A/N:
hello po!! it's been a while. umm, di ko po muna malalagay kung kanino ko man to i-de-dedicate kasi sala yung net. pati yung pics/songs later on na po ^____________^v
so, here's the chappie! thanks for the wait!
ENJOY!!
---
Reeya's POV
"GOOD MORNING SA INYO!~" bati ko sabay open ng curtains sa isang malaking window sa kwarto ko. Di ko alam kung bakit pero I can't help but smile ^___________________^ epekto ata ng nangyari kagabi.
"Miss Ysabelle?" tawag ng isang katulong while knocking on my door
"Pasok" pumasok naman sya. "Good morning!" bati ko sa kanya pagkapasok nya.
O.O <---- itsura nya
"Bakit? May dumi ba sa mukha ko?" napalingo nalang sya tapos dumeretcho na sa higaan ko para ayusin eto. Tapos prinepare nya na din yung damit ko para sa araw na to. Sunday ngayon kaya walang pasok~ YEY!!
"teka, san pala si Anna?" nilingon ko sya tapos tinanong. Kahit naman sabi nila baluktot yung ugali ko, di naman ako rude sa mga taong marunong din rumespeto. Si Anna nga pala ehh yung secretary ko na hinire ni Daddy. Nakakalimutan ko kasi ang sched ko kaya minsan nagkaka-jumble jumble na
"May kausap pa po sya sa telephone, Miss" sagot nya habang nakatingin sa akin. Pagkatapos nun, nagbow na sya tapos lumabas na ng kwarto.
Pumasok na ako sa banyo tapos nagbabad sa tub. Weekend naman ehh kaya I can take my time. Isa pa, wala pa si Anna para ibigay yung sched ko kaya relax muna ako saglit.
Pinaglaruan ko yung bubbles na nakapaligid sa akin. Yung iba, hinipan ko para lumipad sila. Parang bata lang ehh.
Under the sea~
Under the sea~
Darling it's better take it from me~
Di ko alam kung ano pumasok sa utak ko at gusto syang kantahin. Naloloka na ata ako
-_____________-"
Feel na feel ko pa yung pagbababad at pagkanat ng biglang may kumatok sa pinto ng banyo.
"Miss Ysabelle, Anna to. Magbihis ka na po kasi maraming nakaline up sa sched mo ngayon." Sabi nya sa kabilang side ng door
"GIVE ME 10MINS! I'LL BE READY BY THEN" sigaw ko. Baka di nya marinig ehh. Sa lawak pa naman ng banyo ko, impossibleng di kami magsigawan para magkarinigan.
So, umahon na ako tapos nagtoothbrush and iba't iba pang sermonyas tapos lumakad papasok sa walk-in closet ko, na connected lang sa banyo at sinuot yung damit na prinepare sa akin ng maid kanina. May lessons ata ako ngayon kasama ang matandang hukluban nay un kasi dress yung hinanda ng maid ehh.
Pagkalabas ko sa kwarto, nakita ko si Anna na nakatayo dun sa may bandang dresser habang hawak ang kanyang planner tsaka ballpen.
"Hey Anns! What's my sched for today?" tanong ko sabay upo dun sa dressesr tapos nagpatuyo na ng buhok.
"Lessons with Miss Elizabeth at 9am till 10am" sabi nya. Bago nya pa man ma-announce yung next appointment ko, nagreact muna ako.
"Wait, isn't my lessons supposed to be 2hours? Plus yung kahapon na tinakasan ko?" remember, pumunta kami sa EK ni Keith. Buti nalang kasi yun lang yung sched ko kahapon.
"Shortened sya ngayon kasi may photoshoot ka pa with *tooooot* at 10:30." Nakatingin nyang sagot
"ahhh. Go on" sabi ko naman na nakaharap na ulit sa salamin.
