Chapter 30
Alisa’s POV
“Aus, freestyle ba ang suot?” Tanong ko sa kanya.
“Oo daw eh. Sa school nalang tayo magpagpapalit ng uniform.” Sabi nito.
“Ah.” Tipid kong sagot at pumasok na sa kwarto ko para maghanap ng damit na pwedeng isuot. Maaga pa naman. Makatulog muna ng 30 minutes.
Binagsak ko ang sarili ko sa kama, hindi ko alam pero kada napapaisip ako. Pakiramdam ko talaga, parang… Ewan. Basta may iba akong nararamdaman. Feeling ko, may kulang.
*TOKTOK*
“Pasok.” Sabi ko, “Oh Austin, papasok na ba agad tayo? Maaga pa ah. 9am pa ang start ng klase natin.” Sabi ko.
“Alisa…sya nga pala. Binili kita ng cellphone.” Sabi nito at umupo sa may side ng kama ko.
“Ah. Nag-abala ka pa.” Sabi ko sa kanya.
Inabot nya sa kin yung isang box na ang laman ay cellphone.
“Binili ko yan kahapon nung natingin-tingin kayo ni Kyla ng mga damit. Nagustuhan mo ba?” Tanong nya sa akin.
“Oo naman. Ang cute oh. Pink yung case. Hehe.” Sabi ko naman.
“Ah nakalimutan ko. Eto yung accessory na binili ko sa phone mo. Letter A, means Alisa.” Kinuha nya yung phone at kinabit ito sa new phone ko.
“Bestfriend!!! Bakit domo sayo? Ang childish mo po! Akin letter I. :P”
Hindi ko alam pero… tila may nagsalitang boses sa utak ko.
“A-Alisa, okay ka lang?” Bumalik ako sa ulirat ng tawagin ako ni Aus.
“Ah. Oo. Hehe. Salamat dito.” Sabi ko, “Hmm, sige, liligo na ko.” Sabi ko sa kanya at tumayo na ng kama.
“Sige.” Sabi naman nito at lumabas na ng kwarto ko.
****
“Napag-antay ba kita ng matagal?” Tanong ko sa kanya pagkababa ko ng hagdan.
“Hindi naman. Halika na.” Nakangiti nyang sabi sa akin at lumabas na ng bahay.
*Sa sasakyan……
“Magkaclassmate kayo ni Kyla.” Sabi nya sa akin.
“Ah.” Tumango lang ako, “Aus, sya nga pala. Dadating na ba yung pinadalang katulong ni Mama?” Tanong ko.
“Hindi ko pa alam eh. Bakit?” Tanong nito habang nagdadrive.
“Eh kung wag nalang tayo mag-katulong? Magaling ka namang mag-luto. Ang sasarap pa nga eh. Sa paglilinis nga lang ng bahay.” Sabi ko. Oo nga, sa paglilinis ng bahay.
“Eh di itry natin tayo ang maglinis ng bahay pag weekends.” Nakangiti nyang sabi sa akin.
“Sige! ^_^” Nakangiti ko ding sabi sa kanya.
Napatingin na naman ako sa bintana ng sasakyan. Ilang minuto pa siguro bago kami makarating ng school kaya iiglip lang muna ako saglit.
I love you Wifey…
I love you Hubby…
“Alisa, gising na. Andito na tayo.” Pagkamulat ng dalawa kong mata. Ang lapit ng mukha ni Aus. O.O Inilayo na din naman nya ito kaagad.
Bakit parang may nagsasalita na naman sa utak ko?
Wifey? Hubby?
“Bestfriend!!!!” Sigaw ni Kyla at kaagad ako na niyakap. Niyakap ko din naman sya pabalik.
“Yung uniforms mo, nasa may locker mo na. Samahan na kita.” Sabi nito, “Austin, uniform mo nasa boys locker room na.” Sabi nito kay Aus.
****
“Ang cute naman ng uniform nila.” Sabi ko habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa salamin.
