CHAPTER 5: SORRY
Aleana's POV
Hinabol ko si Precy at dumiretso kami sa aking favorite shop. Nagshopping kami. Gashh! Ang gastos ni Precy! Asarness! >.<
Naisipan namin magsine. Nanoood kami, tapos ginutom kami pagkatapos namin manood. Nagdecide kaming kumain sa isang fastfood sa mall.
"Precy!" Sigaw ng isang lalaki. I didn't bother na lumingon kasi hindi naman ako yung tinawag eh.
"Ate! Si Kuya Carlo oh." Turo sa akin ni Precy tapos lumingon ako.
Nagwave si Carlo sa amin. Tinalikuran ko lang siya.
Tuluyan ng nakalapit sa amin si Carlo.
"Anong ginagawa niyo dito?" Tanong ni Carlo sa amin.
Binara ko siya! "Like halleerrr! Common Sense! Ano bang ginagawa sa fastfood? Edi kumakain." Ohh! Whateverrr! -_-
"Ahh! Aly, Can I ask you a question?" tinapunan ko siya ng tingin.
"You're already asking."
"Ohh! I see! Galit ka pa ba sa akin?" nakatingin siya akin.
"May nagawa ka ba sa akin? And who cares? Hindi nga tayo friends eh. Bakit ako magagalit sa iyo?" Pagtataray ko sakanyaaa!
Pero sa loob loob ko! Oo Carlo galit ako sayo! CARLO RAMOS! How dare you? Ano ako tanga para hindi magtanim ng sama ng loob. Linoko mo ako, Linoko niyo ako ng malandi kong kaibigan na akala ko kaibigan ko talaga. Yun pala pakitang tao lang talaga!
A LITTLE FLASHBACK:
"Ano ba Carlo? Kelan mo ba sasabihin sa babae na yun na linoko mo lang siya? Pinagtripan! Sino bang tanga ang mag kakagusto sa kanya? Likee Halerrr! She's a loser kaya! She's ugly! Ano kaba tanga? Wag mong sabihing naiinlove ka na sa babaeng yun?" while sinasabi ni Calla yung mga words na yun natatawa pa siya.
"Ano ka ba? Bakit naman ako mag kakagusto doon? Like ewww! That was just a bet! Sigee! Gusto mo pagkatapos nitong usapan natin sasabihin ko sakanyang linoko ko lang siya at sino ba namang tanga mag kakagusto sa katulad niya?"
Nakatago ako sa likod ng wall sa classroom namin. Lunch noon, dalawa lang sila ni Carlo sa classroom namin noon.
Pabalik na ako sa classroom namin dahil galing akong canteen. ng marinig kong sumisigaw si Calla at sinisigawan niya si Carlo.
Hindi naman sa chismosa ako. Pero boyfriend ko yung sinisigawan niya kaya naman naisipan kong makinig man lang sa conversation nila.
Pero nung narinig ko yung mga negative comments nila noon sa akin. Nasaktan ako ng sobra. Likee haleeerr! Sino namang pusong bato ang hindi masasaktan pag nalaman mong niloko ka lang pala ng pinakakamahal mong tao at ng kaibigan mo.
Umalis ako noon sa likod ng wall. Umuwi at umiyak ng umiyak.
Alam ko nakita nila ako ni Calla na tumakbo pero they didn't bother na magsorry man lang sa akin. Siguro natuwa pa si Calla noon.
"Aly, bat ka ba umiiyak? tumigil ka na nga jan. Tulungan mo nalang kaming mag-impake ng mga dadalhin ng tita mo."
Sa sobra kong pagiging heartbroken noon. Corny man isipin pero kinabukasan sumama ako sa tita ko sa America, taga doon kasi si Tita Claire.
Noong una ayaw akong payagan ni Mama kasi naman baka daw hindi ko kayanin pero sa pangungulit ko pumayag na din siya.
*****
Sumagi sa utak ko yung mga pangyayari noong second year pa lang kami.
Like halerrrr! That was beforee. But until now, parang affected pa ako.
I came back para pahirapan sila.
Ano yun? Niloko nila ako, pinahirapan? Ano ako walang karapatan para ipagtanggol ang sarili ko?
OA man dahil matagal na yun nangyari pero para sa akin tamang tama lang ito.
"So ibig sabihin ok na tayo? Friends?" Yucckk! As if! >.<
"Ayaw ko nga. Ano ako tanga? And opsss! Sorry, hindi ako nakikipag kaibigan sa stranger." pagtataray ko.
"Hindi naman ako stranger ah." Angal niya
"Ano bang pakialam mo? Bakit ka ba lumapit sa amin?"
"Magsosorry lang naman ako eh. Too late man pero sana I-accept mo yung sorry ko."
"Do you think I will accept your sorry?"
___________
HAHAHA! Wala akong magawa ehh. Di pa ako nakakashowerr! Pero bored ako. Kaya ayaaan! UD! >.<