Gün Boyu Annesinin peşinden koşan civciv gibi, Korkmaz Bey'in peşinden koşmuştum. Çalan telefonu elime aldım.
'' Alo.''
'' Asistan bol köpüklü bir kahve getir odama, hemen!'' hemen kelimesini vurgulamayıda ihmal etmemişti. Hızla 1 tane kahve kapıp odasının önüne geldim, içeri girdiğimde her zamanki gibi başını dosyalar gömmüştü.
'' Öyle sabaha kadar dikilecek misin.?'' başımı silkip, hemen kahveyi masasının üzerine indirdim. Odadan çıkıp, yedek anahtarı vermek için pelin hanım'ın odasına gittim. Anahtarı teslim edip, kürkçü dükkanı misali eski yerimi aldım. Dün baya yorucuydu, Pelin Hanım evime yerleşmişti, ve eşyaların taşınmasında bende yardımcı olmuştum. Ardından direk uykuya dalmıştık. Çantamdan dün koyduğum Oyuncağımı masanın üzerine koydum. Pofuduk küçük bir ayıcıktı kucağında küçük bir kalp vardı ve üzerinde baş harfim yazıyordu. Gülümseyerek kollarından tuttum. Büyük olabilirim, hadi ama kim oyuncak ayı sevmez ki.?
Korkmaz Bey odasından çıktığında bakışlarım onu buldu.
'' Asistan Gel benimle.'' Asansöre doğru yürümeye başladığında ayağa kalkıp, onu takip ettim. Asansöre bindiğimizde Giriş kata tuşladı. Nereye gideceğimizi sormak istesemde, buna cesaret edemedim. Asansör durduğunda, çıkışa doğru ilerledik. Çıkıştaki güvenlik görevlilerine birşey söyledikten sonra tekrar gelmem için işaret etti. Arabasına bindiğinde, bende yan koltuğa bindim. Bir insan bu kadar değişik olabilir miydi.? Bir an Melake Bir an Azrail , Allah yardım etsin. Yola çıktığımızda, bakışlarım aynadaki saçlarıma kaydı. Ah! maymuna dönmüştüm. Elimle saçlarımı düzeltirken, Korkmaz Bey'in halime güldüğünü farkedince bozulup eski halimi aldım. Canım sıkılınca torpidoyu açtım bir sürü ıvır zıvır vardı.
'' Ne arıyorsun.?''
'' Canım sıkıldı baktım öyle.''
'' Bakma.''
'' Tamam.'' bunu daha çok trip atar gibi söylemiştim. Sonunda durduğumuzda, arabayı parkedip, gelmem için işaret etti. Onu takip ettiğimde, muazzam bir resteuranta girdik. Arabayı uzak park etmişti, çünkü burası tıklım tıklımdı park ederecek yer yoktu. Resteurant'a girip, masalardan birine ilerledi. Bende onu takip etmeyi ihmal etmemiştim tabi. Bir masanın yanına geldiğimizde Masada oturan adam ayağa kalkıp, Korkmaz Bey'le toklaşatı.
'' Hoşgeldiniz.'' diyerek oturmamız için işaret etti. Nedense kanım hiç ısınmamıştı.
'' Hoşbulduk.'' Korkmaz Bey ve ben de oturduğumuzda iş konuşmaya başladılar. Korkmaz Bey Elinde bulundurduğu dosyayı uzatıp,
'' İşte sözleşme.'' dedi. Adam dosyayı alıp bir müddet inceledikten sonra, sözleşmeyi masaya frizbi atar gibi yumuşak bir şekilde fırlattı. Geriye yaslanarak o zehirli kelimeleri fışkırttı dudaklarından.
'' Koşullar firmamız için uygun değil.''
'' Şirketimizin standartlarına göre yazıldı bütün maddeler.'' Korkmaz Bey sinirlenmişti.
'' Hadi ama Korkmaz Bey kimi kandırıyorsunuz.?'' Gerilim yükselmesin diye, Korkmaz Bey'in kolunu tuttum.
'' Sakin Olun Korkmaz Bey.'' Kısa bir bakış attıktan sonra tekrar adama döndü.
