***
CHAPTER 15: TRY
***
UNTI-UNTING nagmulat ng mga mata si Rainne dahil may dalawang bagay siyang nararamdam nang mga oras na iyon.
Una, may nakapulupot na mga kamay sa baywang niya at ikalawa ay ang morning sickness niya.
Gulat na gulat siyang nakayakap si Ysiquel sa kanya. Akala niya ay hindi siya rito matutulog. Agad niyang tinanggal ang braso ng asawa at kumaripas ng takbo sa banyo at doon nagsususuka. Binuksan niya ang gripo para malinisan ang kalat.
Naramdaman na lamang niyang naalis lahat ng buhok niyang nakalugay at may humahaplos sa likod niya. Napalingon siya habang nakatakip ang kamay sa bibig. Ang asawa pala niya.
"Are you okay?"
Tumango si Rainne at inabot ang ipit sa may lababo para hindi na hawakan pa ni Ysiquel ang buhok niya. Pinuyod na niya ang sariling buhok.
Kinakabahan siya dahil sa presensya ng asawa. Kinuha niya ang sipilyo at hindi siya nag-aangat ng tingin. She doesn't like having an aftertaste. Naghilamos na rin siya pagkatapos.
Aabutin na niya sana ang tuwalya sa sabitan pero nagulat siya sa ginawa ni Ysiquel na hindi pa pala umaalis sa likod niya. Hawak hawak ni Ysiquel ang tuwalya at pinupunasan ang basang mukha ng asawa. He was so careful in damping the towel on her cheeks na animo'y gawa sa porselana.
"Ayos ka lang ba?" tanong muli ni Ysiquel.
"O-oo. Normal lang 'yon," nahihiyang sagot ni Rainne. Alam niyang namumula ang kanyang mga pisngi sa mga oras na iyon.
"Are you sure? Baka kailangan mo nang magpatingin sa doktor?" Natawa si Rainne sa inaasal ni Ysiquel. "Bakit ka natawa?" May bahid ng pagkainis sa boses ni Ysiquel.
"S-sorry." Pinigilan niya ang sarili na matawa.
Bumuntong-hininga si Ysiquel at dahan-dahang ipinatong ang kanang kamay sa pinsgi ni Rainne na nabalot ng matinding gulat. Her cheeks definitely flared up with that connection.
"Rainne..." mahina niyang tawag.
"Y-yes?"
Nakita ni Rainne ang paglunok ni Ysiquel. Tumaas at bumaba ang Adam's apple nito.
"I'll try."
"Ha?"
"I... I'll try to take care of you."
Kahit nais niya na purong kilig lamang ang maramdaman ay nabigo siya.
"P-pero... A-akala ko ba..." Malinaw pa sa alaala ni Rainne ang mga salitang binitiwan ni Ysiquel sa kanya tungkol sa pagsasama nila.
"Walang pakialaman sa isa't isa?"
"Oo..." sagot nito sabay tango.
Napakamot sa batok si Ysiquel at medyo nag-iwas ng tingin. "Well... You're carrying my child so..." Parang sinampal si Rainne muli ng realidad na kasal sila dahil nabuntis siya.
Napahakbang palikod si Rainne at tinanggal ang mainit na kamay ni Ysiquel. Nasaktan siya sa sinabi ni Ysiquel kahit hindi naman dapat. Hindi nga ba dapat?
"Rainne?"
Akala niya ay susubukan ni Ysiquel na tanggapin siya hindi lang dahil nabuntis siya nito pero susubukang mahalin bilang siya. Hindi pala. Para sa kapakanan lamang pala ng anak nila ang pinapakita nitong motibo.
Sira na agad ang kanyang araw.
"Wag kang mag-alala. Anak ko rin 'to at hindi ko hahayaang may mangyari sa kanya. Hindi mo kailangang ipaalala sa 'kin." Maluha-luhang nilisan ni Rainne ang banyo at lumabas ng silid nila sabay bagsak ng pintuan.
"What the fuck?!" Nakakunot ang noo na tanong ni Ysiquel sa sarili. His wife fumed with negative emotions at what he said.
Lumabas na rin siya ng kwarto at nakita sa hapag kainan sina Ymannuel, Samara at Rainne na kumakain na. Sinulyapan niya si Rainne na wala na ang kunot sa noo habang kumakain ng pancakes niya.
Gusto niya sanang lapitan si Rainne ngunit ayaw niyang kumunot ang noo nito at magalit ito. Mas maayos na ang ganoon na kumakain si Rainne at hindi napababayaan ang sarili.
"Morning, kuya! Tara, kain na," alok ni Samara sa kapatid bago sumubo ng pancake.
Pansin niyang tumingala si Rainne bago nag-iwas ng tingin at bumalik na sa pagkain.
