Με φόρα ήρθε και έκατσε δίπλα μου δείχνοντας μου την οθόνη του κινητό της, τρεμουλιάζοντας το χέρι της. Στην οθόνη απεικονίζοταν ένα μήνυμα που είχε σταλθεί απο έναν άγνωστο αριθμό.
"Είσασταν εξαιρετικές μέχρι στιγμής αλλα πόσο ακομα θα αντέξουν κοριτσία σαν εσάς;
Το πάρτι τώρα ξεκινά.. 😈"
Και ναι ήταν ξεκαρδιστικό αυτο το μήνυμα και κυρίως η αντίδραση της Σοφίας. Απο την μεριά της Σοφίας δεν περίμενε να αντιδράσω έτσι καθώς μετά αρχίζε να με βάζει σε αρνητικές σκέψεις. Δεν το άντεξα..
Ε:"Χευ, Σόφι! Τιποτα απο αυτά δεν θα συμβούν, χαλάρωσε! Αυτά τα άτομα αποδείχτηκαν πως είναι μόνο λογια και πράξεις τίποτα. Άσε να κυλήσουν τα πράγματα έτσι οπως θέλουν." Της έλεγα καθως προσπαθούσα να την καθησυχάσω.
Σ:"Δίκαιο έχεις.. Απλά να...ξέρεις μετά απο όσα περάσαμε.." Και πριν καν συνεχίσει την πρόταση της, γνωρίζοντας που το πήγαινε, την διέκοψα.
Ε:"Ε! Σταματά να τα σκέφτεσαι αυτα, ειναι παρελθόν. Οτι εγινε, εγινε. Οτι κάναμε, κάναμε..Τελος. Τώρα προχωράμε μπροστά." Της είπα, αγκαλιάζοντας την.
Σ:"Σε ευχαριστώ." Μου χαμογέλασε. Της χαμογέλασα και γω και έπειτα κάτσαμε να δούμε μαζί ταινία.
Όταν τελείωσε η ταινια ανέβηκε η Σοφία πάνω και εγώ πήγα για ύπνο χωρίς να περιμένω την μητερα μου να γύρισει απο την δουλειά της. Ξέρετε, η μήτερα μου έχει το μοναδικό εστιατόριο με ελληνική κουζίνα και έχει αρκετή πελατεία. Μαλιστα, η πελατεία δεν εξαρτάται επειδή είναι το μοναδικό ελληνικό εστιατόριο αλλα επειδή η μητέρα μου είναι η καλύτερη μαγείρισσα.
Το πρωί με ξύπνησε για άλλη μια φορά, η φώνη της μητέρας μου. Σηκώθηκα απο το κρεβατι μου και με αργές κίνησης ετοιμάστηκα.
Σ:"Μωρή σκατιάρα, ούτε πρωινό δεν θα προλάβεις." Άκουσα να με φωνάζει η Σοφία με γεμάτο το στομα της με φαγητό.
Ε:"Ναι, ναι έρχομαι." Της απάντησα ολοκληρώνοντας την κοτσίδα μου. Έτσι πήγα και έκατσα απέναντι απο την Σοφία για να πάρω και εγω το πρωινό μου.
Μ:"Κορίτσια, όταν γυρίσετε απο το σχολειο θα ήθελα να σας ανακοινώσω κατι μαζί με την Μαίρη." Μας ανακοίνωσε η μαμά μου πριν βγούμε απο το σπίτι. Γνεψαμε καταφατικά και φύγαμε.
Ανυπομονώ να δω τι μας περίμενε στο σχολείο. 'Το πάρτι τώρα ξεκινά.' Για να δούμε.. Μόνο και με την σκέψη γελάω.😂
Άλλη μια φορά φτάσαμε καθυστερημένες και μπορω να παραδεχτώ πως έφταιγα εγώ. Αποχαιρετιστήκα με την Σοφία και κατευθύνθηκα στα αποδυτήρια του γυμναστηρίου. Η πρώτη ώρα ξεκινά με το μαθημα της γυμναστικής δηλαδή με τους ωραίος και φουσκωτούς κωλους των συμμαθητών μου... Αχ τι μου κάνετε πρωινιάτικα..
Επειδή προηγούνται τα κοριτσιά, μπαίναμε πρώτες να αλλάξουμε. Χωρίς να καθυστερώ μπήκα μέσα και άλλαξα. Μέσα σε λίγα λεπτά άλλαξαν και τα αγόρια και το μάθημα είχε αρχίσει. Στα προηγούμενα μαθήματα, μαθαίναμε για το ποδοσφαίρο και σήμερα θα παίζαμε με ομάδες. Κορίτσια ενάντιον αγοριών.
