O gün akşam saatlerinde kadar halkın hazırladığı gösterileri izledik ve eğlendik gerçekten eğlenmiştim.Artık hemen hemen yeni Kral ve kraliçe bizdik.Akşam olunca yorgunlukla bize verilen yeni odaya geçtik gerçekten çok yorulmuştuk odaya girer girmez ayakkabılarımı ve yeni tacımı çıkardım tam kıyafetimi çıkarıyordum ki Will geldi.Hızlıca gelinliğimin açtığım yerlerini kapattım
-Nne yapıyorsum burada?!
Düşünür gibi elini yanağına koydu kapıya yaslanıp beni süzdü
-Immm karımın olduğu odamıza girmiş olabilir miyim?
Salaklığıma diyecek laf bulamıyordum kızarmıştım kesinlikle utançla ona bakmamaya çalışarak
-Ahhh üzgünüm
dedim yanıma oturdu tacını çıkarıp masaya koydu ve çenemden tutup kendine bakmamı sağladı
-Önemli değil karıcım sadece yorgunum soyunup yatabilirmiyiz?
-Ha?!
Şaşkınlıkla ağzımı açmıştım ellerimi göğüslerimin üzerine koyup sıkıca kendime sarıldım gülmeye başladı
-Bburada birlikte giyinmesek?
-Olmaz! Karım değil misin?!
ama demek istesemde kendimi tuttum haklıydı sevmesemde onu o benim kocamdı.
-Ppeki o zaman gelinliği çıkarmama yardım et fakat arkanı dön bben alışmam lazım...
-Tamam...Bu kadar kolay kabul edeceğini sanmamıştım
dedi ve ellerini nazikçe kurdelemi çözdü ardından gelinliğimin arkasındaki düğmeleri çözmeye başladı.
-Teşekkürler...bu kadar kolay olmasının sebebi...Artık kocamsın.
-Ah...
demekle yetindi.İş bitince yavaşça gelinliğimi indirmeye başladı kıpırdanıp yanından kalktım.
-Ttamam yeterli şimdi arkanı dön.
-Sen bu kadar anlayışlıysan bende olabilirim.Tamam döneceğim.İlk defa anlayışlı olman işe yaradı.
Hiçbirşey söylemedim.Hızlıca o arkasını döner dönmez geceliğimi bulup giymeye başladım.Ffakat o da ne? Ne kadar açık saçık böyle!Nerede benim kendi geceliğim?! Görebildiğim kadarıyla sade renkli dantel işlemeli diz kapağıma kadar uzanan önü çok açık bir elbise ve üzerine de ceket ve o da son derece ince.Ahh bundan başkası yokmu?!Biraz daha arayıp tararken Will seslendi
-Ne zaman bitecek?Döneceğim şimdi
Hızlıca çıplak bedenime açık geceliği tutup
-Bbekle hemen bitecek
Deyip hızlıca giyindim aceleyle yatağın içine girerek üzerimi örttüm
-Sende giyinebilirsin işim bitti
Oturduğu yerden bana doğru dönerek
-Heh sonunda şimdi ben giyineceğim.Bu arada istersen bakabilirsin
dedi ve gülmeye başladı ardından ekledi "istesende bakamazsın sende o cesaret yok"
Sinirle ona bakıp
-Bakabilirim fakat bakmak istemiyorum.
-Hmm tabii bakarsın zaten
Sinirle ağzımdan
-Bakacağım tamam mı?!
sözlerinin çıkmasıyla kendimi sorgulamam bir oldu.
-Tamam bak o zaman.
dedi ve küçümseyici bir bakışla güldü.Artık vazgeçemezdim.Hem en fazla ne olabilirdi ki?!
Kıyafetlerimi dolaptan alıp yatağa koydu ve soyunmaya başladı "karanlıkta göremem zaten" diye geçirdim.Kendi kendime gülümserken vücut rengini görebiliyordum düz ve kaslı bir vücudu vardı arkasını bana dönüp çıkarmaya devam ediyordu o sırada sırtına odaklanmış durumdaydım.Gözlerimi kocamancana açtım çünkü şansımın da bu kadar olmasıydı kendime gelip ona bakmayı nıraktım.Gözlerimi sıkıca kapattım.Üzerimde bir nefes hissedene kadar açmadım.Tam yanımda olduğunu anladım.Şaşkınlıkla gözlerimi açtım bana doğru iyice yanaşıp
-Neden kapattın? Bakabileceğini sanmıştım
Kalbim çok hızlı atıyordu.Korkudandır diye düşündüm.
-Bbakıyordum aama uykum ggelmişti.
