Chapter 1 : I’m marrying who?
Christine’s POV
“Girl! Look, eto , Yum, bago kong ka-penpal, isang Kano.”
“Kano? Eh mga manloloko yang mga yan, eh Bessie baka kapag, naging kayo at nag-break kayo pupunta ka sakin na ngangawa-ngawa ah? Ay nako, sasapakin na talaga kita.”
“Eto naman si Christy, napaka-cold! Huwag mo akong itulad sa pagiging man hater mo ah, nako, gusto ko pang magka-boyfriend.”
“Tsk! Ay nako sinsabi ko sayo,”
Kumuha ako ng magazine saka nagkunwaring nagbabasa. Ayokong marinig ang mga sermon niya. naasar lang ako.
“Hello, Bessie? 3rd year college palang tayo, i-enjoy mo kaya ang sarili mo? Iniwan ka lang ng first boyfriend mo on the day of your wedding—“
“Shut it, I don’t want to recall that stupid day.”
Yeah, I supposed to be married with my boyfriend, Jean, pero siya pa yung nag-ala runaway bride or should I say runaway groom to be precise at sumama sa classmate ko, a slut.
Mga manloloko lang naman ang mga lalake eh, they don’t deserve to be loved. Parang si Daddy? He left us and sumama sa kabit niya. I know na hindi dapat ganun ang trato ko pero masisisi niyo ba ako? Katulad lang ni Jean at ni daddy ang lahat ng lalaki.
“Hoy Bessie! Tulala ka nanaman.”
Winagayway niya ang palad niya sa tapat ng mga mata ko kaya nabalik ako sa huwisyo ko.
“Sorry.”
Natuon ang atensiyon namin ni Carla nang marinig na may kumatok. Bumukas ito at dahan dahang pumasok si Mommy sa loob.
“Christy, pwede ko ba kayong ma-istorbo ni Carla?” Pagpapa-alam niya.
“Sure Mommy, may kailangan ba kayo?”
“Actually we have some visitors downstairs and we want to talk to you.”
Kumunot ang noo ko. Biglaan naman yata?
“Ngayon na? Wait mag-bibihis lang po ako.”
Wala akong nagawa kundi ang tumayo. Inayos ko ang sarili ko para naman maganda ako tingnan sa harap ng mga bisita. Kung sino man sila.
“Sasama ako, Bessie.”
Singit naman ni Carla saka tumabi sakin at nag-ayos na rin ng sarili.
“Sige aantayin ko nalang kayo sa baba.”
Lumabas naman agad si Mommy. Nagpalit ako ng damit ang naglagay ng light make-up to look more presentable.
“Bessie, tingin mo sino yung mga bisita niyo sa ibaba?” Tanong ni Carla.
“Baka mga investors lang sa business ni mommy,” Sabi ko habang naglalagay ng lip gloss.
“Eh bakit pati ikaw kelangang kausapin?”
Napa-ismid ako. Ipinanganak ba siyang walang common sense?
“Hay nako Carla, malamang I’m at my legal age para ma-involve sa business ni mommy.”
Inilapag ko ang lip gloss saka inayos ng kaunti ang buhok ko.
“Oo na, kinakarir mo na yan ah.”
“I’m finished,tara baba na tayo,” Pagyayaya ko.
Bumaba na kami ni Carla saka pumunta sa sala, nang makita ko ang mga bisita, napansin ko na mukhang mag-asawa sila and they’re looking at me at nang magkatama ang mga mata namin, nginitian nila ako.
“Oh, Christine come and join us,” Pag-aanyaya ni mommy samin ni Carla.
Umupo kami ni Carla sa tabi ni mommy saka pumirmi. Siyempre dapat may manners. Wag lang sanang sumpungin ng pagiging retard itong si Carla. Mahirap na.
“So siya na pala iyan? Wow, hindi ko akalaing mas maganda siya sa personal,” Nakangiting sabi ng babaeng may edad na rin.
“Thanks for complementing my daughter. Alam niyo na, mana sa ina. Mr. and Mrs. Collin, are you sure na siya na talaga?”
