STOP! In the name of LOVE! AMEN!

STOP! In the name of LOVE! AMEN! Chapter 34

CHAPTER 34:  ALL in ONE

Do you believe that there are no accidents in life?

Everything happens for a reason..

Every people we meet will have a role in our lives,

Be it small or big..

SOME WILL HURT and MAKE US CRY  to become STRONGER.

SOME will simply INSPIRE and LOVES us to make us happy,

 WHOLE and COMPLETE.

And SOME will TEACH US a LESSON ..

NOT to CHANGE us but for us to REALIZE our MISTAKES.

It will help us GROW and make us a BETTER PERSON we can be.

PRINCE POV

 

“Anong website galing ang article na to’ ? ”  tanong ko

“Pinost tong website na toh sa official website nung babaeng yun Paolo ah,” Gene

“Oo,Manager niya ang may gawa niyan. Columnist din kasi yang babading-bading na yan..” Sir Paolo

“Sino ba yang pinag-uusapan niyo,” ako

“May nag-offer sa’kin na maging singing partner niya, pero di ko tinanggap dahil ayoko sa kanya. Nabalitaan siguro na hahanapin ni Paolo yung prospect niya, w/c is Rhian. Ginawan nanaman ng kwento, lagi nalang, namumuro yan Paolo.” Gene

“Hinay-hinay sandali ako ng kaka--” Sir Paolo

“San ko makikita sumulat nito!?” Ako

“Sabihin mo na Paolo kung gusto mong umattend ako sa conference bukas.” Gene

“Langya naman, yan ka nanaman--” Sir Paolo

“Bilisan na,” seryosong sagot ko

“Walangya.. dalawa pa ang nagagalit sa’kin ngayon. Sige!! Sige!! Teka----” Sir Paolo

“Tara na, daming satsat..” Gene

“Hssh, papyag din naman.” Ako

Saka naming hinila si Sir Paolo palabas ng office,

Mukhang kasama naman ni Rhian si Madam Heleyna nila.

Eto muna ang aasikasuhin ko,

Nasa sasakyan na kami,

“Teka.. eto ah, malapit na tayo, pangako niyo sa’kin na kalmado lang kayo. Wag kayong padadaig sa bugso ng mga damdamin niyo, ok?” Sir Paolo

“……….” Di kami sumasagot ni Gene,

“Ay langya talaga, sumagot kayo hindi ko kayo dadalin don! Ano? Ah--” Sir

“OO NA!” kaming dalawa

Habanag nasa biyahe kami humingi ng pasensya si Gene

Ang nakalagay kasi sa article na nakita naming kanina,

*The STAR and the WHO KNOWS?*

Hindi maganda ang nakalagay don tungkol kay Rhian,

Lahat puro pamumuna sa kung ano si Rhian,

Pinakitang may picture pang magkasama sila nitong si Gene,

Pinalalabas nilang may gusto lang si Gene kay Rhian,

Na posibleng maka-duo niya sa pakanta.

At taliwas to’ sa unang inaasahan ng mga tao na makakapartner niya na sikat na singer.

Nakarating na din kami,

Pumasok agad kami pagkaparada ng sasakyan.

“Ok, teka ano nga bang pangalan non, si Orllen—OI! Prince teka san ka pupunta?” Sir

“San pa’ba? Hssh!” ako

“Teka.. ay nako naman,” Sir

Sumunod si Gene sa’kin,

Nandito na kami sa harap ng kwarto ng sinasabi nilang nagsulat,

*Orllen makes you Star or Nothing* (nakalagay sa pintuan)

 

“Ok, kalma lang ah.” Sir

| (~~.)!! (~~.)’’’  (-___-)’’

 “Ako na nga ang unang papasok muna sandali,” Sir

|(--,)’’   (~~.)!! (~~.)’’’ 

*TOK*TOK*TOK*

Pagkabukas niya ng pintuan,

Pumasok agad kami at ng may makita ako lalaking naka-upo sa may table,

“Ayan, I know na pupunta kayo dito Paolo. Oh? What do you think about my new scoop? Patok sa cyberworld, right? Pano nalang mamaya, sa press. Hmm.. sino naman ang bago mong talent? Fierce ang dating ah.”

“Bawiin mo yung mga sinulat mo Orllen. Kahit pagpilitan mo yung alaga mong may sungay, hindi tatanggapin yang contract signing na yun.” Sir

“Alam mo bang hindi pa narerejct ang alaga ko, kayo palang ni Gene ang una kaya naman hiyang-hiya siya sa fans ng irehject niyo ang contract signing” Orllen

“Wala akong pakialam sa alaga mo, bawiin mo yon!” Sir

“Hello, chismis na yan kaya hindi ko na mabbawi yan.. unless bawiin nyu ung contract. Ipapalit niyo lang naman kasi sa alaga ko eh isang pipityuging galling ampunan na may nanay na lasenggera? How pathetic are you---AH! ” Orllen

Hindi na ‘ko nakapagpigil,

“Prince! Nako naman..sinuntok na,bakit mo hndi nilakasan!? *smirk*” Sir

“Araay!! Ano Paolo? Sino ba yan AH!!  Ipapatawag ko ang security! Kakasuhan kita!! Kayo!” Orllen

Nilapitan ko siya,

Habang hawk niya ang panga niya,

“Bago mo ko makasuhan, kakasuhan na kita ng Libel. Subukan mong ituloy yang sinusulat mo, maniwala ka pagigiba ko tong studio mo.. Kasama mo.” Ako

(*0*)  Orllen

Di na siya nakapagsalita,

Kaya umabas na ako,

Sumunod din naman sila..

“Nauna ng ilang Segundo sa’kin si Prince, dapat susuntukin ko na din yung isang yun eh.” Gene

“Ako din eh!” Sir

(,~~) (,~~)   (^^.)

“Oo nga.. hahaha pinipigilan ko lang naman kayo iniiwas ko kayo sa gulo. Mahirap na, bago nga ako lumabas ang sabi ko sa kanya – Dating ex-convic si Prince—kaya seryosohin niya yung mga sinabi ni Prince. Hahaha.” Paolo

“Ang mahirap niyan, mukhang napadala na sa press yung balitang toh.” Gene

“Kailangan ko puntahan si Rhian..” sabi ko

Bumalik muna kami sa building nila Rhian,

Para balikan ko yung sasakyan ko.

At tignan kung nakabalik na sila Rhian.

Car park:

*RIIIIING*

(Callilng Mom)

“Hello mi,”

(Nak, kamusta si Rhian? Ano yung mama niya, ano ba nangyari? Di ka tumatawag dito nakakapag-alala naman kayong dalawa oh,)

“Kamusta si Rhian? Hindi ko siya kasama ngayon, bakit may nangyari po ba?”

(Ano ka ba Prince, tumawag si Hans dito nagreport sa daddy mo na dinala sa ospital ang mama ni Rhian)

Shit!

Kaya siguro tumatakbo daw sila,

(Hello Prince?!)

“Pupuntahan ko na po,”

(Sige, ingat ka.. Balitaan mo agad kami dito sa bahay.)

---end---

Papasakay na ako sa sasakyan ko,

“Teka, di kana ba aakyat? Aalis kana?” Gene

“Sinugod sa ospital nanay ni Rhian.” Ako

“Oh? Teka sama ko!”Gene

“Ohop!! Di pwede.. May schedule ka.. hayaan mo muna si Prince, lalo pa at mainit yung issue na galing sa article.” Sir

“Tsk! Inis naman oh. Sige makikibalita na lang ako Prince, kapag nalaman ni Rhian yung tungkol sa article, kakausapin ko din siya hihngi din ako ng sorry.” Gene

Tumango na lang ako,

Saka ko pinaandar yung sasakyan ko.

Di ko alam baka galit rin sa’kin yund dahil sa ginawa ko kahapon,

Bahala na,

---------END OF PRINCE POV--------

 

 

 

 

RHIAN’S POV

 

Ano kayang nangyari,

Sana ayos lang siya..

Hindi pa nga kami nagkaka-usap ehh..

“She’’ll be alright..”

(,--)  (-.-)

Napatingin ako kay Madam,

Hindi ko din inasahan na sasabihin niya yun,

“Salamat,” sagot ko

Nagpatugtog si Madam ng music na nakapagpakalma sa’kin.

Hindi ko alam kung intension niyang i-parinig sa’kin yun,

 para lumuwag ang pakiramdam ko.

Pero pasalamat na din ako at sinamahan ako ni Madam.

“Ano ang pangalan ng mother mo?” Tanong ni Madam

“Cecilia, Cecilia Moralina..” ako

“Nagka-usap na kayo?” Madam

“Nagka-usap na, pero hindi naging maayos ang pag-uusap namin.” Ako

“Natural lang para sa una niyong pagkikita, ” siya

Oo nga..

Natural lang..

Natural lang na malaman ko ang lahat-lahat.

Tutal, gusto ko din naman malaman.

Bingiay lang naman ni nana yang gusto kong malaman.

Hindi ko alam, pero..

Hindi naman palakausap sa’min si Madam.

Pero ngayon ko lang siya talaga nakausap ng ganito.

Habang nasa daan kami,

Ang dami niyang tinanong tungkol sa’kin noong nasa Samar palang ako.

At daghil dun, yung pag-alala ko.. Bahagyang nawala,

Pagkadating naming,

Agad kaming bumaba ni Madam at pumasok sa ospital.

Paglapasok naming, agad naman akong nagtanong kung san ko makikita ang nanay ko.

Nasa private hospital din kami,

Sabi sa’kin ni tito hans ng nasa biyahe kami,

Dinala na nga daw ng mga tauhan nila tito troy sa ospital ang nanay ko.

Nandito kami pumasok sa gawi ng ICU ,

Mas lalo akong kinabahan, dahil sa ICU kami dinala nung nurse.

Pero di tulad ng una kong malaman na dinala sa ospital si nanay,

Kasi  ngayon alam ko, ligtas siya.

Pag dating namin sa labas ng pinto..

Nakaramdam ako ng kaba pero pumasok pa din ako.

Nakita ko na may dalawang lalaking nasa loob ng kwarto,

Nakapormal silang damit, agad naman din silang sumalubong sa’kin.

“Ma’am Rhian?” pagkukupirma nung isang lalaki,

“Ako nga po,” ako

“Do you know them Rhian?” Tanong ni Madam

Umuiling naman ako,

“Kami po yung pinapunta ni Mr. Hans para po sana kumbinsihin si Mrs. Moralina na pumunta ng ospital para magpa-check-up kaso bago pa po naming siya maka-usao ng matagal, nagcollapse na siya. Kaya dinala namin siya agad sa dito sa ospital.  L1

“Hinintay lang po naming kayo makarating  dito, dun na po kami sa labas. Kapag may problema po, tawagn niyo na lang po kami.” L2

“Ok, thank you.” Madam

Hindi na ako nakasagot dahil,

natuon na ang tingin ko sa babaeng nakahiga at walang malay..

Umupo ako sa katabing upuan,

At nakatitig lang ako sa kanya..

Napaka panatag ng dating ng itsura niya, ngayong tulog siya.

Pero mahahalata mong hindi maayos ang kondisyon niya sa kalagayan niya.

*tok*tok*tok*

Napatingin  ako sa gawi ng pinto,

Tatayo  na sana ako para pagbuksan pero si Madam na ang unang nagbukas ng pintuan.

“Ah, Ms. Rhian Garcia?” Doc

“Ah I’m sorry I’m not Rhian, It’s Ms. Heleyna. It’s her, she’s Rhian..” Madam

Tumayo ako sa kina-uupuan ko,

At pumasok naman si Doc,

“Ah..good morning,  ako ang hahawak sa patient, I’m Mr. Carlos. I’m here to discuss some matters about the patient.” Doc

“Kamusta po ba ang lagay ng nanay ko?” ako

“Ang totoo niyan, ahh hindi maganda ang condition ni Mrs. Moralina. She has Cirrhosis in the liver, she also has irregular heartbeat, buti naagapan agad ang pagdala sa kanya sa ospital dahil kung hindi, possible siya sa stroke. Pero hndi ibig-sabihin na hindi na siya pwedeng magkaron nito.. she’s under observation pa din.” Doc

Ang dami niyang sakit,

Anong gagawin ko?

Sana hindi pa ako nahuli ng dating.

“Is there any complications Mrs. Moralina have? Besides sa mga sinabi niyo Doc,” Madam

“Actually, she lost her sensation of arms and legs. Dahil yun sa Liver failure niya, naapektuhan na yung mga body functions niya. And lastly, nakita din namin sa test na subject siya sa excessive use of drugs. I suggest for her long stay here in the hospital. Para ams ma-obserbahan namin ang kalagayan niya. She is in a serious condition right now Ms. Garcia  and Ms. Heleyna” Doc

*tok*tok*tok*

May biglang pumasok,

“Prince..” ako

Bigla siyang lumapit sa’kin at niyakap ako,

“Anong nangyari, I’m sorry, hindi ko agad nalaman..” Prince

“Ok.. ok lang,” ako

Inalis niya yung pagkakayakap niya sa’kin,

At hinarap uli naming si Doc,

“ Sorry for interrupting your conversation  Doc, as you was saying..” Prince

Hawak niya ng mahigpit yung kanang kamay ko.

Kung anong pangamba ang naramdaman ko ng marinig ko yung sinasabi ni Doc.

Mas napanatag ang loob ko na magiging ayos ang lahat.

“I need to talk to the close relative. Ms. Garcia can we discuss some matters about your mother.” Doc

“Sige po,” sagot ko

“I will go with her,” Prince

Napatingin ako kay Prince kasi..

“Go on, I’ll be here..” Madam

Lumabas kami ng room at nagpunta sa office ni doc.

Si Prince ang seryosong nakipag usap kay Doc.

Siguro kung ako lang, hindi ko rin alam ang mga dapat kong itanong at alamin.

At dahil dun, mas lalo akong natatakot para sa sarili ko..

Parang di ko kaya mag-isa,

Di ko kaya ng ako lang.

Pagkatapos naming kausapin si Doc,

Lumabas na kam ng office, at kasalukuyan kaming naglalakad pabalik sa kwarto ni nanay.

Hawak pa din niya ang kamay ko,

“Di’ba? Sabi ni Doc, kapag nagtuloy-tuloy ang paggamot kay nanay, kahit matagal na gamutan gagaling siya di’ba?” ako

Tuloy pa din kami sa paglalakad,

Hindi siya nagsasalita..

“Pero di ko naiintindihan yung gagawing treatment sa kanya, pano daw ba yun? Gagaling ba siya agad kapag ginawa yun---” ako

Bigla siyang huminto sa paglalakad,

(~_~) (--.)?

“Kumain kana ba?” tanong niya sa’kin

“Hindi pa..” ako

“Hintayin mo ko sa loob, bibili lang ako ng pagkain.” Prince

Bago niya buksan yung pinto para papasukin ako,

“Salamat..” ako

Niyakap ko siya,

“Magiging ayos din si nanay, wag kang mag-alala.” Prince

Ngumiti ako,

Natuwa ako ng marinig ko din yung salitang nanay sa kanya.

“Sige na,” siya

At binuksan na nga niya yung pinto at pumasok na din ako.

Pagkapasok ko sa loob,

Nakita ko si Madam Heleyna may kausap sa phone.

Pero maya-maya, binaba na din niya yung phone.

“I receive a call from Cathryn, ahg! Why can’t I get my day-off even only for this day. I think I should leave first, since may kasama kana para bantayan ang mother mo.” Madam

“Pano po yung naiwan ko sa office,” ako

“Do you think Rhian, that I’m a witch now? Do you think I’ll let you leave this place and continue your work in the office? Knowing that your mother is in this condition now? God, do I look like I’m a evil witch?”  Madam

“Hindi, sobrang thank you ako at sinamahan niyo po ako dito,” ako

“Rhian? How many times do I need to tell you, I’m not that old for that respect, c’mon.” Madam

Napangiti na lang ako,

Alam kong hindi niya gusto ang pag-po ko sa kanya,

Pero alam ko ding, hindi siya galit o kung ano pa man.

“Sorry, hindi na mauulit.” Ako

“You should, I think I can leave you now with your boyfriend. I think he knows more than me how to handle you in this situation. Halos nawala lahat ng worries mo ng makita mo si Prince na dumating.. And, that’s pretty nice.” Madam

“Thank you,” ako

“I’ll leave you now,hindi ko na mahihintay SI Prince. Report everything that will happen today to my office next week.” Madam

“Sig--- Nextweek?” ako

“Yah, nextweek. Why, is there any problem with that?” Madam

“Wala, wala Madam.” Ako

“Good, so I’ll take my leave now.”Madam

Ng lumabas na si Madam,

Mga ilang minute lang dumating na din si Prince.

May dala iyang pagkain,

Umupo muna kami..

“Lunch na ang binili ko, kahit hapon na. Mamaya, ihahatid na kita sa apartment. Yung naka-usap mo kanina muna ang magbabantay kay nanay. Pagtapos, bukas.. babalik tayo para magbantay.” Siya

Habang binubuksan niya yung mga dala niyang pagkain,

Naka-upo kami sa may sofa sa loob ng kwarto,

“Gutom kana noh, di kana nagsasalita diyan. Kumain kana..” Prince

“Sige, ikaw din..” ako

“Kumain na ako, sige na kumain kana..susubuan paba kita? Nakakahiya kay nanay..” bro niya, sabay tingin niya kay nanay.

Ng makakain kami, nagbantay lang din kami doon.

Tumawag sila Candice, pero sabi ko wag na pumunta.

Sa ibang araw na lang..

Gabi na din,

Pinaalalahan na kami ng nurse na malapit na ang resting hour ng mga patient nila,

Kailangan na naming umalis,

Pero gusto ko sana sya samahan magdamag kaso hindi pala pwede,

“Rhian, tara na?” Prince

Bitbit na niya ang bag ko,

Nakatayo ap din ako sa tabi ng kama ni nanay.

“Sige..” sagot ko

Ng pagtalikod ko..

“Rhian,” Prince

“Ah? Bakit?” ako

Nakatingin siya sa likod ko,

Kay lumingon uli ako sa gawi ni nanay..

Laking gulat ko ng minumulat na niya yung mga mata niya.

“Nay?” ako

“Tatawagin ko si Doc,” Prince

Lumabas siya ng kwarto.

Lumapit naman ako kay nanay..

Nililibot niya yung tingin niya sa paligid..

“Nay, wag niyong tanggalin yan---” ako

Pipigilan ko sana siyang tanggalin yung Oxygen mask, kaso..

“Nasa..ospital ba ako..” mahinang sagot niya,

“Opo, nasa ospital po kayo..ano pong nararamdaman niyo? May maskait po ba sa inyo?” ako

“Anong…gi—nagaw--a mo …dito?”  

“Binabantayan ko po kayo,” ako

“Gusto.. gus—to ko ng… umu—wi..” nanay

“Hindi pa po pwede, may sakit po kayo, kailangan niyo pa po magpagaling dito.” Ako

“Sino magbabayad…ng.. gagas—tusin.. di-to. Ikaw? Maya—mayaman.. kana.. ba? Nakapag… tapos.. kana ba?” tanong niya sa’kin

Hindi ko alam kung bakit,

Pero naluha ako ng tanungin niya ako..

“Hindi pa po, pero.. magpapayaman po ako. Pagagalingin ko po kayo nay. Sa nagyon po, dito po muna kayo..” ako

“Akala.. ko—na-man, patay.. na ak-o..”

“Hindi po, wag po kayo mag-alala.” Ako

“Sinab—I ko.. n asana…namatay ka—na –lang, Hind-I ka..ba,nagagalit—ah?...”

Hinawakan ko yung  kanang kamay niya,

“Hindi po, hindi po..” ako

“Kasi.. ak—o, nagaga—lit ako.. sa sari-li ko..”

