အင့္…
ျပြတ္စ္…
အ့.အ့……
အသံေတြ ဘယ္နားက ထြက္ေပၚေနလဲ .သြားျကည့္လိုက္ျကစို့ လား…
ထင္တဲ႔ အတိုင္း Park Chanyeol ရဲ႔ အခန္းထဲက ေပါ့.
လက္ေတြကေတာ့ ဘတ္လံုး ရဲ႔ အဓိက ေနရာမွာ သာ…
Baek : အင့္… အြန္း…
ကိုကို ဖယ္ေတာ့… အသက္ရွဴျကပ္ေနျပီ။
Yeol : ခုမွ… ဘာလည္း .လူကို ျမဴဆြယ္တာ ဘယ္သူ အရင္လဲ…
Yeol တေယာက္ ေျပာလည္းေျပာ.လက္ေတကပါ Baek ကို ေပြ႔ထားရာက ဖယ္သြားသည္…
Baek : ပိုပိုေပးေနတာ ရပ္လို့ ေျပာတာ.လက္က ဘာလို့ ရုပ္သြားတာလဲ။…
Yeol : အကုန္ရပ္ ခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူးလား…
Baek : ဟုတ္ပါဘူး. လက္ က ရတယ္… ဆက္ကိုင္ေပါ့…
က်ြန္ေတာ္ေတာင္ ရွက္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ကုန္တယ္…
သူကေတာ့ ေျပာျပီး လဲ ေအးေဆးပဲ…
Baek : ကိုကို လာဆိုမွ.ဘာေတြ ေတြးေနလဲ။ ျမန္ျမန္ လာကိုင္ေခ်…
အမေလး ေလး… တဲ႔ တိုးျကီးပါလား ကြာ…
လာျပီေဟ့… အေမာင္ Park Chan လာျပီ…
သူ တက္ထိုင္ေနရာ ကုတင္ေပၚ ေစြ႔ခနဲ ခုန္တက္လိုက္ျပီး ခါးေသးေသးေလးကို ဆြဲဖက္ကာ လက္တို့ကိုေတာ့ သူ့ တင္ပါး အိအိေလးေပၚသာ ေနရာခ်လိုက္ေတာ့သည္…
Baek : အိပ္ေတာ့မို့…
ပုတ္သိပ္… သီခ်င္းပါဆိုေနာ္…
ဟို EXI လား EXO လား. အမ္း အမ္း… အ့ ေကာင္ေလးအဖြဲ႔ သီခ်င္းဆို ျပ…
ဒီေလာက္ အနမ္းခံထားရတာေတာင္ နွဳတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႔ စကားေတြ ေပါက္ေပါက္ ေဖာက္နိုင္ေသးတာ ေတာ္ရံု မဟုတ္ဘူး…
ေနနွင့္အံုး…
Baek : အ့… ဖင္ကို ဘာလို့ အတငိးညွစ္ကိုင္တာတုန္း… နာတယ္…
Yeol : သိပ္ေပးတာေလ…
Baek : သိပ္တာက ညင္ညင္သာသာေလး ပုတ္သိပ္ေလ. ဒီလို…
တူတူ လွဲေနရာက နည္းနည္း ထျပီး Yeol ဖင္ကို အစမ္း ပုတ္သိပ္ျပေနေသာ ပါပီ ဝက္ပုေလး…
Yeol : ေအးပါကြာ…
အင္း အင္း… အင္း…
သီခ်င္းက ဆိုပါမယ္ ဆိုမွ အစ ရွာမရေသး…
EXO သီခ်င္းက ဘယ္က စမွန္း ေခါင္းထဲ က ထြက္မလာေတာ့ တအင္းအင္း နဲ႔ တစ္ ေနေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက ပါပီ အပုက တစခန္း ထလာျပန္သည္…
Baek : အင္း က မစပါဘူး သီခ်င္းက…
ဆိုေလ…
