Kress yutkunarak oturduğu yerde bekliyordu. Aklı çok karışıktı ama bildiği bir şey varsa oda hata yapmak istemediğiydi.
Janessa’yı kırmamalıydı.
Gerçek Janessa’sını kırmaya hakkı yoktu. Her şeyi hatırladıktan sonra ona nasıl bakacağını hiç bilmediği Janessa’sına karşı hata yapamazdı.
Kress şöminenin yanında otururken Mary anne yanında ona sesleniyordu. Kress omzunu sarsmasıyla fark etmişti bunu.
Mary kaşlarını hafifçe çatarken ona anlayışla bakıyordu, elinde Kress’in telefonu vardı.
Kress gözlerinin kırpıştırarak ona baktı.
“Telefonun çalıyordu Kress, önemli olabileceğini düşündüm.”
Kress kadına sıcak bir tebessüm sunarken Mary de ona anlayışla gülümsedi.
Telefonu Kress’e uzatıp geri çekildi ve odasına doğru yürümeye başladı.
Kress elindeki telefonuna bakıyordu anlamsızca. Sanırım telefon açıktı, kulağına yaklaştırırken derin bir iç çekti Kress.
“Efendim?”
Karşısındaki çekingen ses ona karşılık verdi. “Kress, ben Ella. “
Kress gerildiğini hissediyordu.
“Evet Ella, nasılsın.?”
Ella adam sanki bunu görebilecekmiş gibi gülümsedi.
“İyiyim, Janessa telefonlarına cevap vermiyor da…O yanında mı?”
Kress gözlerini yumdu. Bir yalan daha…
“Telefonu kaybolmuş sanırım, aradık ama bulamadık… “
Ella bunun iyi bir rastlantı olduğunu fark etti. Bilmediği şeyse aslında bu olayın rastlantı falan olmadığıydı.
Yine de bunu bilse de fark etmezdi. Janessa’nın aklının karışmasını istemiyordu çünkü.
Kress’ten ilk görüşte pek hoşlanmasa da iyi bir çift olabilirlerdi.
“2 Gün sonra randevusu var, hatırlatmak istedim…”
Kress gülümsedi. Bu kadın ilini zorlaştırmayacak gibi görünüyordu. Aksi olsa Janessa’yı telefona ister mutlaka bir şeyleri söylerdi.
“Hatırlatma için teşekkür ederim. 2 Gün sonra oradayız Ella.”
Birbirlerine veda ederlerken Kress biraz rahatlamıştı. Yanlışlarının canı cehenneme, oda mutlu olmayı hak ediyordu. Yanlışları ne kadar olursa olsun, mutluluğuna hiçbir şey engel olamazdı.
Engel olsa da Kress o engelleri ortadan kaldırırdı.
******
Janessa kendine iç çamaşırları seçerken Kress için hangilerinin daha kışkırtıcı olabileceğini düşünüyordu.
Kocasının tercihlerini pek bilmiyordu ama Kress’te sonuçta erkek olduğuna göre dantelli, şeffaf ve dahası işini görürdü.
Janessa Kress’ten normalden çok hoşlandığını fark etmişti. Her şeyi unutmuşken bile adama karşı bir şeyler hissediyorduysa adam yalan söylüyor olamazdı.
En azından aralarında geçenler hakkında.
Janessa seçtiği takıma baktı. Aşırıya kaçmamak için normal standartların üstünde ki iç çamaşırlarını seçmişti şimdilik. Fildişi renginde dantelli geceliğiyle dantelli ama çok dikkat çekmemesine özen gösterdiği iç çamaşırları seçmişti.
Janessa bir şeyi daha keşfederek kaşlarını çattı.
Onun böyle iç çamaşırları yoktu. Yani hatırladıkları şeyler içerisinde yoktu.