Biglang nagbukas ang pintuan at may pumasok,

Sila Prince, kasama sina Doc at isang nurse.

“We’ll handle this Ms. Garcia.. don’t worry, pagbalik niyo po sasabihin ko  kung ano ng lagay ng mother niyo. For now po, kailangan niyo nap o kasing iwan muna ang mother niyo.. tulad po ng nasabi po ng nurses namin sa inyo awhile ago. ”

“Rhian?” Prince

Napatingin ako kay nanay,

Nakatingin lang din siya sa’kin..

Binitawan ko na yung kamay niya ng lumapit si Prince sa’kin.

At umalis na kami ng ospital.

Habang nasa daan..

“Ililipat din siya ng ospital sa ospital namin sa maynila. Para mas madali din nating mabisita si nanay. Wag kana masyadong mag-alala..” Prince

“Sabi niya, galit daw siya sa sarili niya…” ako

“Galit? Bakit daw..” Prince

“Hindi ko na siya natanong.. Hinawakan ko yung kamay niya kanina. Alam mo ba, hinigpitan niya din yung paghawak sa kamay ko..” ako

“Talaga..Bukas, babalik tayo, mas makaka-usap mo siya. Pero ngayon magpahinga ka pag-uwi mo. Ok?” Prince

“Ikaw din..”ako

Ng makarating kami sa apartment,

Pinapasok niya na ako agad, wag na daw ako magpuyat.

Sinunod ko naman siya..

Sa Kwarto:

(Calling Princess)

*RIIING*

“Hello? Cess,”

(Si kuya ba kasama mo? Pinapatanong kasi ni mommy ano daw oras siya uuwi. Gabi na daw kasi.. di naman nagrereply.)

“Prince.. teka kanina pa niya ako naihatid dito sa bahay..hindi na kami magkasama.”

Teka, san naman siya pupunta?

(Hala, ganun ba? Sige sasabihin ko kay mommy. Sorry kung naabala kita.. bukas kita tayo sa school. Usap tayo..)

“Sige, tulog kana din, ahh.. pag dumating siya diyan pa-text naman ako ah?”

(Ok Rhian)

---end call—

Nasan si Prince?

(Calling to Asawa ko)

*RIIIIIIIING*

*RIIIIIIIING

*RIIIIIIIING

Karaniwan naman sinasagot  niya agad,

Tsk,

Napatayo muna ako,

Di ako makakatulog nito eh..

Pumunta ako sa may Salla,

(Calling to Asawa ko)

*RIIIIIIIING*

*RIIIIIIIING

Oh!

(Hello.. oh bakit? May probl--)

“Nasan ka?”

Para siyang bagong gising,

Bagong gising?

(Ah?Nasa.. bahay. Syempre.. Bakit di kapa natutulog ah?)

“Sa bahay?”

Lumabas ako ng bahay..

Naglakad ako palabas ng gate..

Sabi na eh..

(Oo, nagising nga ako..)

“Bahay? Bakit hindi ka pa nagpapalit ng damit?”

(Eh, kas—hssh!)

?(.--)       [ (~~. )]

Lumapit ako sa sasakyan niya,

Nakaparada sa di kalayuan.

Lumabas siya ng sasakyan,

“Bakit nandito ka pa? Teka.. tawagan mo muna sila sa bahay niyo nag-aalala si tita, ano ka ba naman... ” Ako

Tinawagan niya si Princess,

“Yan.. nakatawag na ako. Magpapaliwanag na ako?” Siya

Habang kinukusot pa niya yung mata niya,

“Sige,” ako

“Binabantayan lang kita..” Siya

“San?” ako

“Sa mga magnanakaw.. baka manakaw ka kasi.” Siya

“Ah? Gising kana ba? Baka inaantok kapa?” ako

“Wala.. bakit ka lumalabas ng bahay. Delikado alam mo ba yun ah? Pano kung wala naman ako s alabas ng bahay mo may biglang manghablot sa’yo? Pano ka? Hssh! Di ka nag-iingat.” Siya

“Eh alam ko namang andyan ka..” ako

“Kahit na.. sa susunod wag ka ng lumabas.. Sige na, uuwi na ako pasok kana sa loob.” Siya

“Baka inaantok ka pa?” ako

Lumapit siya sa’kin..

(,--) ----------(~~.)

(,--) ---(~~.)

(,--) (~~.)

“Pano ako aantukin, makita palang kita.. nagigising na ang buong katawan ko,”

(,**) (~~.)

“Namiss kita agad nag-away lang tayo kagabi, pa-kiss nga?” siya

Napangisi na lang ako,

“Tinatawanan mo ko?” siya

“Wala.. natatawa lang ako sa ‘yo..” siya

“Bakit nga ba ako nagpapaalam pa? Kung pwede namang hindi na? di’ba?” siya

Napangisi nanaman ako,

Nag-away nga ba kami kagabi? Away nap ala ang matatawag sa nangyari sa’min kagabi.

Isang gabi lang na di kami nagpansinan,

Namiss ko siya agad.

Pano pa kung ilang araw..

“Oh..??” ako

Bigla na kasi akong napasandal sa bandang unahan ng sasakyan niya..

“Pakiss na ako dali,” siya

“Ano kaba naman.. nasa labas tayo.. Expose.. nakakahiya” ako

“Hahahaha expose? Kung anu-ano natututunan mo kina Candice. Sige. Pikit mo na lang mata mo para hindi nakakahiya..kaw talaga.” Natatawang sabi niya

(>__<)? Expose naman talaga di’ba?

“Ayaw pumikit? AH!” siya

*__*!!

Napapahiga na ako unahan ng sasakyan niya,

Naman si Prince Talaga…

“Eh! Prince..” ako

“Pikit na..” siya

“Kapag may tao diyan----” napatigil ako..

Tinakpan niya ng isang kamay niya ang mga mata ko,

“Sorry kahapon…” siya

At ..

*Prince Harris Way of Sorry*

At..

“Ayoko na umuwi..” siya

Tinanggal niya yung kamay niya,

“Uwi kana.. sige na,” ako

“Sige..Pasok kana sa loob,” siya

Pinauna na niya akong palakarin pabalik,

Habang naglalakad naman ako,

Biglang,

“Oh?” ako

Yumakap siya sa’kin mula sa likuran ko,

“Goodnight, *tsup sa neck*..” siya

At saka siya bumitaw uli..

At pumasok na ako sa loob.

END OF THE NIGHT

 

 

KINABUKASAN

Austine University:

“Thank you po, babalik na lang po ako pag nagsubmitt na po ako.” Ako

“Ok, sige.”

Lumabas na ako sa office,

May pinasa akong requirement para sa graduation namin.

Lumabas na ako,

Tapos na din ang klase ko..

Nagsabi na ako kina Princess na pupunta ako sa ospital,

Kasama ni Prince,

Kanina habang nasa daan kami ni Prince,

May sinabi siya sa’kin na nangyari kahapon.

Tungkol sa amin ni kuya Gene..

Pero ang sabi niya..

Pinaayos na din daw niya yung mga articles sa internet,

Ang sabi lang niya, basta hindi maganda yung nakalagay.

Kaya pala nagbabantay daw pala siya kagabi..

Baka daw may kumukuha nanaman ng pictures ng tulad sa article.

Hindi ko na naabalahan tignan kasi nag-asikaso na ako ng requirements ko kanina.

Eto na nga,

Naglalakad na ako papunta sa Gym,

“Rhian!”

“Shane,” ako

“Ah, pupunta ka sa gym?” tanong niya

“Oo, pupuntahan ko si Prince. Ikaw?” ako

“Pupunta din ako dun eh, kukunin ko yung approval letter namin kay manager.” Shane

“Ahh.. ganun ba..tara sabay na tayo,” aya ko

Nagalakad na kami..

“Nga pala Rhian, may gusto sana akong sabihin.”  Siya habang naglalakad kami

“Ano yun?” ako

“Yung dati.. ah, pano ko ba sasabihin..” ako

“Sige lang,” ako

“Ah kasi, yung mga kaibigan ko. Sila, sila yung.. sila yung nagkalat nung usap-usapan sa school noon tungkol sa inyo ni Prince.” Siya

Napatingin ako sa kanya,

“Sila pala..” ako

“Alam ko magagalit ka, pero ihihingi ko na din sila ng sorry sa’yo. Ngayon ko lang din nalaman. Di ko na din sana sasabihin kasi tapos nanaman kaso.. nahihiya ako sa inyo ni Prince.” Siya

Napahinto kami sa paglalakad.

“Bakit nila ginawa yun?” ako

“Kasi..dahil sa’kin.” Shane

“Sa’yo?” ako

“Kasi.. nasabi ko sa kanila na, may.. may gusto ako kay Prince.” Siya

Teka..

May gusto siya kay Prince,

Kinabahan naman ata ako,

Hindi. Hindi naman dapat..

“Pero, wala akong plans na paghiwalayin or anything. Ah, ano lang naman yung akin, crush lang tsaka.. nasabi ko lng talaga sa kanila yun, wun lng talaga . Sana wag kang magalit sa’kin tungkol dun.” Siya

“Ah, hindi naman ako magagalit sa’yo. Wala naman dahilan din eh. Tsaka wala anamn magsabi na bawal na magkagusto yung ibang tao kay Prince. Siguro ah.. bawal lang agawin siya?” biro ko

“Hindi.. hindi, wala akong iniisip na ganun. Promise talaga.” Siya

“Nagbibiro lang naman ako, tiwala naman ako sa’yo eh.” Ako

“Alam ko hindi mo agad mafo-forgive mga kaibigan ko, yaan mo, talagang nagalit ako sa kanila. Hindi ko din nagustuhan yung ginawa nila, kaya sorry talaga..” siya

“Sige, ayos na yun.. hindi ko na lang sasabihin din kina Candice kasi, baka magka-away-away lang sila. Ang totoo niyan, kung di nila ginawa yun baka nga dun pa rin ako nakatira kina Prince.. Umaasa pa din ako sa pamilya sa bawat gawin ko,  ngayon kahit papano, masasabi ko natuto ako mag-isa lang.” Ako

*SOME WILL HURT US to become STRONGER.*

“Rhian..Shane.”

(,~~)       (--.)(--.)

“Prince,” tawag ko

“Papunta na dapat ako sa building niyo kasi, may sasabihin ako sa’yo eh.” Siya

“Ah, ako naman tapos na ako sa gagawin ko. Kaya ako ng nauna dito. Sa daan na lang natin pag-usapan?” sabi ko

“Huy!”

(,~~)       (--.) (,--) (^^.)!

“Kuya?” ako

“Haha, oo.. nakilala mo ako agad?” Gene

“Eh kilala kasi kita. Bakit ka—bakit ka nandito?” ako

“Tumawag si Prince.. sunduin daw kita.” Gene

“Sunduin?” ako

“Oo,” Gene

Naka-shades at cap siya..

At dir in ganon kastylish ang suot niya.

Para siyang nagdi-disguise.

Napatingin ako kay Prince,

“Hssh! Yun na nga yung sasabihin ko sana sa’yo kasi.. may biglaang kailangan gawin sa team. Hindi kita maihahatid sa ospital pero susunod ako. Dapat kay Andrew o kina Brad kaso may pinagagawa sa’min.” Prince

“In short Rhian, napilitan lang siya na ako ang tawagan.” Gene

“Shane, kukunin mo ba yung letter of approval niyo?” Prince

“Ah, oo.. kukunin ko na sana. Pinapunta ako ni Manager.” Shane

“Sige, papunta din ako dun pagbalik. Gene, ayusin mo pagdrive..” Prince

“Rhian, bakit ganyan yang boyfriend mo walang galang sa mas nakatatanda. Mas matanda naman ako sa inyo ah.” Gene

“Hayaan mo na lang, Prince una na kami?” ako

“Sige, Text ka kapag andun na kayo..” Prince

“Alis na kami,” Gene

“Tara Shane,” Prince

At tumalikod na din sila Prince,

“Sino yun Rhian?” Gene

“Ahh.. kaibigan namin,” sagot ko

“Ganada ng kaibigan niyo ah..” Gene

(~_~) (--.)?

“Eh? Ganyan ka ab talaga kuya? Ang hilig mo nama ata sa mga.. ahmm.. alam mo na,” ako

“Natural lang mahirap na kung lalaki ang gusto ko. Pero hindi naman yun ang ibig kong sabihin.. Nakita ko close din pala yung boyfriend mong masungit sa ibang babae, kala ko sa’yo lang. Tao rin pala yun haha.” Gene

“Ahh, yun ba. Buti nga may iba pa siyang kaibigan bukod kina Candice at Yuri na babae.” Ako

“Bait mo sa kaibigan ni Prince, kung iba yan.. bantay sarado siguro yan. Akin na yang bitbit mo,” Gene

Kinuha niya yung dala kong portfolio,

Naglalakad pa rin kami papuntang carpark..

“Bantay sarado? Di na kailangan,” ako

“Bakit naman..” siya

“Takot lang niyang mawala ako..” ako

(,^^) (-_-)

“Aba.. Rhian, mukhang tumataas na ang level of confidence mo ah.. Ayos yan.. Kung sabagay, kapag nawala ka sa kanya.. huh! Kawawa naman siya, kukunin kita Rhian kapag niloko ka ng isang yan.. ” siya

“Kukunin? Para naman akong gamit hahaha. Hindi mangyayari Kuya, kaya salamat na lang..” ako

“Bakit? Parehas naman kami ni Prince, Gwapo?” siya

Sabay tanggal ng shades niya..

“Nako.. oo na--” Gene

“Gene?”

(,**) (,^^) (,oo)   (~~.)!!(--.)’’

“Patay na..” bulong niya

“Siya nga, sabi ko sa’yo eh!!” G1

“Oo nga, kasama niya si Rhi—totoo yung balita siya siguro ang makaka-duo niya?!” G2

“Gene! Papicture naman kami,” G3

“Oo nga, bakit ba ang swerte mo Rhian.. Una si Captain Prince, Madama Heleyna tapos..” G1

“Hindi naman ako yung makaka--Oh?” ako

Bigla kasi akong inakbayan ni Kuya Gene,

“Gusto niyong malaman??” Gene

“……….” Mga babae

Lumapit naman sila sa’min,

Ay nako kalokohan talaga ni Kuya..

“Magpa-ikli din kayo ng buhok tsaka magpaka slow kayo ng konti, yun ang sikreto.” Kuya

(*,*)? …

“Si Gene!!! ANDITO SA SCHOOL!!!!” sigaw nung isang babaeng nasa malayo

“Kuya.. sa tingin ko kailangan na nain umalis..” ako

“Sa tingin ko din, delikado na.. 1—2---3--- Takbo!” siya

“Sandali!!!!!”

Tumakbo na kami papunta sasasakyan niya,

Dali naman kaming umalis sa school..

“Swerte nga siguro ako..” ako

“Hindi ka swerte, dahil walang salitang swerte o malas.. Nasa tao yan kung pan niya titigna ang isang bagay, kung swerte para sa kanya .. o malas. Pwedeng swerte sa’yo, pero sa kanya hindi..”

“Tama ka, depende kung pano ko titignan..”

At dumiretso na sa ospital ni nanay,

--------END OF RHIAN’S POV--------

CANDICE POV

“Si Princess, asan?”  Yuri

“Hindi pa tapos..” sagot ko

 

Habang naglalagay ng blush-on

Nandito kami sa loob ng powder room ng University.

 

“Bilisan mo naman.. ang tagal mo magmake-up diyan,” Saway ni Yuribels..

 

“Sssshh!! Sinisira mo ang aking routine..Magmake-up ka muna--” ako

 

“Yuckk!!” siya

 

“Duh~ OA much? If I know.. naglalagay ka nito sa bahay niyo ng pasikreto..” ako

 

“Malamang naman..” siya

 

“Malamang talaga, lalo pa at binigyan ka ni Julian ng isang set ng make-up kit? Hmm..” ako

 

“Pano mo nalaman yon na binigyan ako?” siya

 

“Of course I know everything, nagpaturo siya sa’kin ng maganda.. well, buti na lang din nagpatulong siya dahil kung hindi.. Iisipin ko talaga na pinag-aaralan niya pati yun. Well kung para sa’yo, abnormal kasi ang relationship niyo mas maarte pa si Julian..Di kaya..” ako

 

“HINDI BADING SI JULIAN!” Yuri..

 

 

“Easy Yuribels.. Just Relax, ang wrinkles..” ako

 

(^__^)  (,~~)

 

 

“Hello?”

 

(,^^) |      (--,) (--,)

 

 

“Hey…” ako

 

“Hi!” Julian

 

 

“Julian Pwede ba, nasa pambabae ka!” Yuri

 

 

“Ayo slang, mwahehehe. Baka hindi pa nila ako palabasin pag pumasok ako diyan..” Julian

 

 

“True..” Ako

 

 

“Nagkakasundo talaga tayo Candice, mwahehehe.” Julian

 

 

“Bahala kayo, Ikaw bilisan mo naman mag make-up. Sa susunod bumili ka ng makapal kapag nilagay hindi yung lagay ka ng lagay. Psh!!” Yuri

 

“Wow, nagrerecommend pa.. Ok ok.. I’m done. Let’s go,” aya ko

Lumabas na rin kami,

Eto naglakad..

With our adorable Julian

 

 

(^,^) (^_^) (~,~)

 

 

“Nasan Kambal mo?” tanong ko

 

 

“Si Bradley? Nag-aasikaso ng project niya.” Julian

 

 

“Eh bakit ikaw nandito?” Yuri

 

 

“Kasi andito ka..” Julian

 

“Ay? Sige alis na lang ako, duh~” ako

 

 

“PSH!” Yuri

 

 

“Kasi ako tapos na gumawa, si Brad late na nakagawa.” Julian

 

 

“At bakit naman siya late gumawa.” Ako

 

 

“Wala daw siya pambile nung materials sa miniature namin,” Julian

 

 

Wait,

Parang may Kidlat na nagstruck sa’kin ah?

Wala daw pera?

 

“Ok, bakit naman siya nawalan ng pera? Tsaka, bakit di mo pahiramin?” ako

 

 

“Concern, Psh..” Yuri

 

 

“There’s nothing wrong about that, hello.” Ako

 

 

“Inamin, Psh..” Yuri

 

 

“Whatever..” ako

 

 

“Kayo na nga mag-usap, pupunta akong Dean’s office, magpapapirma ako nito.” Yuri

 

Sabay alis..

 

 

“Aba, walkout?” ako

 

 

“Oo nga eh, ang totoo niyan pretty Candice----” Julian

“Gorgeous pls..” say ko

“Ay sorry, ok, ang totoo niyan gorgeous Candice mukhang wala nga siya sa sarili niya kanina. Namomroblema siya sa money, and you know why? OMG! muahahaha” Julian

“Umayos ka nga Julian, kaya nagagalit si Yuribels sa’yo mas malandi ka pa sa kanya. I-share mo sa kanya ang landi mo. So anyway, continue, bakit siya namomroblema sa money?” tanong ko

“Ok, kasi nga, hindi na siya binigyan ng allowance dahil nabalitaan ni tito Hans na naubos yung binigay sa kanya ni tita para sa big project namin sa major subject namin. Tsk tsk.. “ Julian

“Oh after that? Anong silbi ng Villafuerte di’ba? Bigyan mo siya ng pera, duh~” Candice

“Naisip ko na yan, kaso.. naawa lang ako biruin mo? Magaling naman mag budget ng pera yun pero naubos ang pera. Muehehe bakit kaya, noh Pretty Candice?” Julian

“Gorgeous please.” Ako

“Nga pala Gorgeous Candice.” Julain

“Ok, ok now I know..Puntahan mo na yung isang umalis Julian..” Ako

 

 

“Selos much yun.. Mwahehehe. Teka lang Candice ah..” Julian

 

 

“Go, follow your girl.” Ako

 

 

“Follow my boy? Hehehe..bye bye.” Julian

(--,) Hmmm..

