Ανοιγω τα ματια μου και το πρωτο πραγμα που παρατηρω ειναι οτι ειμαι στο δωματιο και οχι στο σαλόνι οπου θυμάμαι ότι αποκοιμήθηκα. Γυρνάω το κεφάλι μου απο την αλλη πλευρά και βλέπω οτι ο Κώστας δεν ειναι εκει! Πανω στο μαξιλάρι του ομως βλέπω οτι υπάρχει ενα σημείωμα. Το παιρνω και το διαβαζω
"Καλημερα Αλεξια! Ειχα νωρις προπονηση σημερα οποτε συγνωμη που ξυπνησες και δεν ημουν εκει! Ήθελα το πρώτο σου ξύπνημα στην Γερμανία να είναι μαζί μου... θα σε αποζημιωσω ομως! Σου το υπόσχομαι! Στην κουζίνα έχει έτοιμο πρωινό.. περίπου στις εντεκαμιση θα έχω τελειώσει και μετά θα είμαι όλος δικός σου"
Καθως διάβαζα το σημείωμα ασυναίσθητα σχηματίστηκε ενα χαμογελο στο προσωπο μου. Χουχουλιασα ακόμα ενα δεκαλεπτο και τσέκαρα ολα τα social media. Σηκώθηκα μετά και πηγα στην κουζίνα να φαω πρωινό. I mean... τοσο κόπο έκανε! Πότε δεν ήμουν άνθρωπος που έτρωγε μεγάλο πρωινό αλλά σήμερα σκόπευα να κάνω μια εξαίρεση. Στο τραπέζι είχε διάφορες λιχουδιές! Φρούτα κομμένα, φρυγανιές με μέλι ή μαρμελάδα, τηγανίτες (yummy), κρουασάν, χυμό! Παιδί για σπίτι! Όχι αστεία! Πριν κάτσω να φαω όμως άνοιξα την τηλεόραση.. Αφού είχε πολύ ησυχία! Έκανα ζάπινγκ μέχρι την στιγμή που βρήκα ενα μουσικό κανάλι! Γιει! Ανέβασα την ένταση και έκατσα να φάω. Αφού έφαγα αποφάσισα να συμμαζέψω και να πλύνω τα πιάτα. Μην νομίζει οτι είμαι και καμιά γαϊδούρα. Ενω επλενα τα πιατα ένοιωσα καποιον να με αγκαλιάζει απο πίσω! Τσιριξα απο την τρομαρα μου και έπεσε απο τα χερια μου το πιατο μεσα στο νιπτήρα. Γυρνάω να δω ποιός ηταν.. και μαντεψτε ποιός ηταν.. ναι ναι ο Κώστας, ο οποίος ειχε λιώσει στο γέλιο. Κατεβάζω την φωνή στην τηλεόραση για να μιλήσουμε
"Ρε.. πας καλά;" τον αποπηρα κατευθειαν..
"Επρεπε να δεις την αντίδραση σου! Ηταν ολα τα λεφτά!" είπε ενω συνέχισε να γελάει
"Ναι ναι πολυ αστείο.. κι αν κρατουσα κανενα μαχαιρι;"
"Δεν κρατούσες.. πριν μπω στην κουζίνα είδα οτι δεν κρατούσες μαχαίρι.. Ήταν ασφαλές οπότε ήρθα"
"Ναι ναι το'σωσες τώρα.. τι να σου πω.."
"Έλα δω ρε μωράκι μου όμορφο" με τράβηξε προς το μέρος του και με φιλησε.. Όταν απομακρύνθηκε χαμογέλασα..
"Να και η χαμογελαρα μου" μου ειπε και με ξαναφιλησε
"Εφαγες τίποτα ή οχι;" τον ρώτησα μετά από λίγο
"Τσίμπησα κάτι στο δρόμο μετά την προπόνηση" μου ειπε
"Ωραία! Άρα αυτά τα βάζω στο ψυγείο.." και άρχισα να συμμαζευω την κουζίνα...
"Να σε πω.. τι θα κάνουμε σήμερα;" τον ρωτησα μόλις τελείωσα
"Εγώ θα πάω για μπάνιο, ετοιμάσου και θα βγούμε να σε ξεναγήσω"
"Τέλεια! Έφυγα να ετοιμαστώ"
Μπήκα στο δωμάτιο και άρχισα να ντύνομαι..
είχε κρύο έξω οπότε αποφάσισα να ντυθώ ζεστά. Δεν ήθελα να αρρωστησω γιατί μετα ποιός την ακούει την μαμά μου. Μόλις άρχισα να ισιωνω τα μαλλιά μου μπήκε ο Κώστας μεσα έτοιμος.
