«Φευγω μωρο μου , αλλα θα το ψαξω , να σαι σιγουρη πως θα το ψαξω , γιατι η ζωη του φιλου μου εχει μεινει μιση και εάν είναι αυτό που θα φανταζομαι .. δεν ξερω τι θα κανει ... Ριανα για τελευταια φορα , εισαι σιγουρη ότι αυτό το παιδι είναι μιας γνωστης σου ???» ... Εκεινη εσκυψε για λιγο το κεφαλι της και απλα μετα το σηκωσε και τον κοιταξε , δεν ειπωθηκε κατι άλλο από το στομα της , δεν αντεδρασε , δεν τολμησε να ξεστομησει άλλο ψεμμα ... ηλπιζε πως εκανε καλο , ηλπιζε πως η σιωπη της αξιζε ...Ο Αλεξ αφου δεν πηρε καμια απαντηση ... συνειδητοποιησε πως η σιωπη , ηταν η αναμετρηση για την αληθεια που ειχε , πλεον , λαβει το δρομο της. Τα βλεμματα συναντηθηκαν και οι ψυχες ενωθηκαν ... και οι δυο εκλαψαν βαθια , βουβα , μπορει να μην φανηκαν σε δακρυα τα συναισθηματα τους , εκδηλωθηκαν σε μια μεγαλη και δυνατη αγκαλια . « Σ ευχαριστω , μπορει να μαι μακρια , αλλα θα κανω τα παντα για να σωσω αυτην την αγαπη , εστω και με την ληξη του αγωνα και το δευτερολεπτο είναι πολυτιμο ... Αντιο» . Την φιλησε βαθια στο στομα και εφυγε ...
Η Ριανα, αφου εβαλε στο κρεβατακι του τον μικρουλη , συρθηκε προς το μερος του σαλονιου, εβαλε μερικες σταγονες αλκοολ σε ένα ποτηρι και αναψε ένα τσιγαρο . Κάθε τζουρα και μια βαθια ανασα , μια τζουρα και μια απογνωση . Την διαλυμενη ησυχια διεκοψαν τα κλειδια που εισακουστηκαν στην πορτα . Η καρδια της Ριανας χτυπουσε ακανονιστα , και τα κομματια της αρχισαν να διασπουνται ... η Ελινα εμφανιστηκε μπροστα της , σε αθλια κατασταση , εκατσε διπλα στην φιλη της και τα δακρυα ηχησαν σαν πλημμυρες στα αυτια της . « Τι εγινε κοριτσακι μου??» . Σκουπισε το προσωπο της και την κοιταξε σκοτεινιασμενα και αδειασμενα « Απολυτως τιποτα , αυτό εγινε ... πως θα αντεξω μου λες , ΠΩΣ??» . Η Ελινα διηγηθηκε ο,τι συνεβη και η απελπισια ζωγραφιστηκε στο βλεμμα της . Μετα από ωρα παρατηρησε την περιεργη σιωπη της φιλης της και ανησυχησε « Εισαι χλωμη , δεν μιλας , χειροτερα και από μενα , εχεις παθει σοκ και συ??» . Κουνησε αρνητικα η Ριανα το κεφαλι της « Ελινα εγινε κατι σοβαρο , θελω να μεινεις ψυχραιμη» .
Μετα από 1 μηνα ...
Η Ελινα ετρεχε να προλαβει τις ετοιμασιες με το ταξιδι , ειχε διαλεξει καθετι προσεκτικα και ηταν πιο ετοιμη από ποτε να αναλαβει τις ευθυνες της και να φανερωθουν οι αληθειες . Εκεινο το βραδυ εκλαψε , εζησε την κάθε θλιψη λεπτο προς λεπτο , ξερει τι συνεπειες . Ηταν ετοιμη , ενιωθε ετοιμη να τον αντιμετωπισει . Εμεινε μονη της , την Ριανα δεν την ξαναειδε , παραμονο ελαβε ένα μηνυμα της , ότι ηταν καλα και καποια στιγμη θα τα λεγανε . Μπορει να αντεδρασε αρνητικα με την εξελιξη των πραγματων , αλλα κατευθειαν ετρεξε διπλα της . Το μονο που μπορουσε να κανει είναι να την αφησει να παρει τον χρονο της . Κάθε μερα της εστελνε μηνυματα , εκεινη τα διαβαζε και της απαντουσε με ένα απλο χαμογελο . Ηλπιζε μετα το ταξιδι τα πραγματα να ταν αλλιως για ολους . Με τον Στεφανο ειχαν , πλεον , τυπικες σχεσεις και ενώ αυτό θα θελε , την τσακιζε . Ουτε βλεμμα δεν της εριχνε , ηταν τυπικος σε όλα ... και η δηλωση του ότι μετα το ταξιδι θα εφευγε μονιμα για εξωτερικο την διελυσε ...