Well, nakokonsensya ba ako?

Noong isang araw nagshopping kami sa Divisoria Paradise niya, mura nga there but di kami sumuko hanggat di ko nakitang napapakamot na siya sa ulo.

Then kahapon, inaya ko siyang mag spa at kumain sa favorite restaurant namin ni mom.

Teka? Am I the bad person here now? Of course NOT!

I’m just trying to see if he’s really going to do anything for me.

Aba! Hindi naman pwedeng basta na lang mag say ng YES di’ba?

*sigh*

(-_____-) looks I’m the bad person here.. duh.

Defensive me, hate it!

 

(-,-) Ako ba?

Ako ba?

Ako ba ang umubos? No way! Naubos ko ba agad?

I thought we’ll gonna last for 2 weeks, second day pa lang naman ngayon ah?

Hey Candice! the MOA thingy,

(-,-) nga pala..

Duh~

Naalala ko ng pahiramin niya ako ng pera ng mawalan ako ng pera,

Should I lend him some?

Eh! Lolokohin nanaman ako non!

But he needs it noh, wag siyang maarte!

“Nababaliw ka nanaman sa’kin?”

(^__^)  (--.)?

Psh si Brad!

Naka ngiti naman siya..

Ok lang naman ata siya eh,

Mapagpanggap!

“Kumain kana?” Brad

“Yup, ikaw? Kumain kana?”

“Hindi pa nga, buti pala nagbaon ako bwahahaha.” Brad

Nagbaon pa siya?

Wala na talaga siyang money?

“Kung di kapa kumakain, tatanungin sana kita kung san mo gusto kumain bwahahha buti kumain kana, bwahaha” Brad

Wala na ngang pera tatanungin pa ako kung san ko gusto kumain.

Nako ginagawa mo akong Bad, Brad.

I’m a BRAT, but not that bad ok?

pinahihirapan ko siya, I admit it.

Pero .. syempre..iniisip ko din siya.

yeah..

Iniisip ko din anman siya kung napahamak na siya? kung naaksidente siya?

no, i'm just joking .. duh~ Iniisip talaga kung tragic na siya? Haha kiddin’ aside,

“Nagbaon ka?”  Tanong ko

“Oo nga, di ka pa ata kumakain diyan, ang kulit mo.” Brad

“Let’s go, ikaw naman ang treat ko..” ako

??(,oo) (~,~)

“Teka di nga?” siya

“Do I look like I’m joking?” ako

“Hindi ah, pandak ka pero di ka mukhang joker—Ah, Joke lang. bwahaha,” Brad

“Tsaka, I heard nangangailangan ka ng money ngayon. I have lots of money, walang mapaglagyan.. kaya pahihiramin kita.” Ako

Tanggapin mo…

Tanggapin mo…

Tanggapi---

“Di na, makakagawa naman ako ng paraan. Tsaka, sino nagsabi niyan? Si Julian? Nako daldalita talaga, kaya ko na. Wag kang mag-alala diyan.” Brad

Wow! Si brad ba yan?

Pera na ayaw pa?

Cool..

lagi na lang..

“Wag ka nga mag-inarte pahihirapan mo pa sarili mo, nagsasawa na ako sa laman ng card ko. Hindi ko nababawasan, kaya---” ako

“Teka? Nagke-care ka noh? Ikaw ah.. Ganyan talaga kapag mahal mo na ang isang tao, masyadong mag-alala, wag mo namang ipahaata na mahal mo na ako, kasi ako..”

(,~~) (~~.)

*gulp*

“Mahal na kita,” Brad

What is he saying?

Oh may gosh..

Oh my gosh talaga..

(,~~)  (~~.)

(~~.)’  ‘(.~~)

Nagcoconfess na’ba siya niyan???

“Ah.. may gagawin ata ako, ayaw mo naman ng offer ko, so excuse me---” ako

“Teka..” siya

(,~~)  (~~.)

*gulp*

“A-ano..” ako

Eto na’ba yun?

Where in all butterflies sa stomach ay mararamdaman ko na?

Ano sasabihin mo long hair!

Ano!!!??

“Candice…” Brad

(,~~)  (~~.)

“What…” ako

“…….”

“…….”

Ok, need to be prepared..

My heart, my soul, my gorgeous body..

“ I ”

“ I..? ”

(,~~)  (~~.)

..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 ???

WHAT?

What the BRAD!

“…..???.....” ako

(,~~) (--.)

“I..I …I forgot I have a practice pala,” siya

Sabay kamot ng ulo niya..

Your Dead Brad, as in!!!

*BAM!!!*

“Aray!!! Bakit mo ako hinampas ng bag!?” Brad

“Gusto ko bakit ba!” ako

*BAM!!!*

*BAM!!!*

“Nagiging brutal kana ah! Para ka ng si Yuri,” Brad

*BAM!!!*

“ARAAY!!”

“Wag mo akong i-compare Long hair!!” ako

“Oo na, wahahaha. Problema mo ah?? Aray!!!” Siya

“Ewan ko sa’yo!!!” ako

Sabay talikod sa kanya..

“Oi!!” Siya

Tuloy lang ako sa paglakad,

Aba.. ready na din naman akong marinig sa kanya eh.

Kala ko naman..

Hindi talaga mapapagkatiwalaan ang mga Long hair!

Sobraaa!!

“Oi Candice!!” tawag niya

Bahala ka diyan..

Maghirap ka!!

“YANG PANDAK NA NAGLALAKAD NA YAN!!! HONEY KO YAN!! WALANG AAGAW IBABABAON KO SA LUPA!”

(**.)                 (^^.)

(,**)                 (^^.)

“Honey ko! Tara samahan mo muna ako sa gym?” siya

“Yuck kadiri ka Brad! Honey?” ako

“Ano ba gusto mo? Honey bee?” siya

“Call me Candice---” Candice

“Tara na muna.. samahan mo muna ako sa gym. Wala ka nanaman atang gagawin. Sandali na lang kami tapos kain tayo Candice.” Brad

Lumapit siya sa’kin,

Tapos kinuha niyo yung dala kong portfolio,

At tsaka naglakad..

“Gym ka ng gym, ang payat mo naman..” ako

“Yan na ang trending ngayon, nakakasuya ang puro bato sa katawan.” Brad

“No, I beg to disagree..” ako

“Sus! Eh bakit si Edward Cullen payatot yun ah? Rawr! ..Pero daming nagkakagusto, Si bossing Vic? Hi fans! Daming chicks..” ako

“Sikat naman sila, eh ikaw?” Ako

“Ako?” siya

(,^^) (--.)?

(^_^) (--.)?

“May Candice naman ako, anong sinabi ni Bella Swan at ng chicks ni Bossing vic. Panis silang lahat! Laos…” siya

(^_^) (,^^)

(,^^) (,^^)

(^_^) (^,^)

“Syempre, naglalangis ako. Libre mo ko mamaya wala akong pera ah? wahahah” ako

“Di ko talaga alam kung kalian ka nagbibiro at nagsasabi ng totoo.” Ako

“Lahat ng sinabi ko.. totoo. Including yung..” siya

“Yung?” ako

(,^^)(-.-)?

Nilapit naman niya yung mukha ko sa left ear ko,

May ibubulong?

Including..?

“wahahahaha!!! Joke lang!!!”

“Tara dito patpat!!!” ako

Hinabol ko naman,

Sinabi ba naman..

Pati yung sinabi daw niyang .Pandak ako..

Totoo..

“Hinhabol ako oh, iba na talaga ang dating ko!” siya

“Akin na yang portfolio balik mo!” ako

Habang tumatakbo..

“Tara habol! Bagal mo.. ang ikli kasi ng legs!”siya

“Bamboo stick ka kase!” ako

“Mahal mo naman..” siya

“Wala akong sinabi.. duh!!!! Akin na!!” ako

“Sinasabi mo kapag tulog ka!! Wahahaha..”siya

Hay.. kapag siya kasama ko..

Nawawala ang poise ko!

Nakakahiya nakikita ako ng iba na tumatakbo habang naka-skirt,

Pero ayos lang,

Parang pag siya kasama ko,

Lahat ata ng kalokohan.. masusubukan ko ,

Pero ayos lang.

 

---------END OF CANDICE----------

 

YURI’S POV

 

“Yummy ko!”

Yummy mo mukha mo..Psh!

“Ui!” siya

Tuloy lang ako sa paglalalakad,

“Bakit umalis ka?” siya

“May ipapasa nga ako di’ba?” ako

“Samahan kita dali.” Siya

“Ayoko, gusto ko ako lang..” ako

“Galit ka ba sa’kin Yummy?” siya

“Bahala ka diyan..” ako

“Ganyan ka naman eh, You always left my heart hanging..” siya

(~~.)?        (--.)

Ano daw?

Left ang heart?

Hanging..

?(.~~)        (--.)

“Anong sinasabi mo diyan, ah?” ako

“Di ko naman kasi malaman.. kung anong ibig-sabihin nung sa party,” Julian

Party?

“Party?” ako

“Party, yung .. pagtapos ko kumanta, tapos.. ano, yung.. Mwah mwah tstup tsup,” Julian

“A-ano nanaman ba?” ako

“Yun, ano ba ibig-sabihin nun? May ibig-sabihin na’ba yun?” siya

Inis!

Bakit ba bigla naman napunta dito ang usapan??

Naman oh,

“Ano nanaman ba yang tinatanong mo? Ah?” ako

“Kasi naman eh, kayong mga girls. Walang makitang assurance kung ano bang narramdaman niyo ehh.. It’s confusing you know?” Julian

“Bakit niyo kailangan ng assurance? Kung walang assurance ibig-sabihin hindi kana tutuloy? Psh!” ako

“Hindi ah! Wala lang curious lang naman ehh..” Julian

“Psh! Pareparehas..” ako

Sabay tuloy maglakad…

Psh!

“Teka naman Yummy ko.. Kasi naman ehh, Kapag nagtanong ba ako, sasagot ka kaya?” Julian

“Ano bang tatanungin mo ah,” ako

“Maipa-promise mo ba na sasagot ka?” Julian

“Depende.” Ako

“Ang daya, Ganto na lang. Lets have a bet Yummy. Kapag panalo ako, kailangan sagutin mo ang tanong ko ng slowly..but nice. Pero kapag ikaw ang nanalo, ok lang kahit wala kang sabihing kahit ano tungkol sa kung anong meron tayo,” Julian

“Meron tayo???” ako

“Oo!” Julian

“Bakit ka sumisigaw!” ako

“Excited lang mwahehehe.. Ano na Yummy?” Julian

“Call, anong gagawin..” Ako

“Basketball,” Julian

Psh! Magdasal kana dahil hindi mo agad makukuha ang sagot na gusto mo.

“Call!” ako

Nagpunta kami sa gym,

Pagdating naman don..

“Hi Yuri!!Nabisita ka ata sa’min ah..” Kian

“Tanong niyo sa kaibigan niyo,” Ako

“Oh Yuri?”

“Ano ginagawa mo dito?” tanong k okay Candice

“Hinihintay ko si Brad, duh~ nagpapalibre..” Candice

“Ganon ba, maglalaro ako.” Ako

“Maglalaro?” siya

“Nagpustahan kami--” ako

“Kapag nanalo ako Gorgeous Candice, makikipag date siya sa’kin na nakadress naka-ayos full make-up at sasagutin niya kahit ano mang tanong ko!” Julian

“Wala sa usapan yon!” ako

“Bakit? Natatakot ka matalo ko noh Yummy?” Julian

“Takot mo lang!” ako

 

“Oh ano? Pustahan na lang oh!! Ilabas niyo na yaman niyo pati ang pinakatatago niyo diyan!” Kian

“Sige pustahan, kay Yuri ako!” Deo

“Ako den!”  cleo

“ YURI AKO!!” Mio

“Bakit kayo ganyan!? Nakaka-hurt ng feelings,” Julian

Psh! Yan nanaman siya sa mga malanding salita niya,

(,~~)       (^^.)

“Bakit? Natatakot ka bang baka matalo kita?” tanong ko

Aba’t--!!

Ningisian langa ako?

Anong gusto niyang palabasin?

Na wala akong laban sa kanya?

Nagpapata----

(.**)(^^.)

“Baka.. Ikaw ang matalo sa’kin, YummyMwah---” Julian

“Ano ba! Lumayo ka nga!”

“Ah--!! ” Julian

Tinulak ko siya palayo sa’kin,

Etong si Julian sinasaniban nanaman.

Lumapit ba naman saka ako tinitigan ng eye to eye!!

Dukutin ko mata mong lalaki ka eh!

“Di na mabiro Yummy,” Julian

“Umayos ka dahil tatanggalan kita ng career sa pagiging basketball player mo,” sabi ko

“Nako Julian, before anything else, sasabihin ko na.. na si Yuribels ay member ng dating Girl’s Basketball team! And She’s the MVP at that time nung highschool. Fab isn’t it?” Candice

“Tuloy pa rin ang practice mo sa inyo di’ba Yuri?” Brad

“Oo..” Yuri

“Aahhhh!!! PATAY KA NGAYON JULIAN!!!!” Mio

“OO na!! Patay na kung patay, kung kay Yummy lang din naman ako mamatay.. Papapatay na ako yiiiii, mwahahaha!” Julian

~______~ tumigil tigil ka ng Julian..

Inis toh..

“Namumula ka Yuribels, patayin mo na daw siya..ehem!” Candice

Y (,~~) (^^,) C

“Papatayin ko siya---” Yuri

“Sa pagmamahal…” Candice

“Tigil..” Yuri

Y (~~,)  (^^.) C

“Ano? Tuloy ang pusta Yummy ko ah..” Julian

“Oo, kapag di ka tumupad sa usapan, sasapakin kita!” Yuri

“Left, Right, Front Top, at bottom papasapak ko Yuri ko, hehehe.” Julian

“Sadista at isang masukista.. Ayos toh ah.” Gian

“Ah basta ako! Yuri pa din ako..” Geo

“Grabey.. walang pumusta sa’kin? Walang may tiwala sa’kin? Ouchy naman!” Julian

“AKO!! Sa’yo ako pupusta!” Brad

(,^^) (^^.)      (~~.)

B-----J------------Y

Nako, nagsama nanaman itong dalawang toh.

(,^^) (^^.)      (~~.) (~~.)

B-----J------------Y-------C

“Alam mo Yuri,” Candice

(,^^) (^^.)      ?(.~~) (~~.)’

B-----J------------Y--------C

“Ano,” ako

“Kay Yuri may tiwala ako.. Pero kay Brad? No way.. pinanganak ata na may tatak na kalokohan sa noo yan.” Candice

“Narinig ko yun Honey!” Brad

“Yuck! Honey!---Kaya ikaw.. mag-iingat ka.” Candice

“Parang Leon pa naman si Yuri, ingat ka basta yung technique mga DAMUVSSS! Ok?” Brad

“Kung si Yuri lang din naman ang Leon,” Julian

(,^^) (.^^)      (~~,)! (^^,)’

B-----J------------Y--------C

Tumingin pa sa’kin,

Wag kang tumingin pinangingilabutan ako.

“Papalapa na ako!” Julian

“AYTTTTTTT! BOOM! Hoy Julian tama na sa pick-up lines!” Geo

“Ok habang wala pa ang mga vice at captain, umpisahan na.” Gian

“Magsisis kayo lahat kayo kay Yuri pumusta, ” Julian

“Ako, sa’yo ako pupusta.” Zian

“Oh?” Julian

“Zian! Bwahahaha di ka nagkamali, welcome to the club!” Brad

“Ikaw Kian san ka pupusta?” Deo

“Pwede bang pumusta kapag may nanalo na?” Ian

“Upakan kaya kita! Tapos na saka ka pupusta!” Brad

“Ok Ok game na.. tama na yan..” Kian

J (,~~)----(~~.) Y

“Ok ang rules! Unang maka-5points, siya na agad panalo ah..” Brad

“Call,” ako

“Call, whatever bilis!” Julian

J (,~~)----(~~.) Y

“Seryosohin mo, wag mong ituring na Yummy mo ko, kapag ako pinagbigyan mo---” Yuri

“Gagantihan kita..” Julian

J (,~~)----(~~.)?? Y

“Ah?Ano?” ako

“Wala…” Siya

“Ok… Jump ball!” Brad

*PFFFFFFFFFFFFFFTTTT*

“Go yurrrrrri!!!!” Candice

“Yuri!! Yuri!!”

Nakuha ko ang bola..

Kala ko pagbibigayan ako ng isang toh,

Aba talagang hinaharanagan nga ako,

(,~~) (~~.)

*dribbling*

*dribbling*

“Ang galing ko magbantay Yummy noh,” Julian

*dribbling*

“Hindi, dahil ang bagal mo gumalaw!” ako

                

*dribbling*

Bigla akong tumakbo at umalis sa pagbabantay niya.

Dirediretso akong tumakbo sa may Ring side,

“WAAAAAAAAAAAAH!!!!”

“I-SHOOT MO! I-SHOOT MO! I-SHOOT MO NA ANG BALL!!”

“I-SHOOT MO NA ANG BOLA SARAP MAGBASKETBALL!!!”

Kasing baliw niya team mates niya.. hay nako

*SHOOT*

“Yun oh!!!!!!”

“Ang galing naming magcheer, nashoot ni Yuri ang bola!” Kian

“Ahahahah!! Nice! May 2 points na kami!” Cleo

“Galing magshoot, Expert! Hahaha” Deo

“Ano? Magaling ka pa rin ba?” ako

(,^^) (~~.)

Nakaka-inis toh naka-ngiti lang palagi!

“Galing ng Yummy ko ah.. pero, mas magaling ako.” Julian

“Patunayan mo,” ako

“Sabi mo yan ah..” Julian

Saka niya kinuha yung bola at nag dribble,

Ano nanaman bang iniisip ng isang toh.

Kinabahan yata ako,

“Julian bukas papalitan ka na as pointguard! Hahaha,” Gian

“MAGEMPAKE KANA!!!!” Mio

“Busalan niyo nga sa bibig yang si Mio napaka-ingay.” Brad

(,^^) (~~.)

*dribbling*

*dribbling*

“Yummy, may panahon pa para magback-out..” sia

Habang dini-dribble niya ang bola,

“Asa ka!!” ako

Bigla kong kinuha yung bola habang nagdidribble siya,

“Julian!!!!! Uubusin ko lahi mo kapag natalo ka! Wala na akong pera!!! Wala na kaming pangdate!” Brad

Tinakbo ko na ang bola,

Nice spot for 3-point shot.

    

……\\(~~.)

Sorry na lang kayo,

Ako ang mananal---

……\(*.*)/

“This is mine Yummy!”

                                                                                

                                                             O   

                                            O            (   O   )----------|

                                     O                            O

                            O                                            O

……\(*.*)/ (,^^)//                                                           O….

……\(*.*)/ (^,^)

……\(*.*)/ (^^,)?

“Sabi ko sa’yo, gaganti ako..” Julian

*lumakad papalayo*

“Rawr!!! Si Julian na ang Leon!Kinabahan ako kala ko nakalimutan mo ang secret weapon!!” Brad

……\(*.*)/  anong nangyari..

“Ui Yuri..” Candice

……\(,**)/ (--.)? Candice

“Ah?” ako

“Tsk.. Tsk, ang Magnanakaw, galit sa kapwa magnanakaw.. Kaso si Julian? Hindi siya galit, Gusto niya ang kapwa magnanakaw niya ng --- psh! Aminin mo na.. deep in inside, gusto mo tumili. Duh~ ” Candice

“Pano ba yan Yummy.. ako na ang lamang, 3-2?” Julian

(,^^)……(**,)

“Pwede na bang magpalit ng pusta?” Deo

“Ako den!” Cleo

“Wala! Madaya ! Di pwede!” Brad

“Yuri, pano na?” Candice

“Dinadaan niya ako sa ganyan, humanda siya sa’kin..” ako

“Anong gagawin mo?” Candice

“Kung anong ginagawa niya,” ako

“KI---kikiss mo????OMG!” Candice

“Hindi..pero, I’ll do it in Yuri’s way! Eto gusto niya ah..” ako

*PFFFFFFFT*

“Game na uli!!!” Brad

“Kay Julian ang bola..” Cleo

*dribbling*

(,~~) (^^.)