Dolabına bakacak olursa bir sürü yeni şeyleri, özelliklede yeni iç çamaşırları, gecelikleri kışkırtıcı korse ve jartiyerleri vardı. Adını koyamadığı ve evli kadınların kocaları için giyecekleri şeylerde olduğuna göre, Kress’le ilişkileri normaldi.
Göğüslerinden kalçalarına kadar üstünü kaplayan bir havluyla kapısını açıp Kress’e seslendi.
“Kress?!”
Tam o anda aklına yine görüntüler dolmuştu. Olduğu yerde donup kalırken kapı koluna tutundu Janessa.
Uçak merdivenlerinde kocasının kucağında kahkahalar atıyordu. Ona sataşıyordu.
“Benim sesim en azından Tanrı’nın bir vergisi…”
Her şey parça parçaydı. Parça parça anılar beynine dolarken bir an sendeledi ama anılarının ucunu bırakmadı. Hatırlamak istiyordu.
Eliyle başını tutarken “hadi…” diye fısıldadı zorlukla. Hadi lütfen devam etsin.
Hatırlamak istiyorum…
İşte! Bir tane daha geliyordu.
“Onu sevecek misin Kress?”
Kress eliyle karnına dokunuyordu. Janessa’da elini onun elinin üstüne koymuştu.
Janessa’nın gözünün kenarından bir damla yaş akıyordu.
Neden üzgündü Janessa?
Kress eliyle karnını okşarken ayna gözleri birbirine derinden bakıyordu. Kress duygulanmış gözleriyle onu izliyordu.
Janessa’da üzgündü ve bir cevap bekliyordu.
Kress yutkunurken Janessa’ya daha sıkı sarıldı ve başını salladı.
“Evet, onu seveceğim…”
Janessa olanları hatırlarken gözleri açılmıştı. Birkaç dakikada tüm anılar doluşuvermişti beynine.
Ama her şey bitti sanırken bir anı daha… Belki de son bir anı daha doluştu beynine.
Hem de büyük sinyaller vererek.
Merdivenlerde büyük bir şokla aşağı iniyordu Janessa.
Ağlıyordu. Çok üzgündü.
Bir el omzuna dur dercesine dokunurken umutla durmuş arkasını dönmüştü.
Elena… Bu Elena’ydı ama.
Elena şeytanca gülerken kavga etmişlerdi. Beyni buraları es geçerken o can alıcı nokta doluştu anılarına.
“Kress her şeyiyle bana ait Elena. Sen bir zamanlar onu bırakmasaydın asla benim olamazdı. İşte bu yüzden asıl salak olan sensin!”
Janessa merdivenlerden inecekken Elena ruhuna hücum eden sinirle tek bir cümle söyleyerek onu yıkmıştı.
“Ama iki gün önce benim yatağımdaydı !”
*********
Janessa şimdi her şeyi bir anda hatırlamasıyla şok gibi bir titreme yaşamıştı.
Kress Elena’ya yatmıştı… Yatmış mıydı?
Ya son 2 gündür olanlar neydi?
Neler oluyordu.
Kress ona kendini tamamen kocası olara tanıtmıştı. Janessa o kadar yanlış yönlendirilmişti ki şimdi oturmuş kendine iç çamaşırları seçiyordu.
Neler oluyordu.?
Kress ona sataşmak, gülmek için bir oyun oynuyorsa bu çok ama çok fazlaydı.
Janessa’nın gözlerine bir sinir göz yaşı hücum ederken kapı çaldı.
Janessa Kress’e dersini verecekti.
Janessa her şeyiyle o kadar kırgın ve üzgündü ki Kress’ e karşı… Kress bir kadının intikamını tadacaktı şimdi.
Bu sondu artık.
Bir daha kendini ezdirmeyecekti. Janessa Kress’e yalan söylediğini için asla sinirli değildi şuanda.
Yalanının sebebi basit bir alaysa diye korkuyordu ama önemli olan bu değildi.
Kress o kaltakla yatmıştı!..
Annesine Janessa’yı ezdirmiş, eski sevgilisiyle aynı evde bırakmıştı Janessa’yı.