Hindi ko maisip kung tungkol saan ang pinag-uusapan nila kaya sumingit ako.
“Excuse me, pero what do you mean na ako na?”
“Hindi pa ba nai-kwe-kwento ng Mommy mo sayo ang napagkasunduan namin?” Sagot naman ng bisita naming lalaki na may edad na rin.
“Sorry sir but I have no idea about this,” sabi ko.
Nagpalitan sila ng tingin kaya mas lalong lumaki ang tanong na nabuo sa utak ko. Anong kasunduan and tinutukoy nila at bakit ako nasama?
Hinarap ako ni Mommy saka hinawakan ang dalawa kong kamay.
“Listen Christine, you are going to marry their son,” Aniya.
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Napatayo ako sa couch at hindi ko na napigilang hindi mag-react.
“I’m WHAT?! Mommy, you know how much I hate boys and you-“
“Listen carefully, mahina na ang sales ng business natin since this past three years at alam mo naman na hindi nakatulong-basta alam mo na iyon. I met Mr. and Mrs. Collin, tinulungan nila akong maibalik ang sales ng Shoe Business natin, infact mas napataas pa nila ang sales natin, napag-kasunduan rin namin na i-merge ang business natin sa business nila in one condition. Ipapakasal kita sa anak nila. Don’t worry, hindi gurang ang mapapangasawa mo, kasing edad mo lang siya, nakita ‘ko na ang mga picture niya at sobrang gwapo niya!”
Halata sa mga ngiti ni Mommy kung gaano siya kasaya. Ako lang ang hindi dahil naiinis ako!
“Eh kung na-gwa-gwapuhan ka sa kanya, bakit hindi nalang ikaw ang magpakasal?” Naiinis na sabi ko kay Mommy.
Alam niya naman diba? Isang taon palang naman nung huli akong nasaktan dahil sa pagpapakasal ko pero ngayon ipapakasal niya ulit ako?!
“Christine naman eh,” sabi ni Mommy.
“Don’t worry Hija, hindi ka mag-sisisi sa anak namin,” nakangiting tugon ni Mrs. Collin.
“Sige na Bessie! Para rin naman to sa business ng Mommy mo eh, nasa legal age ka nanaman na.”
Nagulat ako dahil biglaang pag-singit ni Carla sa usapan.
“Carla, pati ba naman ikaw?!” Sigaw ko.
Oh great! Palagi nalang business! Business at business, hindi ba pwedeng magpakasal ako dahil gusto ‘ko?!
“Sige na hija, pumayag kana, Ikaw nalang ang natitira naming pag-asa para sa anak namin,” Pagmamakaawa nila.
Umiling ako at napapikit. Hinigit ko ang kamay ko at inalis ang pagkakahawak ni Mommy.
“No, ayoko,” matigas na sagot ‘ko.
Tumayo ako sa kina-uupuan ko at umalis.
“Where are you going?” tanong ni mommy.
“Sa labas magpapalamig lang.”
Walang lingong-lingong sabi ko kay Mommy.Iniwan ko na silang apat sa loob at lumabas.
Marrying another man? Not again, not a chance! Ayokong maramdaman ulit ang sakit na naramdaman ko nung araw ng kasal ko!
Hindi ako magpapakasal ulit, mas okay na tumandang dalaga kesa masaktan ako.
Sa kakasa-isip ko hindi ko namalayan na nakarating na pala ako sa playground malapit sa village kung saan ako nakatira.
It’s been a month at ngayon lang ulit ako nakarating sa playground na’to.
Biglang nag-flash ang mga memories ko kasama si Jean sa Lugar na’to.
*flashback*
“Jean, bakit nandito tayo sa park na’to? Akala ko ba magdedate tayo?”
“Oo nga? Nag-promise kasi ako sa mommy mo na sa malapit lang tayo mag-date.”
“Then sa playground mo ako naisip na i-date? Ano ako bata?”
“No, wag ka kasing atat.”
Pumalakpak siya saka bumukas ang mga maliliit na ilaw sa paligid. May mga tumutugtog sa Violin in romantic tune. Saka dinala niya ako sa isang table na may mga petals ng roses at doon nakahain ang food namin.