“Yummy 3-2 na.. isang shoot na lang..” siya

Kaya ko toh,

Kaya!!

*dribbling*

*dribbling*

(,--) (**.)?

 Y-----J

Bigla kong hinawi yung buhok ko,

At..

*Bite lip*

“Ou nga nga eehh.. tsk, kala ko pa naman.. pagbibigyan mo ko. Haissst.” Ako

*dribbling*

*dribbling*

*dribbling*

“Julian!!!!! Oi!!! Makaka-shoot ka niyan kaka-dribble mo pre!!” Brad

(,^^) (**,)

“Ah? Ano yummy…” Julian

Psh!

Sira talaga tong si Julian,

Nabinge na..

Tuloy pa din ako sa pagtitig sa kanya,

“Julian!!!!” Brad

“Manahimik ka Deo!!!!”Julian

“Bangag ka’ba!? Anong cleo!!?” Brad

“Gusto mo nab a .. talang marinig ang sagot ko..? ah? Hmmm??” ako

(,^^) (**.)

“Yummy ko, oo naman..” Julian

“Haaayy.. sasabihin ko naman eh..” ako

*dribbling*

*dribbling*

“Talaga…??” Siya

“PFFFFFFFFFFFFFTT”

“Oi Julian!!! 30 secs na!!! para kang anhypno diyan!!” Brad

*dribbling*

*dribble----

“Ah? Ano?” Julian

Binitawan niya yung bola..

Kinuha ko naman..

Saka naman ako..

Yuck,

Nagpacute sa harap niya..

Inis, kakahiya tong ginagawa ko..

“Nice Yuri!!! Bet ko yan!” Candice

“Ui Julian ano bang nangyare?” Geo

“Di ko nga alam ehh.” Julian

(,^^) (^^.)      (,--) (*,*) (~~.)(==.)?

“Hindi niyo ba nakita yun?..Nagbite lip yummy ko!! Ang sweet niya magsalita, parang.. parang nakakagigili,” Julian

“Ano ka ba naman! Strategy yun!! Wag ka palilinlang,” Brad

“Strategy?” ako

“Oo Julian, haha.Mukhang alam ni Yuri ang kahinaan mo ah” Gian

“Matatalo ako!!” Ian

“Di ka naman pumusta ah?” Leo

“Pumusta ako sa kanilang parehas,” Ian

*PFFFFFFFFFFFFT*

“Game na..” Gian

Bumalik naman kami ni Julian sa gitna,

Akin ang bola ngayon..

*dribbling*

*dribbling*

“Julian.. may tanong ako sa ‘yo…” ako

*dribbling*

*dribbling*

“Ah? A-ano?” Julian

“Anong gusto mong isuot kong skirt? Pink? Yellow? Black.. o…” ako

“RED---” Julian

“AY MARYOSEP!!!” Brad

*dribbling*

*dribbling*

And..

*SHOOOT*

“2 POINTS FOR YURI!!!!”

“Waaaaaaaah!!! Julian!” Deo

“Julian naman!!” Leo

“Kayo kaya dito!” Julian

Nilapitan ko si Julian..

“Thank you Licious.. 4-3, lamang na ako…” ako

“Mapanlinlang siya!!” Brad

“Seryoso na ako..” Julian

“Talaga…?” ako

(,^^) (~~.)

*dribbling*

*dribbling*

“4-3 na.. 6-4 na mamaya yan---” Julian

“Gawin mo na licious ko…” ako

Kinikilabutan kami parehas sa sinasabi ko,

Bigla siyang tumakbo.. dala ang bola,

Kainis! Seryoso ka na ah,

(,~~)                   (,--)

“Ahhh!!!!” ako

*Padulas*

“Oh my Yuri!!” Candice

Nice Candice..

“Ahh.. araaay..” ako

(,~~)                   (00,)

(,~~)    (--,)

“Yuri ayos ka lang ba??” ako

Binitawan niya ang bola..

At saka siya lumuhod,

At…

“Julian!!! Isa yang patibong!” Brad

“I’m ok..” ako

Sabay tayo .. at tumakbo..

Kinuha ang bola..

*Dribbling*

*Dribbling*

Let’s end this game!

*Shooo---*

“oi!!!! YON OH!!” Brad

“inis!!” Ako

KInuha niya yung bola!!!

“Sorry Yummy.. But the game is still mine.. Mwah!” Julian

Sabay takbo niya dala nung bola..

(>____<) naman oh!!!

“Julian!!! ” Brad

Hinabol ko pero..

Biglang huminto.

Pagbibigyan niya ako?

Sabi na eh---

(,^^) (--,)?

“Yummy, yung tanong mo kung anong gusto kong isuot mo? Red.. para seductive..”

“Ah???” ako

*shoooooottt*

*PFFFFFFFFTTTTTTTT*

(*___*) nagshoot siya?

Kala ko, pagbibigyan ako..

“NICE!!!! PANALO AKO!!! WAHAHAHHA may pandate kami!” Brad

“Yuri, Red Dress daw, mukhang kailangan natin bumili ah..” Candice

“Ayoko!” ako

“Wag madaya Yummy, Sasagutin mo ang mga katanungan ko sa araw na yun..” Julian

“Wag kang madaya Yuri, usapan yun.. hehehe.” Candice

“Buti nahimasmasan si Julian, nahypnotize sa kagat-labi ni Yuri.. Yuri, isa pa nga try ko lang kung mahi-hyp--- wahahaha joke lang!! ” Brad

“Alis na ako,” ako

Naglakad na ako palabas ng gym,

Tsk..

“Yummy,”

Huminto ako..

“Bakit?” ako

“Don’t worry, din a kita tatanungin.. labas na lang tayo. Pero wala akong tatanungin kahit ano.. ikaw na lang ang hihintayin ko magsabi.. hehehe” Julian

“Psh!” AKO

“Ah? Sa Wednesday wala tayong pasok dalawa.. hehehe” siya

“…” ako

Naglakad na uli,

“Yummy!?” Julian

“Isang sabi lang, Oo na!” ako

Umalis na ako..

Alam ko din naman na hindi na niya ako tatanungin,

Kilala ko si Julian..

Pwede ko naman siyang sagutin                

--------------..-----------------

RHIAN’S POV

Kararating lang naming sa ospital,

Eto papasok na kami sa kwarto,

Pagpasok namin,

Nakita ko agad na gising na si nanay at may nurse siyang kausap..

“Eto na po pala ang anak niyo.. Ms. Garcia?” nurse

“Opo, ako po yun.” Ako

“Napa-inom k na siya ng gamut, babalik na lang ako kasma ni Doc para sa next treatment. Ako nga pala si Nurse Hannah.” Nurse

“Salamat Nurse Hannah.” Ako

At saka lumabas na yung nurse,

Lumapit ako kay nanay..

Siya naman, umiwas siya ng tingin pagkalapit ko..

“Nay, ano pong pakiramdam niyo?” ako

Pero di siya sumsagot..

“Kasama ko po si Kuya Gene, parang  kuya na din po turing ko sa kanya.” Ako

“Magandang hapon po,” Gene

“Mukhang..marami kang naging kaibigan.” Nay

Hindi ko alam pero nakaramdam pa ako ng pagkagulat ng sumagot siya,

Kahit di siya nakatingin sa’kin..

Ayos lang sa’kin basta sumagot siya.

“Hindi naman po ganun karami pero malapit na din po sila sa’kin..” ako

Maya-maya kinalabit ako ni kuya,

Sumenyas siya na lalabas lang siya.

Naiwan kami ni nanay sa loob,

“Mukhang---- maa---yos ka na, bakit… hinanap mo pa ako.”

“Kasi po, kailangan ko din ng nanay. Labingsiyam na taon na wala po akong nanay pero kahit ganun.. Gusto ko pa din po kayo makasama sa mga susunod pa.” ako

“Ng makita kita, tala--gang nagalit ako sa’yo. Pe---ro ng sumunod na kitang makita… Sa sariliko na ako nagagalit..”

“……….” Ako

Hinayaan ko lang siya magsalita,

Dahil ngayon ko lang din siya maririnig magsalita habang kausap ako na mahinahon siya.

“Kamukha mo siya.. kamukhang kamukha,” siya

“Sino po.” Ako

“Kamukha mo ang Tatay mo..ang tarantad*** yun. Kaya siguro--- iniwan kita, sa sobrang galit ko sa tatay ..mo. sa’yo ko siya nakita---kaya iniwan kita. Pero ngayon.. tanong ko na sa sarili ko, bak—it.. bakit kita iniwan. Pero siguro..napa-buti din.. kung hin-di sigu—ro kita iniwan noon. Baka hindi ka maayos ng tulad ng nakikita ko ngayon.”

“Wala na po sa’kin yun.. wag niyo po ng isipin yun..” ako

“Hindi totoo.. hindi totoo—na ikaw ang dahil—an ng kamalasang nangyari sak-in. Yun ay dahil sak-in. Pinili ko na mangyari sa’kin yun… Ako ang nagdesisyon.. ng lahat kaya ako nagkaganito.. Hindi ikaw, kaya siguro nagagalit ako sa sarili ko kasi .. say’yo ko binubuntng lahat kahit alam kong hindi ikaw.. ang may kasalanan.”

Hinawakan ko yung kamay niya, halatang nangangalit yung kamay niya.

Kusa ko na lang ginawa ng makita kong umagos ang luha mula sa mga mata ni nanay.

Galit siya.. malungkot siya.. gusto kong mawala naman sana yun lahat..

“Wag niyo na pong intindihin yun nay. May mga bagay na kala po natin pinaka maling ginawa natin pero hindi. Tulad po ng pag-iwan niyo sa’kin sa Samar, baka po yun ang gusto ng Diyos. Matuto ako sa sarili ko, kaya po nay. Ang intindihin niyo po ay magpagaling..” Ako

“………….” Siya

“Ah. Tatawagin ko lang po yung kasama ko.. kasi po--” ako

“Rhian..” nay

“………….”

“Patawarin mo ko.. sa huling pagkakataon.. patawarin mo ako..anak.” nanay

SOME MAKE US CRY to become STRONGER.

 

Bigla ko na lang siyang niyakap,

Nakahiga siya pero hindi nagging hadlang yun para yakapin ko siya.

Narinig ko..

Narinig ko yung mga salitang gusto kong marinig mula sa isang nanay.

“Nay…..”

Wala akong masabi, naiyak na lang ako.

Siguro para sa iba..

Naiinis pa kapag tinatawag silang anak ng nanay nila,

Kapag nilalambing sila..

Pero para sa’kin, Na ngayon ko lang narinig sa kanya ang salitang yun.

Mas Masaya ako, kahit matagal bago ko narinig...

Bumitaw na din ako..

*tok*tok*tok*

“Ah..Iiwan ko lang tong bag mo, nadala ko.” Gene

Pumasok siya, tankang ilalapag niya yng bag ko sa lamesita.

“Kuya, nanay ko.” Ako

??(,--)    (^^.) (-.-)

Lumapit siya sa’kin,

“Ah.. hello po uli. Ako po si Gene.”  Gene

Umupo si kuya sa sofa,

At pinagmasdan na lag niya kami..

“Nakatapos kana ba ng pag-aaral?” mahinang tanong ni nanay

“Hindi pa po, matatapos pa lang po ako.. tapos po nag-uumpisa nap o ako ngayong magtrabaho sa isang kumpanya.. Fashion Designing po ang kinuha kong kurso..” ako

“……….”

“Ililipat din daw po kayo ng ospital ngayong linggo sabi po sa’kin. Para po ams madali po naming kayong mapupuntahan. Tapos po kapag gumaling na kayo, nay, dun na lang po kayo sa apartment na tinutuluyan ko.. wala naman po akong ibang kasama.” Ako

“Kala ko si Prince.. oh joke lang.” Gene

Tinignan ko kasi siya,

“Si Prince…”

“Si Prince po,boyfriend ko po.. yung pamilya po niya ang tumulong na hanapin po naming kayo. Ppupunta rin po siya mamaya dito.” Ako

“Ako po sikat na singer, si Rhian po dapat magiging singer kaso ayaw ko naman pong hindi masama sa mga hindi sikat na tao kaya po magsosolo na lang po ako.” Gene

“Nay.. ang totoo po niyan. Tinanggihan ko lang po yung alok niyang maging kapareha niya sa pagkanta.” Ako

Para akong batang nagkwento mula pagkabata ko,

Hindi ko din maintindihan pero nangingiyak ako habang nagkukwento.

Hindi pa rin siguro ako makapaniwala na kausap ko na siya, sa wakas.

Hindi siya nagsasalita..

Dala na rin siguro ng panghihina niya,

Ang hiling ko lang..

Gumaling siya kaagad..

Lumipas din ang limang araw,

Pinagpatuloy ko ang pagbabantay kay nanay.

Sinasamahan ako ni Prince

-----FLASBACK-----

“Ako po si Prince Harris Smith, mapapangasawa po ni Rhian” Prince

Napangiti ang nanay sa sinabi niya,

“Sigurado ka na ah.. Kilala ka nanaman ni nanay. Lagi ka na lang nakipagkilala nag buong pangalan.” ako

“Sssshh.. nag-uusap kami ng nanay.” Prince

(>__<)   (,~~) (^^.)

“Alagaan mo siya, yung pag-aalaga na di ko nagawa. Sana, matumbasan mo.. Prince.”  Nay

“Hindi naman kailangan nay, andyan kayo eh. Kaya nga po magpagaling kayo agad.” Ako

“Hssh! Hindi na kailangan?” Prince

“Biro lang..” ako

“Magpagaling po kayo,para po makita niyo po kaming ikinakasal, tapos magkakaroon din po kayo ng maraming apo, apo sa tuhod, apo sa talampakan.. Kahit anong apo po.” Prince

“Maraming apo..?” ako

“Binibigay ko ang basbas ko sa inyo.” nay

“Tara na, pwede na daw tayo magpakasal—Oo na, nagbibiro lang ako.” Prince

“Ikaw.. ay nako, Nay..Pagbubutihan ko yung sa trabaho ko. Gusto ko rin pong sumikat tulad ni Madam Heleyna, yung kinwento ko po. ” ako

“Pagbutihan mo Rhian, gawin mong lahat para magawa mo yung mga gusto mo.” Ako

“Gagawin ko yun nay, para din sa inyo.” Ako

“Pano ako?” Biro ni Prince

“Kiss na lang sa’yo.” Sabi ko

“Sige mamaya?” Prince

Lagi na kaming bumibisita dito sa ospital,

Hindi naman agad mailipat si nanay sa Maynila kasi pinag-aaralan pa daw nila..

Kung kaya na magbyahe ni nanay.

Minsang pumunta din sila Cess at Travis dito.

-----FLASBACK----

“Ako po yung kaibigan ni Rhian tita, ako po si Princess..” Princess

“Ako po ang babe ni Rhian, hello po.” Travis

“Magkakapatid sila nay, kambal po si Prince a si Princess.” Ako

“Medyo mataba lang po si ate, pero kambal po sila.” Travis

(>___<) Princess

“Maganda rin pop ala kayo, kaya po maganda si Babe ko.” Travis

Ngumiti lang ng bahagya si nanay,

Ganyan lang ang karaniwang tugon niya kapag kinakausap siya.

Hindi ko alam kung dahil sa sakit niya o dahil sa nangingilala din siya,

Kasi ngayon lang din niya makaka-usap sila.

Pero kapag kami ang magka-usap sinusubukan niyang magtanong ng ilang bagay.

----Flashback-----

“Rhian.. Kung gumaling ako. Anong… balak mo?”

“Syempre naman po nay gagaling kayo,balak kop o magkasama na tayo titira sa tinitirhan ko. Magtatrabaho na din po ako tsaka gusto ko po, mag-iipon ako bibili ako ng sarili nating bahay. Tapos sasakyan para po pag umalis tayo hindi kayo mapapagod mamasahe.” Ako

“Alam mo ba..Parehas tayo ng gusto nung ka-edad mo ako..Simple lang naman, gusto ko lang ng bahay at sasakyan para sa pamilya ko.”

“………”

“Masaya na ako, may tutupad ng di ko nagawa. Rhian, pagbutihan mo..pagbutihan mo anak---”

“Salamat po..salamat po talaga.” Ako

Niyakap ko siya, basta!

Lagi ko siyang gusting yakapin..

Ngayon ko lang kasi magagawa eh.

“Alam kong kaya mo..dahil nakaya mo din kahit wala ako..alam kong mas kakayanin mo.”

….

….

Ngayon ang pang-anim na araw sa ospital ni nanay,

Ang sabi sa’kin ni Prince, ngayon na rind aw dadalhin si Nanay sa ospital nila.

Kaya mamaya, dun na ako sa ospitak nila pupunta, imbes na sa probinsya.

At ako naman..

Eto nandito ako ngayon sa office ni Madam..

Ang totoo niyan, nahihiya na din ako kahit sinabi niyang sa isang lingo na ako pumasok.

May pinasa din kasi akong sketches,

At nananahi din ako ngayon.

“Rhian..” Madam

Lumingon naman ako,

Hawak ni Madam yung binigay kong sketches.

“Etong gawa mo.. Hindi ikaw ng binagayan nito, right?” Madam

“Para po sa mga mother ang design na gawa ko. Ang naisip ko po kasi, marami ng gumagawa ng design na especially maid para sa mga babaeng kasing-edaran ko’. Bihira lang siguro ang gumagawa ng design para sa mga nanay.Karaniwan, kapag nanay na.. sinasabi nila nawawala ang sense of fashion nila dahil mas abala na sila sa bahay at pamilya. Pero sa tingin ko, ang una kong designs na gagawin ay para sa mga nanay. Kapag nilabas sa market ang ganitong design madam Heleyna, maiisip din ng mga anak nila na pwedeng bigyan ang mga mothers nila ng collections natin.” Ako

Nakangiti lang si Madam habang nakatingin sa hawak niyang sketches.

“May.. problema ba Madam?” ako

“Wala naman.. Yung mga sinabi mo kasi. Your designs are more than just a design, umabot na nga tayo sa market and you even said collections of these.” Madam

Nako,

Napasobra ata ang pangangarap ko.

“Madam, sorry.. Medyo natuwa lang ako kasi naka-isip na ako ng first designs ko. Na pwede kong tawaging Collections.” Ako

Habang tinutuloy ko ang pananahi ko,

OO, nanahi nga ako ngayon..

“Well, better than the first time you submitted your designs. Let’s see kung maisasama natin sa collections natin ang gawa mo. Since, malapit na ang Mother’s day.. We can have a new concept besides summer collection this May.” Madam

“Talaga Madam??” ako

“Yeah, actually, yung designs na kapapasa lang ni Candice sa’kin. I’m so impress kasi nagustuhan siya ng management, it’s a summer collection and they included that for May collections.” Madam

“Ang galing ni Candice..”  ako

“Nga pala Rhian, natatandaan mo pa ba yung email na pinabasa ko sa’yo abaout dun sa Scholarship? Do you think.. you’re in with that?” Madam

“Ang totoo, gusto ko pero depende pa din sa mapapag-usapan naming apat Madam. Tsaka.. wala po kasing magbabantay kay nanay. Sana kung gumaling na siya bago yung date.” Ako

“Well, let see. Kung hindi man.. I think gusto rin naman ng isa kina Candice yung scholarship.” Madam

*Tok*Tok*Tok*

“Madam, I’m done.” Candice

“Madam.. ang hirap nung pinagagawa mo sa’kin.” Princess

Pumasok sila sa loob,

“Good Job Candice, Princess let see, what part ka nahihirapan?” Madam

Nag-usap muna sila ni Princess at Madam.