Η ώρα κύλισε προσπαθώντας η καθε ομάδα να νικήσει. Τελικά στο τέλος καταλήξαμε σε ισοπαλία, 1-1. Στο τέλος του παιχνιδιού ο Jimin μου χαμογέλασε με πονηριά, κάνοντας τα μαλλιά του πίσω με το χέρι του με τον σεξυ και ξεχωριστό τρόπο του. Εγώ απλά το κοίταξα συγκρατώντας τα συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει και πήγα να αλλάξω.
Μόλις βγήκα απο τα αποδυτήρια, ένιωσα ένα χέρι να με τραβά απάλα απο την μέση και να με κολά στο στήθος του. "Μπόρειτε ακόμα να παραδόθητε.." Μου ψιθύρισε ο Jimin. Βγάζοντας το χέρι του απο την μέση μου, γυρίζω προς το μέρος του, κάνω μύτες για να τον φτάσω, τον πλησιάζω σε απόσταση αναπνοής και του ψιθυρίζω με την σειρά μου:"Οχί δεν κατάλαβες, εσείς είστε αυτοί που πρέπει να παραδόθητε." Χωρίς να τον εκπλήσσει η θαρραλέα πράξη μου, μου χαμογέλασε γλυκά και έκανε την απόσταση αναπνοής μας σε ένα απαλό φιλί. ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ; ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ; ΑΧ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΕΝΕΙΣ ΕΤΣΙ;
"Ποτέ." Είπε και έφυγε.
Στέκοντας για μερικα λεπτά σοκαρισμένη, επαναλαμβάνοντας το φιλί μου με τον Jimin στο μυαλό μου, το κουδούνι χτύπησε για να βγουν και οι υπόλοιποι απο τις τάξης τους. Ξυπνώντας με απο τις σκέψεις μου, έτρεξα προς την τάξη της Σοφίας για να της πω τι είχε συμβεί. Ετσι και έγινε. Καθως της έλεγα όσα είχαν συμβεί η Σοφία φαινόταν επίσης και εκείνη προβληματισμένη. Ο λόγος ήταν επειδη άκουγε αυτα που έλεγα ή την απασχολούσε κάτι αλλό; Έτσι πήρα την απόφαση και την ρώτησα.
Σ:"Ναι άκουγα αλλα και όντως με απασχολεί κάτι... Όλα ξεκίνησαν απο την στιγμή που με άφησες έξω απο την τάξη, σήμερα το πρωί..."
Σοφίας Prov
Αποχαιρέτησα την Ελεωνόρα και άνοιξα την πόρτα της τάξης ώσπου αντιλήφθηκα πως χτύπησα κάποιον. Όταν μπήκα μέσα η τάξη ήταν άδεια και ένας Namjoon βρισκόταν στο πάτωμα κρατώντας το κούτελο του. Θεε μου τι να κάνω;
Χωρίς να το σκεφτώ, πήγα δίπλα στον Namjoon.
Σ:"Χίλια συγγνώμη δεν ήξερα πως υπήρχε κάποιος πίσω απο την πόρτα." Τον ειρωνεύτηκα λίγο.
Nam:"Ναι δίκαιο έχεις, δικο μου λάθος." Μου απαντησε χωρίς ακομα να βγάλει τα χέρια του απο το χτυπημένο προσωπο του.
Σ:"Είσαι καλά; Χτυπησες πολύ; Να σε πάω στο ιατρείο;" Μετά τις ερώτησεις μου, ο Namjoon επιτελους φανέρωσε το προσωπο του. Δεν είχε χτυπήσει πολύ, απλά είχε μελάνιασει το κούτελο του. Το άγγιξα λίγο και ο Namjoon αμεσως φώναξε δείχνοντας ποσο πόνο του είχα προκαλέσει μονο με ένα άγγιγμα. "Σήκω να πάμε στο ιατρείο." Τον βοήθησα να σηκωθεί και πήγαμε στο ιατρείο. Βάζοντας και δίνοντας του μερικές κρέμες για την μελάνια, έκανα επιτελους την ερώτηση που με βασανίζε εξαρχής.
Σ:"Που είναι οι υπόλοιπη;"
Nam:"Ο καθηγήτης της Ιστορίας θα λείπει τις δυο πρώτες ώρες, έτσι και έμειναν σπίτια τους να κοιμηθούν."
Σ:"Και εσύ τι κάνεις εδώ;"
Nam:"Σε περίμενα για να σε ενημερώσω." Τον κοίταξα γεματη περιέργεια. "Τι με κοιτάς έτσι; Συμμαθήτρια μου είσαι και οφείλεσε να ενημερώνεσαι και εσυ οπως ολοι μας. Τώρα έλα πάμε μια βόλτα." Πάντα οι συμμαθητές μου δεν με ενημερώνουν για τις αλλαγές λόγω ότι είμαι άριστη μαθήτρια και αυτο τους εκνευρίζει πολύ. Έτσι είχαν αποφασίσει, απο τότε που έμαθαν ότι αρίστευσα με 20 την πρώτη λυκείου, να μου κάνουν την ζωή δυσκολότερη απο ότι ήταν.