Yeol : ေအးပါဟ…
သူ့ ဖင္လံုးလံုးေလးေတြ ကိုသာ ခပ္ဖြဖြ အျကိမ္ေရ စိပ္စိပ္ ပုတ္သိပ္ လိုက္ရင္း…
ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ သီခ်င္းကို အျမန္ဆို လိုက္ရသည္…
မနက္က် မွ အေျကာင္းစံု ေမးပစ္မယ္.ေနအံုး… ခုေတာ့ ဖင္လံုးလံုးေလးက ဆြဲေဆာင္ေနေသးလို့… XD
တေအာင့္ျကာေတာ့ အသက္ရွဴသံ တိုးတိုးေလး ထြက္လာျပီး ဘတ္လံုးေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားေခ်ျပီ…
ဟ ေနေသာ နွဳတ္ခမ္းရဲေလးကို…တခ်က္ ဆြဲဖိကပ္ လိုက္ျပီးမွ ကုတင္ေပၚက အသာေလး ထ လိုက္ရသည္…
Yeol : မနက္က်ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ ကိုေသခ်ာရွင္းျပေနာ္.ဘတ္လံုးေလး…
အိပ္ရာေပၚက အျပစ္ကင္းစြာ အိပ္ေကပ်ာ္ေနေသာ ဘတ္လံုးေလးကို ျကည့္ရင္း Yeol တေယာက္ အခန္းအျပင္ဘက္သာ အသာေလး ထြက္ခဲ႔ေတာ့သည္…
အရင္က ပါပီေလးမို့ တူတူ အိပ္လို့ အဆင္ေျပေပမဲ႔ ခုက ျဖငိ့ မတူပါေခ်…
အျပင္မွာျဖင့္ ေငြလမင္းသည္ သာလ်က္…
Yeol ရင္မွာလည္း လမင္းတစင္း သာလ်က္ရွိေလသည္…
🐶Let Me Be Your Puppy🐶
Baek : အင့္… ဟင့္…
ဖင္ပူ လိုက္တာ. ဘယ္က မီးနဲ႔ ထိုးေနတာပါလိမ့္…
အမွန္ေတာ့ သူ ေနဖင္ထိုးေအာင္ အိပ္ေနျခင္းေျကာင့္ ေနမင္းက ဖြင့္ထားေသာ ျပတင္းမွ တဆင့္ ဘတ္လံုး ဖင္တည့္တည့္အား အရွိန္ျပင္းျပင္း ျဖင့္ ထိုးေနျခင္းသာ ျဖစ္ေတာ့သည္…
Baek : အင္… ေနေတာင္ အေတာ္ျမင့္ေနျပီ။ ကိုကိုေလာရွည္ လာလည္း မနိုးပါလား. အရင္က အလုပ္မသြားခင္ နိွဳးေနျကကို. ခုေတာ့ ဘာမွ မေျပာပဲ သြားျပီလား…
အီးဟီး…… ဘတ္လံုး ကိုစိတ္ဆိုးသြားျပီလား.လိမ္မိလို့… ဘတ္လံုး မွားပါတယ္ ကိုကိုရဲ႔…
ဘတ္လံုးက က ိ္ုကို ကိုင္လို့ ပိုေကာင္းေအာင္ လူအျဖစ္ေျပာင္းေပးတာပါ…
အီး… အီး………
တအီးအီး နဲ႔ ကုတင္ေပၚ ငုတ္တုပ္ထိုင္ျပီး အာျပဲ လ်ွာျပဲ ေအာ္ငိုေနေသာ Baek ေျကာင့္…
Yeol : wae?wae? ဘတ္လံုးေလး ဘာျဖစ္တုန္း. ကိုယ့္ ကိုေျပာ…
Baek ျကည့္လိုက္ေတာ့ အူယား ဖားယားျဖင့္ ေအပရြန္ျကီး ဝတ္ လက္က ေယာက္ခ်ိဳဇြန္း ကို ကိုင္ကာ ေျပးတက္လာေသာ Yeol…
