Leslie's POV
Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang walang tigil sa pag tunog ng cellphone ko. I answered it sleepily while my eyes are still shut.
"Hello?"
"Les! Oh God!" Sabi nu'ng nasa kabilang linya.
"Sino ka ba?" Naiirita kong sagot. Panira kasi ng tulog eh.
"Les! It's Nick!"
Bahagya kong minulat ang aking isang mata para matignan yung caller ID. Si Nick nga.
"Oh, why? Did you know that it's only 5:30 in the morning! Nick naman eh"
"Oh, sorry for waking you up but I have good news, Les! good news!"
"It'd better be"
"Les! Nanganak na si Trish! Oh God! I'm a father now!"
This time tuluyan na akong napabangon sa higaan at parang nagising yung buong katawang lupa ko.
"Really?! Oh! Why didn't you tell me agad? May pa-suspense ka pang nalalaman!"
Napalakas ata yung boses ko at nararamdamn kong may tao akong nagising.
"Wifey, please put down the phone. It's too early. Come back to bed"
I heard from the other line that someone's trying hard not to laugh.
"Nagising ko nga ata kayo. Pagod ba kayo?"
In an instance, I felt that my face is turning red kaya agad akong tumayo at lumabas ng kwarto.
"Whatever Nick. So, how's Trish? Kumusta na yung inaanak ko? I want to see her pretty face!"
"Baka pretty."
Nangunot ang noo ko. "What do you mean?"
"Pumunta nalang kayo dito sa St. Luke's. Rm 326."
"Ayan ka nanaman sa pa-suspense mo, Nicholas!"
"Sige na. Baka nagmamaktol na yung isa d'yan. Nabitin ata!"
"Nicholas!"
"Bye! See you later!"
Sabay baba niya ng telepono. Nakakainis yung Nick na 'yun. Pakiramdam ko namumula pa din ako.
"Wifey"
Halos mapatalon naman ako sa gulat ng biglang may nag salita sa likod ko. Take note: pang-bedroom voice pa.
"Hubby! I'm sorry for waking you up."
He smiles a little and hugs me.
"It's ok. Was that Nick?"
Pano nya nalaman?
"Yeah" sabay tungo ng paulit ulit
Kumawala na siya sa yakap. Eh bitin ako!
"Tss, hindi talaga makapaghintay 'yun" sabay iling naman nito.
Bagama't ako ay naguguluhan ay nag tanong na ako.
"You knew?"
Napatingin naman siya sa akin.
"Yeah. 3 hours ago"
Bakit hindi Niya man lang sinabi? Nahampas ko naman siya sa braso pero mahina lang.
"Why didn't you tell me?" sa tono ng pagtatampo sabay pout ko.
"I don't want to wake you up. Sorry. hindi lang talga makapaghintay yung unggoy na 'yun at tinawagan ka pa."
Agad naman nawala yung pag-arte ko nu'ng nilalambing na niya ako.
"Oh, okay. Let's get back to sleep. Panira talaga ng tulog yung si Nicholas"
"Hayaan mo na. Daddy na eh. Ako kaya kailan din magiging daddy na?"
Sabay nu'n yung nararamdamn ko unti unting gumagala yung kamay ni Lance. Automatic namang namula yung buong mukha kaya naitulak ko ito sabay pasok sa kwarto at nilock
"Hey, wifey! Open the door. I want to sleep again"
"Ayaw! D'yan ka nalang baka gapangin mo pa ako. I'm not yet ready!"
"What are you saying? Open the door"
Hindi ko siya sinagot. Bahala siya dyan.
"Hey, I'm just telling don't take it seriously, wifey. Please open the door"
I don't know what came in to me but I just found myself unlocking the door.
"Promise?" pambungad na tanong ko ng mabuksan ko yung pinto pero slight lang.
"I promise" he said at may pagtaas pa ng left hand niya. Napataas naman ang kilay ko.
"Bakit left hand? 'Di ba dapat right?!"
Lance grinned at me at nagkuwaring nagulat pa. Inirapan ko ito. "Oh, sorry!" sabay taas ng right hand na niya.
Nung na-convince na akong totoo nga yung sinabi niya, niluwagan ko na yung bukas ng pinto at dali-dali naman siyang pumasok.
"Tara na. Let's sleep again. then we'll see Trish later, ok?"
I just nodded dala na rin ng kaantukan. We dived onto the bed and cuddled ourselves to sleep.
****
Nick's POV
6 hours ago
11:15PM
"Honey!"
Halos mapatalon ako sa gulat ng marinig ko yung sigaw ng asawa ko. Agad naman akong bumaba. Pano naka-punta 'to sa baba? Baka nagutom.
"Hey! What happened?"
"Are you blind or something?!"
I looked at her from head to toe. Wala namang nagbago? Malaki pa din yung tiyan niya. Napakamot nlang ako sa ulo ko. Baliw nanaman yung asawa ko.
I saw her rolled her eyes.
"Nick! Manganganak na ako! Oh god! Lalabas na yung anak mo!"
