Chapter 2- Guilt
Naramdaman ko na lang ang init sa kamay ko. Muli akong napapikit nang masilaw mula sa liwanag ng tirik na tirik na araw. Kasabay nun ang paghawak ko ng ulo kong pakiramdam ko ay mabibiyak sa sobrang bigat.
"Geez!" daing ko ng mas lalo iyong sumakit dahil sa ginawa kong pagtayo. I searched for my slippers and headed my way out of my room habang ang isang mata ay nakapikit pa. I got my share. Bakit pa kasi nakipagsabayan kagabi e! 'Yan tuloy.
"Good morning!" bati ko sa kuya na nasa hapag na at kumakain. He kissed me. Hindi naman siya nagreklamo sa amoy ko kaya ayos lang. Ang alak ang nanatiling naging pabango ko simula't pagkagising. Padabog akong sumalampak sa upuan.
"Is your head hurting?" malambing na tanong nito at hinilot ang sentido ko.
"Kind of pero kaya naman. Ya! Malamig na tubig naman!" utos ko sa kasambahay namin at umupo ng maayos katabi ng kuya. Hindi tulad ko ay nagawa niya pang magpalit gayung nakainom din naman siya kagabi.
"I told you to drink just the cocktail, you're stubborn!" giit niya nang makaupo na rin sa tabi ko.
Napairap ako nang maalala ko kung paano ako makipag-agawan ng baso ng jack smash sa bartender na 'yon. I wasn't allowed to drink one of the shots I requested kaya iyong jack smash na lang para sa mga kaibigan ni kuya ang kinuha ko. The cocktail's not good kaya sumubok ako ng iba. Pinagsisisihan ko tuloy kung bakit ako uminom ng jack smash. I felt like my head's gonna explode any minute by now.
"I'll be out later." Paalam niya at pinagpatuloy ang pagkain. Napasimsim ako ng malamig na tubig bago siya nilingon.
"Basketball. Pruss invited me, wanna come?" dagdag niya at nagngiting aso.
I smiled devilishly and answered him. "Of course!" I said joyfully, sa segundong iyon hindi ko naramdamang sumakit ang ulo ko. When it comes to Pruss, go na go ako. I really need to see him. Wala siya kagabi. Nakakapagtampo tuloy.
Napailing ito at ngumiti. Pagkatapos naming kumain ay nagprepare na kami. I decided to wear my leggings paired with my white sleeveless shirt. Nagrubber na lang din ako para kahit papaano ay hindi ako ma-out of place pagkasama na sila.
Pagkababa ko ay nadatnan kong naghihintay na ang kuya sa sofa. He's wearing his maroon jersey. Sa gilid ng paa niya ay ang kanyang bag.
"Let's go?" utas ko at naglakad na papalapit sa pinto. Narinig ko ang paghagikgik nito ng akbayan niya ako.
"Thank me I'm off to work! You can see him." Bulong niya at muling ngumisi.
"It's your duty as my brother!" I mocked and entered the car. Responsibilidad niyang pasayahin ako kasi kuya ko siya. Sana nga matagal pa siyang magkagirlfriend e. Ayoko pang mahati ang atensyon niya.
Humawak siya sa likuran ko para alalayan akong makapasok ng sasakyan. He's busy with his phone kaya hindi ko na siya kinausap.
He started the engine and I felt more silence. After few minutes, I saw myself staring at the street. The way's too familiar to me.
"Sa may plantation ba tayo, kuya?" utas ko hindi maikubli ang saya sa akin.
"Hmm, yeah. Why?" kuryosong tanong niya sa akin at bahagya akong sinulyapan. Ngumiti lang ako sa kanya. I grabbed my phone and texted Setra right away.
'Hey, my brother's going to be there soon. Basketball.' Mabilis kong sinend iyon sa best friend ko at muling nginisian ang kuya nang magsalubong ang kanyang kilay dahil sa hindi ko pagsagot. Ilang minuto pa ay narating din namin ang buong plantation. But before it ay narinig ko na ang phone kong tumunog.
'Why now? Kaaalis ko lang kasama ang daddy. We'll be having our vaca...' ani ni Setra sa text. Napaismid ako.
Sayang naman. Halos malasog ang ngala ngala niya sa tuwing nakikita ang kuya now that she has the chance to meet my brother personally ay saka pa siya wala. Hindi rin naman siya umattend kahapon.
Nagsend lang ako ng emoji sa kanya bago bumaba na nang tawagin ako ni kuya. Dumako ang mga mata ko sa mga lalakeng nasa ibaba ng ring at sinusubukang magshoot. All of them are from Sandoval cousins.