Baek : Baek က အင့္… ကိုကို… အိ… ထားသြားျပီ… ဟင့္… မွတ္လို့… အီးဟီး…
စကားတခြန္းေျပာဖို့ အေရး ရွိဳက္သံ ေလးေတ နဲ႔ ျကားဝင္ေနေသာ ပါပီ လူသားေပါက္စန ေလး နားကိုYeol သြားလိုက္ျပီး
Yeol : ကိုယ္ က ဘာလို့ ဘတ္လံုးေလးကို ထားသြားရမွာလဲ။ ေသခ်ာ ရွင္းျပရင္ နားလည္ေပးမွာပါ.Baek က ကိုယ့္ကို ရွင္းျပမယ္ မလား အကုန္…
Baek : အြမ္း………
အိပ္ရာ ထကာစ ဆံပင္ေတ ဌက္သိုက္ေကနဲ႔ ပါပီေလးက ေခါင္းေတ အထပ္ထပ္ ျငိမ့္ျပေနေလသည္…
Yeol : အ့ဆို မ်က္နွာသစ္ ေတာ့.မနက္စာ စားျကမယ္.ျပီးရင္ ေအာက္ဆင္းလာခဲ႔…
Yeol လဲ မျပီးျပတ္ေသးေသာ မနက္စာကို ဆက္ျပင္ရင္း ဘတ္လံုးေလးကို ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္.
အရင္လို ပါပီေလး ေက်ြးသလို ေက်ြးလို့ မရေတာ့ဘူးမလားေလ…
တကယ္ေတာ့ Yeol.စိတ္ထဲ ရွဳပ္ေထြးေနေလသည္. ေန့ခ်င္းညခ်င္း အိမ္က ေခြးေလးက လူအျဖစ္ ေျပာင္းသြားခဲ႕ သည္ကိုး…
Baek : ကိုကို…
ျပင္ဆင္ျပီး ဆင္းလာတဲ႔ Baek ကို ျကည့္လိုက္မိသည္. သူ့ ညဝတ္အက်ီ ၤ အျပာနုေရာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးက အေတာ့္ကို ခ်စ္စရာ…
Yeol : လာ ထိုင္…
ဘာျကိဳက္လဲ မသိလို့ ျကက္ေပါင္းေခါက္ဆြဲ ပဲ လုပ္ထားတယ္…
Baek : ရပါတယ္… Baek ဘာျဖစ္ျဖစ္ စားတယ္…
စားျပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲ ထိုင္ရင္း
Yeol : ကဲ ေျပာလို့ ရျပီ…
Baek : Baek မေျပာျပခင္ ကတိ တခုေလာက္ ေတာင္းခ်င္ လို့ပါ…
ခု Baek ေျပာျပတဲ႔ အျဖစ္မွန္ေတကို ကိုကို သိသြားရင္ Baek ကို မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္…
ေပးနိုင္လားဟင္ အ့ဒီ ကတိ…
Yeol : မုန္းစရာ ကိစBaek မလုပ္ဘူးလို့ ကိုယ္ ယံုတယ္…
ေျပာပါ…
Baek : တကယ္ေတာ့ Baek က laurel လို့ ေခၚတဲ႔ ေနရာက သခင္ေလး တေယာက္ပါ…
…
…
…
Baek တေယာက္ ရင္တထိတ္ထိတ္ နဲ႔သာ သူ့ အေျကာင္းေတြ ကို Yeol အားေျပာျပရေတာ့သည္… ကိုကို က ကတိ မေပးခဲ႔ဘူးမလားေလ…
တကယ္ပင္ မုန္းသြားခဲ႔ရင္ Baek ရင္ကြဲ ရခ်ည့္ရဲ႔…
အကုန္ေျပာျပ ျပီးေတာ့
Yeol : ဟုတ္ျပီ။ အ့ေတာ့ Baek က အ့ဒီ အနာဂတ္ ဖန္လံုးျကည့္ျပီး အသြင္ေျပာင္းျပီး ကိုယ့္ဆီ ေရာက္လာတာေပါ့…
