MIKA's POV
6:00 a.m.
grabe! ang swerte ko talaga sa boyfriend kong si Mark. mayaman na, pogi pa. pero hindi lang iyon ang nagustuhan ko sa kaniya, ha. ang bait niya, as in. willing siya i-give up ang pagiging mayaman niya para lang sa akin. pero syempre, hindi ko hahayaan na mangyari yun. ayokong mawala lahat ng pinaghirapan ng pamilya niya para lang sa akin.
ngayon ay may date kami. 5 years na kasi kami ngayon at pupunta daw kami sa park kasi may surprise siya sa akin. ano kaya ngayon? kinikilig talaga ako. every year kasi may sorpresa siya sa akin, eh. iba-iba yun.
1st year anniversary - teddy bear na sobrang laki. katabi ko nga yun sa pagtulog, eh.
2nd - pumunta kami ng amusement park at tumambay kami doon buong maghapon. nung kinagabihan, pumunta kami sa isang restaurant at nag-candlelight dinner kami. siya ang nagbayd nun. dapat nga ako na lang, eh kaya lang ayaw niya kaya hindi ko na lang pinilit yung gusto ko
3rd - nag-mall kami at binili niya ang lahat ng gusto ko. matitigan ko lang saglit, bibilhin na agad niya sa akin. kahit nga yung scarf na nakita ko (at natitigan ko saglit) ay binili niya sa akin, eh.
4th - binilhan niya ako ng necklace na super expensive. binabalik ko sa kaniya yun pero ayaw niyang tanggapin. in fact, sinuot pa nga niya yun sa akin, eh
ang swerte ko talaga! pero, hindi lang naman siya ang nagbibigay, no! ako rin! baka kasi sabihin niyo na super materialistic kong babae, eh
nung 1st year anniversary - binigyan ko siya ng watch. hindi yun masyadong mamahalin pero tinanggap pa rin niya yun with a smile. syempre, ang saya ko nun kasi alam ko naman na ang dami na niyang rilos, eh
2nd - bumili ako ng couple ring na hindi masyadong expensive. sige na nga. sasabihin ko na. lahat ng gift ko sa kanya ay hindi expensive. binigay ko na sa kaniya yung isa at tinanggap na naman niya yun, with a smile AGAIN
3rd - ginawan ko siya ng super laking card. ang nakalagay sa loob ay isang super laking "I LOVE YOU by Mika" kinikilig ako habang ginagawa ko yun. nung tinanggap niya naman, namula siya. ibig sabihin ba nun kinilig din siya? ^_^
4th - hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. nung binigay niya na at siuot sa akin yung necklace. super saya ko kaya namin i kissed him...on the lips. nagulat ako sa ginawa ko at i know na nagulat din siya sa ginawa ko. usually kasi, siya ang kumi-kiss sa akin.
i know na iniisip mo ngayon na materialistic girl ako pero diyan ka nagkakamali. I LOVE HIM SO MUCH NA HANDA AKONG MAGPAKAMATAY KAPAG SINABI NIYANG MAKIKIPAG BREAK NA SIYA SA AKIN
7:00 a.m.
nag-reminisce lang ako, isang oras na ang inabot ko? wow! pfft. whatever! matutulog nga muna ako para mamaya fresh ako pagdating niya. ia-alarm ko yung clock ko ng 7:30
7:30 a.m.
mamaya, andito na siya. 10 niya daw kasi ako susunduin, eh. in the meantime, papaganda muna ako. hehe ^_^
8:00 a.m.
30 minutes na ang nasayang ko? ligo pa lang ang nagagawa ko, eh. kailangang bilisan
8:30 a.m.
nakapili na rin ng damit na susuotin. after kong kumuha ng kumuha ng damit sa loob ng aparador ko. nilatag ko ang mga damit at kumukuha ng isa at humaharap sa salamin. titignan ko kung bagay pa sa akin. hehe. pagkatingin ko sa orasan, 8:30 na. 30 minutes na naman ang nasayang ko? kailangan ko na talagang mag-aral ng time management
9:00 a.m.
magluluto nga muna ako para mamaya may makakain kami. sabi niya siya na daw ang bahala sa uupuan namin, eh. sabi ko naman, ako na ang bahala sa pagkain namin kaya ito. magluluto ako ng Japanese dishes. favorite niya kasi yun, eh
9:30 a.m.
whoo! sakto! makakapag-make up pa ako. i still have 30 mins. to prepare myself
9:55 a.m.
*DING DONG* may nag-doorbell. siya na kaya iyan? ang aga naman niya. he's 5 minutes early. anyway, binuksan ko ang pintuan at nakita ko siya. i think na hindi siya masaya pero nung napansin niya na nakabukas na ang pinto, bigla siyang ngumiti. i think that i am just imagining things.
10:00 a.m.
"halika na?"