“Hmm, bestfriend, ano… Halika na. Baka ma-late tayo.” Hindi ko alam kung bakit parang naging weird si Kyla. Pagkalabas namin ng girls locker room, nag-aantay na si Austin sa labas.
“Ang bilis mo naman yata magbihis.” Sabi naman ni Kyla.
“Dun ako sa public cr ng boys nagbihis. Ang daming tao sa boys locker room eh.” Sabi naman nito.
“Si Austin Salvatorre ba yan?”
“Sh*t! Ang pogi!!!”
“Goshh! Dito na sya papasok? Woah! Ang swerte ko naman!!! Makakasilay na ako araw-araw!!!”
“Bakit nya kasama yung dalawang girls?”
“Baka kaibigan lang! Basta! Ang pogi nya!!!”
“Akin yan!!”
“Anong iyo?!!”
“Akin kaya si Austin!!!”
“Ah. Lika na sa classroom.” Sabi ko naman. Masyado na kasing umingay dahil andito nga si Austin, ang sikat na singer, artista at model sa ibang bansa. In short, teen-age pop star.
Nakita na namin ang schedules namin, si Kyla, parehas na kaming “Tourism”.Kaya, buong period kami magkaklase. First subject nga lang kami hindi magkaklase. Si Austin naman, Civil engineering. Hindi ko alam kung bakit nag-bago ng course si Kyla dahil nabanggit nya sa ospital sa akin na “HRM” ang kinuha nya noon.
****
“Eto na pala room mo.” Sabi nito sa akin. Class A: Tourism.
“Sige.” Sabi ko at akmang papasok na pero pinigilan ako ni Aus.
“Alisa, hmmm.. ano.. Good luck.”
“Good luck din.” Nakangiti kong sabi sa kanya at pumasok na ng room ko.
Dun ako umupo sa may likod dahil isang grupo ng babae ang nakatingin sa akin. Seriously, I don’t even know them.
Austin’s POV
“Mas pogi sya sa personal!! Grabeh!!!”
“Nakalimutan ko na yata si Daniel. Sya na ang mahal ko!”
“Sh*t! Ang pogi nya! Buti nalang engineering ang kinuha kong course!”
“Ang swerte ng makakatabi nya mamaya!! Mag-rerequest ako sa Prof.!!”
Sari-saring usapan ang maririnig ko sa classroom. Napatakip nalang ang dalawa kong kamay sa mukha ko.
Dapat pala, “Tourism” na din ang kinuha ko para ka-classmate ko si Alisa.
“A-Austin?” Boses na dahilanan para tanggalin ko ang kamay ko sa mukha ko.
“Woah! Austin!!!” Sabay hampas sa likod ko ni…. Vince?
“Ang tagal mong di nagpakita ah! Kamusta ka na? Miss na miss ka na namin.” Sabi naman ni Josh.
Ako naman, nanatiling gulat pa din dahil… kasama nila si… si… Ivan.
“Ivan…”
“Austin! Kamusta ka na? Ilang years kang nasa Pilipinas pero hindi mo nagawang magpakita man lang sa amin.” Sabi nito.
Kung nagpakita ako sayo non, baka masapak lang kita.
“Sya nga pala, may kilala ka bang Alisa?” Tanong ni Ivan.
“Oo. Bakit?” Diretso kong sabi. Paano nya nalaman?
“Ah. Wala naman. Dito ba sya napasok?” Tanong nito.
“Good morning!!!!” Bati ng prof. sa amin.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinext si Kyla.
Andito sina Ivan pati ang barkada nya! Kailangan nating lumipat ng University! Hindi sila pwedeng magkita!!!!
-Sent
Sabi na nga ba eh! Nakita ko din si Ianne kanina eh! Sh*t.
Dumaan ang ilang subjects pero hindi pa din ako mapakali.
Paano pag nagkita sila? Hindi pwede. Hindi ako papayag.
Alisa’s POV
Play the song on the right side --Who You Are To Me by Hyorin
“Lilipat? Eh first day pa nga lang ng school natin?” Tanong ko kay Kyla dahil pupunta daw kami sa principal’s office dahil lilipat na daw kami ng University.