Baek : အင္း အသြင္ေျပာင္းရတဲ႔ အေျကာင္းရင္းကေတာ့ Baek တို့ မ်ိဳးနြယ္ရဲ႔ စြမ္းရည္ေတြ ကို လိုခ်င္ေနတဲ႔ လူေတ ရွိလို့ အနၱရာယ္ကင္းေအာင္ ေျပာင္းခဲ႔တာပါ…
အစ က ကိုကိုကို့ လာျကည့္ယံုေပမဲ႔ တကယ္တမ္း ေတြ႔ျပီးေတာ့ ကိုကို့နားမွာ ပဲ ေနခ်င္လို့ ခုလို လုပ္ခဲ႔တာပါ…
ကိုကို Baek ကို မုန္းသြားျပီ လားဟင္. လိမ္မိလို့…
Yeol က ဘာမွမေျပာ.ဖန္ စားပြဲခံုကိုသာ လက္နဲ႔ တေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ရင္း ျငိမ္သက္ေနတာမို့ Baek စိုးရိမ္လာရသည္…
Baek : ကို… ကို
Yeol : နာမည္ အရင္းက ဘာလဲ
Baek : ဟင္…
Yeol : နာမည္အရင္းက ဘာလဲ လို့…
Baek : Baekhyun.Byun Baekhyun ပါ…
Yeol : Baekhyun…
သူ့ဘာသာ နာမည္ကို ေရ ရြတ္ေနေသာ Yeol ကိုျကည့္ရင္း Baek ဝမ္းနည္းလာမိသည္…
ကိုကို သူ့ကို နာမည္တပ္ျပီး ေမာင္းထုတ္ေတာ့မည္ ထင္ပ…
Yeol : Baekhyun ထက္ ဘတ္လံုးေလးက ပိုေခၚလို့ ေကာင္းတာ…
ဘတ္လံုးေလး ဒီ ကိုလာအံုး…
ဟင္… Baek ဘာလို့ ငိုေန…
Baek : အီးဟီး……
ငိုသံရွည္ ဆြဲကာ Yeol ေခၚရာ သူ့ေပါင္ေပၚဆီ ေစြ႔ခနဲ တက္ထိုင္လိုက္ေသာ ဘတ္လံုးေလး…
Yeol : ကိုယ့္ အာေပတူးေလး ဘာလို့ငိုတုန္း. နွပ္ေတ ထြက္ျပီး ေျကာင္ခ်ီးအို ရုပ္ေပါက္ေနျပီ…
Baek : ကိုကို က ဘာမွ မေျပာပဲ ျငိမ္ေနတာကိုး လို့… နာမည္ေတလည္းေမးေတာ့ ေမာင္းထုတ္ေတာ့ မလားလို့…
Yeol : ဘတ္လံုးေလးကို ဘယ္လိုေခၚရမလဲေတြးေနလို့ေလ… နာမည္ အရင္းလဲ သိထားရမွ ျဖစ္မွာမို့ ေမးတာ…
Baek : အ့ဆို ဘတ္လံုးကို မမုန္းဘူးေပါ့…
Yeol : မုန္းစရာလား ဒီ ပုတုတု အကိတ္ေလးကို…
ကိုယ့္အတြက္ ဒီအထိေတာင္ ေရာက္လာတဲ႔ ဟာကို…
Baek : ဟြန့္.ျပီးေရာ…
အ့ဆို ကိုကို့ နားမွာပဲ ဆက္ေနမယ္…
Yeol တေယာက ္နွဳတ္ခမ္းေလးဆူကာ ေျပာေနေသာ ဘတ္လံုးေလးကို အူယားစြာ ပါးေဖြးေဖြးေလးကို နမ္းလိုက္မိသည္…
Baek : ဒီကို မနမ္းေတာ့ဘူးလား…
ပန္းနုေရာင္ေျပးေနေသာ နွဳတ္ခမ္းပိစိေလးကို ထိုးျပေတာ့…
Yeol ျပြတ္ခနဲ တခ်က္ ဖိကပ္ လိုက္သည္…
Yeol လည္တိုင္ကို သိုင္းဖက္လာေသာ လက္ေလး နွစ္ဖက္…