'' En iyisi bunu yemekten Sonra Konuşalım Murat Bey.'' dedi geçiştirerek. Garsona işaret edip, masamıza gelmesini sağladı. Bu sözleşme onun için oldukça önemli olmalıydı. Yoksa burun kıvıran şu adama gururunu yedirmezdi.
'' Buyrun efendim ne alırdınız.?'' Korkmaz Bey ismini ve türünü bilmediğim bir kaç çeşit yemek saydırıp gönderdi yanımızdan. Sanırım bu ortamlara alışmam uzun zamanımı alıcaktı. Ortam sakinleşmiş ve orta yolu bulmak için tartışıyorlardı. Yemekler tahminimden daha hızlı masamıza getirilmişti. Önüme indirilen yengeç gözlerimi belertmeme neden oldu.
'' Yaşıyor mu bu.?'' dedim yengeçe dokunarak.
'' Şaka yapıyor olmalısın.?'' dedi adını yeni öğrendiğim şahıs. Bozulmamak için birden kahkaha atmaya başladım. O kadar şiddetliydi ki bütün gözler üzerime çevrildi.
'' Tabi ki şaka yapıyorum Murat bey.'' Korkmaz Bey parmaklarıyla avucunun içini sıkıyordu. Ters Ters bakmayı da ihmal etmiyordu tabi. Suratıma ciddi bir ifade takıp önümdeki yemekle ilgilenmeye başladım. - Ayşe'nin yengeçle imtihanı - acaba neresinden koparacaktım diye düşünürken, önüme indirilen kırmızı şarap dolu kadeh çarptı gözüme. Onu kesinlikle içmeyecektim. Korkmaz Bey ve Murat Bey çatal ve bıçak kullanma uyumunu gözüme sokarken bende onlara uymayı denedim, lakin başarısız olmuştum. Kabukları kesmek için indirilen penseyi elime alıp yengeci elimle kaldırdım. Şuan tam bir aptal gibi göründüğüme kalıbımı basabilirdim. Kıskaçlarını kesmeye çalışırken, Korkmaz Bey ve Murat Bey ağzı açık beni izliyordu. Elimden fırlayan yengeç Şarap şişesini devirdi ve bütün Şarap Murat Bey'in üzerine döküldü. Ruhuma El Fatiha.! Öfkeyle yerinden sıçrayan Murat Bey, delici bakışlarını üzerime dikti. Bembeyaz gömleği kıpkırmızı olmuştu. Masadaki peçeteyi alıp, ayağa kalktım ve Murat Bey'in üzerini silmeye başladım. Leke daha çok yayılmıştı...
'' Çok özür dilerim istemeden oldu.'' dedim kızarmış bir yüzle. Korkmaz Bey'in de delici bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.
'' Aptal.!'' dedi çemkirerek, sensin aptal sinsi herif.
'' Murat Bey cidden bilerek olmadı.''
'' Kes sesini! Ne değişik bir kızsın sen geldiğinden beri bir huzur vermedin.'' Korkmaz Bey araya girdi.
'' Murat Bey olan oldu uzatmaya gerek yok.''
'' Sözleşme iptal Korkmaz Bey, Seçtiğiniz elemanlara bakılırsa şirket standartlarınız oldukça düşük seviyede.'' dedi son hamleyi noktalayarak. Gözlerim doldu, benim yüzümden olmuştu hepsi.
'' N'olur Murat Bey , Korkmaz Bey'in bir suçu yok benim yüzümden sözleşmeyi iptal etmeyin lütfen.'' dedim çatallaşan sesimle. Sakarlığım ömrü hayatım boyunca önümde hep bir engel olmuştu. Kısacası hayatımı karartmıştı. Kolumu Kavrayan ele kaydı bakışlarım.
'' Sus Ayşe, sakın bir daha bu karaktersiz heriften özür dileme. Özür dilemesi gereken biri varsa O kişi tam karşında duruyor. Size gelicek olursak Murat Bey...'' bir müddet sustuktan sonra devam etti.
'' Zaten , sizin gibi ciğeri beş para etmez adamlarla ortak olmam mümkün değil, Ayriyeten, Çalışanlarıma laf edicek en son insansınız. Karaktersizliğiniz ve o boktan firmanız size kalsın.'' dedi. Kolumu da bırakmamıştı tabi spidermanım benim. Tabi ki etkilenmedim... Çıkışa doğru ilerleyip, beni de arkasından çekiştirmeye başladı.