Όταν μου είπε, με έπιασε απο το χέρι. Παραδέχομαι πως είναι πολυ γλυκός όταν θέλει. Βγήκαμε απο το σχολειο και πήγαμε μια βόλτα. Υπήρχε αμήχανη σιωπή, ή απλά εγώ ένιωθα αμήχανα;
Ξαφνικά με πιάνει απο τους ώμους και με κολά στον τοίχο.
Σ:"Τι κάνεις; Ποιος νομίζεις οτι είσαι;" Τον ρωτησα εξαγριωμένη.
Nam:"Ακομα μπορείτε να παραδόθητε.."
Σ:"Θα θελες." Του απάντησα συνεχίζοντας να είμαι οργισμένη και προσπαθώντας να του ξεφύγω, με πλησίασε με αποτελεσμα τα χείλη μας να ενωθούν. ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΘΕΕ ΜΟΥ; ΟΤΑΝ ΤΑ ΛΕΕΙ Η ΣΟΦΙΑ Η ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ...
Σοφίας Prov end
Άκουγα με προσοχη οτι έλεγε η Σοφία και τα γεγονότα συμπίπτουν μεταξύ τους. Ώστε θέλουν να τους παραδοθούμε... Χα!
Οι σχολικές ώρες κύλισαν, πειράζοντας μας-τα αγόρια-συνεχως, εντός ή εκτός τάξεως. Όταν σχολάσαμε πήγαμε αμεσως στην σχολή οπού θα γινόταν το μαθημα λατιν τους. Αλλάξαμε στα αποδυτήρια και όταν ήρθαν οι μαθητές μας ξεκίνησε το μάθημα. Κατα την διάρκεια του μαθήματος, ο Jimin δεν είχε σταματήσει να δαγκώνει και να γλείφει τα χείλη του κοιτώντας με απο πάνω εως κάτω με προσοχη και αφοσίωση. Αυτο ισχύει και για τους υπόλοιπους, που συνεχώς τα βλέμματα τους έπεφταν σε εμενα και στην Σοφία και σπάνια στην δίκη τους δασκάλα.
P:"Ωραία ας επαναλάβουμε ολα τα βήματα, μαζί με το παρτενέρ μας." Ανακοίνωσε η Penelope και πιάσαμε τον παρτενέρ μας. Χορεύοντας με τον Jimin, μπορουσα να απολαμβάνω το αγαπημένο μου ανδρικό άρωμα, το savage, που του ταίριαζε τόσο, που έλιωνα.
Στο τέλος, αλλάξαμε και γυρίσαμε σπιτι για να ακούσουμε οσα ήθελαν να μας πουν οι μητέρες μας.
μ.Σ:"Λοιπόν κορίτσια, μιας και είστε 17 χρόνον αποφασίσαμε, εγώ και η μητερα της Ελεωνόρας, να μετακομίσει μόνιμα στο σπιτι μου και η Σοφία με την Ελεωνόρα απο κάτω. Επειδη γνωρίζετε πως δεν θα μας έχετε πάντα στο πλευρό σας και θα πρέπει πλέον να φροντίζετε μόνες σας τον εαυτό σας." Μου Ακουγόταν λογικό. Εξάλλου η ιδέα ηταν κατάπληκτη. Δεν θα χωριζόμασταν με τις μητέρες μας. Ρωτώντας τα βασικά, μάθαμε πως απο αυριο αρχίζουμε την μετακόμιση τους. Είμασταν ενθουσιασμένες. Αχ θα συγκατοίκησω με την βρομιαρα μου:')
Έπειτα απο το σύντομο διάλογο μας μεταξυ τις τέσσερις μας, πήγα να διαβάσω τα μαθήματα μου ώσπου άκουσα το κινητό μου να δονείται. Μήνυμα.. Παραξενεύτηκα.
"Θα σε περιμένω στις 8 στην είσοδο του σπιτιού σου. Θέλω να πάμε μια βόλτα."
Όρεξεις που τις βρίσκει και ο Eikichi, νυχτιάτικα. Η μόνη επιλογή που έχω είναι να συμφωνήσω. Έτσι συμφώνησα και συνέχισα τα μαθήματα μου.
Τι ήθελε άραγε ο Eikichi; Δεν γίνεται να θέλει έτσι ξαφνικά να πάμε βολτα. Αχ θα δούμε, Ελεωνόρα..
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑΑΑ!! ΟΜΟΛΟΓΩ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΤ ΔΕΝ ΜΑΡΕΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΛΗΧΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΟΤΕ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΛΙΚΕ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΒΟΗΘΑ:) 😘😘
ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ, ΠΟΛΛΕΣ! ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟΝ EIKICHI; 💦🔥
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΙΛΑΚΙΑ💖💖💖💖💖