"tara!"
he held my hands so tight. bakit kaya siya ganito ngayon? hindi naman siya ganito humawak sa kamay ko dati, eh. maybe, miss na miss niya lang ako kaya siya nagkakaganito? pero kaka-kita lang namin kahapon, ah. he loves me this much? aw! how sweet! don't worry loves, i super duper love you too
10:33 a.m.
nakarating na kami sa park using his car. naglalakad-lakad lang kami at nagkwentuhan ng random things
11:47 a.m.
umupo na kami sa dala niyang malaking tela at nilabas ko na ang pagkain namin. ang regalo ko sa kaniya ay isang malaking heart-shaped coffee bun. 2nd favorite niya kasi ang coffee bun, eh. sabi niya sa akin, maya-maya na lang daw yung surprise niya sa akin. lalo tuloy akong na-excite.
12:26 p.m.
isang mahigpit na holding hands ang ginawa namin at umupo na kami sa isang tree stomp. magkatalikod kami sa isa't-isa para may sandalan at parehas kaming nakatingin sa peacuful and calm sky
1:02 p.m.
finally, nagsalita na rin siya
"sasabihin ko na sayo ang surprise ko"
"sige. ano yun?"
"gusto kong maglaro tayo"
"ha? laro?"
"oo. laro. nilagay ko ang surprise ko sayo dun sa punong yun"
tinuro niya yung puno na nasa gitna ng park
"yayakapin kita ng sobrang higpit at kelangan mong makawala within 5 minutes to claim your prize. you ready?"
"yes"
he held me so tight that i cannot breath. finocus ko ang sarili ko sa reward kaya naman nakawala ako sa yakap niya within 2 minutes. tumakbo na ako papunta sa punong tinuro niya sa akin kanina at napansin ko na sinusundan niya ako. pagkdating ko doon, may nakita akong isang papel. binuksan ko ito at ang nakalagay dito ay "BREAK NA TAYO"
"break na tayo? ito ba ang sinasabi mo sa aking surprise?"
"oo"
"pero bakit. mahal na mahal kita Mark and i thought that you love me with all your heart?"
"mahal na mahal din kita Mika pero ang laro natin kanina ay challenge ko para sayo"
"challenge?"
"oo. ganito kasi iyon, sa simpleng laro natin kanina. nalaman ko na mas importante sa iyo ang surprise ko sa iyo kesa makapiling mo ako. sorry Mika. i really thought na ako ang pinakamahalagang parte sa buhay mo pero hindi pala. goodbye. i gotta go"
bago siya umalis, he kissed my forehead, then, slowly walked away
nandito pa rin ako sa ilalim ng puno, holding the letter so tight, crying
"bakit? bakit ganito ang nangyari sa atin Mark? i really thought na magtatagal tayo at ikaw na ang pakakasalan ko. i was wrong. all of it are just my fantasies. hindi ko kakayanin 'to kapag hindi ikaw ang magiging asawa ko. mas mabuti pang mamatay na lang ako kesa ganito"
kinabukasan 10:30 a.m.
MARK's POV
hindi man lang ako nakatulog kagabi. tama ba ang ginawa ko kay Mika? sobra ko ata siyang nasaktan. pero ako din naman, ah. sobra sobrang sakit ang nararamdaman ko ngayon
*ring ring*
"hello"
"hello"
"Mark?"
"sino po ito?"
"mama ni Mika"
"tita? bakit po kayo napatawag?"
"pwede ka bang pumunta dito sa amin? asap"
is her voice shaking? umiiyak ba si tita? bakit?
"sige po. i am on my way"
10:45 a.m.
bukas ang pintuan ng nakarating ako sa bahay nila Mika. ang daming tao at lahat sila naka-itim. buti na lang at nag-itim din ako. ewan ko ba pero parang may nagsasabi na mag-itim ako ngayon
"Mark, over here"
"tita, bakit po ang daming tao?"
"i knew it. hindi mo pa nga alam"
her tears suddenly fall
"nagpakamatay si Mika kagabi. nung umuwi kasi siya dito, she was so depressed. kaninang umaga. nung gigisingin ko siya, nakita ko na lang siyang nakahiga sa lapag katabi ang isang bote ng gamot at isang sulat na para sa iyo. ito, oh"
"salamat po"
iniwan na ako ni tita para puntahan si Mika. pumunta ako sa isang sulok and i read it silently
"Hi Mark. alam mo naman na mahal na mahal kita di ba? sabi ko nung umaga, handa akong magpakamatay kapag nakipag-break ka sa akin at ginawa mo nga yun. kaya ito, magpapakamatay ako. siguro, habang binabasa mo ito. nasa harap ka ngayon ng kabaong ko. don't worry. maganda naman akong mamamatay, eh. isang boteng sleeping pills lang naman ang iinumin ko kaya hindi ako papangit. don't imitate me, ha. i love you so much. this is it"
hindi ko na mapigilan pa ang mga luha ko
pumunta ako sa kabaong niya at nakita ko na nakangiti siya
"MIKA! BAKIT? why did you leave me? sorry na! i really thought that you will not take that seriously at sosorpresahin pa naman sana kita ngayon. pero bakit ako ang sinorpresa mo? wag kang mag-alala. hintayin mo ako, ah. alam kong hindi na naman ako susunod sa sinabi mo pero handa akong magpakamatay alang-ala sayo.
I LOVE YOU THIS MUCH MIKA!"