“Kailangan nating lumipat!” Sigaw nito. Hindi ko alam kung bakit pero kanina ko pa napapansin ang pagka-taranta nya.
“Bakit nga? First day pa lang ah!” Sabi ko ulit sa kanya. Tila pinagpapawisan naman sya.
“Aus.? Wait… bakit tayo lilipat?” Sabi ko dahil naabutan ko na nag-aantay sya sa may labas ng classroom ko. Kitang-kita sa mga mata nya na parang kinakabahan sya.
“Bestfriend, wag ng madaming tanong. Basta kailangan natin lumipat ng University!” Sabi nito at parehas nila akong hinihila.
“Ano ba! Bitawan nyo ko!” Sabay tabig ko sa mga kamay nila, “Bakit ba biglaan ang gusto nyong paglipat? Kung gusto nyong lumipat, kayo nalang. Hindi yung isasama nyo pa ko.” Naiinis ko ng sabi dahil hindi ko sila maintindihan. Ayoko ng pinipilit ako sa isang bagay na hindi ko naman alam ang dahilan.
“Basta Alisa, nagmamakaawa ako sayo. Sumunod ka nalang sa amin ni Kyla.” Nagmamakaawang sabi ni Aus.
“Pero, bakit ba kasi!? Ano bang dahilan?” Tanong ko ulit dahil ang gulo nila.
“Please Alisa. Saka na kami magpapaliwanag.” Sinubukan naman akong hawakan ni Austin pero umiwas ako.
“Bakit nga kasi?! Hindi ako sasama sa inyo hangga’t hindi nyo sa kin sinasabi ang dahilan!” Pagmamatigas ko. Pakiramdam ko kasi may tinatago sa king dalawa. At gusto kong malaman kung ano ba yon.
“Bestfriend, PLEASE! Halika na!!” Hinawakan ni Kyla ang kamay ko at akmang hihigitin na ang kamay ko pero parehas kaming napatigil ng dahil sa isang boses na tumawag sa pangngalan ko.
“A-Alisa?” I stunned for a seconds. Ang boses na palagi kong naririnig. Guni-guni ba na naman to ng utak ko?
Lumingon ako sa likod ko… isang guy. Hindi ko alam kung sino sya. Basta, napaka-pamilyar ng mukha nya. Sobrang napaka-pamilyar.
Dug dug.
Hindi ko alam pero…. Bigla nalang bumilis ang pag tibok ng puso ko.
“Alisa.” Agad syang lumapit sa akin at niyakap ako.
Dug dug.
Mas lalong bumilis ang pag-tibok ng puso ko. Sa pagyakap nya, pakiramdam ko… Matagal ko na syang kilala.
“Sobra kitang na-miss.” Sabi nya habang naka-yakap pa din sya sa akin.
Ilang sandali pa lang ay bumitaw na sya sa akin at hinawakan ang kamay ko…
Dug dug.
Eto na naman, nakaramdam na naman akong pagbilis ng tibok ng puso ko.
“Alisa, patawadin mo ko sa nagawa ko sayo noon. Nagkamali ako noon. Ang dami kong naging pagkukulang. Ang dami kong sinayang na pagkakataon. Pero lahat ng yun pinagsisisihan ko. Patawadin mo sana ako. Dahil huli ng mapagtanto ko na ikaw na pala ang gus-------“
Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak nya, “K-Kuya, baka nagkakamali lang po kayo. Saka, paano nyo po nalaman ang pangngalan ko?” Tanong ko.
Pero.. Ba’t ganun
Why I’m feeling so much pain in just looking at him?
--
[A/N: “Bestfriend!!! Bakit domo sayo? Ang childish mo po! Akin letter I. :P” Nasa Chapter 10 po yan. Kaya po “I”, it means Ivan.
Sya nga pala, kung parehas tayo ng pagbabasa. Sakto po yung simula hanggang chorus nung kanta dun sa pagkikita ulit nila Ivan at Alisa. Hehe. Yun lang po. :D]