နဂိုတည္းက Yeol ကို မ်က္နွာမူျပီး ခြထိုင္ေနတာမို့ Baek တင္လံုးလံုးေလးက Yeol လက္တို့နဲ႔ အနီးဆံုးေနရာမွာ…
ဖပ္ခနဲ တခ်က္ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ဘတ္လုံး ကိုယ္ေလး တြန့္သြားသည္…
နွဳတ္ခမ္းပိစိ အားတခ်က္ ဖမ္းစုပ္လိုက္ရင္း လက္တို့ပါ ေရြ႔လ်ားမည္ အျပဳ…
တီ တီ…
အေရးေကာင္း ဒိန္းေဒါင္းဖ်က္ ဆိုသလို ဖုန္းက ထျမည္ေလသည္…
Yeol Baek ကို လက္တဖက္ျဖင့္ ပိုက္ထားရင္း ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္…
Yeol : ဟဲလို…
Kasper : ဟဲလို.Yeol လား
ဒီေန့ ဘာလို့ အလုပ္မလာတာလဲ။
Yeol : မအားလို့ အိမ္မွာ…
Kasper : ဟုတ္လား ငါက မင္းေနမေကာင္းတာမ်ားလား လို့…
ငါ လာခဲ႔ရမလား…ရံုးဆင္းရင္…
Yeol : မလာနဲ႔။ ရွဳပ္တယ္.
ဒါပဲ။ မအားဘူး…
Yeol ဖုန္းကို ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက ဘတ္လံုးေလးက မ်က္လံုး အဝိုင္းသားနဲ႔ ေမာ့ျကည့္သည္…
Baek : ဘယ္သူလဲ။…
Yeol : ကိုယ့္ သူငယ္ခ်င္း. နိုင္ငံျခားမွာေနတည္းက သိခဲ့တာ.
နာမည္က Kasper တဲ႔.
သူက Virus ေလ…
Computer software ေတြ virus မဝင္ေအာင္ သတ္ေပးတဲ႔ Kasper sky နဲ႔ နာမည္ဆင္တယ္…
တကယ္ေတာ့ သူကသာ virus …
Baek ကျဖင့္ ဘာမွ မသိေသာရုပ္ေလးနဲ႔ ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ ျကည့္ေနဆဲ…
ဆြဲစိ ထလိုက္ရင္ မလံုးပဲ ေသးသြားေတာ့မယ္။ စိတ္ထိန္းထားရတယ္…
Yah.Yah.yah.yah.
ရုတ္တရက္ TV က လာေသာ MTV တပုဒ္…
Baek : ေဟာ… လာျပီ…ဗလေလး…
Yeol : အမ္…ဗလေလး
Baek : အ့ သီခ်င္းထဲက ေကာင္ေလး ေလ.ဗလ က ေသးေသးေလးနဲ႔ ျကယ္သီးေတ ျဖဳတ္ထားတာ အကုန္ ကုန္ေတာ့မယ္…
ဒါမဲ႔ ဘတ္လံုး က အ့သီခ်င္းကိုျကိဳက္လို့…
ပိုက္ဆံေတြ ပစ္လိုက္တာမ်ား ဝဲခနဲ…
ဟို ျဖဴစုတ္စုတ္ Hyung ဆို ပိုက္ဆံပံုေပၚထိုင္ပီး မီးးရွိဳ႔ တာမ်ား မိုက္တယ္…
အရပ္ရွည္ရွည္ ေကာင္ေလး ပိန္ပိန္ေလးကလည္း ဖင္ေလး တပတ္လွည့္ျပီး ကျပတာလည္း ျကိဳက္တယ္… အဟီး
အျကိဳက္ဆံုးက ေကာင္မေလး ကို ေခၚေျပးတဲ႔ လူျကီး. နွာေခါင္းနားမွာလည္း ပလာစတာ နဲ႔.