“Oh, pinagagawa ni Madam?” Candice

“Hindi.. Para kay nanay toh. Lilipat na nga pala siya mamaya dito sa Maynila.” Ako

Habang pinagpapatuloy ko itong ginagawa ko,

Patapos nanaman ako eh..

“Nga pala.. sige mamaya sama ako ah. Di ako nakabisita sorry kasi mukhang nagustuhan ng management yung ginawa kong designs kaya pinagawa nila ako uli ng panibago.” Candice

“Oo nga pala, mukhang sigurado na ang future mo Candice sa company ni Madam..” ako

“Parang kayo hinde? Duh~ Nga pala si Yuri baka bumisita din mamaya. Well, may date sila ni Julian ngayon, pero I think nasa bahay pa yun. Magpapalate daw kasi siya, Bad..” Candice

(Text message received: Asawa ko)

---:: Malapit na daw sila dito sa Manila nila nanay.

“Papunta na daw sila dito..” ako

“Sino?” Candice

“Sila Nanay..” Ako

“Fab.. So I think, bago ako pumunta kay tita. I need to brought something, should I buy her flowers? Fruits? Ano ba Rhian?” Candice

“Kahit ano lang, kahit wala nga eh..” ako

“Ehh san kayo pupunta? Bakit aalis kayo?” Cess

“Yah, we’ll buy something para kay tita.” Candice

“Sama ako---” Princess

“You’re not allowed..” Madam

(>__<) Cess

“Ang daya..” Cess

“Rules is rules, Candice is done so she can leave right away. I had a deal with Rhian, til nextweek so.. Princess, finish first this, then you may go.” Madam

“Got it,” Princess

“Tapos ko na din ito, Madam..Aalis na kami ni Candice.” Ako

“Ok,regards to your mom.” Madam

“Thank you..” ako

“Bye Cess, you can do it!” Candice

Nilagay ko na muna sa paper bag yung gawa kong dress kay nanay.

Cream ang kulay niya..

Hehe, bumili na nga din ako ng sapatos eh.

Hindi ko naman talaga nasukatan si nanay ng gawin ko to’

Pinagmasdan ko na lang siya ng mabuting-mabuti, sa tingin ko kasya naman siguro.

Sa sasakyan:

“Fruits na lang kaya bilhin ko? San naman kaya ako bibili nun? Dapat sinama ko si Brad para alam ko kung san bibili..” ako

“Kayo na ni Brad?” ako

“Ah!!??” siya

Napahinto pati pagtakbo ng sasakyan namin ah,

“Kayo na ni Brad?” ako

“Hindi pa noh! Ano siya sinuswerte? Magtrabaho muna siya, aba madaya.. ako gagraduate na, magtatrabho pa.. so ako ang may sagot ng date namin..? No way! Duh~” Candice

“Ikaw talaga..” ako

“Well.. ayun Fruit stand. Dun na ako bibili, wait lang.” siya

At saka niya pinarada yung sasakyan.

Parehas kaming lumabas muna..

Dinala ko yung paper bag kung san naandun yung gawa ko.

Bibilan ko ng mas maayos na lalagyan,

Baka may makita ako dito..

“Candice, hanap lang ako ng lalagyan nito ah?” ako

“Ok..” Candice

Naglakad-lakad muna ako..

Nagtingin-tingin..

“Ay excuse me po, Magkano po sa gantong lalagyan?”  ako

“Ay ano lang po yan---”

“Ahh!! Haboool!!Ahh!---”

“BAM!”

“Ay!” ako

“Ay ate sorry.. ui! Naapakan mo na!”

“Sorry po, sorry!”

Agad kong pinulot yung gawa kong damit kay nanay,

Natabig ako nung mga batang naghahabulan.

“sorry po ate…”

“ayos lang,” ako

Habang pinapagpagsn ko yung damit,

Naapakan kasi nung isang bata eh.

“Itong mga batang toh, dun na nga kayo..” saway nung dalawa..

“Magkano nga po uli?” ako

“isang-daan lang yan..”

“ah sige po bilin ko na..” ako

Pagkakuha ko, nilagay ko na yung gawa ko.

At saka naglakad na ako pabalik kay Candice..

May kausap siya sa phone,

“Oh, E-eto na.. oo sige alam ko..” Candice

Saka niya binaba yung Phone,

“Sino yun?” ako

“Si.. Prince. Kanina ka pa daw niya tinatawagan kaso, hindi mo daw sinasagot.” Candice

“Nasa sasakyan yung cellphone ko, bakit ba?” tanong ko

“Rhian.. ” Candice

Ano ba naman tong si Candice,

Kala mo batang may ginawang kasalanan.

“Ano bay un? Sabihin mo na---”

“Patay na si tita,”

“Ah? Teka.. sinong tita?” linaw ko

“Si.. tita, ang nanay mo Rhian. Si tita Cecil.. Wala na daw siya.” Candice

Teka.

Baka ibang tita---

“Candice? Sabi sa’kin ni Prince papunta na silang Maynila. Baka nagkamali yang---” ako

“Si Prince ang nagsabi,” Candice

…

…

“Anong sinasabi mo  diyan? Candice naman!!! Hindi ang nanay ko yun ano ka ba naman. Kakatext lang ni Princ kanina malapit na daw sila---sila..sila eh..Candice..!!”

“Tara Rhian---” Candice

“Ayoko! hindi ako sasama.. hindi ang nanay ko yung sinasabi mo.”

“Rhian..” Candice

“Basta! Ayoko..aalis na ako, magtataxi o jeep na lang ako kung ayaw mong  umalis dito..” ako

“Teka Rhian! Dun ka muna sasakyan..” Candice

“Hindi si nanay, imposible kausap ko p nga siya kanina sa phone. Pinakausap sa’kin ng tauha--- *cries**cries*”*cries*”

“Hello Prince? I think you should go here..” Candice

--------END OF RHIAN’S POV---------

PRINCE POV

“Sige..Pupunta na ako.” Ako

Binaba ko yung phone,

Nandito ako sa University gym..

Nakikipag-usap ako sa team ng matanggap ko yung balita.

“Vice, take charge..” ako

“Teka Prince, gusto ko sanang pumunta.” Andrew

Sa salita ni Andrew, seryoso siyang gusting pumunta.

Alam ko napalapit siya kay Rhian kaya nag-aalala din siya.

“Tawagin niyo si Gian,  siya ang paghahawakin ko.” Ako

“Teka? May problema ba Captain? Vice Captain?” Julian

“Oi, mukhang serious lumayo pa kayo ah?” Brad

(,~~)(,--)  (~~,)??(^^.)?

“Aalis na ako, Andrew kausapin mo muna si Gian.. sumunod ka na lang sa carpark.” Ako

“Sige..” Andrew

Lumabas na ako ng gym,

Parang nablangko din ang utak ko.

Hindi ko inaasahan ito ang mangyayari..

Kausap ko pa si nanay kagabi..

Hindi kaya, kaya niya sinabi yung mga bagay na yun?

--------flashback----------

“Sige, ako na muna dito.” Ako

Lumabas si Rhian..

“Prince..”

“Po?” sagot ko

“Anong klaseng tao si Rhian..” Nay

“Ah.. ano nga po ba.. Slow?” ako

“S--slow?”

“May mga bagay po, na hindi niya agad nakukuha kung pano gawin.. kung anong ibig-sabihin, kung paano nangyari.. para siyang inosenteng bata. Pero kung kikilanin po ng mas malalim, mayron siyang mga naiisip na hindi naiisip ng iba. Bigla na lang niya maiisip, gusto niyang lumipat ng bahay kasi ayaw niyang malagay sa kahihiyan ang pamilya naming ng dahil sa mga usapan sa  University namin tungkol sa kanya.. Lumaki po siyang wala pong magulang pero, hindi po dahilan yun para isipin niyang nag-iisa lang siya at sarili lang niya ang iisipin niya. Kumbaga po, kung makilala mo siya.. apaka swerte mo dahil talagang pahahalagahan ka niya.” Paliwanag ko

“Nakaka--tu—wa.. lumaki siyang mabuting tao..talagang naka—buti, na hindi ko siya sinama sa nagging.. buh-ay ko.” Nay

“Pero po, kahit maayos siyang lumaki.. alam ko pong may hinahanap pa din siya sa buhay niya.. kayo po, alam ko pong importante po kayo sa kanya kaya tumulonng po kami na mahanap kayo.” Ako

“Tapos.. pinagtabuyan ko siya ng dumating siya—ibang klase talaga ako. Prince.. mahal mo siya, di’ba?”

“Opo, sobra..” ako

“Samahan mo siya ah.. Wag mo siyang iiwan, tulad ng ginawa ko.”

“Hindi niyo na naman po siya iiwan, kaya masasamahan niyo pa po siya. Wag nap o kayong mag-alala.” Ako

----------End of Flashback----------

Malapit na kami sa lugar na sinabi ni Candice.

“Yun, kotse na ni Candice yun.”Andrew

Pumarada ako sa likuran ng sasakyan.

Agad akong bumaba..

Dumiretso dun sa sasakyan.

Pagsilip ko sa loob ng sasakyan,

Nakita ko agad si Rhian..

Tulala lang siya, hindi niya agad ako napansin.

Si Candice naman bumaba ng sasakyan.

“Prince.. yung sinabi mo ba, totoo yun?” Candice

Tumango lang  ako,

“Sige ikaw na ang kumausap sa kanya, hindi ko kasi alam ang gagawin ko. Ayaw niyang pumunta sa ospital, nagagalit siya sa’kin kapag pinapaandar ko yung sasakyan. Di naman siya nagagalit karaniwan. Gosh, why it has to be Rhian.” Candice

“Sige na Prince..” Andrew

Pumasok ako sa sasakyan,

Hindi niya naman ako tinitignan.

Hanggang sa pumikit siya, ayan.. umiiyak nanaman siya.

Hinawakan ko yung kamay niya,

“Rhian..Pumunta na tayo sa ospital.” Ako

Umiling siya,

Tuloy lang siya sa pagluha niya.

“Rhian, she’s waiting..” ako

Umili ng nanaman siya,

“Ayoko Prince, ayoko. *cries* cries* cries* ” Rhian

Hindi ko rin alam ang tamang sabihin,

Naalala ko bigla yung dati.. ng mawala si Ana.

Hindi rin ako makapaniwala..

Kausap ko lang siya kanina.. mamaya wala na.

Alam ko kung gaano kasakit kay Rhian.

Kay Rhian, na wala pang isang linggo silang nagka-usap..

Niyakap ko na lang siya, ang pinakamababaw na kaya kong gawin.

Pero alam kong yun lang ang kaya kong gawin sa ngayon.

“*cries* cries* cries* cries*”

Maya-maya..

Ng kumalma na siya, lumipat kami ng sasakyan.

Kay Candice na lang sumabay si Andrew.

Pumunta na kami ng Ospital,

Para siyang batang karag-karag ko papasok ng ospital,

Hindi niya binibitawan ang dala niya,

Hindi ko alam kung anong laman non, pero simula ng lumipat kami sa sasakyan ko.

Hindi niya mabitawan yun.

Pagdating namin dun,

Andun na sila Princess, Yuri, si Gene at Sir Paolo, at si mom.

Hindi rin nila alam kung paano ang gagawin nila..

Alam din nilang matagal ng hinihintay ni Rhian to’

Lumapit si mom.

“Rhian..” Mom

“……”

Hinawakan ni mommy yung kanang kamay ni Rhian,

May nilagay siyang Chain ng necklace sa kamay ni Rhian,

Na mas lalong kinaiyakan ni Rhian.

“Ang sabi ng nanay mo sa mga kasama niya sa ambulance habang papunta dito sa Maynila, ibigay daw yan sa’yo Rhian. At alam mo na daw kung ano ang gagawin.” Mom

Chain necklace..

------flashback-------

Sa sasakyan:

“Tignan mo toh Prince,” Rhian

Iniangat niya yun crucifix niya.

“Oh?” ako

“Hmm.. Siguro necklace to’ noon. May lalagyan ng chain kasi.” Rhian

“Ah.. oo nga noh. Bilhan natin ng chain para masuot mo.” Ako

“Wag na lang, baka may kaparehas toh’ malay natin nasa magulang ko yung kasama nito hehehe. Kapag hinanap ko na lang sila. Baka nasa kanila.” Rhian

“Ikaw bahala..” ako

------END-----

Hawak niya yung Chain at nakatingin lang siya dun.

Umiiyak lang siya, nilapitan nila Princess.

At saka nila niyakap si Rhian..

The Lord God will wipe all tears from all their faces.
-Isaiah 25:8

 

….

 

….

 

1 MONTH  and 15 days AFTER

 

Isang buwan ang nakalipas,

Isang buwan na ding nakalipas ng nawala si nanay.

Balik sa dati ang lahat,

Ganun din ang mga ginagawa ni Rhian.

Next week graduation na namin.

Nagpakabusy si Rhian sa mga ginagawa niya.

Sa ginagawa nila sa opisina at sa pag-aayos nila ng requirements niya para sa graduation.

Ang sabi sa’kin nila mommy,

Mas ok na dawn a sandali lang din nakasama ni Rhian si Nanay.

Dahil mas masakit daw kung tumagal pa silang magkasama at saka naman kinuha.

Pero sa pagkakakilala k okay Rhian,

Kahit sandali o matagal pa silang nagkasama ng nanay niya,

Masakit pa din sa kanya..

Kaya mas alam kong.. di ko siya pwedeng iwan ngayon.

Alam ko naman, kinakaya niya…

Tulad ng nangyari sa’kin noon..

Lilipas din lahat,

 

---------END OF PRINCE POV--------

PRINCESS POV

“Nandito na kami,” bati ko

At pumasok na kami ni Rhian sa office,

Galing kaming school ni Rhian eh..

May pag-uusapan daw kami ngayon sabi ni Madam,

Baka eto yung tungkol sa pinag-usapan namin nila Candice,

“How’s your requirements for graduation?” Madam

“Ok naman---ehehe,” bawi ko.

Mali pala..

Nakatingin si Madam kay Rhian.

Siya ang gusto niyang sumagot, hmm.

Alam naming medyo bago palang yung nangyari.

Pagkatapos nung araw nay un sa ospital,

Hindi na naming nakitang umiyak si Rhian nun eh,.

Sabi ko ang tapang ni Rhian, pero sabi nila..

Mas nakakaramdam daw ng lungkot yung walang mailuha..

Hmmm…

“Maayos na yung requirements ko Madam, magpapa-picture na lang ako para sa graduation.” Rhian

“Actually madam lahat kami magpapapicture na lang. Natapos din! haaay” Candice

“Madam, ano pong pag-uusapan natin ngayon?” Yuri

“Ow.. nagmamadali si Yuribels.” Candice

“Wala akong sinabi, nagtanong lang ako.” Yuri

“Hehehe.. hidni pa din kasi natutuloy yung date nila. Baka mamaya nila itutuloy,” Ako

Ang balita kasi,

Magde-date na sana sila ni Julian nung araw mismo ng namatay si tita Cecil,

Ang nanay ni Rhian,

Kaya ayun.. imbes na ituloy nila. Sa ibang araw nalang nila itutuloy.

Na hanggang ngayon hindi na nila nagawa..

Busy kasi si Yuri eh..

“Actually, Gusto kong pag-usapan yung tungkol sa inalok kong scholarship sa inyo.” Madam

“Sabi na eh!” ako

“Yah, so To inform you.. this scholarship is originally given to me nung nag-intern ako sa isang company sa France. Dahil magaling ako..” Madam

“No doubt..” Candice

“Thank you,” Madam

“Nagkakasundo talaga..” Yuri

“Fabolously great kasi . duh~” Candice

“So, that’s scholarship ay binigay sa’kin if ever gusto ko pang matuto pagdating sa fashion. Well, I know that you all know.. France got Paris which is the Fashion Capital of the world. Wherein all the famous designers starts there.” Madam

“Bakit hindi niyo ginamit Madam?” Yuri

“Oh well, nice question.. bakit nga ba. Because I’m confident na kaya kong magtagumpay  on my own, without the help of others. Ganoon ako ka-over confident sa sarili ko.” Madam

“Hindi naman halata Madam, hindi talaga..” ako

“I know, pero ng tumagal. Na-realized ko na hindi lang pala dahil sa sarili kong galing kaya ako successful today and forver..” Madam

“Buti na lang talaga, siya si Madam Heleyna..” Yuri

“Madaming tao akong na-meet na kahit hindi ganun kalaki ang naitulong sa’kin, I can say nagging stepping stones ko sila para maabot ko kung anong meron ako ngayon.. And I’m only saying that.. This Scholarship in France is one of a kind, well kaya nga isa lang ang scholarship.. hindi lahat nabibigyan ng ganitong opportunity. Kaya gusto kong ibigay sa isa sa inyo..” Madam

Ayan na..

Excited na ako, kasi matagal na din naming napag-usapan nila Candice

Kung kanino mapupunta yung scholarship eh,

“So, have you decided kung sino sa inyo ang isasama ko sa France after Graduation?” Madam

Nagkatanginan na kaming apat,

Pero..

We have already decided.

And it’s for..

“It’s for Rhian Madam..” Candice

“Ah? T-teka.. ako?” Rhian

“Ngayon ko lang uli narinig ang ka-slowan ni Rhian. I’m happy for that.” Candice

“Oo nga, nakakamiss” Princess

“Teka..” Rhian

“So, it’s Rhian. Kung sabagay, sinabi na din naman niya noon na guso niyang makuha ang scholarship if ever na mapapag-usapan niyong apat. I think that sounds good.” Madam

“Madam, Candice, Yuri, Cess..Sorry, kaso.. Nagbago na yung gusto ko. Dito na lang ako, sa tingin ko.. Mas bagay kay Candice yan eh. Kasi mas may future siya sa fashion--” Rhian

“So you are saying that you don’t have? Rhian, you’re acting like a child now. So what now? You’ll reject the scholarship?” Madam

“Madam.. kasi, parang hindi ko na po talaga gusong umalis.” Rhian

“Pero Rhian, naisip naming na mas para sa’yo yung scholarship. Tutal, hindi ba ikaw ang original na gusting maging apprentice ni Madam.” Yuri

“Oo nga, matagal na naming na-plano yun eh..” ako

“Kasi..” Rhian

Saka tumayo si Madam,

“Sorry for my rudeness, but rhian.. your acting like a brat now. Come to think of it, they’ve decided this one more than those reasons they have said. Ok, I’ll give you more days before your graduation. Come to me girls kung decided na talaga kayo..” Madam

Saka siya umalis sa office,

Napatingin ako kay Rhian,

Napatungo lang siya..

Bakit ayaw na niya?

Bigla siyang tumayo.. at lumabas din ng office.

NNaiwan kaming tatlo,

“Pano yan ayaw na niya?” ako

“ If that’s what she wants. I can’t do anything about it.” Candice

“Binigay natin yun para kahit papano, magiging busy siya.. makakalimutan niya yung nangyari dito. At isa pa, para sa kanya talag yun..Hindi ko rin anamn gusting umalis papuntang France.” Yuri

“So as me, kung gustuhin ko man..hmm I think I can do it without the scholarship.” Candice

“So ikaw si Madam?” Yuri

“Just kidding, ok.. hindi ko siya matatanggap kahit i-offer niyo sakin kasi naman inalok na ako ng company nila Madam na magstay and be their new designer. Actually binibili na nila yung gawa kong designs..” Candice

“Ikaw na.. Congrats.” Yuri

“Thank you, I’ve heard na ang magiging mother—in-law mo ang magiging kasosyo mo sa business, right?” Candice

“Alam mo, ang bilis mo makasagap ng balita.” Yuri

“Syemrpe, si Julian ang nagkwento niyan. Proud siya sa kanyang gf---” Candice

“Hindi pa kami!” Yuri

“Uiiiii!!!! Kinikilig ako.. hindi PA daw sila..” Princess

\(*___*)/ edi sila na..

