Ο Paul είναι πεσμένος στο πάτωμα και τα χείλια του είναι ματωμένα, φαίνεται ζαλισμένος. Δυο αγόρια είναι πάνω του ενώ εκείνος είναι έτοιμος να κλάψει
Lucy: Εεε εε τι έγινε εδώ
Σπρώχνω έναν και φτάνω πιο κοντά στον Paul, είναι πολύ αδύναμος και αδύνατος, δεν νομίζω να χρειάστηκε πολύ για να έρθει σε αυτή τη κατάσταση.
Lucy: Εισαι καλά; Τι έγινε;
Jeff: Ο φίλος σου από εδώ δεν θέλει να μου κάνει την εργασία στην χημεία όσα και να του δίνω και πρέπει να παρουσιάσω κάτι καλό
Lucy: Σοβαρά, αυτό είναι το πρόβλημα σου; Εννοείται ότι δεν θα έπρεπε να περιμένω τίποτα περισσότερο από ένα κακομαθημένο που έμαθε πως μπορεί να έχει όσα απαιτεί! Και φυσικά, είσαι ένα παιδί που πιστεύει πως μπορεί να κάνει τα πάντα με τα χρήματα. Λοιπόν, κάνετε λάθος, όλοι κάνετε. Αν πιστεύεις ότι το να έχεις περισσότερα λεφτά από κάποιον άλλον σε κάνει ευτυχισμένο, πραγματικά λυπάμαι που θα είσαι πάντα δυστυχισμένος. Οπότε άσε τον Paul ήσυχο και πάνε βρες έναν τρόπο να γεμίσεις την φτώχεια που κρύβεις μέσα σου. Και σίγουρα είσαι δεκαπλάσιος από έμενα αλλά μην τολμήσεις να με ακουμπήσεις γιατί ο πατέρας μου είναι κολλητός του διευθυντή και αν κρίνω από το άγχος σου να είναι έτοιμη η εργάσια... Ο μπαμπάς σου δεν θα είναι και πολύ ευχαριστημένος με την συμπεριφορά σου. Καλημέρα και γεια σου, πάμε Paul
Ο Paul σηκώθηκε και με κοίταξε αποσβολωμένος
Paul: Αν η επιχειρηματολόγια δεν είναι το φόρτε σου, πραγματικά πρέπει να δω πως είσαι στον προγραμματισμό.
Lucy: Μην τολμήσεις και ξαναμιλήσεις σε κάνεναν από αυτούς, δεν τους αξίζει. Ο Άλεξ σε έψαχνε την πρώτη ώρα, είπε ότι είμαστε στην ίδια τάξη, πάμε;
Paul: Πάμε και ευχαριστώ...
Lucy: Σιγά ρε, δεν έγινε και τίποτα
Πηγαμε στην τάξη, είχαμε μαθηματικά
Μπαίνοντας μέσα ακούσαμε κλασσική μουσική και μία γυναίκα σχετικά νέα με καστανά μέχρι την μέση μαλλιά να κάθεται οκλαδόν στην έδρα με τα μάτια κλειστά. Έχει ένα ζεστό χαμόγελο. Μου φαίνεται αρκετά περίεργη αλλά έχει πάνω της κάτι συμπαθητικό.
Alice: Καλημέρα παιδιά, καθίστε
Ευτυχώς που άνοιξε τα μάτια της για να το πει, αλλιώς το θέμα θα γινόταν ακόμα πιο αλλόκοτο... Δεν έχει προσέξει τον Paul που έχει ματώσει;
Alice: Η νοσοκόμα όπως φαντάζομαι γνωρίζεις βρίσκεται στον κάτω όροφο, καλύτερα να πηγαίνεις
Ο Paul έγνεψε και έφυγε από την αίθουσα
Έκλεισε την μουσική. Ωραία, ξεκινάει μάθημα, επιτέλους, γιατί χρειάζεται να ξέρω καλά μαθηματικά για να προγραμματισω σωστά
Alice: Τι κοινό έχει το χτύπημα του ρολογιού με τον ρυθμό ένός τραγουδιού;
Τι εννοεί; Κανείς δεν μιλάει...