ကားျကီးက ေရြ႔လဲ မေရြ႔ ပဲ မဲ႔ရြဲ႔ ျပီး rap ဆိုေနတာ…
အမယ္ေလး အမယ္ေလး… သူေျပာတာျကားရင္ျဖင့္ Oppa Oppa ဆိုျပီး တပါးတည္း ပါးေနသူေတြ ဝိုင္း တုတ္ျကရင္ ပိ သြားမဲ႔ အျဖစ္…
ျကိဳက္တာကို ပံုေဖာ္တာ ျဖစ္ေသာ္ျငား သူ့ ေျပာခ်က္က ရီစရာ…
Yeol : ကဲ ျကည့္ေနေခ်… ကိုယ္ ေန့လည္စာ ခ်က္လိုက္အံုးအယ္…
Baek : အြင္း…
Yeol နွဳတ္ခမ္းကို ျပြတ္ခနဲ တခ်က္ နမ္းျပီး ေအာက္ဆင္းသြားကာ ေကာ္ေဇာေပၚ ဝမ္းလ်ားထိုးေမွာက္ျကည့္ေနေသာ ဘတ္လံုးေလး…
Yeol လည္း မီးဖိုထဲ ဝင္ကာ ေန့လည္စာ ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့သည္…
တီ တီ.တီြ…
တံခါး pwႏွိပ္သံ ျကားရျပီး ဝင္လာသံ တခုေျကာင့္ Yeol ရင္ထဲ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားမိသည္…
အိမ္ေရွ႔မွာ ဘတ္လံုးေလး ရွိေနသည္… တေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြားလို့ မျဖစ္…
အသည္းအသန္ အိမ္ေရွ႔ ေျပးထြက္လာေတာ့ ဖိုင္တထပ္ ေဘးခ်ကာ ေကာ္ေဇာ ေပၚ ဝမ္းလ်ားထိုး ေမွာက္ ေျခေထာက္ေလးေတြ ေနာက္သို့ ဆန့္ထုတ္ကာ အိပ္ေနေသာ ပါပီဘတ္လံုးေလး ဖင္ကို ပုတ္ေပးေနေသာ Kasper…
(Baek ရဲ႔ ig က ပါပီ အိပ္ေနပံုေလးကို ျမင္ေယာင္ျကရန္)
Yeol မ်က္လံုးတို့ မီးေတာက္ကုန္ေလသည္… ဘတ္လံုး ဖင္ေလးက သူပဲ ကိုင္ခြင့္ရွိတာ မလား…
Yeol : မထိနဲ႔!!
Kasper : အမေလး လန့္လိုက္တာ. ေျဖးေျဖးေအာ္ပါ.သားရဲ႕.
မင္း အဘိုး လန့္လိုက္တာ…
Yeol : လန့္သြားလည္း ေအးတယ္ သူမ်ား အိမ္ထဲက ပိုင္စိုးပိုင္နင္း နဲ႔…
Kasper : အရင္ကလည္း ဝင္လာေနျကပဲ ကို အဆန္း လုပ္လို့…မင္း ဘယ္တုန္းက ပါပီေလး ေမြးလိုက္တာလဲ။
အရင္က အလုပ္ရွဳပ္တယ္ဆိုပီး ဘာမွ မေမြးတဲ႔ ေကာင္ က ခုမွ ဘာေတ ထျဖစ္…
ပါပီေလးက ခ်စ္စရာေလး…
အေမႊးေလးေတကလည္းးအိလို့…
ေျပာေျပာဆိုဆို ဘတ္လုံးဖင္ေလးကို ပြတ္ရန္ေရာက္လာေသာ Kasper လက္မွ လြတ္ရန္ Yeol.ေကာက္ခ်ီ လိုက္ရင္း'.