“Tigilan niyo nga ako,” Yuri

“Kina tita liz ka mag-uumpisa? Wow naman.. Ang daya di ako inalok ni tita, inuno ang magiging daughter-in-law niya.. hehehe.” ako

Sila tita Liz kasi,

Ang business ng family nila kahit nung di pa daw sila mag-asawa ni tito Adrian noon,

May mga clothing lines ang pinapatayo ng family nila,

Sakto naman eh.. sila nila Julian at Yuri ang magpapatuloy ng business.

Ang cute..

Si Candice naman..

Kinuha na siya ng kumpanya agad nila Madam.

Ang galing, likas na din aksi sa kanya ang pagiging designer eh.

Ako? Mag-aasawa na lang ako,

Mayaman, matanda madaling mamatay

(~____~) …

Syempre joke lang yun, ^^,)

“Sayang naman, kala ko tatanggapin na din niya ang offer. I;m expecting she’ll be like Madam nga eh” Candice

“Magiging masungit na slow si Rhian?” Yuri

“Hehehe ano kayng itsura ni Rhian? Pero sayang yun..Gusto ko din sana kunin niya yun.” Ako

Si daddy, ang balak niya..

Bigyan niya ako ng boutique.

Kaso parang di pa ako ganun ka-confident tulad nila Yuri,

Na magbusiness eh..

Ano ba talagang gusto ko?

Parehas kami ni Rhian,

Undecided.. >____<

Pati sa pag-ibig? Unidecided,,

 

---------END OF PRINCESS POV---------

 

 

RHIAN’S POV

“Madam..” tawag ko

Huminto siya sa paglalakad,

Nandito na kami sa hallway ng abutan ko siya.

“Madam.. sorry.” Sabi ko

“Rhian, I’m not asking for your sorry. You have nothing done wrong for you to say sorry.” Madam

“Pero, nadissapoint ko nanaman kayo.” Sabi ko

“Yes, nadissapoint ako. Ang akala ko ng makilala mo na ang mother mo, ng bigyan mo ako ng sketches. I said, you have a great future, pero bakit bumalik nanaman yung dati? Wala ka nanamang tiwala sa sarili mo. You know what? You also disappoint your friends. Sinabi ko nga, one of a kind chance na ito. And they choose you to have this. They entrust you this. So bakit ayaw mo?” Madam

“Kasi, kasi wala na si nana--”Ako

“Your mom is not here already,yes I know it. Kaya nga mas dapat kang mag-strive na maging successful. You have promise your mom right? Where is that rhian na sinabi niyang gusto niyang maging katulad ko? Wala nanaman? Remember this Rhian.. you are not only doing this for other people.. for your mom or anyone else.. but you’re doing this for yourself, ok?” Madam

“………….” Ako

“Bumalik ka sa’kin kung talagang decided ka na na tatanggihan mo ang offer. Kung talagang ayaw mo, I’ll respect that. But for now.. isipin mo mabuti.” Madam

At saka siya umalis..

Gusto ko lang naman talag kunin ang scholarship noon,

Kasi gusto ko pakita kay nanay sana, na magagawa ko.

Kaso.. wala na, ano pang dahilan---

“Pagbutihan mo Rhian, gawin mong lahat para magawa mo yung mga gusto mo.”

 

Yung gusto ko..

Yung gusto ko.

Bumalik ako sa office,

Nandun pa silang tatlo..

“Rhian? Ano?” Yuri

Umupo ako sa tabi ni Yuri, sa may sofa.

“Oh..” Yuri

Niyakap lang siya habang nakasandal siya sa may sofa..

Wala.. parang pakiramdam ko,

Nabalewala ko sila..

Nabalewala ko yung mga tiwala nila sa’kin,

“Bakit? May problema ba? Ui!?” Yuri

“Hey Rhian,” Candice

“Rhian.. bakit? napagalitan ka'ba ni Madam—­oh? Rhian…” Princess

“Salamat ah..salamat..” ako

Niyakap ko din si Princess,

Ginantihan din nila ako ng pagyakap.

“I don’t know exactly bakit siya nagthankyou but, can you also hug me? Nakakaselos lang di’ba? Duh~” Candice

Tumayo ako at saka ko niyakap si Candice

“Maarte,” Yuri

“Ok enough na, baka madurog ako..” Candice

“Liit kasi,” Princess

“Thank you for your enthusiasm Cess.” Candice

“Not at all. hehehe” Princess

“Sorry kung nadissapoint ko kayo sa scholarship,” ako

“Nope ayos lang, pero sana pag-isipan mo pa. Wag ka agad magdecide.” Candice

“Oo nga..” Princess

“Kaso naisip ko lang,” Yuri

(,~~) (.--) (.--)  (-__-)?

“Kung sakaling papaya si Rhian.. Sa tingin niyo ba? Papayag si Prince?”Yuri

“AHHH!!! Nga pala!!” Princess

“That’s a big problem, pero si Rhian muna ang magde-decide.” Candice

Pagtapos namin sa opisina,

Sabi ni Princess, inaya daw ako ni Tita na pumunta sa bahay at dun maghapunan.

Eto paparada na kami.

Mukhang andito na din si Prince,

Pumasok na kami sa bahay..

“Tita..goodevening po. Si tito po andito na?” Ako

“Maya-maya, parating na din siya dito..tara na sa loob.” Tita

Pagpasok ko andun na si Prince,

“Palit lang ako damit,” Princess

“Sige..” ako

Tapos umupo ako sa tabi ni Prince,

“Hi Babe!” Travis

“Hi,” ako

“Babe ayos ka na’ba? Paliligayahin kita.. ano? Anong ligaya gusto mo Babe?” Travis

“Travis.” Prince

“Bakit kuya?” Travis

?(.^^)   (-.-)?(~~.)

“Nakikita mo yang Foodtray na yan?” Prince

“Oo naman, hahah malinaw pa mata ko bata pa ako eh. Ikaw kasi matanda na di mo na maaninag noh? Pero yung sinasabi ko, joke lang talaga yun..” Travis

“Kunin mo yan, dalhin mo sa kusina tapos pumunta ka sa kwarto mo, wag kang lalabas hanggat di pa kakain.” Prince

“Eh??” Travis

“I sa..” Prince

“Grabe naman..” Travis

“Dalawa,” Prince

“Sige na.. wag na magpangtlo kuya, tatayo na ako. Bye babe, call me na lang hehehe.” Travis

“Hssh! Pasaway.” Prince

“Prince..Sorry hindi ako nakatawag kanina..” ako

“Ayos lang, natapos mo ba yung gagawin mo?”  Prince

“Oo, ikaw?” ako

“Oo nagawa ko na, wala na akong aasikasuhin.. Rhian,” Prince

“Hmm?” ako

“Gusto kitang yakapin..” siya

“Nagpapa-alam kaba?” ako

“Di ko kasi alam kung ----” siya

Niyakap ko na lang siya..

“Sorry.. ilang araw na’ba kitang hindi nalambing Prince. Sorry..” ako

Yumakap na din siya sa’kin..

Naisip ko bigla..

Hindi kami lumabas..

Hindi ko siya naasikaso ng marami ng araw..

Pero siya laging andiyan..

“Sampung taon?” siya

“Sampunt-taon?” ako

Yakap ko pa din siya, habang komportanble lang din siyang naka-upo.

“Oo, ganun katagal ang nararamdaman ko kahit 1 buwan lang. pero ayos lang, alam ko naman.. Basta ang gusto ko maging ayos ka na..” Prince

“Sandali pa lang ang nakakalipas pero.. pakiramdam ko, ok na din ako. Siguro, alam ni nanay na mas lalo akong malulungkot kung matagal kami nagkasama at aalis din siya kaagad.. Masaya na din ako, alam kong umalis siyang, napatawad niya ang sarili niya.” ako

Habang hawak ko yung kwintas ko,

Hinalikan naman ako ni Prince sa noo ko,

“Sige.. masyado kang naging busy nitong nakaraang araw. May surprise ako sa’yo pero pagtapos na ng graduation.” Siya

After graduation?

Sa Graduation..

Nga pala..

Kailangan ko magdecide.

------------END OF RHIAN’S POV------------

 

 

PRINCE POV

Naihatid ko na si Rhian sa apartment niya,

Eto papasok na din ako ng bahay..

“Opo, kaso tinanggihan niya. Parang ayaw na niya, pero ang sabi niya dati gusto niya yun eh.” Princess

Sino pinag-uusapan nila?

Nagtatanggal ako ng sapatos ko..

“Hmm.. mukhang magandang opportunity nga yun di’ba mokong?” Mi,

“Yeah, there are a lot of great fashion businesses in France. Yung University nay un ay sikat sa buong mundo,” Dad

Tumayo na ako,

Sino ba kasing---

“Eh bakit kaya ayaw ni Rhian?” Mi

Rhian?

“Di rin namin alam ehh.. para sa kanya talaga yun kasisiya naman talaga ang unang apprentice ni Madam eh.” Princess

Pumasok na ako sa loob,

“Kuya,” Princess

Umupo ako sa tabi nila,

“Anong pinag-uusapan niyo?” tanong ko

“Ah.. kasi.. hindi ba anbanggit ni Rhian?” Princess

“Ang alin?” ako

“kasi,” Princess

“Sige na sabihin mo na..” ako

“Eh kasi, may ibinibigay na scholarship kay Rhian eh..” Princess

“Oh? Ang galing talaga ni Rhian.” Ako

“Eh aso kuya, sa France..” Princess

“France!? Teka? Wala siyang sinabi..” ako

“Isang taon..” Princess

“Isang—isang taon?”

“Mukhang di niya sinabi Prince kasi siguro wala siyang balak na pumunta.” Mi,

Salamat naman..

“Kaso.. gusto niya yun dati ehh.”  Princess

“Gusto niya? Wala naman siyang nababanggit na gusto niya yun dati..” ako

“Eh baka naman kasi alam niyang papaya ka?” mi

“Hssh! Di ako papayag---” Prince

“Bakit naman?” dad

(,~~)  (--,)(,--)  (~~.)

“Kasi ayoko..” ako

“Tss,” Dad

“Why?” ako

“Let’s talk Prince.” Dad

Tumayo si Dad,

Lumabas siya ng bahay..

Sumunod naman ako..

Umupo siya sa may terrace,

“Ayoko, di ko nga kinuha yung offer sa company dahil ayokong mag-isa siya. Tapos mag-aaral siya sa France ng mag-isa. Hindi pwede.” Ako

“Tsk tsk, malaki kana pero para kang bata.” Dad

“Kahit na,” ako

“You don’t want her to go because you’re afraid that she’ll be alone herself. Is that truly your reason?” Dad

“What do you mean dad?” ako

“I think you are not afraid for her.. You are afraid for yourself. Afraid that you will be left here, alone.” Dad

Sabay ngisi pa,

Hssh!

“And so, yes.. takot ako na wala siya sa tabi ko dad. Pero normal naman yun,” ako

“And so? Tss! Gusto mong suntukin kita?” Dad

“Nagbibiro lang, hssh!” ako

“Oo normal yan, ako den dati ayokong mawala sa paningin mo ang mommy mo. Pero may mali akong ginawa dati, na sana hindi mo magawa ngayon..” Dad

“…..” Ako

“Your mom is a very good cook since then. Kung di ko siya pinakasalan siguro agad, baka nagging sikat siyang cook di lang dito sa bansa, it can be in other country.” Dad

“Kayo pala dad eh, binakuran mo si mommy.” Ako

“That’s normal..” dad

“Hssh, ofcourse that’s normal. Sa’yo nga ako mana kaya ayoko ding mawala si Rhian sa paningin ko.” Ako

“Yun nga yung mali ko, dahil sa ayaw ko siyang mawala sa paningin ko. Pinigilan ko siyang maging successful sa carreer niya. Di ko naisip na bigyan siya ng business na related sa cooking dahil nakakapagod lalo pa may kambal na kami at that time. Hindi niya nagamit yung natapos niya because of me.. she can be the best cook now kung di lang ako naging over protective sa kanya noon.” Ako

“Ikaw pala dad eh.. Dapat kang sisihin, Di mo inisip si mi,hssh!” ako

“Tss! As I was saying.. Don’t do that mistake again.. Rhian help you na makasurvive during your doomest part of your life. Mas naging successful looking ka ngayon. Now, help her to do things which wil make her say, na na-accomplish niya. Help her to be successful in her own ways. Hindi yung ikaw pa yung magiging dahilan diyan para.. tsss!” Dad

“Pwede ba dad, kayo tong nagbakod kay mi noon. Hssh!  Tsaka anong successful looking? Looking?” ako

“Oo, the only thing you have accomplish today is your education. Now, I think you need to accomplish more..Come to think of it.. WA-LA KANG PE-RA.” Dad

(~~.) yabang

“Oo na dad.. alam ko, iyo lahat ng perang gamit ko. Hayaan mo, magkakapera ako.. aalis na ako.”  Ako

“Do it good. Bilisan mong lumayas sa bahay..”

“Oo dad, magpapagawa ako ng bahay ko, pati bahay mo dad kapag tumanda ka gagawa ako.” Biro ko

“Di, ako pagagawa ako..”

(^__^)  (~~.)(~~,)

“Ano?” Dad

“Pagagawan kita nitso hahahahahapara ready!! JOKE LANG!!!” Travis

“Pwede..” ako

“What?!” Dad

“Tsk tsk tsk.. wala ka ng panama sa anak mo. Dati ginagalang ka ng mga ka-team at ka-trabaho mo, ngayon, pinagagawan kana ng nitso ng bunso mo,” mi

“Epic Daddy,” Princess

Pero..

Hindi ko talaga kaya..

Hindi ko kayang  wala siya.

Kaso,

“Dad?” ako

“What?”

(,~~) (~~.)

“Wala bang proposal project sa France?” ako

(~_~) (~~.)

“None..” Dad

(~_~) (~_~) hssh!

END OF THE NIGHT

-----END OF PRINCE POV-----

RHIAN’S POV

“Yan maganda na…Fabolously Perfect.” Candice

“Yuri, magbihis kana nga. Dali na kasi..” Princess

“Oo..mamaya na.” Yuri

“Gamitin na din natin yung bigay ni Julian na make-up.” Candice

Nandito kami..

Magphophoto shoot kami para sa annual namin.

“Bilis na isusumbong ka namin kay Madam, sabihin naming di mo nagustuhan yung binigay niyang damit.” Princess

Binigyan kami ni Madam ng damit para dito.

Nagulat nga kami kasi bigla na lang kaming pinadalhan sa mga bahay naming ng  mga damit.

Tig tatlong pares kami ng damit lahat. May kasamang sapatos,

At lahat yun, personally designs niya..

New collections niya yun sa next collection na ilalabas ng company.

Kami ang una niyang pinagsuot.

Pagtapos naming sa photoshoot

Nagpalit na din kami..

Pumunta muna kami sa cafeteria ng school,

Pagkatapos nito babalikan naming yung mga pictures namin.

(Text message recieved)

--:: Tapos na kayo? Kumain na kayo?

Di pa ako kumakain.

(Text message sent)

--:: Sige kain kana a,

(Text message recieved)

--:: ge

Binibiro ko lang naman..

“Alis lang ako saglit, pupuntahan ko si Prince..” ako

“Sige..” Princess

Umalis na ako,

Pumunta ako sa gym.

Alam kong andun ang siya ngayon..

Inaasikaso niya kasi yung sa team turn-over.

Pagdating ko dun,

Walang tao—

Ayun..

Nakahiga siya sa may bleachers,

Lumapit ako, nakapikit lang siya..

Bakit di pa siya kumain?

Hihintayin niya pa talaga ako?

(,^^) (-_-)Zzz?

“ Hmmm.. andito nap ala ang  lunch ko..” siya

(,**) (-_-)

Lunch?

Minulat niya yung isang mata niya,

Saka siya tumingin sa’kin..

Saka niya tinaas yung dalawang braso niya..

“Nagugutom na ako,ahhhgg” siya

“Para kang bata..” ako

Hinawakan ko yung dalawang braso niya,

“Tayo kana..dali—ahhh!! Prince!” sigaw ko

Hinila niya ako papalapit sa kanya,

Napa-upo tuloy ako sa gilid niya,

Habang magkayakap kami.. at nakahiga siya

“Baka makita tayo ng team mates mo Prince?” ako

“Wala yung mga yun, may mga klase sila, yung iba walang klase, ako lang tao dito. Wala na din si manager.” Prince

“Bakit di ka pa kumakain?” ako

“Wala ka pa, hinihintay kita. Di ka naman tumatawag,” siya

“Eh kala ko kasi busy ka.. tara kain tayo?” ako

“Wag na busog na ako, nandiyan kana nanaman. Ganto na alng muna tayo,” Siya

“Sige,” ako

“May nalaman ako..” Prince

“Ano?” ako

“Aalis ka pala, hindi ko alam..” siya

“Aalis? Di ako aalis..” ako

“Hssh!s kiss kita diyan eh, aalis ka daw pupunta ka daw sa France.” Prince

Teka? Pano niya nalaman?

Di ko na nga sana sasabihin eh..

Umupo muna ako ng maayos,

Habang siya nakahiga pa din..nakatingin lang sa’kin.

“Kanino mo narinig?” ako

“Sa kambal ko..” sabi niya

“Ahh.. kasi, ayoko din namang pumunta. Kaya hindi ko na sin---” ako

Bigla siyang tumayo, at saka umupo ng maayos sa tabi ko.

“Bakit ayaw mo na?” siya

“Kasi..parang,  nawalan lang ako ng gana--”

“Bakit nawalan ka ng gana? Dahil ako lang ang nagpapagana sa’yo?” siya

“Pwede..hehehe, pero, kasi.. ayoko na, hindi ko na gusto pumunta. Wala ng dahilan.. tsaka..” ako

“Tsaka maiiwan ako dito,” Prince

“Kaya nga-- *sigh*” ako.

“Pero ayaw mo na’ba talaga? Dati gusto mo di’ba? Pano na lang yung mga sinabi mo noon kay nanay, wala na’ba yun ngayon?” Prince

“Wala na rin kais si nanay kaya nawala na ako ng gana.” Ako

“Para lang ba kay nanay bakit mo gusto pumunta dun? Wala ka bang gusto patunayan sa sarili mo? Sa’min?” siya habang nakatingin siya sa’kin

Napatingin ako sa kanya na nagtataka,

Bakit siya ganyan?

Parang.. may gusto siyang sabihin..

“Bakit parang interesado ka na gawin ko yun?” ako

“Syempre! Alam ko naman kasing gusto mo yun kaya nagtataka ako bakit paulit-ulit mong sinasabi na wala na si nanay kaya ayaw mo na. Hindi mo ba pwedeng gawin kasi para sa sarili mo? Para masabi sa sarili mo na kahit wala si nanay nagawa mo? Sa pagkawala ni nanay, hindi pwedeng lahat mawawala na din. Yan ang tinuro mo sa’kin noon.. noong akala ko wala ng kwenta lahat ng mawala si Ana sa’kin.” Prince

“kasi totoo nanaman, marami ka pang magagawa---Prince!”

(*_*)(^^.)

Inakbayan ako ni Prince bigla.

“Hindi ba gagawan mo pa ako ng damit kapag naging sikat na designer kana? Gusto kong magawa mo ang gusto mo Rhian, at kasama na to’ sa mga yun.”