"You have lunch with Mr. Hyun at 12 noon, after that, pupunta ka pa sa ribbon cutting ng new branch nyo, then horseback riding and facial spa. That's it" narinig kong sabi nya habang naghahanap ako ng magandang ribbon na babagay sa dress ko
"eto kaya? Or maybe etong blue? Fave color kasi ni Keith. Teka, yung red nalang para kontrabida ang labas ko. Sino naman yung Mr. Hyun na yun? ahh ewan" comment ko pero sa utak ko lang.
"Ok! Eto nalang red!" napalakas kong sabi nung nakadecide na ako. Nakita ko lang na nakatingin si Anna sa likod ko through the mirror at napalingo. Nagpeace sign lang ako sa kanya.
Nung ready na ako, lumabas na kami ni Anna at dumeretso sa study. Pagdating ko, andun na naghihintay ang halimaw. Joke lang. Andun na si Miss Elizabeth. As usual, ang aga nya.
"A Lady should never make anyone wait for her" lecture nya sa akin habang papunta ako dun sa table ko.
"Never be late your face! Sadyang advance lang ang relo mo!" pero syempre sa isip ko lang yan.
Umupo na ako tapos binuksan yung librong nasa harap ko. Parang dictionary yung kapal nya, pero believe me, Book of Etiquettes for a Lady of Nobility to. Since bata ako, pinangako ko nang papatayin ko yung author nito if ever magkita kami. Kung patay na man sya, papatayin ko ulit.
Ang nakakainis lang, ni naman kami noble ehh. walang noble noble dito sa Pilipinas my GHAD!! Ewan ko nalang. Napa EPIC FACEPALM tuloy ako sa isip ko.
"okay Ysabelle, today we will be polishing your blah blah blah blah blah" patuloy nya lang na lecture. Kung alam nya lang siguro na pinapatay ko na sya sa isip ko, matagal na akong sinumbong sa Lola ko.. pssshhhh
--
After 14234436547685723years, namatay na ako. Malaman, sino mabubuhay ganun katagal?
Pero seryoso na, 15mins pa lang ang nakakalipas pero parang pinapatay na ako ng boredom. AS IN!! Nakakamatay sya
Nagcocontinue pa rin yung lecture. Ang pinagtatakahan ko, ba't wala pa rin si Keith. 15mins late nasya ehh. Sabay naman ang lectures naming ahh. Hmmmmm
Pinalalaruan ko lang yung pages ng libro nang biglang bumukas yung pintuan ng study
*BAM!!*
"Master Storm! Why are you here? And another thing, that is not how a gentleman opens a door!" di ang sya pinansin ni Kuya Storm tapos dirediretso lang yung tiningin nya sa akin.
"K-Kuya? A-ano p-problema?" nanginginig na yung kaluluwa ko sa takot. Mabait naman si Kuya Storm pero natatakot pa rin ako paminsan. Di ko alam kung bakit sya andito kasi di naman kami nakatira sa isang bahay kasi di kame magka[atid. Magpinsan lang kami ehh pero bigla-bigla lang syang susulpot
"U-uy!" tawag ko sa kanya nung nakatulala lang sya tapos nakatingin sa akin. Death glare
"UWAAAAA!!! Ano kasalanan ko? Sinipot ko naman lahat ng appointments ko ahhhh T__________________T" sabi ko sa kanya. Naiiyak na ako
"YSABELLE! THAT'S NOT HOW-" pinutol ko ang sasabihin nya
"THAT'S NOT HOW YOU'RE FACE!" di ko na talaga nakayanan at nasagot ko na sya. Malalagot talaga ako nit okay Lola. Huhuhuhu
"tss" yan lang yung sabi ni Kuya tapos hinigit nya na yung pulso ko. Mahigpit yung pagkakahigit nya. Nabunggo pa ako dun sa table kasi nga biglaan yung paghila nya, pero wala syang pakialam. Nilagpasan na naming yung halimaw na nakanganga nalang sa gulat sa sagot ko sa kanya.
Paglabas naming ng study, nakita ko si Anna na papunta na sa amin kasama yung mga bodyguards ko. Alam nya na ata ang panggugulo ni Kuya. Di ko na talaga alam kung ano ang nangyayari.