“Ikaw… ikaw ang nag-prepare nito lahat?”
“Yup! Do you like it?”
Tumango ako saka niyakap siya.
“Thank you, Jean.”
“No need to thank me Christine, happy anniversary.”
“I love you Jean.”
“I love you too.”
*end of flashback*
Napa-upo ako sa isang duyan doon saka tumulo ang luha ko. Kung ano mang meron kami ni Jean noon, itinuturing ko lang na bangungot yun.
“Miss.”
Napatingala ako sa isang lalakeng tumawag sakin at automatic na napakunot ang noo ko. Pinunasan ko agad ang luha ko at mataray na nag-tanong.
“What? What do you want?” Mataray na tanong ko sa kanya.
“Ah, sorry, mukhang nag-se-senti ka, sige take your time naistorbo yata kita.”
Napataas ng husto ang kilay ko sa sinabi niya. Teka pinipilosopo ba ako nito?
“A-Ah. Easy ka lang, I was just joking.”
Itinaas niya ang dalawang kamay niya. Akala niya siguro susuntukin ko siya. Tingin pa lang takot na siya?
“Joking mo yang mukha mo! Hindi naman ako mukhang natutuwa para pag-tripan mo right?”
“Easy ka lang miss, I thought matatawa ka kung-“
“Well, as you can see, hindi ako natawa.”
Tumayo ako at nakapamewang na hinarap siya. Naasar talaga ako sa lalaking pasimple sa umpisa. Nakaka-asar.
“Sungit mo naman,” Aniya.
“So what?” sagot ko.
Tinalikuran ko lang siya at umalis. Bigla naman siyang nag-salita.
“SORRY NGA PALA MISS! I’M LANCE! NICE MEETING YOU BY THE WAY!”
It wasn’t nice meeting you from my side. B*tch. Bumalik ako sa bahay at mukhang wala na yung mag-asawa pati si Carla. Siguro umuwi na yung mga yun. Nagsawa ng hintayin pa akong bumalik.
Pero wala rin ni isang sign na nasa bahay si Mommy, ang alam ko wala namang scheduled meeting si Mommy ah?
Oh well, buti pa itulog ko nalang to.
***
“Mommy..”
Bati ko sa kanya. Nagpupunas pa ako ng mukha dahil kakagising ko pa lang. Inirapan lang ako ni Mommy nung tina-try kong kausapin siya, siguro masama parin ang loob niya dahil sa pag-tanggi ko sa offer kahapon.
“Mommy…are we going to argue about yesterday?”
“Bakit kasi ayaw mong pumayag? Ayaw mo nun? May partner na ako sa business at ma-e-extend pa ang business natin? Isa pa malilimutan mo na-”
“Magandang idea naman yun kaya lang, diba alam mo naman ang rason? Besides, hindi pa ako graduate ng college.”
“Eh bakit nung kay Jean? 2nd year college ka palang naman nun ah? Pero pumayag ako. Hindi mo lang siguro ako mahal!”
“Mommy, ngayon sinusukat mo na kung gano kita ka-mahal por que hindi ako um-oo sa offer kahapon?”
“Sige na kasi Christine! Ako na nag-sasabi sayo, hindi ka mag-sisisi! Promise! I-let go mo na kasi yung past.”
‘Akala mo ba ganoon kadali yun? Bakit ikaw ba, naka-move on ka baa gad nang iwan tayo ng asawa mo? Tatlong taon rin yun bago ka naka-move on.’
Gusto kong sabihin iyon sa kanya pero alam kong mas lalaki lang ang tampuhan naming dalawa kapag itinuloy ko iyon.
“Let me think about it okay?”
Yun na lang naisip kong sabihin para mawala na ang tampururot ni Mommy sakin.
“Sige! Sige! Pag-isipan mo muna.”
Ngumiti na si Mommy dahil sa sinabi ko. Buti na lang.
Chineck ko ang oras at dahil pwede akong ma-late kung hindi pa ako kikilos, naghanda na ako para pumasok sa school.
