaga sa mata nya?

Saka, ang sarap naman sa pwet ng inuupuan nya. Omaygash.

Nagflashback sa kanya yung sinabi ni Jip Ackerson sa kanya noong nasa loob sila ng sasakyan nito.

Are you a gold-digger?

Nagsisipa sya dahil sa tinding frustration. Ang hudas, parang kung sinong makapagsalita. Gold digger?! At kailan pa sya naging minero? Golddigger pwet nito. Urgh..

"You are awake already, hija? Asan si Jeff? Are you hungry? May naluto na si Manang Lusina na pwede mong kainin especially na buntis ka." biglang may nagsalita mula sa kung saan papunta sa kinauupuan ni Joie.

Kilala nya ang boses nito.
Familiar eh kahit isang beses lang nya itong narinig. Naaalala nya kasi nanay nya sa boses ng babaeng nasa harap nya-though ang layo ng pag-iitsura ng mga to kasi pang-mayaman ang aura ng isang to, no doubt, ito ang nakausap nya over the phone. Dahilan para mawala ang antok at gutom nya dahil sa biglaang pagbuhos sa kanya ng realidad. Tangna. Bat sya andito?

"H-ha?"
"Come, hija. Feel free in this place, hindi magtatagal ay dito ka na rin titira. Okay? Lika na, I'll take you to the dining place." aya nito at kinuha ang braso nya saka hinila sya papasok ng ibang parte ng bahay.

"Eh kasi po kasi---"
"May iba ka bang gustong kainin? Just feel free to tell me. Masama kapag pinigilan ng isang buntis ang kumain ng gustong kainin ni baby." the lady cut her off, napakalaki nito na parang pwede na itong itabi sa sun in terms of shining.

"Eh kasi po kasi---"
"Hays! I really can't believe that this day would really come. Gusto ko na rin kasing may ipakilalang babae sakin si Jeff ko, though it took a long time, it's okay kasi dalawang good news naman agad." she's talking like she is fascinated with everything.

Na touch si Joie dahil dito. Lalo na nung tumulo ang luha nito which probably ay dahil sa tuwa or what na naramdaman nito.
At nakokonsyensya at makokonsyensya sya kung sasabihin nya ang katotohanang katuwaan lang nilang magkaibigan ang lahat-katuwaan lang pala ni Racq at Lyz.

Teka bat sya nakokonsensya bigla? Huhu.

"Madame, bigla pong umalis si Sir Jeff." may pumasok na babaeng nakamaid-uniform na medyo kaedad lang ata nya ang biglang lumapit sa kanila.

Hinila sya nito paupo sa isang silya na nakapaharap sa isang malaking lamesa, umupo ito sa katapat nyang upuan.

"Oh okay. Salamat, Sasha. Now what have we have here? Can you tell me how you and Jeff became as one?" tanong nito habang may ningning ang mga mata.

Akala ba nya ay kakain sila? Gutom na sya eh.
Urgh. Now what? Ano nalang ang sasabihin nya?

Tumikhim si Joie.

"Ganito po kasi yun..."

Luh. Bahala na si batman. Pagkatapos ng araw na to, hindi na ulit sya babalik sa lugar na to.

*Sa imagination ni Joie*

Maulan non. Basang-basa ako dahil sa tubig-ulan pero hinayaan ko lang na mabasa ako. Kasama ng pagpatak ng ulan ay ang pagpatak ng luha ko.

Ang lungkot ko non. Daig ko pa ang salitang depressed sa mga panahong yun.

Wala akong makakapitan. Wala akong mapagsabihan ng lungkot na naramdaman ko. Feeling ko katapusan na ng mundo para sakin.

Wala ng ibang napasok sa isip ko kundi ang tapusin na ang lahat ng kung anong meron ako.

Tanggap ko na ang lahat. Tatanggapin ko kahit masakit.
Ganoon naman kasi talaga ang buhay, masyadong unfair. Kasi kung sabi nila parang gulong ang buhay ng lahat ng tao, mukhang na-flat yung sakin at hindi na maka-ikot.

Umangat ako ng tingin at nakikita ko ang mga ilaw ng mga sasakyan.

Napangiti ako.
Ito na ata yun. Ito na ata yung hinihingi kong sign.

Mabagal na paghakbang ang ginawa ko. Kasingbagal ng pagbabalik-tanaw ko sa mga bagay at mga pangyayari ng buhay ko.

Lahat ng yun, lahat.

Ng bigla ba namang may pumreno sakin.

Natigilan ako kasabay ang pagkatumba ko.
Nagkasalubong ang kilay ko. Biglang may lumabas sa sasakyan na pumreno sakin, at dun ko sya nakita.

Parang tumigil ang mundo ko ng makita ang mukha nya. Feel ko, sya na ang The One na itinalaga sakin.

Ang lakas ng pintig ng puso ko.

Nilapitan nya ako. Ngumiti sya sakin.

"Miss are you okay? Let me take you to the hospital." aya nya sakin na may bahid ng pag-aalala sa mukha nya.

Hindi ako makasagot.

Ang bilis ng pangyayari non. Naramdaman ko nalang ang pagbuhat nya sakin papunta sa loob ng sasakyan nya.

"I'm sorry I've hurt you." malambing na sabi nya sakin at-

"I heard that."

Heyo~ Thank you for reading Dramatically Pregnant!

I'm happy that you wanted to continue reading this story ^^

see u until the next chapters~~ ♡❤
1 vote. 1 chicken manok nyamnyam.

➡to be continued ➡➡

Continue Reading

You'll Also Like

1.7M 71.9K 46
"People really do wrong decisions when it comes to love. Nagiging matapang, minsan naman ay nagiging duwag. I kept on saying that I love him but I wa...
338K 493 150
I don't own this story credits to the rightful owner πŸ”ž
105K 2.5K 73
Living in the cruel world is hard and hella sucks. All she can see is dark, never see the light. But despite the pain she'd been endured, she'll neve...