"T-Teka nga Kuya. Can you explain to me what's happening?" tumatakbo na kami ngayon palabas ng bahay. Hinahabol pa rin kami nina Anna. Di ko naman kayang hilain pabalik yung kamay ko kasi ang lakas-lakas ni Kuya Storm.
"Get in!" utos nya sa akin tapos binuksan nya yung pintuan ng passenger seat ng kotse nya.
"But-" angal ko sana pero pinutol nya ako
"I said, GET IN!" UWAAAAAAAAAAAAA! Galit na sya! Di naman sya nagagalit sa akin noon ahh. Kung nagagalit man sya, silent treatment. Ngayon nya lang ako sinigawan ever!! TT__________TT MOMMY~~~
Syempre, ayaw ko na masigawan ulit kaya pumasok na ako. Binagsak nya naman yung pintuan tapos sumakay sa driver's seat. Di ko pa nga naaayos yung seatbelt ko, pinaharurot nya na yung sasakyan. Lumingon ako sa likod at nakita na hinahabol din kami nina Anna gamit yung ibang sasakyan.
Tumingin ako kay Kuya at di maiwasan na di mapakali sa nangyayari.
"Kuya, ano ba talaga ang nangyayari? San tayo pupunta?" nanginginig kong takot sa kanya. May trauma ako sa fast cars kaya nanginginig na ako.
"tsss. Malalaman mo din. That bastard" di ko na narinig yung huli nyang sinabi ang hina kasi ng pagkakasabi ehh. Wala na din akong magawa kundi pumikit para di ko Makita kung gaano kabilis yung takbo namin. Napadasal ako nang wala sa oras
"LORD!!! TT____________TT maawa kayo sa akin! magpapakabait na po ako. Sisiputin ko na po lahat ng appointments ko. huhuhuhu" dasal ko pa sa isip ko
After a while, nagstop na yung car. Pagdilat ko, nakita kong nasa airport na kami.
-__-
-__O
O__-
O__O
nasa airport kami!? OMG!! baka ipapadala ako pabalik ni Kuya sa London!! ayaw ko dun!!! WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA~
Binuksan ni Kuya ng pinto tapos hinila ako agad-agad.
"teka nga lang kuya. Kanina mo pa ako hinihila. Ano ba talaga ang meron ahh?" inis ko na tanong. Napepeste kasi ako basta hinihila hila ako na parang laruan.
"Storm! Paalis na sya!" tawag sa kanya ni Ashton na tumatakbong palapit sa amin.
"WHAT!?" nagulat naman ako kay Kuya. Nabunggo ko pa nga yung likod nya kasi bigla na lang syang tumigil sa paglalakad nang mabilis.
"Boarding pa lang sila. Gate 134. Dalian nyo!" pahabol naman na sigaw ni Ashton kasi bigla nanaman kaming tumatakbo ni Kuya Storm
"He's leaving" sabi nya. Naguluhan naman ako sa sabi nya.
"Huh?"
"He's leaving. Keith's leaving. Ayaw nyang ipaalam sayo pero I think you have the right to know the truth." Bigla akong napatigil dun sa sinabi nya. He is leaving.
"That's not true kuya" pilit kong hinohold-back yung tears sa mga mata ko. Di nya naman ako iiwan ehh. yun ang pangako nya.
"It is true. Alam ni ko, ng family mo, ni Anna but he asked us to keep it a secret. Pero, di makakaya ng konsensya ko na hanap hanapin mo sya sa pag-aakalang andito lang sya" hinarap nya na ako. Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang mga kamay ko para di nya makitang umiiyak ako
"n-no... h-he promised me k-kuya" nanginginig na ang boses ko. Naramdaman kong tinatanggal na ni kuya yung mga kamay ko then wiped my tears with his thumb.
"you want to see him?" tanong nya sa akin. Nakatitig sya sa mukha ko pero nakayuko lang ako tapos nag nod lang. Di ko na kayang magsalita ehh
"Let's go" tapos hinila nya nanaman ako.