***
“Halloo Bessie! Musta na kahapon? Nagbago na ba ang isip mo?” Tanong ni Carla.
Kasalukuyan akong nasa fields at inaasikaso ang assignment ko sa isang subject ko.
“Pinag-iisipan ko pa, alam mo naman na hindi ko matiis si Mommy diba?”
“So…that means, papayag ka na?” malapad na ngiting tanong niya.
“Ewan ko, pero kasi-“
“Bessie! I-let go mo na kasi yung past! Walang mangyayari sa future mo kung-“
Hinintay ko ang mga susunod niyang sasabihin pero natulala lang siya.
“Hoy Carla, bakit ka huminto?”
Natulala si Carla at napatigil sa pag-sasalita, sinundan ko naman ng tingin yung tinitingnan niya. Nagulat ako ng makita ko si Jean kasama yung babaeng pinag-palit niya sakin.
“Bessie….”
Malumanay na sabi ni Carla. Mukhang alam niya ang iniisip ko.
“Okay lang ako Carla, ikaw na rin ang nag-sabi diba? I-let go ko ang past. Tingnan mo nga naman sila oh, mga nakakadiring nilalang.”
Tinapunan ko sila ng isang mataray na tingin. Oo, alam kong bitter ako, hindi ko naman itinatanggi yun eh.
Biglang napatingin dito yung classmate ko, na NGAYON ay Girlfriend na ng Ex-fiancee ko. Bigla siyang lumapit sa pwesto namin.
“Let’s go Bessie,” Anyaya ko kay Carla.
Tatayo na sana kami ng bigalng mag-salita si Monique.
“Wait! Iniiwasan mo ba kami Christine? Hahaha, nakakatawa ka naman. Alam mo bang gusto kang kausapin ng boyfriend ko kaya lang iwas ka naman ng iwas.”
“Teka, if I’m not mistaken, nasa iyo na ang EX-fiancee ko diba? Ano pang gusto mo?”
“Hmm…Well, ang ipahiya pa? ano pa ba? Masakit bang takbuhan ng Groom mo? Aaaaaaaaw I feel pity for you.”
She threw a pitiful look over me. Napakuyom ang kamao ko. Gusto ko siyang sapakin. Gusto ko siyang ingudngod sa sahig pero kapag ginawa ko iyon, parang bumaba naman ako sa lebel niya at ayoko ng ganoon.
“Pwede ba, sayo nga ako naawa Monique eh, nagawa mong kumabit sa lalaking dapat ikakasal na? kumusta naman yun diba? And to think na mas mataas ang level mo kesa sakin dahil sa ginawa mo? I don’t think so. Pinagsawaan ko lang si Jean, taga-salo ka lang.”
“Anong sabi mo?!”
Sasampalin niya sana ako pero hindi iyon natuloy dahil tinawag siya ni Jean.
“Monique! That’s enough!”
“Jean, pag-sabihan mo yang Girlfriend mo ha, ang baba ng level eh.” Sabi ko saka kinuha ang mga gamit ko at umalis sa field kasama si Carla.
“Grabe talaga si Monique bessie ‘no? pinamumukha niya talaga-“
“I made my decision, I’m going to marry Mr.and Mrs. Collin’s son.”
Nahinto sa paglalakad si Carla dahil sa sinabi ko.
“Seryoso ka na ba diyan bessie?”
Nag-aalangang tanong nito sakin.
“Oo, kung kaya nilang ipamukha sakin yung ginawa nila, ipapamukha ko rin sa kanila ang gagawin ko and I’ll do everything para pag-sisihan ni Jean ang ginawa niya sakin. Itaga mo yan sa bag mo Carla, .”
“Okay! Teka, pano ko itataga? Waaaah! Ayoko! Ang mahal pa naman ng bag ko! Sa iba mo nalang ipatatak bessie!”
“Tss, tanga, expression lang yon hindi literal “
“Aaaaahh! Now I know!”
Sana…tama ang desiyon ko . I am going to marry him and I’ll use him.
***
#To be continued.