Tumikhim siya sa kapatid bago sumagot. "Sige lang."
Umupo na sa dulong upuan si Ysiquel. Madalas siyang umupo sa inuupuan ng tatay nila kapag wala ito. Pero ngayon, iba ang kanyang pakiramdam mula sa puwesto na iyon. It felt weird.
"'Ya, pakilabas na po ng drinks," pakiusap ni Samara at nagtungo na sa kusina ang dalawang kasambahay—sina Manang Pacita at Imelda.
Nilapag ng kasambahay nila ang tig-isang baso ng inumin nila. Black coffee kay Ysiquel, cappuccino kay Ymannuel, orange juice kay Samara at maligamgam na gatas kay Rainne.
"Thank you po." Pag-ngiti ni Rainne. Maligamgam na gatas ang paborito niyang inumin ngayon.
"Walang anuman, hija. Magluluto ka ba ulit mamaya?" tanong ni Manang Pacita.
"Opo, manang. Natatakam na naman ako e." She giggled.
Palihim na napangiti si Ysiquel sa pagiging close na ng tagapag-alaga nilang magkakapatid at ng kanyang asawa. Sumimsim siya ng kape upang mapawi kaagad ang ngiti at hindi tuksuhin ng mga kasama sa hapag.
"O sige. Sabihin mo na lamang sa 'kin o kay Imelda kung may kulang pa sa sangkap na gagamitin mo, ah?"
"Opo. Salamat po." Again, she flashed that warm smile.
"O siya, uuna na kami ni Imelda sa hardin at may habilin si Ma'am Ysabelle sa mga alaga niya roon."
"Sige lang, manang. Kami na po ang bahala sa pagliligpit dito," Samara volunteered. Ngumiti ang dalawang matanda at saka umalis.
Ganoon sila sa mansyon. The old ladies helped them grow up as great individuals who can be independent and respectful. Kasama na nila si Pacita mula noong musmos pa lamang ang triplets at si Imelda ay kinuha 'di kalaunan. Naging parte na ang dalawa sa noo'y lumalaking pamilya.
"Ayos! Matitikman ko ulit ang luto mo, Ate Rev!" masayang sambit ni Ymanuel na katatapos lang ubusin ang bacon and eggs sa plato niya.
"Sure. Sana hindi pa weird ang panlasa ko gaya ng sinasabi ni mommy na kapag buntis ay nagbabago," nakangiting saad ni Rainne.
"Don't you worry! Lahat ng luto mo, masarap!" Kinindatan siya ni Samara kaya't natawa sila pareho.
"Eman, kailan ka babalik ng States?" biglaang tanong ni Ysiquel kay Ymannuel matapos ibaba ang tasa ng kape sa hapag.
Ymannuel chuckled. "Pinapaalis mo na ko, kuya?"
"You're in the middle of your semester, young man," paalaala ni Ysiquel.
"I know. I know. May assessment pa ako sa isang araw. Pero babalik lang ako ro'n kapag sumama na pabalik si Crys." Napakamot ito ng ulo. Nag-iisip ng bagong paraan para suyuin ang kasintahan.
"Sasama 'yon. Hindi niya matitiis ang pangit mong pagmumukha," sagot ni Samara sa bunsong kapatid.
"Grabe ka, ate. Palibhasa si Kuya Ben, nautong manligaw sa 'yo," birada ng binata.
"Shut up! True love ko kaya si Ben! Saka legal age na kami. Kayo ni Baby Crys, illegal pa!" Samara retorted. Palihim na napangiti si Rainne.
Ganito ang umaga niya na kasama ang magkapatid at kahit nagtatalo sila, she was enjoying the liveliness. Hindi niya ito naranasan dahil wala naman siyang kapatid.
"Stop it, the both of you. Nasa harap tayo ng pagkain," iritadong hayag ni Ysiquel sa dalawa.
"Ikaw, kuya, unang beses mo na sumabay sa 'min mag-almusal na hindi naka-suit ah. Saka hindi ka yata nagmamadaling umalis ngayon. Wala ka bang trabaho?" Napansin ni Samara na nakapantulog pa rin ang kapatid gaya nilang tatlo. Hindi gaya ng parati nitong gawi na iinom lamang ng kape at aalis na patungo sa kompanya.
"I took a couple of days off." Nagulat sila dahil unang beses lamang itong gawin ni Ysiquel na hindi hiling ng magulang o ng kapatid. Kapag may okasyon ay laging hinihiling pa ni Ysabelle sa panganay na mag-off muna ito dahil CEO naman siya at pinagbibigyan niya ito.
"Why? Sabi ba nila daddy?"
"No. It's my decision. I'll message them later on. Pero alam kong matutuwa pa sila, lalo na si mom."