Ilan minuto akong napa-tanga tsaka lang naprocess sa utak ko yung sinabi ni Trish.
"Oh shit!"
Agad ko kinuha yung susi ng kotse at sunod siyang inalalayan papunta rito.
"Manang! Yung bag ho ni Trish pakidala na sa kotse. Bilis po!"
Sigaw ko dito. agad naman lumabas si manang Rosie galing sa lungga niya na pupungas pungas pa. Nang mailagay na lahat ng kelangan at agad kong pinaharurot yung kotse at nagdiretso sa St. Lukes'. Hindi ko maintndihan yung nararamdamn ko. Ganito ba talga? Pinagpapawisan ng malamig na kinakakabahan na parang natatae.
"Aaaaaaahhh!"
Nag balik lang ako sa realidad ng marinig ko yung pag-pupush ng asawa ko.
"Sige pa, Mrs. Gonzales. Push lang malapit ng lumabas si baby"
"Aahh! Pakyu ka, Nick! Kasalanan mo to! 'Wag kang tumunganga d'yan! Ah!"
Nakatunganga nga ba ako? Oh God! Pasensya na kabado lang! Nilapitan ko ito at pinawisan ang noo niya. "I'm sorry, hon. I'm sorry. You can do this. I love you. I love you." Pag-aalo ko rito.
Her bloodshot eyes look at me. "It's hurt, Nick."
I kissed her forehead. "I know, honey. I'm sorry. Stay strong."
Trish let out a hard push once again at tila isang mala-anghel na boses ang narinig ko.
"Congratulations, Mr and Mrs. Gonzales! It's a boy!"
T-teka tama ba yung pagkakarinig ko? La-lalake ang anak ko? Masaya akong malaman nung una na babaeang anak ko pero hindi ko inaasahan na lalaki pala ito. Napatingin ako sa asawa ko. Mapupungay na yung mga mata niya, pagod na siguro pero nagawa niya pa ring ngumiti sa akin at sabihin...
"Surprise! Happy Anniversary, honey!"
And then I felt my eyes are misty.
****
Leslie's POV
We are on our way to see Trish! I'm so excited! Ninang na ako! After 20 minutes, nakarating na din kami. Habang nasa elevator kami hindi ko mapigilan maging excited.
"Kailan kaya ako magiging daddy?"
Kahit pabulong niya lang 'yon sinabi narinig ko pa din. Nagpaparinig pa. Tinginan ko siya at inirapan.
"What?"
"Nagpaparinig ka ba?"
"Huh?"
"Tsk. Nevermind"
Ayan na bumukas na yung elevator. Agad naman kami lumabas at hinanap yung room 326. I opened the door and I can hear the laughs of the people inside.
"Les, Lance! You made it!" bati sa aamin ni tita Hermie, mommy ni Trisha.
"Hi Tita!" lumapit ako dito at nakipagbeso ganun din si Lance.
I turned around and went to Trish.
"Hi best! Musta panganganak?" nakangising sabi ko dito at aba inirapan lang ako ng bruha.
"OMG, Best! Ang hirap! Feeling ko anytime matatanggalan ako ng buto. Feeling ko ako si Bella nung nanganganak siya kay Renesmee!"
I gave her my ever poker face. Seriously? Bella ang peg niya? Ganu'n ba kahirap manganak?
"Kidding aside. But when I heard Travis' voice parang nawala lahat ng pagod ko." maluhaluha niyang sabi.
I felt an awe's echoing in my head. Napalingon naman ako kung nasaan si Nick at ayun nakikipagkulitan kay baby Travis. Pero teka.. Travis?
"Hoy! Akala ko ba babae yung inaanak ko?" tanong ko kay Trish na agad namang namula. Luh? Anong nangyari du'n?
"Eh ehehehe, sinabi ko lang yun kasi surprise ko kay Nick." namumula ng sabi niya.
Oh I see. Nilapitan ko na si Nick na busying busy sa kanyang baby. Feel na feel.
I saw baby Travis. OMG! He's so cutee! Ang sarap panggigilan! Napag-alamanan ko na din na sakto 12AM kanina pinanganak si baby Travis, sakto pa sa araw ng anniversary nila Trish. So sweet! The baby's name nga pala is Nathaniel Travis F. Gonzales. O, ha! Kabog na kabog! Galing talga mamili ng pangalan ni best.
"Guys! Rica & Mich's calling!" sigaw ni hubby habang hawak yung ipad niya.
We are all so happy dahil may new member na ang family nila Trish at s'yempre may kukurutin at kukulitin na din kami. Masaya kaming nagkuwekuwentuhan dahil aliw na aliw kami kay baby.
"Pero wait! Pano na yung mga pinamili ko? Puro girl stuffs pa naman 'yun" nakalabi kong sabi.
Nakaramdam naman ako ng mabigat na bagay sa aking balikat.
"E 'di para sa magiging baby naman natin" si Lance sabay kindat nito.
I can't help but be red. Argh you, Lance!