Nakarating na kami sa Gate 134. Pinapasok lang kami ng management kahit walang ticket kasi alam nilang apo kami ni Madam Rose. Yung ang pangalan ng lola namin.
Sa di kalayuan, nakita ko na si Keith na papasok na ng plane. Hila-hila pa rin ako ni kuya Storm.
Oo, gusto kong makita si Keith. Kahit naman magpaalam lang ng maayos. But, something tells me to stop right there. Parang ayaw kong makita nya akong umiiyak.
My body just stopped on its own right there.
"yah! Reeya! What the hell are you doing!? Di mo sya mahahabol kung titigil tigil ka dyan!" bulyaw sa akin ni Kuya habang pilit akong hinihila ulit.
"w-wag na" mahina kong sabi
"What!?" naiinis namang sabi ni Kuya
Tumingin ako ulit dun kung san nakapila si Keith. Malapit na malapit na sya sa door ng eroplano.
"Sabi ko, wag na." Mahina kong sagot kay kuya.
Napasuklay lang sya sa buhok nya tapos sinigawan ako "YOU'RE GONNA LET HIM LEAVE JUST LIKE THAT!? MY GOD REEYA!" napatingin lahat ng tao sa amin pero walang umawat sa amin na staff kasi kilala nila kame
"yes kuya" tiningnan ko sya sa mata tapos ngumiti ng pilit. "Ayaw ko namang pigilan sya if he really needs to go. His life doesn't revolve around me kuya. I knew from the start na darating yung araw na sa ayaw man namin o hinde, we need to set each other free. Yung matututunan naming tumayo na hindi dumedepende sa isa't isa"
Napatingin na ako sa side ko. Dun sa all-glass side ng airport kung san mo makikita yung runway.
"The truth is, I really want to chase after him and beg him not to leave. Pero kuya, diba mas masakit yung kasama ka nga nya pero di naman sya masaya?" naglakad na ako palapit dun sa window. Tumutulo pa rin yung mga luha ko pero pinipilit ko nang pigilan
"Kuya, just for now, can I just weep silently?" nilingon ko sya na may pilit na ngiti sa mukha ko.
He heave out a deep sigh and started walking towards me. Bumalik ang tingin ko sa Runway at sa airplane na nagreready na for take-off. Naramdaman ko ang mga kamay ni Kuya sa shoulders ko pero di sya umimik. Alam nya din siguro na ayaw ko munang makipag-usap ngayon.
After a while, nag take-off na yung Airplane. Napatingala lang ako sa himpapawid kung san ito unti-unting naghahalo. Pati yung luha ko, tumigil na di sa pag-agos.
"Bye bye, Keith" mahina kong sabi habang palayo ng palayo yung airplane.
Nilingon ko na si Kuya na nakatitig lang sa akin. I sighed and held his face
"Ok na ako Kuya. Really. Let's go?" nginitian ko lang sya to ease his uneasiness
"kung alam mo lang Reeya" pabulong nyang sambit. Di ko na narinig kung ano man yun pero wala na sa isip ko ngayon ang mangulit.
"Ano? Nahabol nyo ba?" tanong sa amin ni Ashton. Napalingo lang ako tapos ngumiti.
"A-ahh. Ganun ba? S-sorry?" sabi nya na napakamot sa ulo
"no need. Thank you by the way" sabi ko sa kanya and hugged him Sincere naman yung pag tha-thank you ko sa kanya kasi nag-effort din syang tulungan kaming mahabol si Keith kahit na may past kami ni Ash.
"Uwi na tayo?" yaya ko tumango lang sya at nagsimula na kaming maglakad.
Everything will be alright....
Right?
__
wag nyo muna akong lechonin!!
sorry kung now lang! salat sa net dito kung san ako napadpad ehh. haha
comment.vote.fan :)
salamat po pala sa nag-add nito sa reading list nila. solomot!!
mua mua
-Maria<3