“Alam mo bang sa France yun Prince? Alam mo bang one year akong mawawala? Bakit parang hindi mo alam?” ako

“Alam ko kaya nga kahit alam kong sa France ka pupunta, at one year ka mawawala.. At ang sakit para sa’kin nun, pero dahil mahal kita. Dahil mas mahal kita at mas importante ang mahal ko kesa sa gusto ko, handa kong tiisin ang one year at ang France. Tsaka…” Prince

“Tsaka?” Rhian

“Tsaka magpapayaman pa ako,” siya

“Magpapayaman ka? Bakit? Mayaman ka na ah?” ako

“Magulang ko ang mayaman hindi ako. Kung sisikat ka bilang designer, pano na lang ako? Rhian, kahit gusto na kitang pakasalan agad, mas gusto kong makita ka bago tayo ikasal na successful. Pero siguro mas magiging successful ako sa’yo, mas malakas loob ko sa’yo--” Prince

“AH? Ang totoo niyan gustong----guso ko na sumama kay madam, Eh ayaw kita iwan kasi wala kang kasama. Pano ka na lang?” Biro ko

“Anong pano ako? Baka ikaw, paano ka? Sino bang Pentium--” Prince

“Oo na..pero hindi ko alam kung kayak o mag-isa.” Ako

“Tiwala si nanay ng umalis siya na kaya mo. Pinakita mo sa kanya na ang dami mong nagawa kahit wala siya noon, kaya mas kailangan mong ipakita ngayon na kakayanin mo. Maikli lang ang opne year--”

“Maikli? Baka isang araw pa alng ako mawala Prince pauwiin mo na ako?” ako

“Kahit 2 years pa,” syia

“Sabi mo yan ah?” ako

“Hssh!! Nagbibiro lang ako! Isang araw lang na mawala ka ayoko na. dalawang taon pa?” Prince

“Prince..” ako

“oh---*tsup*”

…

…

“para san yun?” siya

“Thank you,” ako

“Kung magpapasalamat ka, gawin mo ng tama..” Siya

“Ah? Hala Prince..?” ako

Hinawakan niya yung magkabilang balikat ko,

“Isang taon ang mamimiss ko, ngayon gagawin ko na, susulitin ko..” siya

“Ang alin??”

“I love you, galingan mo.” Siya

Noon, makakita lang ako ng naghahalikan sa TV.

Parang di ako mapakali,

Simula ng maging kami ni Prince..

Parang ..

Hinahanap-hanap ko na,

Isang taon?

Kaya ko ba?

Kakayanin ko ba na wala siya?

Talaga bang ayos lang sa kanya,

“Ano ba.. wala ka nanaman sa sarili mo. Mamimiss mo toh, sulitin mo---” siya

“Baka ikaw, kapag nawala ako mamiss mo toh.” Ako

“Teka, magahahanap na lang ako ng iba kapag namiss ko.” Prince

“Ahh.. maghahanap na lang din ako ng French na lalaki dun. Balita ko, magagaling sila nung ano.. French.. French..” Ako

“WaLA! Parang ayoko na kitang paalisin ah.. wag ka na kaya umalis?” Prince

“Ang gulo mo, ” ako

Niyakap niya ako,

“Galingan mo, alam kong kaya mo yan. I love you, siya

“I love you too..” ako

SOME will simply INSPIRE and LOVES us to make us happy,

 WHOLE and COMPLETE.

…

…

Sinamahan ako ni Prince kunin yung picture ko sa photoshoot,

Sabi ko pagkatapos nun..

Pupunta na ako kay Madam Heleyna..

Sasamahan daw niya ako,

Eto.. nandito na kami sa office.

“Maghihintay na lang ako dito,” sabi ni Prince

“Sige..” ako

Nagulat talaga ako sa naging desisyon niya.

Di ko inaasahan na papayagan niya ako.

“Rhian, ok na..” Cathryn

“Sige..” ako

Pumasok na ako sa loob ng office,

“Madam…” ako

“Oh? What are you doing here? Kala ko may photoshoot kayo ngayon sa University niyo? Natnggap niyo ba yung pinadala ko?” Madam

“Ang ganda ng pinadala niyo Madam. Lahat bagay sa’min…” ako

“Of course, I’m Heleyna. So what brings you here?” Madam

“Ahh.. may gusto po akong sabihin?” ako

Lumapit pa ako sa table ni Madam,

“And this is about?” Madam

“Yung tungkol po sa… Scholarship.” Ako

“Ahh.. so you’re going to reject it for real now? Or not?” Madam

“I’m ready Madam.” Ako

“Ready.. Ready for what?” Madam

“Sasama ako sa France,” ako

“Really? Good.. what makes you change your mind?” Madam

“May nagparealize po sa’kin na kaya ko, siguro nga mahina pa ang loob koo kaya mas kailngan ko yung scholarship Madam.. Gusto kong maging katulad ninyo madam” ako

“It’s hard to be like me.. you need to be yourself.Follow your dream no matter how absurd, farfetched, wild or crazy you might think it to be. ‘Coz  in reality, there is no limitations, Rhian. To achieve your dream, you need to be the real you and not to be somebody you wanted to be or what others says they think good for you. Being yourself is a lot easier than trying to please everybody else Rhian.” Madam

“Kakayanin ko po kahit medyo natatakot ako--”

“Bawal ang duwag sa industry ng Fashion. I think, mababawasan ang takot mo kung may kasama ka..”

 

“Kasama?” ako

“Oo, actually naka-usap ko na siya before tayo mag-usap. Tinanong ko kung gusto niya, and hindi siya nagdalawang-isip. Well, Candice and Yuri, they have already their plans. Kaya si Princess ang naisip ko, gusto ka niyang samahan, here..” Madam

Maybinigay siyang folder sa’kin,

“Ah! Si Princess.. Kasama ko po si Princess? Talaga po?” ako

“Yes, ask her about it. Buti na lang may connections ako sa France. Makakasama mo siya sa University. I don’t know kung ano ang nasa isip ko while doing these things.” Madam

“Thank you po..” ako

“Don’t say thank you, kailangan kong makita ang thank you mo pagdating natin sa France. It’s not easy, Fashion is also a competition Rhian. Kung mahina ang loob, there is no room for you In fashion remember that. Now? You need to claim that you can be someone great, someone succesfull, and someone you wanted to be. I’m not saying you need to change everything about yourself.. pero dapat after one year Rhian.. They can say that there is something new to you..That’s your goal. Hindi yung mahina ang loob mo, tulad ngayon. Don’t be just ambitious.. be an achiever, Ok?” Madam

And SOME will TEACH US a LESSON ..

NOT to CHANGE us but for us to REALIZE our MISTAKES.

It will help us GROW and make us a BETTER PERSON we can be.

Ngmatapos kami mag-usap..

Mas lalong lumakas yung loob ko,

Kasi may kasama ako.. Kaya pala..

Kaya pala ang sabi ni Princess sa’kin pag-isipan ko pang mabuti.

Kasama ko siya,

Ngayon ang hihintayin nalang naming ay ang graduation namin..

After Graduation,

Aalis na kami..

NIGHT BEFORE GRADUATION

Nandito ako ngayon sa bahay nila Prince,

Sabi ni Tita Nads,

Dito na daw ako matulo, sabay daw kami ni Princess paayusan bukas.

Nandito ako sa kwarto ni Princess eh.

“Wahhh… pagtapos ng ilang years!!! Aalis na ako sa University, pero..nakakalungkot!!!” Princess

“Bakit?” ako

Nakahiga kami sa kama niya,

“Eh kasi.. 1 YEAR RHIAN.. 1 year di ko makikita ang dingdong ko..” Cess

>____< Princess

“Ako din naman ehh..Pero kailangan kong galingan para magamit ko ng maayos yung 1 year. May nasabi ba si Prince kung san siya magtatrabaho o kung anong balak niya?”  tanong ko

“Balak? Ang alam ko lang kasi, tinanggihan niya yung proposal. Alam mo na yun eh.”

“Anong proposal?” ako

“Oooppss. Ehehe?”

END OF THE NIGHT

 

 

KINABUKASAN

GRADUATION DAY

Nandito pa din kami sa bahay,

Peron aka-ayos na kami ni Princess..

Nasa kwarto lang kami.

“Ayan.. ang gaganda ng anak niyo Mrs. Smith..” sabi nung tiga-ayos namin

“Syempre, ako ang mom.” Tita

*tok*tok*tok*

“May bisita, di ko alam kung para kanino. Kay ate o kay Babe ko?” Travis

“Sino?” ako

“Hahaha hello? Parehas siyempre binibisita ko..”

“Kuya!” ako

“Pwede po bang pumasok?” Gene

“Yes, sige lang..” tita

“Tsk! Ang akala ko po, magkakapatid lang kayo dito sa loob tita.” Gene

“Hahahaha, ganun ba? Marami nga nagsasabi niyan. Actually----” Tita

“Mommy…” Princess

“Ok ok..bababa na ako muna, dahil titignan ko naman ang kuya mo. Iwan ko muna kayo dito.” Tita

Lumabas na din pati yung nag-aayos sa’min

“Ang akala ko hindi ka pupunta,” ako

“Pwede ba yun?” Gene

“Kasi maghahanap ka lang ng girls dun?” Princess

“Hahaha, hindi ah. Bakit pa ako maghahanap kung kaharap ko na ang Pinakamaganada sa lahat..Kaso alam ko naman.. Mas gusto niya yung kumakanta ng I’m Yourssss..” Gene

“Hindi ah..” Princess

“Siguro nga..” Rhian

“Di’ba Iska, nagkagusto ka din dun?” Gene

“Kuya naman,” ako

“Hahaha, pero mas gusto mo yung tahimik pero grabe kung magalit.” Gene

“Grabe nga magalit yung si kuya,” Princess

*tok*tok*tok*

“Hssh! Anong ginagawa mo dito?” Prince

Habang papasok aman siya sa loob,

Nananalamin naman si Kuya,

“Of course, I’m visiting my sister and your sister. Hindi ba pwede?” Gene

“Nasa kwarto ka ng babae, hssh!” Prince

“Pinapasok ako ni tita, tsaka.. ikaw? Nandito ka rin naman..” Gene

“Hssh! Kwarto ng kapatid ko toh, mag-isip ka nga.” Prince

“Iska, grabe talaga.. ang sungit nitong isang toh. Paano kayo nagkasundo?” Gene

“Mahal naming isa’t-isa wag ka ng magulo diyan.” Prince

“Grabe, edi kayo na..tsk tsk..” Gene

“Tara na sa baba, aalis na tayo.” Prince

Maya-maya bumaba na din kami,

Hindi daw makakapunta si Sir Paolo,

Dahil nasa script reading daw sila ng magiging movie ni kuya,

Eto sa’min na lang siya sumabay,

Ayaw daw niyang pumunta ng mag-isa..

“Kuya Gene!” Travis

“Bakit bata,” Gene

“Hindi na ako bata..” Travis

“Bakit ba?” Gene

“Sa’yo na lang ako sasabay..” Travis

“Bakit naman?” Gene

“Madami kasing girls na duduMog sa’yo gene mamaya sigurado. kaya sa’yo sasabay ang bata batuta na yan.” Princess

“Ahh// ganun ba? Sige tara, matikman mo kung pano mapagkagulahan…” Gene

“Tss!! Alam mo bang pinagkakaguluhan ako sa school namin. Baka magulat ka, kapag dumating tayo, sa’kn magtakbuhan sila..” Travis

“Ng pinanganak niyo po ata tita itong si Travis eh may bagyo po? Tama po ba?” Gene

“Mukha nga..” Tita

Pagtapos nun umalis na kami.

Pagdating dun nag-umpisa na ang graduation.

Kaso nagkasabay ang graduation namin ni Prince,

Kaya nga.. si tito ang pumunta sa graduation ni Prince kasama si Travis.

Kami naman si tita,

Naganap na ang graduation namin,

Masaya ako at masasabi kong nakatapos ako.

Pero, ibig sabihin nito.

Malapit na yung araw ng pag-alis namin.

Naalala ko yung sinabi ni Princess kagabi,

Yung tungkol kay Prince..

Nakaka-inis..

Bakit nagdadalawang isip nanaman ako!!

>___< lagot ako kay Madam nito..

AFTER GRADUATION:

 

“CONGRATULATIONS SA ATIN BRAT!!!!”

“I’m so excited sa mangyayari sa atin!” Candice

“Congrats girls!” Julian

“Nasan si Candice! Asan si Candice!?? Wahahhaha di ko makita!! Natabunan!” Brad

“Ganon?” Candice

“Ang laki ng toga mo ah? Halos natakpan kana..” Brad

“CHE!” Candice

“Oh, graduation gift ko,” Brad

“Ano toh? Binili mo nanaamn sa paradise mo!” Candice

“Basta maganda yan.. magagamit mo yan, Mahal yan no.” Brad

“Mahal..” Candice

“Cherifer daw yun hehehe..” bulong ni Princess sa’kin

“Pasaway si Brad,” ako

“Yummy!! Patingin na kasi ako..”Julian

“Ayoko!” Yuri

“Sige na.. hindi na nga natuloy yung date natin, patingin na lang niyan..hubarin mo nay an---” Julian

“Oi! Ang bastos mo Julian, ano yang hubad hubad?” Brad

“Gusto ko makita yung bigay kong damit..”  Yummy

“Una make-up ngayon damit?” Brad

“Pati ng stilettos ako bumili hehehe, ganda noh?” Julian

Sabay turo sa sout na sandals ni Yuri

“Yummy patingin..” Julian

“Bahal ka nga diyan, MA!!! PA!!!” sigaw ni Yuri sabay takbo

“Ang daya!!! Patingen!!.” Julian

“Sa Victoria’s secret pa bumili si Julian, ehmm!—Ano toh?? Cherifer Brad? Cherifer|???” Candice

“Hahaha makaktulong yan!” Brad

“Princess, Congrats” Andrew

“Andrew..” Cess

“Gift ko,” Andrew

May inabot na maliit na box si Andrew

“Ay..OP na tayo, le’s go Rhian..” Candice

“Teka sama ako Liit,” Brad

“Whatever..” Candice

“Tita,” ako

“Congratulations, and Godbless Rhian sa France. Galingan niyo ni Princess ok?” Tita

“Oo nga! Well, kasama niyo naman si Madam dun.. and speaing of Madam.. there she is. The glamorous Madam Heleyna..” Candice

Lumapit si Madam,

Napaka ganda niya sa magenta dress.

May dala siyang apat na cute boquet ng bulaklak,

“Congratulations to you both, here.” Madam

Sabay abot ng flowers samin ni Candice

“Hi, mrs. Smith.. we meet again.” Madam

“Oo nga eh, ganyan daw ang magaganda laging nagkikita.”Tita

“Indeed..” Madam

(.^^)(-,-)     (,~~)(--.)

“Nagkasundo,,” Candice

“Where’s the other two?” Madam

“Madam!!1” Princess

“Madam Heleyan, Papa ko po..” Yuri

Lumapit na din sila

“Finally we meet ms. Heleyan.. Tama ang sabi ng anak ko, maganda talaga kayo--” Tito Luke

“*COUGH*” tita Denks

“Pero syempre, tsk mas maganda ang asawa ko.. ahahaha,” Tito Luke

“Thanks.” Madam

“Where’s my gorgeous daughter??”Oh, It’s Madam Heleyna, Nice meeting you” Tita Sandy

Nagkita-kita kaming lahat dito,

Hinintay naming makarating sila Prince,

Magkakasama kaming pumunta sa Restaurant para mag celebrate..

Di ko alam pero kung anong saya ko ngayon,

Nakakaramdam din ako ng bahagyang lungkot..

Naalala ko si nanay..

“Rhian..”

“Prince, ” ako

Nandito ako sa veranda ng restaurant,

Niyakap niya ako mula sa likod ko,

“Bakit nandito ka?” Prince

“Naisip ko lang si nanay,” ako

“Oh? Wag ka ng iiyak ah?” Prince

“Hindi na.. masaya na rin ako kasi kahit wala si nanay. Ang laki na din ng pamilya ko.” Ako

“Hayaan mo.. gagawa na tayo ng pamilya antin pagbalik mo.” Prince

“Prince?” ako

“Para hindi kana malungkot, sarilng pamilya na natin ang gagawin natin Rhian.” Prince

Umalis ako sa pagkakayakp niya,

“Prince? May hindi ka ba sinasabi sa’kin?” ako

“Hindi sinasabi sa’yo?wala..” Prince

“Meron eh..” ako

“Wala nga..” Prince

“Yung offer daw sa’yo na pumunta ng ibang bansa tinanggihan mo?” ako

“Ah..” siya

“Kasi, wala akong kasama dito kaya di mo kinuha?” ako

“Oo..” siya

“Eh ..pano--” ako

“Wag ka ng maguluhan, wag mo ng intindihin yung mga yun. Tapos na yun.” Siya

“P[rince naman eh, hinayaan mo akong umalis papuntang France kahit maiiwan ka. Tinanggap ko naman yung offer kahit alam kong maiiwan ka dito taos ikaw pala, tinanggihan mo yung offer sa’yo para may kasama ako dito.” Ako

“Wala ka bang tiwala sa’kin? Siguro hindi lang talaga para sa’kin yun. Wag ka na mag-alala..” siya

Hayy..

Ano ba naman ito..

Parang.

Parang gusto kong---

“Rhian! Aalis na daw si Madam..” Candice

(-___-) naguluhan ako bigla.

End of the day

-------END OF RHIAN’S POV--------

 KINABUKASAN: Day before departure

 

Princess POV

 

“Nanaginip ako!”

 

(Ano nanaman?)

 

“Napanaginipan ko..Boyfriend ko nad aw si Dingdong ko..”

 

(Psh!, ginising mo ako para lang sabihin na napanaginipan mo siya?)

 

“Ayos lang yan, hapon na kaya, pero diba ang sabi nagkakatotoo daw ang mga panaginip ”

 

(Mali.. ang managinip ng hapon, yun ay yung mga hindi nagkakatotoo. Baliw, kabaligtaran yung naiisip mo.Psh!)

“Tsk! Ayoko na nga kita kausap..”

 

(Hanggat daddy mo si tito troy, di ka pa magkakaboyfriend. Gooodluck Ces Psh! Wag ka kasi magmadali, Psh!)

 

“Psh!! Di ak nagmamadali.Bye na nga.”

 

--endcall--

(~,~)’!! Tama! Hindi naman talaga ako dapat magmadali eh,

Bakit ko ba kailangan agad ng bf?

Psh! Duh~

(-__-) *sigh*

Sabi nga ni mommy,

Kung siya na.. darating at darating siya..

Di ko na siya kailangang hanapin,

(--,) Pero pano kung,

Yung narinig ko.. tama?

Paano kung yung iniisip ko tama?

Erase! Erase!

Cess?

Wag mo ng masyadong isipin..

Sabi nga di,

No Boys for 2012!

\(*___*)/ ang saklap ng buhay!

Wag na masyadong isipin..

Maghintay na lang----

*tok*tok*tok*

Tumayo ako, binuksan ko yung pinto.

“Oh, mi?” ako

“Ah baby, may bisita ka? Oh si .. kuya mo? O daddy mo? Baka ako? O tayo? Tsk! Ang gulo..” Mommy

‘’(,--) | (--.)?

Bisita ko?

Ni kuya?

Ni daddy?

Ni mommy?

O kami?

Lumabas na lang ako ng kwarto sinundan ko si mommy,

Pagbaba namin..

~(*__*)~ bakit ang bilis mo?

Hihintayin pa kita di’ba?

“Princess..”

*GULP*

Tumingin din sila kuya, Travis, at Daddy sa direksyon ko..

Anong ginagawa niya dito?

Si Andrew..

Lumapit ako sa kanila,

Mga naka-upo sila sa  sofa..

‘(,--)    (,~~) (.~~) (.^^)         (**.)? (--.)’’

Andrew------Daddy-Kuya-Travis-------Cess—Mommy

ANONG GINAGAWA NIYA DITO??

Ok! Wag assuming..

Pero,

ANO NGA GINAGAWA NIYA DITO!!! (O_O)?