"Άντε ακόμα;" με ρωτάει ο Κώστας
"Σσς.. θελω τον χρόνο μου να ετοιμαστώ! Μίλησες με τον Σάββα;" τον ρωτησα
"Ναι μιλήσαμε και θα βρεθούμε να πάμε το μεσημέρι για φαγητό! Ήθελε να μας αφήσει λίγο χρόνο μόνους μας" μου είπε ενω ταυτόχρονο ασχολιόταν με το κινητό του
"Ρε νοιώθω άσχημα! Ήρθε να σε δει και αυτός και τον πιο πολύ χρόνο τον περάσαμε μαζί και αυτός δεν σε είδε και καθόλου" είπα στον Κώστα νοιώθοντας ενοχή
"Ρε μωρό μου μην κατσουφιαζεις.. Όλα καλά! Θα περάσουμε το απόγευμα μαζί.. μην μου αγχώνεσαι" προσπάθησε να με κάνει να νοιώσω καλύτερα και εν μέρει τα κατάφερε
"Λοιπόν είμαι έτοιμη.. παμε;;"
"Φύγαμε"
Πριν φύγουμε βγάλαμε και μια σελφι και την ανέβασε στο instagram
@/stafylidisk ήρθε το κοριτσάκι μου και από ποδοσφαιριστής έγινα ξαφνικά ξεναγός.. θυσίες που όλοι πρέπει να κάνουμε μερικές φορές"
Βγηκαμε απο την πολυκατοικία και αποφασίσαμε να το πάρουμε με τα πόδια. Εξάλλου δεν ήταν πολύ μακριά το κέντρο. Πήγαμε απο όλα τα στενάκια και τους πεζόδρομους που ειχε διάφορα μαγαζάκια και καφετέριες. Ήταν τόσο ωραία εδώ. Κάναμε βόλτες και πήγαμε προς την πλατεία όπου ήταν στολισμένο το δέντρο.
"Ρε ρε ρε είναι πολύ ωραία εδώ" του λεω ενθουσιασμένα και τον άκουσα να γελάει
"Χαίρομαι που σου αρέσει μωρό μου" μου λεει και με φιλάει
Θέλαμε να βγούμε μια φωτογραφία μαζί, έτσι ζητήσαμε από ένα παιδί να μας βγάλει φωτογραφία και δέχτηκε. Αποδείχτηκε τελικά οτι ήταν οπαδός της Augsburg οπότε μετα εγώ με την σειρά μου τους έβγαλα μια φωτογραφία. Μας ευχαρίστησε και έφυγε. Απο εκεί μετά αποφασίσαμε να πάμε στο εμπορικό για κάποια ψώνια. Προσφέρθηκε να πληρώσει ο Κώστας αλλά δεν τον άφησα. Για δώρα που θέλω να πάρω στους δικούς μου θα πληρώσει αυτός; Αφού φύγαμε από το εμπορικό πήγαμε να φάμε! Επιτέλους! Πήρε τηλέφωνο τον Σάββα να έρθει κι αυτός. Κάτσαμε σε ένα ωραίο εστιατόριο. Δεν παραγγείλαμε γιατί περιμέναμε τον άλλον να εμφανιστεί. 15 λεπτά μετά βλέπουμε τον Σάββα να μπαίνει μεσα και να έρχεται προς το τραπέζι μας
"Βρε βρε τα πιτσουνακια μου" λεει μόλις έφτασε στο τραπέζι μας
"Ρε.. σταματα" του λεω παραπονιαρικα
"Τι γίνεται ρε συ;" χαιρετιουνται μεταξύ τους
"Ολα καλά" του απανταει ο Κώστας.
Παραγγείλαμε και αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα. Μιλήσαμε και για τον αγώνα και κανονίσαμε με τον Σάββα να περάσω να τον πάρω με το αυτοκίνητο. Ο αγώνας ξεκινάει στις 4 οποτε στις 2 και κατι θα έπρεπε να ήμαστε εκεί. Φάγαμε και φύγαμε για να συνεχίσουμε την βόλτα μας. Κατα της 8 και κάτι, ο Κώστας αποφάσισε ότι ήταν πολύ καλή ιδέα να εξαφανιστεί.
"Πού εξαφανίστηκε ο Κώστας;" ρωτησα τον Σάββα ενώ περπατούσαμε
"Είπε ότι έχει μια δουλειά και θα αργήσει λίγο" μου απάντησε
"Τι δουλειά μπορεί να έχει Σάββατο βράδυ;" τον ρώτησα
"Δεν ξέρω ρε Αλεξία.. τι να σου πω;"
Πφφ! Αρχίζουν και μπαίνουν άσχημες ιδέες στο μυαλό μου.. Δεν μπορεί να μου κάνει και αυτός τα ίδια.. κάτι άλλο θα συμβαίνει! Αμαν ρε Κώστα... στην υπόλοιπη βόλτα ο Σάββας προσπαθούσε να μου αποσπάσει την προσοχή αλλά μάταιος κόπος. Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε σπίτι.
"Λοιπόν καληνύχτα Αλεξία! Θα τα πούμε αύριο!" με χαιρέτησε κι έφυγε
"Καληνύχτα ρε Σαββουλη"
Ανέβηκα πανω και ανοίγω την πόρτα.. σκοτάδι παντού! Πού είσαι ρε Κώστα;; βγάζω το μπουφάν και το αφήνω πάνω στον καναπέ. Προχωράω στο διάδρομο για να πάω στο δωμάτιο όταν μπροστά μου σχηματίστηκε ενας διάδρομος απο αναμμένα κεριά και ροδοπέταλα που οδηγούσαν στην κρεβατοκάμαρα. Ρε Κώστα.. μπαίνω μεσα στο δωμάτιο και βλεπω παντού κεριά και ροδοπέταλα. Νοιώθω μια παρουσία πίσω, γυρνάω και βλέπω τον Κώστα
"Μωρό μου" ψιθυρίζω
"Σήμερα, όλα αυτά είναι μόνο για εσένα..."
"Σ'αγαπώ.."
"Κι εγω..."
Με φίλησε και όλα τα υπόλοιπα υα αφήνω στην φαντασία σας..
Συγνώμη που δεν ανέβαζα τόσο καιρό αλλά έπεσαν πολλά μαζεμενα..
Ανεβασα τώρα ομως...
Επαιζε και η Εθνική χθες και έβαλε μια γκολαρα ο σταφ...
Θα τα πουμε φιλάκια πολλα...