''İncinirsin!''
İncinmek mi,hah ben ?Hayır neden ona bu cümleyi söylemesine izin verecek kadar karşısında öylece durduğumu anlamıyorum.Neden gözlerimle o hırçın irislerini seviştirdiğin de araya girip kendini ne sandığını soramadığımı anlamıyorum. Ah, siktir!
''Baekhyun?''
Eğer bir daha karşılaşırsak bu cümlenin bedelini ödeteceğim.Hayır abi sen kimsin ki,bu kadar cürretkar bir ukalalıkla bana, Baekhyun'a, incinirsin diyebiliyorsun?! Sürtük!
''Baekhyun, oğlum sana diyorum?''
Bekle sen bekle, sen kaşındı- ''Ne var Jooyoung!''
''İyi misin abicim sen ? Saçma sapan şeyler sayıklıyorsun?''
''İyiyim ben bak işine, ya da dur. Bizim okulda Autumn diye bir kız var hani,bale de galiba her ne boksa işte, sen tanıyor musun onu yani gördün mü hiç?''
''Autumn mu ? Tanıdık geliyor aslında ama bale sınıfında mı bilmiyorum.A bir dakika bir dakika, uzun saçlı, böyle güzel bir şey?''
''Güzel mi, zevkine sıçayım Jooyoung .Tadına bakmadığın bir kadın için nasıl güzel diyebiliyorsun mal. Saçları uzundu evet,tanıyor musun?''
''Serserisin Baekhyun.Onlardan ne zamana kadar nefret edeceksin?Hiçbiri BaeYun değil! At lan kafandaki her kadın aynıdır inancını!O sorduğun kıza gelince kütüphane de gördüm bir kaç kez.Bana bak aklında ne var bilmiyorum ama uzak dur ondan.Senin bildiğin sürtüklere benzemez.!''
Jooyoung yıllardır üstüne basa basa direttiğim şeyleri tekrar gün yüzüne çıkarmakla kadınlara duyduğum nefreti özgür bırakmıştı.Ne demek benim bildiğim sürtüklere benzemez! Bildiğim bütün kadınlar sürtük diyorum bunu o Autumn denilen kız mi değiştirecek.? Güldürmeyin lan beni.
Elimdeki bira şişesinden bir yudum alıp üniversitenin hemen önünden geçen nehrin içine fırlattım.Buranın biralarının tadı bile bir boka benzemiyordu.Üşüyordum, biraz ısınsam hiç fena olmazdı.Jooyoung'un arkasından ben de sınıfa girdim. Amfinin içinden geçerken suratıma bakmayan Jooyoun'un omzuna bir tane geçirip yanına oturdum.Ona bir şey yapmamıştım o niye triplere giriyordu anasını satıyım.
Hocanın gelmesini beklerken, o moruk bir yerlerden gelene kadar keyfimize baksak iyiydi ama...Hazır kimse yokken fırsat bu fırsat sınıfa kısaca bir göz attım.Dün kaçırdığım güzelliklerle tanışma vaktiydi artık.Suratlarına baktıkça tiksiniyordum ama biraz eğlenmekten bir şey çıkmazdı.
Bir sıra yukarıdaki kızıl daha ben ona bakmadan bana gülümsüyordu bile.Ben de piçimsi bir sırıtışla ona karşılık verirken, onun çaprazında başını yaslandığı duvarda dinlendirmekte olan şeyi görmüştüm.
''Jooyoung bunun ne işi var burda,hani bale sınıfındaydı?'' Jooyoung suratıma bakmadan bir yandan müzik dinliyor bir yandan bana laf yetiştirmeye çalışıyordu. Ne yani, onun burda olduğunu biliyor muydu? Fuck!
''Ait olduğu yerde.'' diyerek kestirip attı. Nasıl ait olduğu yerde lan?Onun gidip o sıçtığımın müzikleriyle ordan oraya sürünmesi gerekmiyor mu,ee? Ona siktir ciddi olamazsın bakışı attığım da Jooyoung başını Autumn denilen kıza çevirip ''Bu okulun birincisi kim sanıyorsun.Sana o bildiğin sürtüklere benzemez derken dalga geçiyordun, ne oldu...Neyse, daha lisedeyken keşfedilmiş,ama o ağırlıklı olarak bale yapıyor.Bizim sınıfa da uğruyor arada acayip güzel minimalist fikirleri var, resmen bunun için doğmuş.Zaten birazdan anlayacaksın ne demek istediğimi.''Der demez bizim moruk sınıfa teşrif edebildi.Ama ben Jooyoung'un az önce söyledikleri hakkında düşünüyordum.Ne yani seçilmişse seçilmiş. Bu okul zaten seçilen insanların mekanı.Ki ben de seçilerek geldim buraya zembille değil.
''Evet çocuklar,aramıza yeni katılan bir arkadaşımız var görüyorum ki.Dün ki pratik ve yetenek ölçme dersini kaçırdığı için ona şimdi bir şans verelim, ne dersiniz?''
Sınıfla beraber ben de ''Yeee es'' diye bağırırken kalın çerçeveli gözlükleriyle bizim moruk bana gel gel işareti yaptı.Jooyoung'a dönüp parmağımla kendimi gösterirken 'ben mi ?'diyordum ki kolumdan tutup kalkmama yardım etti.
Tamam siz istediniz.