Hinalughog ng mata ko ang presensiya ni Pruss. He was the only one na wala sa mga magpipinsan. Kumunot ang noo ko. Again? Maybe he's just late? Maya maya pa siguro ang dating niya. He's a busy person, Emla. Dapat alam mo 'yan.
Tinanguhan ko lang ang magpipinsan nang makarating ako sa gilid. Nagawi ang tingin ko, nagbabakasakaling si Pruss iyong dumating ngunit dalawang lalakeng pamilyar sa akin ang lumabas sa isang Montero. Wearing their jersey. Doctor Colton and kuya Chaxel.
Nang makalapit sa amin ay nakipaghigh five lang ito kila kuya.
Pumangalumbaba lamang ako roon habang pinagmamasdan ang mga lalakeng naglalaro at nagtatawan sa gitna ng court.
"Stop the face, Emla! They'll be here any minute." Utas ni kuya nang mapansin ako. Nilingon niya ang ring at pinasok ang hawak na bola. Umayos ako ng upo at nilingon ang labas para subaybayan ang kotseng baka sakaling huminto roon.
Halos maramdaman ko ang kaba sa dibdib ko nang makita ang pamilyar na Sportage ni Pruss. Kusang lumitaw ang ngiti ko at napiling tumayo para ayusin ang damit ko.
Sa wakas. Akala ko matagal pa akong bubusangot dito dahil wala pa siya.
Napairap ako nang madatnan kong nakangisi ang kuya sa akin.
Mula sa front seat ay lumabas ang nakajersey na si Pruss. Sa likod nito ay nakasabit ang kanyang bag. He was smiling at me. Halos rinig ko na ang bawat tahip sa dibdib ko.
"Hi!" bati niya at humalik sa pisngi ko. Naestatwa ako sa init ng labi niyang hinaplos ang aking pisngi. It felt real. My dream last night felt real now.
"Hi!" bato ko pabalik at ngumiti sa kanya.
"I'm sorry for not being present last night. I'm in a business deal." Kwento niya at nilapag ang bag niya sa tabi ng inuupuan ko.
His manly sent trapped me in blossoms. Sa simpleng amoy niya ay halos maghurumentado ako.
"Sayang nga e. Next time maybe." Ani ko at nginitian siya. He moved his head on his side trying to tell me he needs to enter the court. Tumango lang ako sa kanya at hindi inalis ang tingin kung paano siya makipagbatian sa mga pinsan at ibang kasama nito. Naputol lamang iyon ng may dumaan sa harap ko.
Nanlaki ang mata ko nang makita ang pamilyar na bartender. Compared to them, he's not wearing a jersey. Tanging puting v-neck sleeveless shirt ang suot nito at cotton shorts na tamad niyayakap ang binti niya. Kailan pa siya sumali sa kanila para sa basketball?
What he did last night came rushing inside my head. Kung paano niya pasakitin ang ulo ko dahil sa ayaw niyang pagbigyan ang aking gusto.
"What are you doing here?" singhal ko, hindi ininda ang presensiya ng mga lalakeng sa tingin ko ay maaring marinig ang boses ko.
"Trying to mix some drinks, I think?" pabalang na sagot nito ng hindi ako nililingon. Lagi ko siyang nakikita sa tuwing lumalabas sila kuya na kasama ako. He's one of my brother's friend at pinagtataka ko kung bakit? He's a bartender. Kung itatabi siya sa lahat ng kaibigan ng kuya ay naliligoy siya ng landas. At saka ngayon ko lang siya napansing maglalaro kasama sila kuya.
Kumunot ang noo ko dahil sa naging sagot niya. Ang inis na nawala ko ay kusang bumabalik sa sistema ko. I wanted so bad to hawl at him kung hindi lang siya tinawag ni Pruss.
"Raeb! Come on!" inip na tawag sa kanya nito.
Ibinaba nito ang bag katabi ng kay Pruss at pinagtaasan ako ng kilay bago umismid.
Sa inis ko na dumaloy sa akin ay nagawa ko na lang ikuyom ang kamao ko.
He's...irritating!
Stop it Emla! He's not worth your time!
Napapikit lang ako ng mariin roon. Every time he tries to shoot the ball ay humihiyaw akong 'hindi sana iyon pumasok' but he's good.
He's damn good kaya mas nakakainis!
Muli niya akong pinagkibitan ng balikat ng mashoot niya ang bola.
"Yabang!" naibulong ko. Kahit kagrupo niya pa ang kuya ay wala akong pakealam.
They decided to stop for the meantime. Sa halip na manatili ang atensyon ko sa kanya ay niligoy ko na lamang iyon sa parating na si Pruss. He's sweating hard. Maging ang damit nito ay basa na rin.
When he went to my side ay nililigawan parin ng mamahalin niyang pabango ang ilong ko. Like he didn't sweat at all.