-Hmmm o halde artık yok olmalı ki bakıyorsun?O halde biraz aşağıya bakmaya ne dersin? Beni iyice incelemeni istiyorum.
-Ssaçmalama lütfen gerçekten şakaydı bakamazdım sen kazandın.
Diyerek gözlerimi sıkıca kapattım.Elimi tutup yönlendirmeye başlayana kadar bağırmıyordum.Yalvarmaya başladım.Elimi alıp kumaş parçasına tutuşturana kadar bağırmaya devam ettim gülmeye başlamıştı.Gülmesini bastırıp
-Bakabilirsin kısa pantolon var altımda.İnanabilirsin
diyerek gülmeye devam etti.Gözlerimi yavaş ve korkakça açıp baktım gerçekten öyleydi.Yanıma uzanıp
-Umarım buna da bişey demezsin.
-Demem.
dedim hışımla.Korkutmuştu beni.Kapıdan kıkırdamalar gelene kadar yanıma yattığı için bişey demeyeceğimi sandığımı anladım.Kıkırdamalara bakmak için kalktığında ben de arkasına geçip ona tutunmak istediğimde çıplak olduğunu hatırlayıp hemen geri çekildim.Anlaşılan bunu kastetmişti üstüne birşey giymeyip yatacağını.Kapıyı hızlıca açınca yüzümüze ışık geldi.Kapıda hizmetçiler vardı.
-Neler oluyor neden buradasınız?
diye sordum öne çıkarak.Fakat üzerimdekileri hatırlayınca hemen geri çekildim.
-Hanımım bbiz varis vermek için çalışıyor musunuz diye bakmaya geldik sesleri duyunca....
Varis?Will ile aynı anda birbirimize bakıp
-Varis mi?
dedik.Hizmetçi bize kuşkulu bakışla baktı
-Evet efendim.Yani bebek.
-Orasını anladık fakat bizim özelimiz sizi ilgilendirmez istediğimizi yaparız!
diye bağırdı Will ardından kolumdan tutup içeri itti beni.
-O benim karım ve ben onun kocasıyım kimse karışamaz hayatımıza ne zaman yapmamız gerektiğine!Şimdi gitseniz iyi olur!
dedi ve kapıyı kapattı.Hışımla yatağa girdi ve sessizce birşeyler söylemeye başladı.Ardından bende yattım.Sabah olunca kapının çalınmasıyla uyandım(uyandık).Birbirimize sarmaşık gibi dolanmıştık.Hızlıca kendimizi ayırıp Yatağın içine oturur şekilde dikleşip "Girin" dedi Will.Gelen Aaron'du.Bizi selamlayıp kızarmış ve biraz da üzgün bir yüzle bizi süzüp.
-Efendim ana kraliçe sizi bekliyor.
deyip cevap vermemizi beklemeden çıktı.Kızmış gibiydi.
Onu umursamamaya çalıştım.Artık evliydim ona karşı birşey hissedemezdim.Will'e
-Sen giyin önce sonra yüzünü yıkamaya git bende gelirim.
-Tamam ben giyinip kapıda seni bekleyeceğim.Seninle birlikte yıkamalıyım yüzümü.
Dedi ve giyinip çıktı.Bende hızlıca giyinip dışarı çıktım.
Kapıda bekliyordu ben çıkınca gülümseyip koluna gitmemi işaret etti.Koluna girdim ve doğruca banyoya gittik.Yüzümüzü güzelce yıkayıp biraz da birbirimizin suratına su atıp eğlenerek kraliçenin odasına girdik.Kahvaltıyı sadece dördümüz için odasına hazırlatmış.Biz geldiğimizde Will'in babasıyla konuşuyorlardı.Selamlayıp masaya oturduk.Kahvaltıyı yapıp kalkmak üzereyken Kraliçe bizi durdurdu ve Will'in babasıyla birlikte birbirlerinin sözlerini tamamlamaya başladılar.
A.K(Ana Kraliçe)-Kral ve Kraliçe
W.B(Will'in babası)-Siz ikiniz artık evlisiniz
A.K-Ve halk sizden
W.B-Bir varis bekliyor
A.K-Bu yüzden beklemeden
W.B-Bir varis yapmanızı
A.K-İstiyoruz.
W.B-Yoksa tam bir
A.K-Kral ve Kraliçe olamazsınız
Deyip bize baktılar.Çok çalışmış gibiydiler.Utanıp Will'e baktım.
-Kraliçe ve Kralım biz en kısa sürede bir varis yapacağız fakat birbimizi tanımak istiyoruz.
Will daha lafını bitirmeden Babası lafını kesti
-Anlamanıza sevindik hızlıca yapın şimdi çıkın lütfen Kraliçeyle konuşmalıyım ki halkı yönetmeniz için ne zaman başlayacağınıza karar verelim.