Μια μερα πριν το ταξιδι ...
«Ηρθε ο Κ. John να περασει?» ... η γραμματεας της ανακοινωσε την αφιξη του καινουριου αντικαταστατη του Αλεξ « Φυσικα» . Η τελευταια εκρεμμοτητα της , σηκωθηκε από την καρεκλα , ισιωσε την φουστα της και κοιταζε αδιαφορη την θεα , ενας αντρικος ηχος,όμως , ηχησε στα αυτια της και γυρισε το κεφαλι της για να τον αντικρυσει « Καλη...σπερα» . Ηταν κατι παραπανω από το ορισμο του τελειου , ψηλος , μελαγχρινος με αγρια γενια που χαρακτηριζαν τα σκληρα του χαρακτηριστικα και φυσικα το κορμι του διαγραφοταν μεσα από το κουστουμι του αψογα . Πριν προλαβει εκεινη να συνειδητοποιησει την κατασταση , εκεινος ειχε ,ηδη , πλησιασει και ειχε τεινει το χερι του προς εκεινη « Χαρηκα» αποκριθηκε και η Ελινα ανταπεδωσε την χειραψια και του εδειξε να καθησει « Μου ειπε τα καλυτερα ο Αλεξ για σενα , ξερεις είναι σημαντικη καμπανια και θελω όλα να ναι αψογα ... εχεις ετοιμαστει για το ταξιδι??» . Εκεινος της χαμογελασε ελαφρα , σχεδον που δεν φαινοταν « Ειμαι επαγγελματιας Κ.Ελινα και εκτος από μοντελο , ειμαι και management στην εταιρια που δουλευω και ξερω πολύ καλα το συστημα . Το μοντελο το κανω σε εξαιρετικες περιπτωσεις , πειτε το σαν χομπι , ο Αλεξ μου ειπε ότι ηθελε καποιον εμπιστο και εκτος αυτου μ αρεσε και το concept» . Η Ελινα κατευθειαν εβγαλε τα χαρτια για να υπογραψει την συνεργασια τους . « Ελπιζω να τα παμε καλα» , του εδωσε το χερι « Το μονο σιγουρο Κυρια Ελινα» . Υπεγραψε , εδωσαν για ακομη μια φορα τα χερια « Και θα σε παρακαλουσα να μου μιλας στον ενικο» . Εκεινος , μολις αφησαν τα χερια , πηγε κοντα της , εσυρε τα μαλλια της από την αριστερη προς την δεξια πλευρα και της χαΪδεψε ελαφρα το λαιμο της « θα προσπαθησω» . Απομακρυνθηκε από κοντα της , πηρε τα χαρτια του και εφυγε ... γιατι τον αφησε να την αγγιξει , εβριζε τον εαυτο της για την αδυναμια της .
John
« Όλα ενταξει , τα λεμε στην Ιταλια , φιλε , μου » . Εκλεισε το τηλεφωνο και όλα ειχαν παρει το δρομο τους για ολους και για όλα .
Στεφανος
« Αλεξ , κοφτο , ειμαι καλα , την εχω συνηθισει , πλεον , την μοναξια , καμια φορα είναι καλος φιλος ,χρυσο κλειδι .Και ειχες δικιο η Ελινα δεν μου φταει σε κατι , εκανε τις επιλογες της , και γω θα ξεκινησω τις δικες μου.. σε κλεινω τωρα , γιατι ακομα να ετοιμασω τις βαλιτσες μου » . Πριν προλαβει να του πει κατι άλλο ο φιλος του του το κλεισε , ισα ισα προλαβαινε να δει αν όλα πηγαιναν καλα , ο χρονος ηταν λιγος μεχρι το ταξιδι . Ο Στεφανος μετα από ωρα αφου τα ετοιμασε όλα , εβαλε ένα ποτηρι κρασι , εφτιαξε ένα γρηγορο βραδινο και πηγε στο δωματιο του . Εβαλε την αγαπημενη του ταινια και ηταν ετοιμος να χαλαρωσει , αλλα την ηρεμια του , την διεκοψε ξαφνικα το χτυπημα της πορτας . Σηκωθηκε , μετακινηθηκε προς την πορτα , ηταν πολύ περιεργος να δει ποιος τον ηθελε τετοια ωρα . Χωρις δευτερες σκεψεις ανοιξε την πορτα και το αγριο βλεμμα του πηρε φωτια . « Καλως τα ματια μου , τα δυο!» .