"For sure! Ikaw lang naman 'yang pumapangit sa pagtatrabaho r'yan e!" Nag-apir pa sina Samara at Ymannuel.
"Shut up."
"Oh! So, solo n'yo pala ni Ate Rev ang mansyon!" Napatingin silang lahat kay Samara. "Si Eman kasi pupunta kina Crys. Sina manang naman, mamamalemgke kasi Miyerkules na. Tapos may date kami ni Ben dahil wala kaming pasok ni Ate Rev ngayon!"
"Ate Sammy, pustahan tayo..." May nakalolokong ngiting gumuhit sa labi ni Ymannuel.
"Oh, ano 'yon?"
"Magiging triplets din ang anak nila ni kuya."
Biglang nasamid si Rainne sa pag-inom dahil sa sinabi ni Ymannuel. Napatayo si Ysiquel habang Samara naman ay hinahagod ang likod ng buntis.
"Ymmanuel Dominique Fuentes." Matalim ang naging pagtingin ni Ysiquel sa kapatid at alam niya na galit na si Ysiquel lalo at tinawag na siya nito sa buong pangalan.
"Woah! Sorry, kuya! Sorry, ate!" paghingi agad nito ng depensa. "Alis na 'ko! Puntahan ko pa si Crys! Ate Rev, ipagtabi mo 'ko ng luto mo ah!" paalam nito at kumaripas na ng takbo si Ymannuel.
"Ayos ka lang, ate?" tanong ni Samara sa kakakalma lang na si Rainne.
"Oo. N-nagulat lang." Ngumiti ito nang mapakla.
Tumayo siya pero nakaramdam agad ng pagkahilo na parang matutumba. Pero bago pa siya tuluyang mawalan ng balanse ay may isang pares ng matikas na braso ang bumalot sa baywang niya. Nag-angat siya ng tingin at si Ysiquel nga iyon!
"Ysiquel..."
"You should rest."
"I'm fine." Akmang kakawala si Rainne pero hindi siya hinayaan ni Ysiquel. Lalong humigpit ang yakap nito sa kanya.
"No, you're not," mabilis niyang sagot. Nilingon nito si Samara na nagliligpit na ng hapag. "Kaya mo na rito?"
"Yes, kuya. Papagpahingahin mo na si ate. Masama sa buntis ang nagpipilit na ayos sila," ani Samara habang kinukuha ang pinggan ng mga kapatid.
Napasimangot si Rainne sa narinig. Buntis siya pero hindi baldado. Naiinis tuloy siya. At kung maaari ay ayaw niyang kasama si Ysiquel habang mainit pa ang ulo niya.
"Tara." Hinila na ni Ysiquel si Rainne pabalik sa kwarto nila. "We need to talk... properly," agad na sabi ni Ysiquel pagpasok nila at pagkasara ng pintuan.
"No need. Alam ko na naman sasabihin mo." Humakbang palapit sa kanya si Ysiquel kaya't napaurong siya. "I'm telling you Ysiquel... A-ako na ang bahala sa anak ko."
Parang nakaramdam ng kirot sa dibdib si Ysiquel kaya mabilisang lumapit ito sa asawa na sa sobrang pagmamadaling umiwas sa kanya ay natumba sa kama nila.
Babangon pa sana ito pero sumampa rin sa kama si Ysiquel, partikular sa ibabaw ni Rainne, at nilagay ang magkabilang kamay sa tagiliran ng asawa. Her hands were on his chest with the intention to push him away.
Nakatitig lamang ang malalim na mga mata ni Ysiquel samantalang pulang-pula na si Rainne. Hindi siya makatingin kay Ysiquel nang maayos dala ng kaba at takot.
Namula pa lalo si Rainne nang mapagtanto kung anong klaseng posisyon ang mayroon sila ngayon. Bumalik sa kanyang alaala ang memorya ng nakaraan—ang pinagsaluhan nilang gabi.
Napatitig ang mga mata ni Rainne sa napakalapit na labi ng asawa. Wala nang isang ruler ang layo ng mga mukha nila.
"Uhm... Ysiquel..." Ngunit nabigo siyang makapagsalita.
Bago pa nito matapos ang pagsasalita ay naramdaman ni Rainne ang paglapat ng labi nito sa kanya. Gulat na gulat siya at parang naging estatwa maliban sa puso niyang nagtatatalon. Those sweet lips that she can't get enough of... they were kissing her again.
Pinisil ni Ysiquel ang tagiliran ni Rainne patungo sa dibdib na naging dahilan ng pagkagulat niya at pagbukas ng kanyang bibig. Ysiquel took this opportunity to his advantage to taste his lovely wife again.