Dedi ve bizde hızlıca selamlayıp dışarı çıktık.Odamıza geçmek üzereyken Will kolumdan tutup koşmaya başladı.Koşarken
-Hep oda arasında sıkışıp kalma.
dedi ve bişey diyemeden beni bahçeye sürükledi.
-Burası daha güzel hep saray içinde mi kalırsın sen?
-Immm evet neden ki?
-Ahhh olamaz daha eğlenceli beklerdim seni.
-Ne gibi?
-Bak eğer istersen bu gece seninle gizlice dışarı çıkabiliriz çok eğlenceli emin olabilirsin seni gezdiririm.Ya da sen beni gezdirirsin sonuçta buraları bilmiyorum....Eğer sen de bilmiyorsan bir şekilde öğreniriz.
-Immm fena fikir değil fakat olur mu bilmem
Biranda ona güvenmeye karar verdim.Kalbimin sesini dinleyerek cevap vermiştim.
-Olur elbette bu akşam hazır ol.Ama önce bana bahçeyi gezdir biraz eğlenelim olur mu?Eğer gezdirirsen başka bir gün tamamen buradan uzaklaşırız birazcık tatil yaparız.En azından tam yetki gelene kadar.
-Ahhh...Peki.Olabilir.
Çok sevecen görünüyordu heveslenip kabul etmiştim.Akşama kadar bahçeyi gezip eğlendik.Birlikte hizmetçileri kovup ağaçlara çıktık.Benim için çok zor oldu ama eğlendim.Sonra hizmetçileri çağırıp ağaçta bizi görmediklerine emin olup kafalarına meyveler,çekirdekler attık. Ardından sesimizi değiştirip başka yöne gittiklerini söyledik.Kısacası çocuk olmuştuk.Hiç bu kadar eğlenmemiştim.Ağaçtan indikten sonra kendi isteğimle koluna girmek yerine elini tuttum.
-Bbu gün için teşekkürler hiç bu güne kadar eğlendiğimi hatırlamıyorum.Teşekkürler.
-Ahh rica ederim ne demek lütfen hep böyle olalım.
-Ahh...o halde kabul edilmiştir isteğiniz efendim.
deyip biraz da dalga geçip ardından yemek odasına eğlenerek girdik.Yemek odasında ablam ve Kral Robert vardı masaya oturmamak için direndiğimde Will elimi sıkarak
-Güzel karım hadi geçelim masaya
dedi ve nazikçe masaya oturduk.Huzursuz masadan kalkana kadar ettiğimiz sohbetten hiçbirşey anlamadım. Will durumumu anlayıp biraz daha durup
-Çok eğlendik fakat karımla odamıza çekilmek istiyoruz.
dedi ve elimi tutup masadan kaldırdı tepkisizce bir gülümsemeyle "İyi akşamlar tekrar hoşgeldiniz Kraliçe Elissa "
Kral Robert'a hiç bakmadan odamıza çekildik.Odamıza gelince bana bakıp
-Anlatmak istemezsen anlarım fakat dinlemek isterim.
-Ahhhh anlatmak isterim beni anlayacağını umuyorum
dedim ve anlattım
-Yani anlayacağım ondan nefret ediyorum sevgi yok sadece nefret.
-Ahhh anlıyorum seni.Fakat ona bakarak kendini üzmeni veya ondan nefret etmeni istemiyorum fakat tersini de isteyemem ama eskiye takılı kalırsan asla geleceğe yarına geçemezsin.
-Teşekkürler dediklerini dikkate alacağım.Teşekkürler.
-Ahhh eğer istersen uzaklaşma planımızı hiç ertelemeyiz? Annenden izin alırız babamla birlikte bizim krallığa gideriz ardından başka yerlere?
-Gerçekten olur mu?
-Elbette sen istersen
-Çok isterim.Teşekkür ederim.
-O halde bu akşam seninle gezimize çıkalım yarın da annenle konuşuruz.Sadece herkesin uyumasını beklemeliyiz.
dedi ve konuşarak bu zamanı geçirmeye başladık.Karşıdaki odadan kapının kapatılma sesiyle köylü tarzı kıyafetleri almak için hizmetçi odasına doğru yol aldık.Tam içeri girmek üzereyken biri arkamızdan bağırdı.
-Durun!
Bizi yakalayan Aarondu.Sesinden belliydi.Elindeki gaz lambasını yüzümüze tutup Şaşkınlıkla bize baktı.
-Kraliçe?
-Bende buradayım Aaron
dedi ve el salladı Will.Aaron ise gözlerini benden ayırmadan
-vee Kral.