Μερα ταξιδιου :
« Κυρια Ελινα τα πραγματα σας είναι όλα ενταξει , μπορειτε να περασετε στο καθιστικο , η πτηση ξεκιναει σε λιγο , μολις ερθει και ο Στεφανος» , η Ελινα μπηκε μεσα στο ιδιωτικο αεροπλανο και καθησε στο αναπαυτικο καθισμα , πηρε το κινητο της και πηρε τηλεφωνο τον μικρουλη της που τον ειχε αφησει στην μητερα της και από την άλλη βδομαδα θα ρχοταν και η Ριανα και θα μενε μαζι τους .... Ηξερε ότι σιγα σιγα όλα θα φτιαχναν όλα ... Η Ριανα την πηρε τηλεφωνο το προηγουμενο βραδυ να της ευχηθει καλο ταξιδι και ηταν μια τεραστια ανακουφιση γι αυτην . « Ελα , μωρο μου , καλα εισαι ??? Εφαγες ??» . Ο μικρουλης χαιροταν τοσο πολυ που ακουγε την μητερα του « καλα ειμαι , παιζω τωρα , μαμα και μετα θα φαω , μην ανησυχεις» . Μιλουσαν για αρκετη ωρα , μεχρι που ακουσε ένα αυτοκινητο να ρχεται « Μωρο μου , να προσεχεις και η μανουλα δεν θα αργησει να ρθει , σαγαπωωω τοσο πολύ!!» . Η Ελινα το κλεισε και η πορτα ανοιξε και εμφανιστηκε ο Στεφανος , πανεμορφος , φορουσε ένα υφασματινο μπλε παντελονι , ασπρο πουκαμισο με γυρισμενα τα μανικια και μαυρα παπουτσια . Ειχε ελαχιστα μουσια και ένα αγριο , σχεδον ανεκφραστο προσωπο . Ψιθυρησε κατι στο αυτι της αεροσυνοδου και εκεινη τους εκλεισε την πορτα που υπηρχε και τους αφησε μονους . Εκεινος εκατσε απεναντι της , εδεσε την ζωνη του και το βλεμμα του συναντησε το δικο της « Δεστην την ζωνη σου» . Εκεινη το κανε αμεσως και εκεινος εδωσε εντολη να ξεκινησουν . Το αεροπλανο απογειωθηκε και εκεινος ειχε το βλεμμα του πανω της . Η Ελινα ενιωθε τοσο περιεργα που βρισκοταν κοντα του , τοσο εαυλωτη , τοσο αδυναμη ... Την σιωπη εσπασε εκεινος « Δεν θα με ρωτησεις που θα παμε πρωτα?» , εκεινη ανασηκωσε τους ωμους της « Δεν με πολυνοιαζει» . Εβγαλε την ζωη του και συρθηκε διπλα της « Τι .. τι κανεις?? » ... Εβγαλε μεσα από την τσεπη του παντελονιου του , ένα μικρο κουτι « Αυτό είναι για σενα , μην το ανοιξεις πριν σου πω» . Σηκωθηκε από διπλα της και ξανακαθησε στην θεση του , εδεσε την ζωνη του ξανα και σαν να μην εγινε τιποτα κοιτουσε το παραθυρο . « Τι ηταν αυτό τωρα , δεν σε καταλαβαινω» . Απαντηση δεν πηρε ποτε , εβαλε το κουτι στην τσαντα της και καταλαβε πως επαιζε με τα νευρα της . Μετα από λιγο την πηρε ο υπνος και ο Στεφανος μολις το καταλαβε τραβηξε το βλεμμα του σε κεινη .
Μετα από σενα ... τι ??? Η μοναξια , η θλιψη , η χαρα η αισιοδοξια ... ΤΙ??? ... Τελικα το χρυσο κλειδι ποιο είναι ??? Η μοναξια η κατι άλλο??? ... ΟΛΑ μπορουν να ανατραπουν....
Χρονια πολλα με υγεια και κάθε ευτυχια σας ευχομαι!!!!! Ξερω πως εχω χαθει , αλλα δεν προλαβαινω .... Ελπιζω να σας αρεσειιιιι!!!! Φιλια πολλα!!! <3 Στην φωτο ο νεος παιχτης???