“Hi?” bati ko

“Sige, dun muna ako ah, may naiwan ako sa kusinang niluluto. Para makakain na tayo, minsan lang *ehem* mabisita si Andrew dito.” Mommy

Umalis si mommy.

Ako naman, uupo na sana dun sa ..

Medyo kalapit kay Andrew..

Dun maluwag ehh..

“Ate! Diyan na lang ako.. hehe dito ka!”  Travis

(~~.)!!!! Hmp! Ano nanamang pakulo ni Travis yan,

Di sana ako uupo sa kinauupuan niya, kaso..

Si daddy tumingin sa’kin na sumenyas na umupo sa tabi ni kuya, -__-??

Napatingin ako kay kuya..

Parang ‘ Anong meron? ’

Pero ang response niya sa iling at tigin niya, ‘ Malay ko? ’

Umupo na lang ako sa tabi ni kuya,

>___< Takot kaya ako kay daddy!

(^__^) ‘(,--)    (~~,) (~~.) (**.)?

T----------A-------Di--Kuya—Me

“Ah? Anong pinag-uusapan niyo?” tanong ko,

Kasi naman..

Ang tahimik.

Sila Daddy at kuya nakatingin kay Andrew.

Si Travis naman.. (-___-) Nakangiting nakakaloko sa’kin eh..

Si Andrew naman,

Si Andrew…

~(*,*)~  gwapo pa din,

“Ang sabi ni pareng Kuya Andrew bumibisita daw siya una.. kay Kuya.. pati kay daddy, tapos naging kay mommy, tapos .. *cough*cough*  SA---YO, daw.” Travis

“Hssh! Gulo..” mahinang sabi ni Kuya

“Totoo naman tito, haha. Binibisita ko kayong lahat. Matagal na akong di nabibisita dito. Kaso haha, parang base military tong napasukan ko.” Biro ni Andrew

Sabay..

(*__*) tingin niya sa’kin.

Ano bang meron, kinakabahan naman ata ako?

“Is that really your purpose in going here Andrew?” Daddy

Andrew  (.~~)  (~~,) Daddy

“Oo nga, nung isang araw ka pa tumatawag sa bahay. Tinatnong mo kung kalian walang pasok si daddy pareng kuya Andrew. Haha.. Mukhang.. impor-TANTE yan, noh ate?” Travis

“Ah?!” ako

“Just asking.. hehehe, peace!” Travis

Tinignan ko ng masama si Travis.

Nakaka-inis kanina pa siya sa ganyan niya.

“Ang totoo po niyan, kaya ko gusto kayo maka-usap tito,”Andrew

(,~~)----------------------------(**.)’’ bakit ka’ba tingin ng tingin sa’kin.

Sulyap ka ng sulyap ..  tumitigil heartbeat ko!

“Go on..” Daddy

*Gulp*

*SUPER GULP*

Eto na’ba yun?

“Gusto ko pong---” Andrew

“Cess, halika muna dito sandali..” Mi,

\(*O*)/

Mame!!!! Bakit mo ko tinawag!

Yun na! Yun na yun ehhhhh!!!

“Huy, tawag ka ni mommy.” Kuya

Naman ehhh!

Ayoko tumayo dito..

Ayaw ko talaga!!

“Princess, your mom is calling you.” Daddy

“Hehehehe, nabitin..” Travis

Travis (,^^)----------------(~~.)!!!!!!!!!!!!  Princess

Humanda ka sa’kin mamaya Travis, kala mo!

Hmp!

Tumayo na din ako..

(,^^) ---------------(**.)

(,^^) ---------------(,**) *bakit ka ba nakatingin, naman ehh*

<(ToT)>  at tinalikuran ko na sila..

Pumunta na ako sa kitchen,

“Princess, pakihalo-halo mo nga ito. Para makapag marinate na ako—Oh? Baby? Bakit?” Mommy

?(,--)   (T,T)

“Kasi naman mommy.. good timing yung tawag mo sa’kin ehh..” ako

“Good?” mommy

“Mommy, bawal ba talaga ako magboyfriend?” bigla kong natanong

Hala! Kung anu-ano na nasasabi ko..

“Bakit mo naman natanong yan? Pero kung natanong mo na din…” si mommy

Habang ako naman nilapitan ko na yung pinagagawa sa’kin.

Si mommy naman nagmarinate na..

“Surrender ako kay daddy mo kapag usapang ganyan, siya ang may gusto na wag muna..” mommy

Nawala na alo ang mga pangarap ko,

>__<

“Bakit?” ako

“Kasi, only princess ka ng pamilya except sa’kin na only Queen,hehe. Over protective ang daddy mo pagdating sa family, syempre.. di niya hahayaang ang baby namin, maging baby na agad ng iba lalo pa kung nag-aaral ka pa nga eh. Tsaka, mas masarap muna maging single, ang dami mong magagawa.. madaming crush hehehe” mommy

“Madami din naman magagawa kapag may bf..” Ako

“Yah, I agree. Pero pagdating sa ganito, may mga bagay na di natin maiintindihan kapag ang daddy niyo na ang nagsalita. You should trust your father, kasi hindi ka naman gamit na basta-basta lang niyang ibibigay sa iba eh. He needs an assurance siyempre,” mommy

*SIGH* kung sabagay.. kahit ako gusto ko din ng assurance,

Hindi naman kapag gusto na ako..

Dapat yun na,

“Pero don’t worry baby, kilala naman ni daddy mo si Andrew eh.. there is no wrong in waiting.” Mommy

Nga naman..

Teka---

(^,^)      (**.)??

“Mi! What do you mean by that??” ako

“San?” Mi,

“Yung, kilala naman ni daddy si Andrew?” ako

“Ahh…” mommy (^^.)

“Ahhh??” ako (--.)??

“Mi, di pa ba luto?” Travis

“Oi ikaw Travis!? Kanina ah, nakakainis ka..” ako

“Ehehe, peace na. Teka.. yan ba agad ang bungad mo sa’kin? Ayaw mo bang malaman kung ano yung sinabi ni Pareng Kuya Andrew kanina? ” Travis

(,^^)     (*o*) nga pala!

(,^^)(~~.)!!! “ Anong sabi niya? Bilis!” ako

“Pahingi muna ng pera kasi aalis kami ni--” Travis

“Isa!” ako

“Ok, Ok, Hot masyado..oh bubulong ko sa’yo, Alam ko namang gusto mo ng marinig ito.” Travis

Lumapit naman ako sa kanya,

(,~~)*whisper*(--.)

1

2

3

4

5

(,^^)     (><.)!!

“Ewan ko sa’yo!!!” ako

“Oh? Ano gagawin ko dito?” Travis

Inabot ko yung sandok.

“Pukpok mo sa ulo mo baka tumino ka! Hmp!” ako              

Umalis ako..

Pero anrinig ko pa si Travis,

“Pasulyap-sulyap pa kunwari..Patingin-tingin KAY ATE.. Di maintindihan.. CHEESY NIYO!” Travis

Che!

Kakainis..

Sabi niya, kaya daw andito si Andrew.

Kasi..

Kasi..

BIBILI DAW SI ANDREW NG PITSO NG BABOY SA’KIN!!!

(>____________<) tino talagang kausap nun.

Dapat dio na ako nagtanong----

“Kuya.” Ako

(,--)   (~~.)

“Oh?” kuya

“Anong sabi ni Andrew----” tanong ko

*RINGING*

“Teka, sagutin ko lang may tumatawag.” Kuya

\(>______<)/ ayaw nila sabihin sa’kin! BAD!!

Si Travis kasi eh!!!

“Princess..”

(**.)?

“Andrew..” ako

“Gusto ko pa sana magtagal kaso, pagnagtagal pa ako. Baka.. pilitin na kitang wag umalis? ” Andrew

..(,**) baka hindi ako umalis kapag ganyan ka..

“Aalis kana.. ahh, ayos lang.. hated na kita sa labas..” ako

“Sige..” siya

Nagalakad na kami papalabas,

Ng nasa gate na kami,

“Ingat ka sa pagdadrive,” ako

“Sige..”

“Ah.. ano, kapag umalis ako ano mamimiss ko kayo..” ako

“Kami din..”

“Ahh..” ako

“Princess..” Andrew

Sabihin mo na..

Sabihin mo na ang magic super magic word..

“Alam mo na a kung bakit ako pumunta dito?” Andrew

Nga pala..

Hindi ko pa alam,

“Hindi.. bakit ka nga pala pumunta dito?” ako

“Sinabi ko kay tito, hihintayin kitang bumalik mula sa France. At kapag nakatapos na ako at bumalik ka na galing sa France, ” Andrew

Yung kalamnan ko parang may kumikiliti,

“Liligawan kita Princess..official”

GUSTO KO SUMIGAW..

HINDI KO MAGAWA..

*___* Mababaliw ako help!

Kailangan pa ba ng ligaw?

Ok joke lang! 

“Princess..”

“Ah?” ako

“Narinig mo ba yung sinabi ko?” siya

“Oo..” ako

“Ahaha? Kala ko hindi.. suot mo lang yung binigay ko sa’yo pagpunta mo ng France ah.” Siya

“Suot ko na nga ehh..” ako

Sabay labas nung necklace..

“*cough*cough*”

(,--)(.**)   (~~.)

“Daddy,” ako

(,--)  (*.*)(~~.)

“Tito, aalis na ako. Hahaha ” Andrew

“Yeah, Ingat ka,” Dad

Di na ako makapag salita,

Gusto ko pa naman sabihin..

Mwah mwah tsup tsup ingat ka bye take care!!

“Sige toh. Princess, bukas na lang sa airport.”Andrew

“Sige,” ako

Pwede ba kitang ilagay sa box kasama sa France? ToT

Umalis na siya..

Natira kami ni daddy

“What?” Daddy

“Daddy naman ehh..” ako

“What now? Siya ang nagsabi na hihintayin ka pa niya ng one year, I’m not the one who said that.”Dad

“What do you mean by that daddy?” ako

“I trust him, kahit ang dad niya kilala ko. Kung sinabi niyang liligawan ka na niy---” daddy

“WHAT!! DADDY!! Bakit di mo sinabi sa kanya??!!” ako

“Ang why? Mabuti nga yun, he should court me first.” Daddy

Saka siya naglakad papasok sa bahay,

“Daddy!” ako

“What ..you should fix your things.. maaga ang flight niyo nila Rhian.” Daddy

“DADE!!! ” ako

“Ano? No! .. baby, you should think on how to be successful sa France. Ok? Madali lang ang gusto mo, what si more important now is do your thing. Ok? Make us proud baby..Hug?”

“Ayaw..” ako

“You don’t want?” daddy

Habang naka-open arms siya..

Di ko naman matitiis si daddy,

Daddy ko kaya yan!

“Ok daddy, gagalingan ko dun. I’ll make you and mommy proud.” Ako

“Make yourself proud first ok?” daddy

“I know..” ako

“bibisitahin kita sa France, wag kang gagawa ng kalokohan..” Daddy

“Yes daddy! Pero daddy? Si kuya.. buti pumayag siya na umalis si Rhian?” ako

“Ahh.. your brother, I know he’ll do the right thing. Pero I know, he’ll do also the craziest thing.” Dad

Craziest thing?

“What do you mean daddy?” ako

“You’ll know.. ” dad

“I’ll know? Daddy??” ako

You’ll know??

Ano ibig-sabihin nun??

--------END OF PRINCESS POV---------

 

 

 

RHIAN’S POV

Nag-eempake ako ngayon sa apartment,

Nandito din si Prince,

Pinagtiklop ko,

Bruin niyo marunong siya..

“Wala na ba?” siya

“Marami pa teka..—wag yan!!!!” Sigaw ko

@____@ Naman ehhh!!!

Inagaw ko agad yung hawak niya,

“Prince naman ehh..” ako

“Sorry, di ko sinasadya. Yun ah..” Prince

Sabay ngiti niya at tinuloy ang pagtitiklop,

Kinuha yung .. Panloob ko ehh..

“Pag namiss kita, ano kayang gagawin ko?” Ako

“Tawagan mo ako,” siya

Tumabi ako sa kanya..

“Oh?,,” siya

Nagtitiklop pa din siya,

“Namimiss na kita ngayon pa lang..” ako

“Alam ko..” siya

“Eh bakit parang hindi naman..” ako

Hindi kasi siya nagsasalita ng marami..

Huminto siya sa pagtitiklop.

Tumingin siya sa’kin,

“Kung ipapakita ko sa’yo na kahit ngayon palang namimissna kita.. Baka hindi na kita paalisin ngayon pa lang. Pero kasi alam kong mas makakabuti yun sa’yo na sumama ka. Kaya ko naman siguro hintayin yung 1 year..” siya

“Di nga?” ako

“Oo nga..” siya

“Talaga?” ako

Bigla niyang hinawakan yung magkabilang pisngi ko,

*tsup*

(,**)(~~.)

“Ang kulit mo.. oo na.. mamimiss kita ng sobra *tsup*..kaya hindi ko alam kung kakayanin ko ang 1 year! *tsup* pero para sa’yo *tsup*.. kakayanin ko.. ah? *tsup*tsup*” siya

Mamimiss ko siya..

Sobra..

 

END OF THE NIGHT

 

 

KINABUKASAN: AIRPORT

 

“Wag ka mag-alala Rhian, babantayan ko yang boyfriend mo.” Gene

“You don’t need to,” Prince

“Kapag nagloko isusumbong ko agad sa’yo,” Gene

“Bantayan mo siya ah??” ako

“Sige, hanap mo ako ng girlfriend sa France.. I’ll go there I think by the end of March. I’ll do a photoshoot for that Witch.”  Gene

“Talaga? Sige.. punatahan mo kami ah?” ako

“Oo naman.. maghahanap ako dun ng French woman. Yung crush ko kasi, mukhang.. Malabo na?” Gene

Sabay tingin kina Princess at kay Andrew na kanina pa magkausap dun.

“Bakit ba nandito ka, istorbo ka sa pag-uusapa naming hssh!” Prince

“Yeah I know.. “ Gene

“Marami akong nakabantay sa’yo kaya wag kang magloloko Prince.”ako

“They don’t have to watch me..” Prince

Ngumiti lang ako,

“See you next year asawa ko..” ako

“Ok..take care. I’ll call you everyday.” Siya

“Ako den..” akos

“Prince, how can she focus in her studies and work if you’ll call her?”tito Troy

“Oo nga naman..” tita

“Hssh! Everyone is against me..” Prince

“Tito, tita, aslmat pos a lahat.. di ko pa talaga magagawa toh kung dip o dahil sa inyo. Sobrang salamat po.” Ako

“No, nagawa mo yan dahil sa sarili mo. You don’t owe a thing my daughter..” tita

Napatingin si Prince kay tita,

“Do your all, I’ll visit the both of you in France on June. You take care Daughter.” Tito

“Mukhang mas excited pa kayo mom, dad” Prince

“Excited san?” ako

“Ah! Wala yun.. hahah etong si Prince. Excited kami na maging sikat na Fahion designer ka! Kapg sikat kana Rhian gawan mo ako ng damit ah?” Tita

“Opo.. lahat po kayo..” ako

“Rhian? We need to go..” Madam

“Ms. Heleyna.. I give you my trust for my daughters..Please take care of them.” Tita

“Yes, I’ promise. I’ll take care of them just like my own.” Madam

“Naku madam.. kung ituturing mo silang daughters mo..I think you need a husband first.. diba Sir Pao?” Candice

“Ah? Oo naman, hahaha Candice?” Sir

“I don’t need a man to live.. I’m fine with daughters..” Madam

“Ouch..” Yuri

“SAkit nun, Paolo..” Gene

“Ano bang problema niyo? Ahaha??? Ingat kayong dalawa dun ah? Baka sumama ako kay Gene by the end of March, pupuntahan naming kayo.” Paolo

“Sige Sir Pao!” Cess

“Ingat ka Rhian.. kayong dalawang ni Prncess.” Andrew

“Salamat..” ako

“Chocolates! Tsaka.. bigyan niyo ko ng MATATANGKAD na models from France. Wahahaha..” Brad

“Yeah right..” Candice

“Do it Brat!! Let see each other next year! Successful and Fab!” Candice

“Yup! Successful and Fab!” Princess

“Successful and fab.” Ako

“Successful..” Yuri

“And??” Julian

“And nice..”Yuri

Maya-maya..

Nagalakad na kami ,

Tulak-tulak  ni Prince ang cart kung san andun ang gamit ko,

At eto na..

LAST GOODBYES..

“Ingat ka dun I love you, magpapayaman ako magpayaman ka din.” Prince

“ang ganda naman ng bilin mo?” ako

“Syempre, gagawa tayo ng basketball team marami-raming educational plan ang kailngan natin.” Prince

“hahahah.. ano ka ba naman.. Bye na..“ ako

“Sige,,” siya

Kinuha k yung Cart ,,

“Rhian?” siya

“Oh?” ako

“Kung…wag ka na kaya umalis??”

“ANO??” ako

---------END OF RHIAN’S POV---------

 

 

 

 

AFTER 2 DAYS

ANDREW’S POV

 

 

“Tita, pinabibigay ni mama toh..” ako

Nandito ako sa bahay nila Princess,

Uumpisahan ko lang ang panliligaw,,

“Si Chris ba nagpapabigay? O ikaW?” tita

“Pwede pong both?.. haha si Prince po?” ako

“Ahh nasa taas..” tita.

“Pntahan ko po ah..” ako

“Sige, pakigising na din at may kakausapin siya sa opisina ng daddy niya ngayon.” Tita

“Sige po ta’.” Ako

Umakayat na ako sa taas,

Sa kwarto niya..

*tok*tok*tok*

*tok*tok*tok*

*tok*tok*tok*

“Prince???”ako

Grabe naman matulog?

Binuksan ko yung pint---

(~~.)(.~~)

Nasan yun?

Pumasok ako sa loob,

“Prince?? Prince..” ako

Wala ata siya?

Teka?

Naglakad ako papunta dun sa closet niya..

Medyo bukas..

Teka?

Ahahahah!!!! Bakit mukhang bawas ang damit niya?

Teka?

Wag mong sabihing?

---------FLASHBACK---------

“Nako! Captain.. ang daming gwapong French guys sa France”Brad

“Syempre France, French guys talaga ang makikita nila dun.” Julian

“Hssh!.” Prince

“Unang araw, ganyan kana agad?” ako

“Kunyari ka pa.. eh gusto mo ngang sundan si P[rincess” brad

“Kung pwede lang.. magstalk ako sa kanya sa France.” Ako

“Stalk?” Prince

------END------

(Calling Brad)

“Hello, Mukhang. Mananalo ako sa pusthan Brad.” Ako

Ahahah,

“Tita!!!” sigaw ko

Habang papalabas ng kwarto..

“Tita.. wala si Prince dito!” ako

 

Woaw! Salamat natapos din..

Aysus ewan ko kung nagawa ko uli ng maayos..

Just comment kung anong mga comment niyu lols,, sympre hihi

Sorry na.. psensya na… late ananamn..

Basta mianhe!!

 

Anong masasabi niy p[o sa mga nangyare??

NIpaliit ko ang spacing kasi baka umabot ako sa 50 page katakot yun hahaha!

 

Anong sa tingin niyong mangyayare.

Sure kaba?

Di nga?

All in one chapter. Wew,

 

Long distance relationship..? kung ako yun ayaw ko ehh di ko keri! Hirap kaya! Duh~

Bahala sila.. lols

 

Vote like tweet COMMENTSSS muna kayo…!!!

Hihihihi…

KONG HEI FAT CHOI! Tama ba? Lels!

HAPPY BIRTHDAY SA AKING BEYBIII!!!

 

NEYBII LOURRIE ANN!!

 

Batiin niyo siya mga mahal!!

 

After nitong UD,,

Sa tagal kong nawala? May readers pa ba akei? Haha

 

 

Berna3gurl

NEAR..