'' Pişman olacaksın Korkmaz!'' dedi, kötü adam gülüşü yollayarak. Korkmaz Bey arkasını döndü kolumu bıraktı ve bir skandala imza attı. Hızlı adımlarla masaya doğru ilerleyip, masaya tekme atmasıyla masa ve üzerindekiler yere devrildi. Ardından sert bir şekilde, Murat denen herifin gözüne yumruğu yerleştirdi. Tabi adam yere yığıldı. Bunula kalmadı, yan masada duran şarap dolu şişeyi alıp, üzerine boşalttı. Ardından havalı bir şekilde ceketini düzeltti.
'' Bunu yapmasam içim rahat etmezdi.'' bu sefer kötü adam bakışı atma sırası ondaydı adamdaki karizmaya bak ya. Bakışlarım güvenlik görevlilerine kaydığında,
'' Korkmaz Bey Güvenlik görevlileri!'' Önce güvenlik görevlilerine sonra bana baktı. Hızlı adımlarla bana yaklaşıp, kolumdan kavradı.
''Asistan Şimdi senden bir şey yapmanı isteyeceğim.''
'' Tabi Korkmaz Bey .''
'' Koş.!'' Korkmaz Bey koşmaya başladığında, düşecektim ki son anda uyum sağlayıp ona eşlik ettim. Aksiyon filimlerinden fırlamış gibiydik. Keşke arabayı daha yakın bir yere parketmiş olsaydık. Durmadan koşmaya devam ettik. Ne yapışkan adamlarsa hala peşimizi bırakmıyorlardı. Kalabalık bir caddeye girdik, gözden kaybolmak için. İkmizden durup soluklandık.
'' Böyle olmuyacak.''
'' Asistan Yapacağım şey için üzgünüm.''
'' Ne için Kork-'' Beni bir köşeye çekip başımı göğsüne koyup sarıldı. Arada gittiklerinden emin olmak için bakıyordu. Yanımızdan geçen adamlar bizi farketmemişlerdi, Kalabalığın arasında koşmaya devam ederken, Aklım parfüm kokusuna takılı kaldı. Müthiş bir parfümdü pahalı olmalıydı. Korkmaz Bey Gittiklerinden emin olduğunda, yavaş yavaş kollarını çekti belimden. Gözlerimiz sabitlendiğin de, utanıp kaçırdım. Oda boğazını temizledi. Ardından arabanın bulunduğu yere doğru ilerlemeye başladık.
'' Korkmaz Bey herşey benim hatamdı özür dilerim. Eğer sakarlık edip o şarabı Murat Bey'in üzerine dökme-'' Lafımı böldü.
'' Zaten bahane arıyordu, sözleşmeyi imzalamamak için.''
'' Teşekkür ederim.''
'' Ne için.?''
'' Beni savunduğunuz için.''
'' Kısacası arkanı topladığım için demeliydin.'' Utanıp başımı çevirdim. Bu adam beni göme göme bir hal oldu.
Sonunda arabanın yanına geldiğimizde ikimizde bindik. Sonunda yola çıktığımızda, sessizlik sarmıştı arabayı. Aklıma gelen o sahne kıkırdamama neden oldu. Korkmaz Bey'in Bana baktığını hissedebiliyordum.
'' Niye gülüyorsun.?'' Korkmaz Bey'in dediği sözde aklıma gelince kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım. Zar zor iki kelime söyleyebilmiştim.
'' Vallahi korkmaz bey kendimi tutamayacağım kendimi. Adamı mahvettiniz.''
'' Gülme Asistan.!'' dedi fakat oda kendini zor tutuyordu.
'' Hadi ama sizce de komik değil miydi.?'' Sonunda pes edip, oda bana katıldı. Ve o muhteşem gülüşü doldurdu arabayı. Bir anlıkta olsa bütün acılarımızı sorunlarımı bir kenara bırakıp Hayata Güldük...
İyiki Varsınız Korkmaz Bey İyiki Hayatıma Girip Bana tekrardan gülmeyi hatırlattınız...