Alice: Και τα δύο έχουν την τέλεια ισορροπία με τον χρόνο. Το ίδιο θέλουμε να πετύχουμε και με τις εξισώσεις των μαθηματικών. Την τέλεια ισορροπία της μίας πλευράς με την άλλη. Μην ανησυχείτε που αυτά δεν είναι στην ύλη, θα σας χρησιμεύσουν πιο πολύ από όσο φαντάζεστε. Και τώρα στο μάθημά μας.
Το μάθημα συνέχισε κανονικά και αυτή ήταν χαμογελαστή
Φεύγοντας από την αίθουσα με ακολούθησε ο Alex.
Alex: Τι έπαθε ο Paul;
Lucy: Θα γίνει καλά, μην αγχώνεσαι
Εκείνη την ώρα ενώ περπατούσαμε προς το προαύλιο είδα στα χέρια του ένα τετράδιο με αριθμούς
Lucy: Τι είναι αυτό;
Alex: Ε τίποτα, κάτι ασκήσεις μαθηματικών
Lucy: Α όκει... Λοιπόν, πες μου κάτι για εσένα
Alex: Μου αρέσουν πολύ τα θετικά μαθήματα, εκτός της χημείας, εκεί ταιριάξαμε με τον Paul, εκείνος αγαπάει όσο τίποτε άλλο την χημεία
Lucy: Ωραία! Και είπες βλέπεις και την ίδια σειρά με εμένα, οπότε φαντάζομαι σου αρέσει η έννοια του διαστήματος.
Alex: Με μαγεύει να κοιτάω τον ουρανό το βράδυ και να σκέφτομαι όλα εκείνα που μπορεί να υπάρχουν εκεί πάνω, όλα αυτά που δεν έχουν ανακαλύψει και ίσως
Μαζί: Δεν ανακαλύψουμε ποτέ
Γελάσαμε ταυτόχρονα και νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν, δεν πίστευα ποτέ ότι κανείς σκεφτεται όπως εγώ
Lucy: Χαχαχα, αυτό ακριβώς, το διάστημα είναι μαγικό
Alex: Ναι
Συμφώνησε μαζί μου
Alex: Σήμερα λέγαμε να βρεθούμε κρυφά στις 9 το βραδάκι πίσω από τους κοιτώνες... Θες να έρθεις;
Lucy: Ναι, γιατί όχι
Συνέχισα να περπαταω. Πέρασαν άλλες δύο ώρες, με εμένα και τον Paul να λεμε αστεία μέσα στην τάξη.
Στο τέλος του σχολείου γύρισα στο δώματιο μου, έβαλα μουσική και ξεκίνησα να προγραμματίζω. Θα μπορούσα να το κάνω αυτό με μεγάλη ευχαρίστηση σε όλη μου τη ζωή. Έπιασα τον εαυτό μου να φαντάζεται πως θα περάσει σήμερα το βράδυ πίσω από το κτήριο με τους κοιτώνες.
Γεια σας παιδάκια <3
Από όσο βλέπετε, η Lucy είναι πιο δυναμική από όσο θα πίστευε κανείς,
Και για όσες ρωτήσετε, όχι δεν είχε περίοδο
Γενικά και εμένα την ίδια με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι ευτυχισμένοι μόνο με τα χρήματα
Και ναι, ξέρω, για ποιον λόγο να βάλω μία καθηγήτρια μαθηματικών να κάθεται σαν τον Βούδα στο θρανίο... Εε... δεν θα είχε πλάκα αν ξέρατε
Τι παίξατε σήμερα που ήταν μέρα αθλητικών δραστηριοτήτων;
Εγώ έπαιξα καλό πάγκο, έφερνα με μεγάλη δεξιοτεχνία τα νερά σε αυτούς που έπαιζαν :(