Yeol : ဒီမွာ ခနေစာင့္… ဘတ္လံုးကို အခန္းထဲ သိပ္ျပီး ျပန္လာခဲ့မယ္…
အေပၚထပ္က သူ့ ကုတင္ေပၚ တင္ျပီးမွ…
Yeol : ဘတ္လံုးေလး ေအာက္မဆင္းလာနဲ႔ .ကိုယ္ခန သူနဲ႔ စကားေျပာလိုက္အံုးမယ္ေနာ္…
ေအာက္ထပ္သို့ ခပ္သြက္သြက္ ျပန္ဆင္းလာရင္း အေရးျကီး ဖိုင္ ကို လာေပးေသာ Kasper ရဲ႔ ေလေျကာကို မနည္းျဖတ္လိုက္ရသည္…
အတင္း နွင္ထုတ္မွ ျပန္ေလေသာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက မျပန္ခင္ ေျပာသြားေသာ စကားေျကာင့္ Yeol ေစြ႔ေစြ႔ ခုန္ရေသး…
Kasper : မင္း ပါပီမ်ိဳးေလး လိုခ်င္လို့ သားဆက္ရရင္ ငါ့ေပး…
Yeol pov : အ့ သားဆက္ရဖို့ ငါ လိုတယ္ေဟ့…
ရလာလည္း မင္းမေပးဘူး…
Don't copy my ဘတ္လံုး…
Yeol အေပၚ ျပန္တက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚ မွာ ပံု့ပံု့ေလး အိပ္ေနေသာဘတ္လံုးေလး…လူပံုျပန္ေျပာင္း
ေနေခ်ျပီ
Baek : ျပန္သြားျပီလား.Baek TV ျကည့္ေနတုန္း ရုတ္တရက္ ဝင္လာေတာ့ လန့္သြားတာ… ပါပီ ပံု
အျမန္အေျပာင္း ျမန္လို့…
Yeol : ကိုယ္နဲ႔ ေျပာမနာဆိုမနာ သူငယ္ခ်င္းေတဆိုေတာ့ pw ကအစ သိေနတာ ခုေတာ့ ျပန္ေျပာငး္ေတာ့မွပါ…
လန့္သြားလား… ကိုယ့္ ဘတ္လံုးလံုးေလး…
Baek : အြန္း နည္းနည္း…
Yeol : လာ …အလန့္ ေျပေအာင္ လုပ္ေပးမယ္…
စလာျပီ။ ပလီစိ ေျခာက္ခ်က္ နဲ႔ ခ်ြဲျကေတာ့မည္…
ေစြ႔ခနဲ Yeol ေပါင္ေပၚ တက္ထိုင္လိုက္ရင္း ရင္ခြင္ထဲ မ်က္နွာ အပ္လိုက္မိေတာ့ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ျကြက္သားေတကို ထိကပ္လ်က္…
Baek လည္း ထို အဖုအထစ္ေတ အကိုင္…
Yeol လည္ းကိုင္ပါတယ္… ဘတ္လံုးကို…
ေနရာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး.ကိုယ့္ဘာသာ သိျကေတာ့…
ကိုကို ဟာတကယ္ေတာ့ ဘတ္လံုး ရဲ႔ လံုးလံုးကို သိပ္ျကိဳက္တာဆို… ခိခိ…
ခ်စ္တယ္. ဘတ္လံုး ဖင္ကို ျကိဳက္သူျကီး… XP
🐶Let Me Be Your Puppy🐶
တပိုင္းျပီးပါျပီ.
Sakura ဖတ္ျပီး ေျဖေဆးလိုတာ သိေပမဲ႔ update ျကာသြားတာ ေဆာရီးေနာ္…
ဝမ္းသာစရာ သတင္းက ဒီတပိုင္းျပီးရင္ fic date တာ ခန ရပ္ရပါမယ္.
ဒီရက္ပိုင္း ခရီးသြားမွာ မို့ လို့ပါ…
ျပန္လာရင္ အကုန္ေရးေပးပါ့မယ္။
ေမ့ မသြားဖို့ေတာ့ လိုတာေပါ့ေနာ…
ဖတ္ေပးတာ ေက်းဇူး…