Şımarık bir edayla merdivenlerden inerken bütün sınıf beni alkışlıyordu.Tahtanın önüne geçip önce moruğa selam çakıp ardından tribünü selamladım.O sıra da gözüm hala gözleri kapalı duvara yaslanmakta olan kıza kaydı.Bu ne laubalilik!
Piyanonun başına geçip parmaklarımı alıştırmaya çalışıyordum.Sınıfta hafif bir uğultu vardı.Ne çalacağımı bilmiyordum aslında.Hoca da aynen bana bunu sorduğun da, ona şu an nasıl hissediyorsam öyle çalacağımı söyledim.Tamamıyla serbest stil yani.Free style, okey ?
Tam çalmaya başlıyordum ki, henüz başlamıştım; e artık yettin diyerek çenemi sıktığım ders hocamızın ''Autumn buraya gel.'' demesiyle durdum.Başını bana çevirip 'sen devam et.'dedi.Ve Autumn'nun kulağına bir şeyler fısıldadı.
Sakin olmam gerektiğini biliyordum.Bu sınıfın birincisi ben olmalıydım.Neler yapabileceğimi benden başka kimse bilmiyordu.Hepsini buna pişman edecektim.
Ve nihayet başladım. İçimden nasıl geliyorsa çalmaya,yükselmeye zaman zaman düşüp tam işte bitti bitecek izlenimi verip tekrar peslere ulaşıyordum.Bu zaman zarfında düşündüğüm tek şeyin ne olduğunu ,çaldığım parçanın bitiminde anlamlandırabilmiştim. Dünü düşünmüş ve Autumn'un bana attığı ''İncinirsin!'' fırçasına duyduğum nefreti lanse etmeye çalışmıştım.
Çalmayı bitirdiğim de salondan büyük bir alkış koptu ama hoca sakindi.Hatta kafası karışmış gibi bakıyordu.Benim gözüm ondaydı çünkü çok iyi çalmıştım. Ondan bir övgü bekliyordum.Yerime oturana kadar ses çıkmayınca ''sikeyim seni de övgülerine' diyerek fısıldadım.
Autumn denilen kız benden sonra piyanonun başına geçen 2. isim olmuştu.Onun da mı yetenek ölçme fırsatı bugündü ?
Jooyoung zaferle bana dönüp ''İyi izle bak şimdi.''dedi.Kafam karışmıştı,neyden bahsediyordu?Az önce bana bir kere bile bakmayan moruk gözünü o kızdan ayırmıyordu.Hayırdır ne iş ?
Autumn çalmaya başladı,zaman zaman yükselen müzik, bir anda çıkıp aniden düştüğünde ve bitti bitecek yeter ulan artık dediğiniz de tekrar ve naifçe yukarıya çıkıyordu.Şaşırmış mıydım eh, belki.Güzel çalıyordu ama eksikleri vardı,ayrıca o parmaklarının arada karışması tam bir fiyaskoydu.Aynı anda hem ince hem kalın do'ya basmanın çıkartacağı o iğrenç sesin oluşturacağı hatayı ilkokul çocukları bile biliyordu.Tamam belki bir hata değildi ama o akışın arasında böylesi saçma bir sesi dahil etmek salaklıktan başkası değildi. Sizin okul birincisi dediğiniz beceriksiz bu mu şimdi ?
2.defa kalkışının ardından sesler ve notalar artık yavaşlamış ve sakinleşmişti,bitiriyordu nihayet.Kollarımı göğsümde çaprazlayıp,hocadan ''Baekhyun seninki daha iyiydi sanki.' demesini bekliyordum.Zafer benimdi! Piyanoya yıllarımı vermiştim.Parmaklarımın tuşlarla olan uyumuna dair milyonlarca övgü ve başarılarla şimdi bu noktadaydım.Şampiyon belli, ikinci kim?
Yalnız ters giden bir şeyler vardı.O kız çalmayı bitirdiğin de,az önce beni alkışlayan sınıf şu an sus pustu. Tek bir alkış sesi yükseliyordu o da bizim moruktan.
Neler dönüyor lan burda?
Jooyoung'a baktığım da, o da aynıydı. Hiç kimseden çıt çıkmıyordu.Lan yeter biriniz bir şey söyleyin artık anasını satıyım!
Jooyoung'u silkeleyip girdiği her ne boksa ordan çıkmasını sağladım.Hayelet görmüş gibi gözlerini sonuna kadar açmıştı.
''Bu mu sizin okul birinciniz?'' dedim, vereceği cevabın altında yatan mahçubiyeti seziyordum.
''E-evet. O.'' dedi kekeleyerek.Çok uzamadı mı artık,bu garipliği biri açıklasın! ''Sen çalmaya başlarken hoca Autumn'a dönüp,onu iyi izle bitirdiğinde aynısını çalacaksın.Bugün burda olmanın amacı bu dedi ve o kız senin çaldığının aynısını çaldı.Senin çalarken durakladığın o kısımların saniyesine kadar. Aynı anda hem ince ve hem kalın do'ya bastığın o basit hataya varana kadar.O kız gerçekten bir dahi!''dedi.
Hasiktir!
Hoca dakikalarca onu alkışlarken, Autumn mahçup bir gülümsemeyle karşılık verip,sanki az önce koskoca Ordinaryus ve okulun en zor hocasını kendine alkışlatan o değilmiş gibi sınıftan çıkıp gözden kayboldu.