"Do you guys hate each other?" natanong niya habang may hinahalungkat sa kanyang bag.
"Who?" patay malisya kong sagot. Nilingon ko ang kuyang bumalik sa kotse para hagilapin ang bag niya. The other Sandovals headed their way to us. Tila grupo sila ng modelo. How their body were built sexily ay dinaig pa ang mga modelo sa magazine. Their postures and figures really a great catch!
"Raeb.." aniya at kinuha ang towel at nagsimulang magpunas ng pawis. How he did it didn't change my ideas that he's too good for everybody. Kahit simpleng galaw ay nakakaengganyong pagmasdan.
"Nah..I'm just being supportive. I support you that's why." sagot ko at umupo sa tabi niya.
Ngumuso ito at nilingon ang lalake sa tabi niya. Muling gumuhit ang inis sa noo ko. When Pruss' eyes met mine ay mabilis akong ngumiti kahit na kitang kitang ko ang kinaiinisan ko.
"I'll just get the drinks. Iwan muna kita." paalam ni Pruss. I want to add something ng hindi ko na ginawa kasi may kausap na ito sa kanyang phone.
Employee niya naman yung isa bakit hindi niya na lang iyon utasan. Tutal bagay niya naman. Napairap ako ng wala sa oras at padabog na umupo sa tabi ng bag ni Pruss.
Sa gilid ng mata ko ay napansin ko siyang nilingon ako.
"Your curses didn't apply on me, huh?" he said softly.
"You're lucky it didn't. Because if it did-- I won't stop myself from mocking you! Swerte mo!" irap ko. Hindi siya nililingon.
I heard him chuckled. Pakiramdam ko nagsitindigan ang bawat buhok sa kamay ko. It was..kind of sexy. It sends me a hard blow.
Tinapunan ko siya ng masamang tingin. On my shock! He lifted his shirt up at tumambad sa akin ang katawan nito. Dahil sa nakatagilid ito sa akin ay mas lalo lang nadepina ang bakat sa kanyang kalamnan.
Umabante ito para tingnan ang kung ano sa bag niyang nasa paanan nito. I clearly saw how it flexed. Dammit!
Napaawang ang bibig ko habang nakatingin sa kanya. How can he have that kind of body.. I mean..ah..what?
Nanlaki ang mata ko ng linungin niya ako. He stopped from what he's doing and marked a smirk on my face.
"You aren't fantasizing my body, are you?" pigil na pigil ang ngisi nito. Tila nanunuya ng reaksiyon.
Ang init ay naabsorb ng mukha ko. Of course I'm not! Sino ba siya sa tingin niya! Ang kapal! Ang yabang talaga!
Napatawa ako. Halos maputol ang ngala ngala ko kakapilit. Ang ilang magpipinsan ay nalingon sa gawi ko. Hindi ko na lang iyon pinansin at tumayo para harapin ang lalakeng 'to.
"Magustuhan mo ko niyan, ikaw din!" dagdag niya at nagkibit ng balikat. He continued searching for something inside his back.
Ang kaninang iniingatan kong litid ng pagtitimpi ay naputol na. Humalukipkip ako sa harap niya.
"Excuse me! Ako? Magkakagusto sa'yo? Dream on!" pataray na sagot ko. Nilingon niya ako ng namilog ang kanyang bibig. Tila hindi tinatanggap ang naging reaksiyon ko.
"Magkakagusto lang rin naman ako, I'll make sure I will like someone who's achiever. May pera, may pinagaralan at kayabang yabang. You're just a bartender, a low ground mammal! So stop assuming that I will like you because for pete's sake! I won't." diin ko at sinamaan lang siya ng tingin.
Sa halip na magalit ay ngumiti pa ito at nailing. He handed me a gatorade na mas lalo kong ikinairita. He's not treating me seriously!
"Napagod ka kakasigaw mo kanina sa akin. Take it. Para hindi ka mapaos." aniya at mas pinagdiinan ang gatorade sa harap ko.
"What happened?" bungad ni Pruss sa gilid ko at nilahad ang isang parehong gatorade sa akin. I immediately accepted it.
"Nothing. I need to go. Hinahanap nila ako sa bar." ani niya sa kanyang boss at hinatak ang kamay pabalik. I watched how he threw the gatorade back to his bag.
Pumuslit siya ng isang shirt mula roon at mabilisang sinuot iyon. Nang sulyapan niya ako ay halos dumugin ako ng konsensiya dahil sa sinabi ko.
He smiled to me before he tapped Pruss' shoulder. Nagpaalam na lang rin ito sa ibang kasamahan bago tumakbo palayo. Habang pinapanood siya ay pumikit na ako ng mariin. I hitted him where I shouldn't. My words are inappropriate and all I can feel is guilt.