Ysiquel separated her legs using his, making her feel him below. His lips were travelling on her lips and cheeks.
Dahan-dahang tinatanggal ni Ysiquel ang pagkaka-butones ng suot na pajama ni Rainne habang 'di pinuputol ang koneksyon ng mga labi nila. There was no way he'll stop now and use cold water to let his body and buddy calm down. Not anymore knowing that Rainne wants it, too.
Lutang na naman ang isip ni Rainne. Gusto niyang patigilin si Ysiquel ngunit katawan niya ang nagdidiktang kailangan niya ang asawa. Ni hindi niya napansin ang mabilis na pagtatanggal ni Ysiquel sa suot niya hanggang maramdaman niya ang paghila pababa nito ng pang-ilalim niya.
Ysiquel's lips travelled down her neck to her chest. He nibbled and squeezed her crowns interchangeably. She couldn't help but scream due to pleasure. It was pure bliss and complete ecstasy. Pakiramdam niya ay mababaliw siya. No, it wasn't just a feeling anymore. Nababaliw na talaga siya sa mga haplos at halik mula sa asawa.
Unti-unti, pababa nang pababa, he was giving it to her. Hinahaplos-haplos din ni Rainne ang malambot na buhok ni Ysiquel habang ninanamnam ang init ng mga halik at haplos ng lalaki.
Napansin niya ang maliit na butas sa kanang tainga ni Ysiquel. 'Nag-piercing kaya siya noon?' Gusto niyang itanong pero nablangko ang kanyang isipan dahil sa nakaaadik na labi ni Ysiquel. He was working his wonders on her body.
Lalong bumaba ang mga labi ni Ysiquel sa puson niya at tumigil. Napatingin din si Rainne sa biglaang pagtigil sa ginagawa ng asawa.
"Anak, may gagawin lang kami ni mommy mo, ah?"
Lumundag ang puso ni Rainne sa sobrang kilig. Nakikita niyang handa na si Ysiquel maging isang daddy.
Nagtama ang mga mata nila at napakagat labi si Rainne. Ysiquel smirked as he started kissing her to her private part. Hinagod niya rin ito hanggang ilabas-pasok ang daliri niya. Adding a finger to increase the pleasure and ecstasy—something she did not know could be felt intensely.
"Q-Quel! Y-Ysiquel!" pag-ungol ni Rainne mula sa sensasyong nararamdaman. Hindi niya malaman kung saan ipapaling ang ulo.
"That's it, baby. Just call on my name."
Even her sweet voice was turning him on more. The moment she came, pakiramdam niya ay wala na siyang lakas pa. But she knew what would come next.
The best part has yet to start.
He immediately took his clothes off—every piece—and threw them in the open. Rainne had the chance to stare at his glorious masculinity, but her cheeks flared when she saw him in his full glory.
Bumalik sa ibabaw niya ang asawa kasabay ang paghalik ng mga labi ni Ysiquel sa kanya at mas naging mapusok ito.
Naramdaman ni Rainne ang pagpasok ni Ysiquel sa kanya. Walang pakundangan o anunsyo. She couldn't help but arch her back with the intense sensation she was feeling.
Hindi na mapigilan ni Ysiquel ang sarili. Matapos ang ilang gabing nakikita niya ang asawang nagsusuot ng maiikling damit pantulog, siya pa mismo ang bumali ng salita niyang hindi niya gagalawin pang muli si Rainne. Alam niyang hindi iyon ang intensyon ng asawa pero masasabi nga ba niyang ganoon nga ang totoo?
Anong magagawa niya kung kinakailangan na niya? At isa pa, kasal naman sila. Wala silang ginagawang masama. Married couples do consummate their marriage.
"Fuck..." he cursed as he penetrated her tight walls. Ilang minuto rin ang pag-ulos na naganap at basang-basa na sila hindi lamang sa pinaghalong pawis nila.
Sabay nilang narating ang rurok at nahiga si Ysiquel sa tabi ni Rainne. Parehong naghahabol ng hininga. Si Ysiquel na ang nagtaas ng duvet sa kanilang mga pagal na katawan.
Wala na talagang natirang lakas kay Rainne at walang humpay pa rin ang pagtaas at baba ng dibdib niya. Pinanood niya lamang si Ysiquel na itaas ang duvet sa kanilang dalawa.
It took all the energy she has left to turn to her side, not facing Ysiquel. Kinakabahan si Rainne sa mangyayari matapos ang isa na namang kaganapan sa pagitan nila.
Inaantok na siya at sa pagpikit ng kanyangmumunting mga mata ay sabay niyang naramdaman ang pagyakap ni Ysiquel sa kanyamula sa likod.
***
P R I N C E S S T H I R T E E N 0 0
JO ELLE