Janessa’nın neler yaşayabileceğini tahmin edemeyecek kadar salaktı…
Yada belki eski aşkını görmenin sarhoşluğuyla kendini yitirmiş Janessa’yı unutmuştu….
Kapı bir kez daha çalarken Kress seslendi bu kez.
“Janessa, girebilir miyim? Müsait misin?”
“Nede nazikmiş beyefendimiz…” diye mırıldandı Janessa.
Kress kaşlarını çattı. Janessa bir şeyler demişti ama anlamamıştı.
“Janessa?”
Janessa kendini toparlamaya çalıştı.
“Gir Kress…” Gir ki sana kendi planlarını yedireyim… Gir Kress…
Janessa gülümserken Kress içeri girdi hemen. Gözleri Janessa’nın gözlerini araştırıyordu.
“İyi misin?”
Janessa gülümsedi. “İyiyim, giyeceklerimi hazırlıyordum.”
Kress bu sözlerden sonra Janessa’yı inceleme fırsatını bulmuştu.
Janessa’nın üzerinde ki havluyu görmesiyle sessizce yutkundu ve gözlerini kaçırdı.
Bir konu bul ve unut bunu dostum!
“Şey, Ella aradı.”
Janessa kaşlarını çattı. “Hmm… Ne dedi?”
“İki gün sonra kontrolün var. Hatırlatmak istemiş…”
Janessa gülümsedi. Gideceğim yeri buldum o zaman…
“İyi… Şimdi saçımı yıkamaya yardım edecek misin?”
Janessa bilek en masum haliyle gülümserken Kress tereddütlüydü. Janessa bunu fark ederek içinden de olsa kaşlarını çattı.
Adama bak… Açık davet veriyorum ama emin değil…
Neden?
Janessa aklında ki bir cevapla sarsılırken dişlerini sıktı.
Kaltak Elena’sını özlemiştir…
Gözleri dolmadan önce kendini dizginledi. Yakında kaltak Elena’sına kavuşurdu.
“Biliyorsun, saçımı yıkamaya korkuyorum. Bandın olduğu yere su veya köpük bulaşmasını istemem…”
Al sana mantıklı bir sebep.
Kress kabullenmeyle başını salladı. “Tamam… Banyoya geç ben geliyorum.”
Janessa başını sallamakla yetinip yatağa serdiği takımı da alarak banyoya geçti.
Kress giysi dolabından normal bir şort aldı ve hızla üstüne geçirdi, rahat hareket edebileceği şeyler arıyordu.
Birde normal bir tişört giyerek basit takımını tamamladı.
Janessa ise üstüne aldığı takımı giyerek bayağı geniş olan küvete havlusunu sermiş, su falan açmadan kupkuru sıcak yere yatmış onu bekliyordu.
Başını küveti başının eğik ortasına yaslarken tavanı izliyordu.
Janessa’nın kalbinde büyük bir yara vardı. Kanamıyordu ama acıyordu.
Batıyordu…
Gözlerini kapatırken bir damla sağ gözünün kenarından sessizce aktı.
Bu gece ümit vaat edecekti belki.
Ama etmeyecekti…
Her şey bir aldanıştı.
Kress anlaşmalarına uyamamıştı. Belki aralarında bir ilişki yoktu onların. Cinsel veya ruhsal, bir ilişkileri yoktu belki.
Ama bir anlaşmaları ve ortak bir bağlılıkları vardı.
Kress anlaşmayı yıkarak bebeklerine ihanet etmişti.
Janessa boğazına bir şey takılırken kendini dizginleye çalıştı.
Kimi kandırıyordu ki?
Kress bebeklerine değil Janessa’ya ihanet etmişti!
Gözlerinde ona vaat ettiği mutlulukların katiliydi Kress… O kaltak kadınla yatmıştı…
Anlaşma Janessa’nın umurunda bile değildi.
Kress, Janessa’yı aldatmıştı.